"บางทีก็รับไม่ไหวที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้" เสียงบ่นพึ่มพ่ำของต้นอ้อก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับชายคนนั้น
"อะไรของเธอหนังสือเล่มนี้ฉันเห็นก่อนนะ" ชายผู้ดูภายนอกดูจนขนาดที่ว่ารองเท้ายังใช้หนังยางรัด
"แต่งตัวก็สกปรกยังทำตัวแย่ใส่ผู้หญิงอีกนะ" ต้นอ้อทำหน้าตามั่นหน้ามั่นโหนก จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็ปล่อยหนังสือให้ต้นอ้อไปละเดินจะออกจากร้านไปผู้ชายคนนั้นหันมาทิ้งท้าย "หนังสือเล่มนั้นฉันให้เธอก็ได้ ถ้าแต่งตัวรวยแล้วรวยไม่จริงก็เงียบไว้ดีกว่านะ" ต้นอ้อยกมือขึ้นมากำทั้งสองข้าง แล้วก็ "กรี๊ด" สิครับรออะไร "หึ เดี๋ยวเราได้เจอกันแน่นอนคุณหนูอ้อ"......
รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,รักหวานแหวว,รักวัยใส,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สาวน้อยสวยใสสไตล์ลูกคุณหนูบ้านรวย ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนต้นอ้อเองค่ะ พ่อเป็นเจ้าของบริษัทหลายพันแห่งมีเงินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันใช้หมด....
ณ โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เหล่านักเรียนที่กำลังดูรายชื่อห้องตัวเองอยู่
"ต้นอ้อแกได้อยู่ห้องเดียวกับฉันมั้ยเนี่ย"
"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะมีนา" ต้นอ้อหันมาพูดกับมีนาแบบอมยิ้ม
"หลีกทางหน่อย" เสียงของผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่หลังต้นอ้อแล้วเขาก็พูดขึ้นมาอีก
"ขวางทางแบบนี้จะมองเห็นไหม" มีนาหันมาพร้อมกับตอบกลับไปแบบเบาๆ
"ถ้าพูดจากับคนอื่นแบบนี้คนเขาคงจะหลีกทางให้หรอกนะ" มีนาที่ยืนอยู่ข้างๆถึงกับอึ้งเมื่อเห็นสองคนนี้ปะทะฝีปากกันอย่างดุเดือด
"งั้นก็ยืนอยู่แบบนี้ละกัน" ฟุบ!!
"โอ๊ยยยย... เฮ้ยนี่นาย" ผู้ชายคนนั้นเดินแทรกระหว่างมีนาและต้นอ้อไป
"ไอ้หมอนี่!!!"
ต้นอ้อโมโหแล้วทำการเดินไปทุบที่หลังของผู้ชายคนนั้น
"โอ๊ยยยย...อะไรเนี่ย!!!"
"หมั่นไส้โว้ยยยย ทำท่าทางน่าหงุดหงิด"
"ฉันไปทำอะไรให้ฮะ มาทุบหลังคนอื่นแบบนี้ได้ไง"
"ก็นายทำตัวแย่ๆแบบนี้มีน่ามาถามอีกนะ"
ระหว่างที่สองคนนี้กำลังเถียงกันอยู่มีนาที่ได้แต่ยืนงงก็....
"เราเข้าห้องเรียนดีกว่าไหมนะ"
..........
..........
ณ ห้องเรียน ทุกคนได้นั่งประจำที่โต๊ะเป็นคนตัวเองเป็นที่เรียบร้อย
"เอาล่ะทุกคนอาจารย์จะเริ่มสอนแล้วนะ"
"ขออนุญาติค่ะ/ครับ"
"นี่มันเวลาเท่าไหร่แล้วเนี่ยฮะ"
"ก็หมอนี่มันชนหนูแถมไม่ขอโทษอีก"
"จริงหรือเปล่าเธอ?"
"ครับ...ไม่ปฏิเสธ"
คำตอบของผู้ชายคนนี้ทำเอาฉันแทบแปลกใจว่าทำไม ตอนอยู่หน้าบอร์ดถึงไม่พูดขอโทษแต่แรก ฉันมองหน้าเขา ใบหน้าที่ดูสงบแล้วดูอบอุ่นนี้ทำเอาหัวใจแทบปลิวไปตามลมที่พัดเข้ามายังห้องเรียน
"เอาไปนั่งที่กันได้แล้วทั้งสองคน"
ทั้งฉันและเขาก็ต่างไปคนละฝั่งกัน ฉันรู้สึกคุ้นหน้าของเขามากๆพยามจะนึกแต่ก็นึกไม่ออกเหมือนจะเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน ฉันที่กำลังพยามนึกเรื่องของเขาอย่างเหม่อลอย
"นี่เธอชื่ออะไรเหรอ?" ฉันหันไปตามเสียง มีผู้หญิงนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เธอดูสวย ปากชมพู ดวงตากลมโต ตัวเล็ก ถึงจะตัวเล็กแต่โนตมมาก แต่ก็นะ สู้ฉันไม่ได้อยู่ดี ทั้งความสวย โนตมๆนั่นด้วย
"เราชื่อต้นอ้อเธอล่ะ"
"อิมน่ะ"
"อ่า..."
