ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย
ผู้แต่ง
Sayuเรื่องย่อ
ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,เล่าประสบการณ์,ระทึกขวัญ,สยองขวัญ,หลอน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องเล่าสุด(หลอน)ประหลาด
ความหลอนไม่มีที่สิ้นสุด และประสบการณ์หลอนโดยตรงจากคนเขียน ถ้าพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเลย
อาจมีคำหยาบคายขออภัยด้วยนะครับ🙏
มีวันนึงผมกำลังนั่งอ่านนิยายวาฬที่รักเพลินๆบนคอม เพื่อนผมก็ทักแชทมาถามผม "มึงเล่นเกมส์นี้หรือยังวะ" มันก็ส่งลิ้งค์มาผมเลยคลิกลิ้งค์นั้นทันที มันก็ไม่มีอะไรขึ้นมา "แม่งส่งไวรัสมาให้กูเปล่าวะ" ผมรู้สึกโมโหเพราะมันเสียเวลาผมอ่านนิยายมากๆเลยทักไปด่ามัน "ส่งเหี้ยไรมาให้กูวะ" มันขำแล้วบอกผม "มันเป็นดาร์คเว็บ" ผมก็งงว่าอะไรคือดาร์คเว็บผมก็ไม่สนใจอะไรด้วยว่ามันจะเป็นอะไรยังไงตะไบเทียนไขหรืออย่างไร ผมก็นั่งอ่านนิยานยผมต่อไป ถึงช่วงกลางดึกผมได้ไปอาบน้ำแล้วจะกลับมาอ่านนิยายต่อปรากฎว่าหน้าจอคอมผมมันเป็นสีดำสนิท ผมถึงกับงงแล้วรีบวิ่งไปที่คอมขยับสายนู้นนี่นั่นแต่มันก็ไม่หาย "มันเป็นเหี้ยไรวะเนี่ย" ผมได้ตะโกนลั่นบ้านหัวร้อนชิบหายถึงกับโทรไปถามเพื่อนผมว่ามันส่งอะไรมาให้ผม "มันส่งอะไรมาให้กูคอมกูพังแล้วมั้งเนี่ย" เพื่อนผมมันก็อำอึ้งๆ "มันก็แค่เว็บธรรมดาเองน่า มึงจะเครียดทำไม" ผมเลยบอกมันจากนี้ไม่ต้องส่งอะไรมาทั้งนั้นอีก จากนั้นคอมผมก็ไม่ติดเลยคืนนั้น ผมพยามยันตอนเช้า อยู่ๆมันก็ติดขึ้นมา "เอาว่ะติดละเว้ย" ผมรู้สึกแปลกเพราะรูปหน้าจอแล้วก็บางโปรแกรมมันโผล่มาได้ยังไง มันมีอยู่โปรแกรมนึงเป็นรูปกล้อง แต่พอผมคลิกเข้าไปมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หน้าจอผมก็ปกติดี
ช่วงหัวค่ำผมกำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่ มันก็มีเว็บเด้งขึ้นมา จนผมหัวร้อน "ส้นตีนอะไรเนี่ยมันขึ้นมา" มันเป็นเว็บดำๆทั้งเว็บแล้วมีแค่ที่กรอกชื่อเท่านั้น ผมก็จะปิดแต่มันปิดเท่าไหร่ก็ปิดไม่ได้ เลยปล่อยมันไปทั้งแบบนั้น แต่ระหว่างที่เล่นเกมส์ มันก็แจ้งเตือนแบบสั่นหน้าจอผมตลอดเวลา จนเกมส์ไม่ได้เล่นต้องมาวุ่นอยู่แต่กับมัน ผมเลยตัดปัญหากรอกชื่อเล่นตัวเองลงไป จากนั้นมันก็หายไปเลย ในตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรแค่ไม่ให้มันเด้งขึ้นมาให้รำคาญอีก ช่วงดึกของคืนนั้นผมนอนคุยแชทกับเพื่อนในมือถือ จู่ๆคอมผมมันก็เปิดขึ้น มันเป็นหน้าจอดำจากนั้นมันก็มีภาพเหมือนเป็นห้องใต้ตินหรืออะไรซักอย่าง ผมเห็นเงาดำๆ มายืนอยู่ตรงหน้ากล้อง แล้วพูดด้วยเสียงแหบๆว่า "สวัสดีเจมส์" ผมนิ่งไปพักนึง จากนั้นก็มีช่องแชทขึ้นมาให้ มันก็พูดขึ้นมาอีก "ไม่อยากคุยด้วยกันรึไงเจมส์" ผมคิดว่าต้องเป็นใครซักคนแกล้งผมแน่ๆ ผมเลยพิมพ์โต้ตอบกับมันไป "มึงเป็นใครวะ" มันบอกมัันชื่อ เจที "นายอยู่คนเดียวมั้ย" มันถามผม ไม่เข้าใจว่ามันอยากรู้ไปทำไมแต่ผมก็บ้าจี้ดันทะลึ่งตอบมัน "อยู่คนเดียวดิ จากนั้นมันก็ค่อยๆถอยออกไปยืนละหัวเราะออกมาแบบหลอนๆ "หึหึหึ" เริ่มรู้สึกขนลุกกับไอหมอนี่ชะมัด จากนั้นมันก็ถามแปลกๆจนผมถึงกับเงียบไป "นายเคยฆ่าคนมั้ยเจมส์" อึ้งกับคำถามจึงจะพิมพ์ตอบกับมัน มันก็พูดว่า "มีไมค์ไม่ต้องพิมพ์ก็ได้นิเพื่อน" ผมเลยลากเก้าอี้มานั่งแล้วพูดกับมัน "กูไม่เคยฆ่าคน" มันก็นิ่งไปครู่นึงก่อนจะถามขึ้นมาอีกข้อ "ละนายกลัวตายมั้ย?" จากนั้นมันก็เอียงคอมาด้านขวาแบบน่าขนลุก ผมก็อำอึ้งๆ ก็เลยพูดไป "ไม่กลัวหรอกเว้ย คนเราเปิดมาก็ต้องตายทั้งนั้นแหละ" ผมเห็นเงาของมันละมองไปที่หน้ามัน มันค่อยๆฉีกยิ้มออกมา "งั้นเหรอ นายไม่กลัวเลยสินะ" ผมเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาเรื่อยๆ จากนั้นมันก็เดินไปที่มุมห้องซึ่งมันมองไปชัดว่าตรงนั้นมีอะไรแต่สิ่งที่ผมเห็นได้ชัดคือในมือของมันถือมีดอยู่ มันเดินไปถึงมุมห้องเหมือนทำอะไรซักอย่าง จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องขึ้นมา มันหัดมาหาผมพร้อมกับเลือดที่เปื้อนหน้า แล้วพูดกับผมว่า "คิวต่อไปกูจะไปปาดคอมึง" ผมสะดุ้งแล้วรีบปิดคอมแต่มันก็ปิดไม่ได้ มันถามผมว่า "มึงพยายามจะปิดคอมเหรอ ทำไม่ได้หรอก โชว์มันยังไม่จบด้วยซ้ำไป" จากนั้นภาพมันก็ตัดมาที่ห้องผม แล้วมันก็พูดขึ้นมาว่า "กูมองมึงอยู่นะ เดี๋ยวจะเข้าไปหาเลย" บ้าชะมัดผมร้องไห้กลัวมาก ผมเลยหันไปเห็นปลั๊กไฟแล้วถอดมันออกซะ จากนั้นผมก็ลงมาจากห้องเพื่อไปบอกพ่อผมที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น
