“ เรื่องระหว่างเรา นายช่วยเก็บไว้เป็นความลับได้ไหม? ” นายภูเขากล่าวด้วยสีหน้าและแววตาอ้อนวอนสุดชีวิตของเขา แต่เรื่องลับๆแบบนี้มีเหรอที่นายณราช์จะเก็บได้ ไม่มีทางงงงงงง !!!!
เรื่องราวชวนปวดหัวต่อจากนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว มาปวดหัวกับความรักแบบลับๆไปด้วยกันเถอะ
ผมเก็บความรัก(ลับ)ไม่เก่ง! - บทที่ 1 ชีวิตของผม ‘ณราช์’ 1 โดย ไป๋ฟางฮวา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
รัก,ชาย-ชาย,ไทย,ลึกลับ,สะท้อนปัญหาสังคม,วาย,นิยาย18+,นิยายรัก,ชายรักชาย,ชาย-ชาย,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ผมเก็บความรัก(ลับ)ไม่เก่ง!
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
“ เรื่องระหว่างเรา นายช่วยเก็บไว้เป็นความลับได้ไหม? ” นายภูเขากล่าวด้วยสีหน้าและแววตาอ้อนวอนสุดชีวิตของเขา แต่เรื่องลับๆแบบนี้มีเหรอที่นายณราช์จะเก็บได้ ไม่มีทางงงงงงง !!!!
เรื่องราวชวนปวดหัวต่อจากนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว มาปวดหัวกับความรักแบบลับๆไปด้วยกันเถอะ
ผู้แต่ง
ไป๋ฟางฮวา
เรื่องย่อ
เมื่อเรื่องของภูเขา ผู้ชายที่อยากได้อะไรก็ต้องได้อย่างใจ ต้องมาเจอกับณราช์ที่ทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยมีอะไรได้อย่างใจหวัง สองเคมีต้องมาเจอกันในเหตุการณืแบบนั้น อะไรกันว่ะเนี้ยยย!! ไม่ใช่เรื่องจริง!! ถ้ามีคนรู้ความลับนี้ของเราแล้ว ต่อไปจะเป็นยังไง ไม่ได้นะ ห้ามบอกใครเด็ดขาด มาลุ้นไปด้วยกันนะ
สารบัญ
เนื้อหา
บทที่ 1 ชีวิตของผม ‘ณราช์’ 1
สวัสดีครับ ผมชื่อณราช์ ชื่อจริงณราชินทร์ อินทรกุลน์ ตอนนี้ผมอายุ 27 ปี ตัวคนเดียว ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยสักอย่าง อ๋อ!! แต่อย่างน้อยผมก็มีงานทำนะครับ ถึงรายได้จะน้อย แต่ก็พออยู่พอกินในบางวัน
ผมได้งานเป็นคนเฝ้าลานจอดรถ ในกรุงเทพฯ แค่ใช้ชีวิตให้ผ่านไปแต่ละวันก็พอแล้ว ผมไม่คาดหวังอะไรกับชีวิต แต่กว่าจะมาเป็นผมในวันนี้ได้ ขอพาทุกคนย้อนไปรู้จักผมเมื่อก่อนได้ไหมครับ…
10 ปีที่แล้ว… กริ่งงงง กริ๊งงงงงง เสียงนาฬิกาปลุกได้ดังขึ้น “ณราช์ลูกกกกกก ตื่นไปเรียนได้แล้ว วันนี้เปิดเทอมวันแรกของม.5 ห้ามสายเด็ดขาดเลยนะ” แม่ณราช์ตะโกนเรียกเพื่อปลุกเด็กชายไปโรงเรียน
“คร้าบบบบบบ ผมตื่นแล้วครับ ไม่สายแน่นอน” ณราช์ตอบแม่ และรีบปิดเสียงนาฬิกาปลุก บิดขี้เกียจบนเตียง และไปเตรียมตัวอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนักเรียนทันที
แก๊ก! เสียงเปิดประตูห้องออกมาข้างนอก ผิวขาว สูง 185 เซนติเมตร ใบหน้าคมกริบ สันกรามของเขาเด่นชัด จมูกโด่ง เวลายิ้มกว้าง หน้าหวาน 300%
พ่อของเขาก็ทักว่า “ลูกชายของพ่อโตขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย สูงกว่าพ่อซ่ะแล้ว”
ณราช์ยิ้มตอบรับพ่อที่ชมจนเขินทำให้พูดไม่ออก
แม่จึงถามลูกว่า “ปีนี้ก็ขึ้นม.5 แล้ว ณราช์คิดหรือยังว่าอยากเรียนคณะอะไรลูก แต่แม่ว่าลูกแม่ถ้าไปเป็นดาราต้องหล่อมากๆแน่เลย” แล้วแม่ก็เข้ามากอด
ณราช์ตอบ “ผมก็มีคิดๆไว้บ้างแล้วครับ ผมอยากเป็นหมอ หมอหล่อๆแบบผม คนไข้เห็นต้องหายป่วยแน่ๆเลย”
แม่กับพ่อของณราช์ได้ยินแบบนั้นก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้ “ฮ่าฮ่าฮ่า โอเคๆ คุณหมอณราช์สุดหล่อ ถ้าตอนนี้ไม่รีบออกจากบ้าน คุณหมอจะไปไม่ทันแล้วน้า” แม่พูดแซวลูกชายสุดที่รัก
ณราช์จึงรีบบอกพ่อให้รีบไปสตาร์ทรถเพื่อไปส่งตัวเองไปโรงเรียน ณราช์ดึงแขนเสื้อพ่อ “พ่อๆๆๆ ไปส่งผมเร็วครับ” พ่อจึงรีบไปส่งณราช์ไปโรงเรียน
ชีวิตของณราช์มีความสุขแบบนี้มาโดยตลอด มีพ่อและแม่ที่รัก ชีวิตไม่เคยต้องกังวลอะไร จนเมื่อ…
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เป็นนักเขียนมือใหม่ค่ะ
ยินดีรับคำแนะนำ-ติชม ของทุกคนเพื่อนำไปพัฒนาผลงานนะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ 🙏🏻😊