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ....ต้นอ้อ"
"อ่ะ...จ้า เหมือนกัน"
ฉันตอบแบบรีบๆไปเพราะรู้สึกรำคาญมากแถมมีนาก็นั่งไกลฉันอีกโอ๊ยจะบ้าตายมันอะไรกันเนี่ย จากนั้นก็เริ่มเรียนตามปกติ แต่คนที่ฉันต้องนั่งคู่ด้วยกับเป็นอิมด้วยอีก เธอเป็นคนพูดมาก มากจนฉันไม่อยากฟัง
"เอ่อ...อิม เธอเข้าโรงเรียนนี้มาตั้งแต่ม.4เลยรึเปล่าอ่ะ"
"ใช่สิทำไมเหรอ?"
"เธอรู้จักผู้ชายคนนั้นไหม" ฉันชี้ไปที่เขา อิมพยักหน้าพร้อมกับตอบ
"รู้จักสิ วาฬไงล่ะ"
"ห้ะ...ชื่ออะไรนะ"
"เขาชื่อวาฬ เป็นคนไม่ค่อยพูดน่ะ ก็ไม่รู้อะไรมากนักหรอก"
"อ๋อเหรอ"
"ว่าแต่ถามทำไมอ่ะ" อิมขยับตัวเข้ามาใกล้ฉัน
"ปะ...เปล่าแค่ถามดูเฉยๆ"
"หืม...เขาเป็นคนไม่ค่อยจะมีเพื่อนซักเท่าไหร่อะนะ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ"
"นี่เธอดูเหมือนจะรู้เยอะจังนะ"
"แหะๆ ไม่เท่าไหร่หรอก"
ระหว่างที่เราสองคนเม้ามอยจนวิชาสุดท้ายจนถึงเวลาพักกินข้าวเที่ยงเลย
"พักเที่ยงแล้วไปกินข้าวกันไหมต้นอ้อ" ฉันเหม่อลอยจนอิมต้องเรียกซ้ำ
"ห้ะ...อะไรนะ"
"ไปกินข้าวกันไหม"
"ไปสิๆ เดี๋ยวรอมีนาเพื่อนฉันด้วยนะ"
"โอเค"
ระหว่างที่มีนากำลังลุกมาหาฉัน ฉันมองไปที่วาฬเขาเดินออกไปข้างนอกแล้ว ไม่ทันการละสิตามไปดีกว่า
"พวกเธอเดี๋ยวฉันล่วงหน้าไปก่อนนะ"
"อ่ะ...อ่าว"
ฉันรีบวิ่งออกมาอย่างไว เพื่อตามเขาไปให้ทัน พอมาถึงโรงอาหารก็กวาดสายตามองหาเขาว่าเขากินข้าวร้านไหน บ้าจังนี่เราติดผู้ชายไปรึเปล่านะ คุยก็ไม่ได้คุยแถมยังมาเป็นสโตกเกอร์อีก ฉันเห็นเขาต่อคิวร้านข้าวขาหมูก็รีบไปต่อคิวบ้าง
"อ่าวต้นอ้อ"
"ยัยฟรัง"
"แกย้ายมาใหม่เหรอ"
"ใช่ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลามาคุยด้วยหรอกนะ"
"ห้ะ...แกมีอะไรเปล่านิ"
"เห็นคนข้างหน้าที่ยืนอยู่นั่นมะ"
"ไหนอ่ะ...?"
"ที่อยู่หน้าสองคนนั่นไง"
"ทำไมอ่ะแก"
"ฉันมีปากเสียงกับเขานิดหน่อยที่บอร์ดดูชื่ออ่ะ"
"แล้วไงอ่ะ"
"ฉันรู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน"
"ไม่ถามดูอ่ะ ว่าเคยเจอที่ไหน"
"แกจะบ้าเหรอใครจะกล้าถามกัน"
"แล้วแกไม่ถามชื่อดูอ่ะว่าเขาเป็นใคร เผื่อจะนึกออก"
"ฉันรู้แล้วชื่ออ่ะ"
"รู้แล้วด้วย"
"ใช่ เขาขื่อวาฬ"
"มีอะไรรึเปล่า" มีเสียงถามกลับมาด้านหลังฉัน เขานั่นแหละ ฉันหันไปหาพร้อมทำหน้าเจื่อนๆไม่รู้จะพูดอะไร
"เรียกฉันรึเปล่า?"
พูดจบเขาขยับเข้ามาใกล้ฉันมาก หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ มันอะไรกันเนี่ย ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย กลิ่นตัวป่นน้ำหอม ฉันดมเข้าไปรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูกนี่ฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ยโว้ยยยยยย ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