ผมก็นั่งเล่าทุกอย่างให้พ่อผมฟังก่อนที่จะแจ้งตำรวจให้มาตรวจสอบบริเวณรอบๆบ้านของเรา แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติหรือพบอะไรที่น่าสงสัย ผมเลยบอกตำรวจว่าเดี๋ยวจะเปิดคอมให้ดู จากนั้นก็ะาตำรวจแล้วพ่อผมขึ้นมาดู แต่พอผมเปิดคอมแล้วหาเว็บนั่นปรากฎว่ามันไม่มีแล้วมันไม่อยู่แล้ว ตำรวจคิดว่าผมแจ้งความเท็จ "แบบนี้มันข้อหาแจ้งความเท็จได้เลยนะครับ" ผมก็ยืนยันว่าที่พูดเป็นเรื่องจริง ผมไม่ได้โกหกแต่อย่างใด ตำรวจเลยต้องการคุยกับพ่อผม แต่โชคดีที่เขาไม่เอาผิดอะไรคิดว่าผมนั้นเล่นเกมมากไป แต่คืนนั้นเองที่ผมหลับอยู่จากอาการเพลีย ได้ยินเสียงซ่าๆแล้วมีคนเรียกชื่อผม ผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นคนเปิดอยู่ แล้วก็ ใช่ ไอ้บ้านั่นยังไงล่ะ พอมันเห็นผมตื่น มันก็ถามผมด้วยความโมโห "มึงแจ้งตำรวจใช่มั้ย มึงแจ้งทำไม" ผมชูนิ้วกลางใส่มัน "มึงมันกลัวเหรอวะ ไม่กล้านี่หว่าไหนมึงบอกจะมาเอาชีวิตกู จะมาปาดคอกูไงวะ ไอกระจอกเอ้ย มึงมันลูกตุ๊ดรู้ไว้ ไอเวร!!!" มันนิ่งแล้วฉีกยิ้มอีกครั้งแล้วมันก็หยิบกล้องตัวนึงขึ้นมา "มองดูนี่สิเจมส์ มึงเห็นอะไรรึเปล่า" ผมอึ้งพูดอะไรไม่ออก มันเป็นคลิปสั้นๆว่ามันกำลังปาดคอคนอยู่ แล้วคนในภาพก็ไม่ใช่ใคร มันคือ ไอ้เติ๊ด เพื่อนผมเองที่ส่งลิ้งค์ดาร์คเว็บนี้มา "มะ...มึงทำอะไรเพื่อนกูวะ" มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรหาไอ้เติ๊ด แต่ที่ทำให้ผมนั้นอึ้งไปอีก โทรศัพท์ไอ้เติ๊ดอยู่ที่ไอ้ฆาตกรนี่
"ฮัลโหลเจมส์ ต้องการรับความตายไปด้วยกันมั้ย" ผมได้แต่ยืนนิ่งพูดอะไรไม่ออก มันเรียกชื่อผมอีก แล้วเปิดวิดิโอให้ดู มันเป็นบ้านของผม แล้วในวิดิโอนั้นมันมีผมกำลังยืนนิ่งอยู่ ผมกำลังจะร้องไห้ "มึงต้องการอะไรวะ" มันเงียบแล้วก็พูดขึ้นมา "ชีวิตมึงไงล่ะเจมส์" จู่ๆพ่อผมก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับตำรวจ ไอ้ฆาตกรมันเห็นว่ามีคนเข้ามา มันรีบปิดกล้องหนี แต่ก็สายไปแล้วสำหรับมัน ตำรวจได้รอบแถวบ้านผมไว้หมด มันก็ถูกจับจนได้ มันหมกตัวอยู่ในบ้านร้างหลังเก่า ในบ้านพบศพของเพื่อนผม ผมมั่นใจว่ามันต้องหลอกให้เพื่อนผมมาหามันแน่ๆ ผมรู้สึกเสียใจมากๆ มีอย่างนึงที่ผมสงสัยพ่อผมมาตำรวจได้ยังไง ผมก็ได้คำตอบพวกเขาติดกล้องไว้ในห้องผม ซึ่งตอนไหนผมก็ไม่รู้ เหตุการณ์ครั้งนี้ทำเอาผมแทบจะเป็นบ้าเลย เห้ออออ....