ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์,ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาดความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย
เนื้อหามีคำหยาบคาย
ขออภัยด้วยนะครับ🙏
ฉันกับเพื่อนๆชอบเรื่องลี้ลับกันมากๆแต่มีอยู่คนนึงไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้ ผี หรือ วิญญาณ ต้นเป็นคนไม่เชื่อเรื่องนี้เลยแล้วก็ท้าทายตลอดเวลาที่พวกเรานั่งคุยกันเรื่องสยองขวัญ อ๋อ ลืมบอกไปกลุ่มเรามีกัน 4 คน มี แป้ง ต้น เจ แล้วก็ฉัน เวลาเรา 3 คนคุยเรื่องนี้ทีไร ต้น มักไม่ค่อยพอใจแล้วก็พูดว่าร้ายออกมา "พวกมึงคุยเรื่องปัญญาอ่อนนี้กันอีกละ กลัวห่าไรกันไม่เข้าท่า" วันนึง เจ มาบอกกับพวกเราในกลุ่มว่าพวกพี่ๆที่รู้จักกันนั้นไปล่าท้าผีมาที่ตึกร้างแห่งนึงในย่านแถวๆนี้ เลยมาถามว่าสนใจจะไปสำรวจกันดีไหม ต้นที่นั่งฟังอยู่ก็รำคาญกับเรื่องพวกนี้ เลยพูดขึ้นมาทำนองว่า "โอ้ยยยย อะไรของมึงนักหนา มาๆพากูไปหน่อยดิ้" หลังจากเลิกเรียนพวกเราสี่คนก็ขับรถไปยังตึกร้างที่พวกพี่ของเจนั้นไปล่าท้าผีกันมา
จากที่ดูตึกก็เก่ามากพอสมควร เวลาตอนนี้ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆได้ พวกเราตกลงกันจับคู่กันขึ้นไปสำรวจ แต่ต้นกับห้าวเป้งจะขอลุยเดี่ยวละจะเป็นคนแรกที่ขึ้นไป แป้งเลยบอกทำไมไม่ไปเป็นคู่ๆ แต่ต้นไม่คิดฟังละหยิบไฟฉายในมือแป้งไป พวกเรา 3 คนยืนอยู่หน้าตึกดูต้นเดินเข้าไป ไฟฉายก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นไปทีละชั้นๆ จนพวกเราอึ้งมาว่าต้นทำไมกล้าขนาดนี้ไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย จากชั้นนึงไปชั้นสองชั้นสามชั้นสี่ พวกเราแทบหยุดหายใจลุ้นมากๆ แต่แล้วไฟฉายก็ดับลงไป พวกเราตกใจจึงตะโกนถามต้น " ต้น เป็นอะไรรึเปล่า" ทุกอย่างเงียบไม่มีแม้เสียงตอบรับ มีแต่เสัยงลมพัดผ่านเท่านั้น จนกระทั่ง แป้งร้อวขึ้นมา "นั่นไอ้ต้นโบกมือมาจากชั้น 5" พวกเราเห็นโบกมือมาจากหน้าต่างชั้น 5 เลยตะโกนบอกต้นว่า พอได้แล้ว ลงมาเถอะ ไม่ทันไรต้นก็วิ่งออกมาคุกเข่าแล้วหายใจแรงมาก "ต้นมึงแม่งแน่ว่ะใจถึงมากขึ้นไปถึงชั้น 5 บนสุดของตึกเลย" แต่ต้นทำหน้าตางงๆแล้วบอกกับพวกเรา "กูขึ้นไปถึงแค่ชั้น 3 เอง หาทางขึ้นไม่เจอ อยู่ๆไฟฉายกูก็ดับ แล้วเหมือนมีอะไรไม่รู้ผ่านหลังไป เย็นวาบเลย" พอฟังไอต้นเล่าจบก็รีบออกจากตรงนั้นเลย ต้นจากเป็นคนไม่เชื่อเรื่องนี้ ก็กลายเป็นคนชอบพูดชอบฟังเรื่องเล่าต่างๆนาๆ จากพวกเราบ้างจากคนอื่นบ้าง แต่เหนือสิ่งใด พวกเราก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าแท้ที่จริงแล้วใครกันแน่ล่ะที่ขึ้นไปแล้วโบกมือลงมา พวกเราก็ได้แต่สงสัย ที่นี่คงมีประวัติอะไรแน่ๆที่พวกเรานั้นไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ พวกเราทุกคนก็ไม่เคยไปล่าท้าผีกันอีกเลย