ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด - คืนที่ 8 ข้างบ้าน โดย Sayu @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์,ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน

รายละเอียด

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด โดย Sayu @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย

ผู้แต่ง

Sayu

เรื่องย่อ

สารบัญ

เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 1 กลับบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 2 ห้องดนตรี (ประสบการณ์จริง) เมื่อ 10 ปีที่แล้ว,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 3 บ้านร้าง,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 4 เส้นผม,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 5 พนักงานส่งพิชซ่่า,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 6 ออฟฟิศ,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 7 ป่า,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 8 ข้างบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 9 ดวงไฟประหลาด,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 10 ลองของ (เรื่องจริงจากรุ่นพี่ท่านนึง),เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 11 ในบ้าน,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 12 สูญเสีย,เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด-คืนที่ 13 Darkweb

เนื้อหา

คืนที่ 8 ข้างบ้าน

ผมกับครอบครัวย้ายจากในเมืองอันแสนวุ่นวายเข้ามาอยู่ในชนบทที่ห่างไกล ผมกับภรรยาและลูกๆผม อยากจะมีบ้านอยู่แบบเงียบๆไม่เสียงดังหรือวุ่นวายมากนัก พอเดินทางไปถึงมันเป็นบ้านทาวเฮ้าส์ติดๆกันเหมือนหมู่บ้าน ผมได้ซื้อหลังรองข้างในสุด ผมก็จอดรถและลงไปสำรวจบ้านหลังใหม่

พวกลูกๆกับภรรยาผมก็อดใจไม่ไหวเช่นกันเลยต้องขอลงมาชมดูบ้าง สภาพอย่างดี แต่ก็มีรอยอยู่นิดๆหน่อยๆ ไม่ทันไรก็มีเพื่อนบ้านอยู่ข้างขวามือเรามาสอบถามว่าเราย้ายมาใหม่เหรออะไรยังไง พอคุยไปกันซักระยะ หน้าตาของเขาก็เปลี่ยนไปพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า บ้านที่อยู่ซ้ายมือคุณหน่ะ อย่าได้เข้าไปยุ่งหรือไปใกล้ๆบ้านเขาเด็ดขาด ผมก็ยืนฟังเขาอย่างสงสัยว่าทำไมไปใกล้ไม่ได้ แต่ช่างเถอะ ผมไม่ได้ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านอยู่แล้ว 


ตกกลางคืน ผมได้ยินเสียงคนขว้างอะไรซักอย่างมันดังมากจนผมสะดุ้งตื่น ผมเลยคิดว่าข้างบ้านทะเลาะกันแน่ๆ ผมไม่ได้ใส่ใจอะไร หลังจากวันนั้นมา ผมก็ได้ยินเสียงแบบนี้ทุกคืนๆ มันเป็นเสียงคนทะเลาะกันแล้วก็ขว้างของหล่นแตก เป็นแบบนี้มาประมาณ 2 อาทิตย์ติด พอผมถามคนในบ้าน พวกภรรยากับลูกผมก็บอกว่าหลับสบายไม่ได้ยินอะไรเลย ผมว่ามันแปลกๆหรือผมจะคิดมากไปเพราะทำงานเยอะเกิน 

เย็นวันนึงผมลองไปเย็นอยู่หน้าบ้านหลังนั้น ความรู้สึกเย็นวูบขึ้นมากลางหลังทำเอาขนลุกไปหมด ผมก็กวาดสายตามองไปให้ทั่วๆหน้าบ้าน จู่ๆก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้นมาจากในบ้าน มันเป็นเสียงที่ทุกคืนผมจะต้องได้ยิน คนทะเลาะกันแล้วก็ขว้างของจนแตก ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยจะดี สายตาก็มองไปทั่วแล้วก็พบกับเงาดำอยู่บนบ้านตรงหน้าต่างชั้น 2 ขามันสั่นจนแทบเดินไม่ไหว เหมือนกับโดนตรึงร่างไว้ 
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"

เสียงของภรรยาผมออกมาช่วยไว้พอดี ผมเห็นไปมองแล้วก็ล้มนั่งคุกเข่า แล้วจู่ๆน้ำตาผมก็ไหล ความรู้สึกเศร้ามันก็เข้ามาในหัว ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ภรรยาผมก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น 

คืนนั้นเองผมก็ยินเสียงข้างบ้านเหมือนทุกคืน ผมรู้สึกทนไม่ไหว เปิดหน้าต่างออกไปมอง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นทุกคืนๆ สิ่งที่ผมเห็น มีผู้หญิงคนนึงยืนอยู่หน้าบ้านแล้วชี้นิ้วขึ้นไปตรงหน้าต่าง เหมือนจะสื่อให้ผมมองขึ้นไป สิ่งที่ผมเห็น เป็น ผู้หญิงถูกทุบตี กระฉากลากถู แล้วผมก็มองมาที่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าบ้านปรากฎว่าเธอไม่อยู่แล้ว จากนั้นผมก็ร้องไห้ ขยับตัวไปไหนไม่ได้ ทำได้แค่มองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

เหตุการณ์มันเลวร้ายมากๆ ภาพที่เห็นมันรุนแรง และไร้ความปราณี ผมยืนอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งภรรยาผมมาเรียกมาว่ายืนทำอะไรอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ผมได้สติสิ่งเหล่านั้นก็หายไป เป็นเพียงแค่บ้านธรรมดาๆ ผมเห็นภาพเหล่านั้น ซ้ำไปซ้ำมาในหัว พอเช้าผมก็ลองไปสอบถามคนระแวงนั้นว่าบ้านหลังนั้นมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนรึเปล่า ปรากฎว่ามี คนแถวนั้นบอกว่า เคยมีสองสามีภรรยามาอยู่เมื่อ 2-3 ปีก่อน แล้วภรรยาจับได้ว่ามีชู้ ทะเลาะกันหนัก สามีเธอเลย ฆาตกรรม แล้วฝังเธอตรงสวนหน้าบ้าน ส่วนสามีก็หลบหนีจนโดน

ตำรวจจับกุม บ่ายวันนั้นผมเลยไปทำบุญให้กับเธอ และหวังว่าเธอจะไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่านี้ หลังจากนั้นมาก็เสียงต่างๆที่ผมเคยได้ยินก็เบาบางลงจนค่อยๆ เงียบหายไปในที่สุด ผมหวังว่าเธอจะได้รับส่วนบุญ ที่ผมนั้นกระทำหรือส่งไปให้เธอ