เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด - คืนที่ 3 บ้านร้าง โดย Sayu @Plotteller

ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด - คืนที่ 3 บ้านร้าง โดย Sayu @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์,ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

สารบัญ

เนื้อหา

คืนที่ 3 บ้านร้าง

มันเรื่องสมัยที่ผมยังเด็กผมกับพ่อไปเยี่ยมลุงที่ต่างจังหวัด ผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่สองคน เขาแก่กว่าผมประมาณ 2 ปี ตอนนั้นผมประมาณ 9 ขวบ พอเดินทางไปถึงผมก็รีบไปหาลูกพี่ลูกน้องผมทันที มี พี่อาต กับ พี่ โดม พี่โดมนี่จะโตสุด ผมก็ไปเล่นกันตามประสาเด็ก พอพวกผมกำลังจะวิ่งออกจากไล่ ลุงของผมก็ตะโกนบอกพวกเราว่า ห้ามไปเล่นแถวบริเวณบ้านร้างนะ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม ระหว่างที่ผมเล่นกัน พี่โดมก็ชวนเล่นซ่อนแอบกัน ผมชอบมากๆเล่นซ่อนแอบ เพราะผมซ่อนได้เนียนหยั่งกะพรางตัวเลยทีเดียว พวกผมก็รับคำท้ากันไป ตอนที่แอบผมก็ไม่รู้จะไปแอบที่ไหนดี ผมเลยตัดสินใจไปแอบในบ้านร้างหลังนั้น มันห่างจากบ้านลุงผม ประมาณ 200 เมตรได้ ผมเข้าไปแอบในบ้าน ข้างในของบางอย่างยังไม่เก่ามากผมมองไปรอบๆไม่เห็นมีที่จะซ่อนได้เลย ขึ้นไปที่ชั้นสองแทน พอผมขึ้นไปก็พบกับตู้ไม้ตู้นึงสภาพเหมือนไม่ได้ใช้งานมาเลย ส่วนของภายในห้องนั้นก็เก่าแล้วใยเกาะขึ้นเต็มห้องไปหมดมีเพียง ตู้นี้เท่านั้นที่ดูใหม่สุด ผมเลยตัดสินใจที่จะเข้าไปซ่อนในตู้ ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงพวกลูกพี่น้องผมเรียก จู่ๆเสียงข้างนอกฟังดูเหมือนตกใจอะไรซักอย่าง จากนั้นทุกอย่างก็เงียบกริบ ผมกำลังจะออกจากตู้ก็ได้ยินเสียงบางอย่าง เสียงเหมือนคนกำลังเดินอยู่ในบ้าน กลิ่นอะไรซักอย่างก็ลอยมาเตะจมูกผม มันเป็นกลิ่นคล้ายๆซากสัตว์หรืออะไรซักอย่าง

เสียงค่อยๆดังขึ้นเหมือนกำลังจะขึ้นมาที่ชั้น 2 เสียงของรองเท้าบูทเดินลงส้นหนักๆ เสียงค่อยๆดังขึ้นๆ ผมจึงแง้มประตูตู้ออกไปเพื่อมองให้เห็นข้างนอก สิ่งที่ผมเห็น มันเป็นคนกำลังลากเหมือนขวานเดินไปมา รอบๆห้อง ผมกลั้นใจเอามือปิดปากตัวเองไว้ ผมเหมือนจะร้องไห้ มันเดินมาหยุดที่หน้าตู้ กลิ่นสาบทำเอาผมเกือบสำลัก ทันใดนั้นก็มีเสียงดังจากข้างล่างมันจึงหันหลังเดินลงไปข้างล่าง ในใจผมก็คิดเมื่อไหร่มันจะไปซักที ตกกลางคืนเสียงมันก็ยังอยู่ เพิ่มเติมผมได้ยินเสียง คนกรีดร้อง ทั่วทั้งบ้าน อยู่หลายชั่วโมงทำเอาผมแทบจะเป็นบ้า ผมนั่งร้องไห้ พร้อมกับได้ยินเสียงเหล่านั้น ไม่นานผมก็เผลอหลับไป ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วมือไปฟาดเข้าข้างตู้ เสียงร้องเท้าบูทวิ่งขึ้นมาที่ชั้น 2 มันกำลังจะเดินมาที่ตู้ ผมได้ยินเสียงเหมือนคนกระซิบข้างหู "ออกไปซะ" ผมตกใจรีบวิ่งสวนลงมาข้างล่างอย่างไม่คิดชีวิต มันก็วิ่งตามผมลงมาอย่างรวดเร็ว ผมรีบวิ่งไปที่โรงนาของลุง เจอพวกตำรวจพร้อมกับพ่อลุง

ผมวิ่งเข้าไปกอดพ่อ พวกพ่อลุงตำรวจก็ต่างถามว่าผมหายไปไหนมา ผมตอบแทบไม่เป็นภาษา พอเล่ารายละเอียดให้ตำรวจฟัง พวกเขาก็รีบไปตรวจสอบ บ้านร้างหลังนั้น แต่ก็ไม่พบอะไร

ผ่านไปหลายปี ผมก็นัดเจอพวกลูกพี่ลูกน้องมาที่ร้านเหล้า พี่โดมก็เล่าให้ฟัง ระหว่างที่เขาหาพี่อาตเจอแล้วกำลังตามหาผม พวกเขาเดินผ่านบ้านหลังนั้น ก็เห็นชั้น 2 เห็นเด็กผู้ชายยืนชี้อยู่ตรงหน้าต่างแต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าชี้อะไร เกิดอาการกลัวเลยวิ่งหนีไป ผมได้ฟังแล้วก็อึ้ง ถึงแม้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตามผมก็ยังคาใจอยู่

"สิ่งที่ผมพบในคืนนั้นมันคืออะไรกันแน่"