ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด - คืนที่ 7 ป่า โดย Sayu @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์,ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน

รายละเอียด

ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย

ผู้แต่ง

Sayu

เรื่องย่อ

สารบัญ

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 1 กลับบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 2 ห้องดนตรี (ประสบการณ์จริง) เมื่อ 10 ปีที่แล้ว,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 3 บ้านร้าง,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 4 เส้นผม,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 5 พนักงานส่งพิชซ่่า,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 6 ออฟฟิศ,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 7 ป่า,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 8 ข้างบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 9 ดวงไฟประหลาด,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 10 ลองของ (เรื่องจริงจากรุ่นพี่ท่านนึง),เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 11 ในบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 12 สูญเสีย,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 13 Darkweb

เนื้อหา

คืนที่ 7 ป่า

ผมนั้นชื่นชอบการล่าสัตว์มากๆ การล่าคือทุกอย่างของผม ผมชอบทดสอบความแม่นของตัวเอง วันนึงผมได้เข้าไปล่าสัตว์ตามปกติพร้อมกับปืนไรเฟิลคู่ใจของผม เมื่อเข้าไปได้ลึกพอสมควรผมได้ทำหอสังเกตการณ์เอาไว้ ผมได้ทำหอนี้ไว้ซุ่มดูพวกสัตว์ที่จะล่า ผมล่าไปได้ซักพักเพื่อนผมก็ตามมาสมถบด้วย พวกเราล่ากันตั้งแต่เช้ายันเย็น เพื่อนผมเห็นว่าเย็นแล้วมันจะทำให้การล่าลำบากขึ้น ก็เลยขอถอนตัวก่อน แต่ผมไม่ ผมยังไม่ได้ล่าหมีเลย ผมต้องการหนังมันไปทำพรมเช็ดเท้าหรือประดับไว้ข้างฝาบ้านของผม แต่เสีียดายไม่มีสิงโตด้วย หึหึ ไม่งั้นล่ะก็เจ๋งแน่ๆมันถือว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดเลยก็ว่าได้ถ้ามีหัวสิงโตประดับบ้าน ผมรออย่างใจเย็น แต่เวลาก็ผ่านไปชั่วโมงสองชั่วโมง มันก็เริ่มดึกขึ้นเรื่อยๆ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะแถวนี้ผมก็รู้จักเป็นอย่างดี จนกระทั่ง 2 ทุ่มกว่าๆ ผมไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหนได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ดังออกมาจากป่า เสียงมันอยู่ไม่ไกลจากผมมากนัก แต่ผมไม่แน่ใจว่าเป็นเสียงอะไร

ผมหยิบปืนไรเฟิลขึ้นมาแล้วมองผ่านกล้องในปืน ส่องไปรอบๆว่าเสียงนั่นมากจากไหน แต่ก็ไม่พบอะไร ระหว่างที่กำลังจะหันหลังผมก็เห็นอะไรบางอย่าง ผมหยิบปืนขึ้นมาแล้วส่องไปดูอีกครั้ง ผมเห็นเงาดำๆอยู่ไม่ห่างจากผมมากนัก สิ่งนั้นกำลังเดินผ่านไป ตอนแรกผมคิดว่าหมีกำลังจะเหนียวไกปืน แต่ปรากฎมันไม่ใช่ นั่นมันคือคน เหมือนเขากำลังลากอะไรบางอย่างมาซึ่งผมเห็นไม่ชัด ด้วยความมืดทำผมไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร เขายกขวานขึ้นมาแล้วสับมันลง "แก๊ง" เสียงกล่องใส่กระสุนผมก็ร่วงลง ผมตกใจละมองไปที่เขา เขาหันมามองที่ต้นไม้ที่ผมอยู่ละวิ่งมาในมือเขาถือขวานมาด้วย ผมก้มหลบละเงียบเสียงเอาไว้ ผมหมอบต่ำพร้อมกับหันปืนไปทางบันไดกับใจที่เต้นรัว ในใจผมคิดว่าถ้าเขาขึ้นมาแล้วพยามทำร้ายผม ผมคงต้องยิงเขาแน่ เสียงเท้าเหยียบหญ้าใกล้เข้ามา ถึงหอสังเกตการณ์ผม เสียงเงียบไปอย่างน่าสงสัย ผมไม่กล้าขยับแม้แต่นิดเดียว ไม่ทันไรเสียงเท้าก็เดินไปทางอื่น สิ้นสุดเสียง ผมรีบปีนลงบันไดมาไม่กลัวตกแทบด้วยซ้ำไป ผมรีบวิ่งไปทางออกยังป่า เสียงเท้าก็วิ่งตามผมมาด้วยเช่นกัน ผมหันไปมอง เขาวิ่งมาจะถึงตัวผมแล้วพร้อมกับยกขวานจะฟันผม ผมจึงลั่นไกปืนยิงใส่เค้าไปนัดนึง เสียงเขาร้องออกมาดังมากแล้วก็ทรุดลงกับพื้น ผมรีบวิ่งไปที่รถตัวเองแล้วโทรเรียกตำรวจ 

ไม่นานตำรวจก็มาถึงแล้วจับกุมเขาไป เขาเป็นบ้าที่ฆ่าคนตายตำรวจกำลังตามจับตัวอยู่ เขาหนีไม่ไหวเพราะเสียเหลือดมาก ผมรู้สึกกลัวและตกใจไม่หาย แต่ผมก็โดนตำรวจจับเหมือนกันข้อหา ล่าสัตว์แบบผิดกฏหมาย ผมรู้สึกกลัวมากๆกับเหตุการณ์นี้ ถ้าวันนั้นผมไม่พกปืนไปล่ะก็ วันนั้นผมอาจจะเป็นศพรายต่อไปก็ได้ และที่ผมสงสัยที่สุด ในวันนั้นเขาลากอะไรออกมากันแน่ หรือจะเป็นศพคนก็เป็นได้