“ปัง! ปัง! ปัง! ปังปังปัง”เสียงหัวที่กระทบกับผนังของบ้านยังดังอยู่ในหัวของผมไม่หายเลยครับ
ลึกลับ,ผู้ใหญ่,อิงประวัติศาสตร์,ไทย,เรื่องสั้น,ผีในห้อง,ผีไทย,ผี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
1
เดชหนุ่มวัยกลางคน มีอาชีพหลักคืออาชีพ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทเรือน้ำมันแห่งนึง ส่วนอาชีพเสริมของเดชคือขับวินมอเตอร์ไซค์ งานของเดชทำให้เขาต้องแบ่งเวลาให้ชัดเจน ซึ่งงานหลักของเขาคือ รปภ. ประจำออฟฟิส เดชเข้างานเป็นกะ ช่วงเวลาที่เดชจะเริ่มทำงานนั้นก็คือ 18.00 – 23.00 น. เลยทำให้เดชคิดว่าเวลานี้ทำให้เขาไม่มีเวลาที่จะพักผ่อน เขาเลยคิดจะย้ายกะกับรุ่นพี่อีกคนเพื่อที่จะได้พักผ่อนได้เต็มที่และใช้เวลาอยู่กับลูกกับเมียให้มากขึ้น
“พี่เดชง่วงเหรอ”กรรุ่นน้องที่เป็น รปภ. ด้วยกันเอ่ยทักเดชเมื่อเห็นสีหน้าของเดชเหมือนคนไม่ได้นอน
“อืมนิดหน่อยอะ ว่าแต่พี่ยอดไปไหน พี่ว่าจะเปลี่ยนกะกับพี่ยอดสักหน่อย”
“ห๊ะ!!!! พี่จะเปลี่ยนกะเหรอ”
“อืม ใช่สิ มึงจะตกใจทำไมว่ะ”กรพอได้ยินเดชพูดอย่างนั้นถึงกับสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ปะ....ป่าวครับ พี่ไปถามพี่ยอดเองแล้วกัน”พูดจบกรก็รีบเดินออกไปทันที
“เป็นอะไรของมันว่ะ”เดชพูดพลางเกาหัวก่อนที่ จะสแกนบัตรเพื่อเลิกงาน เดชเลิกงานเที่ยงคืน เขาใช้เวลา15 นาที เพื่อที่ขับรถจากที่ทำงานมาที่บ้าน เขาเปิดประตูบ้านมาก็เจอภรรยาของเขาที่รอเขาอยู่เหมือนกับทุกวัน
“วาทำไมยังไม่นอนอีก”
“วายังไม่ง่วงค่ะ พี่เดชเหนื่อยไหม”
“ไม่จ้ะ”
“เออ....พี่เดชแล้วเรื่องนั้นเป็นไงบ้าง”
“เรื่องอะไรเหรอ”เดชถามพลางปลดกระดุมที่ละเม็ด เพื่อที่จะเตรียมตัวอาบน้ำแล้วเข้านอน
“ก็เรื่องเปลี่ยนกะไงพี่”
“อ่อ....วันนี้พี่ยังไม่เจอพี่ยอดเลย รอพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ” วาได้ยินถึงกับพยักหน้ารับก่อนที่จะล้มตัวลงนอนข้างลูกสาวของเธอต่อ ส่วนเดชหลังจากที่เขาอาบน้ำแต่งตัวเขาก็ล้มตัวลงนอนข้างลูกสาวของเขาเช่นกัน
6:00 น.
เวลาที่ทุกคนในบ้านต้องตื่นขึ้นมาเพื่อที่จะทำภาระกิจตัวเอง วาต้องตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวให้กับอิ่งได้ไปโรงเรียน ส่วนเดชเขาก็อาบน้ำแต่งตัวที่จะไปส่งอิ่งที่โรงเรียนจากนั้นเขาก็จะกลับมาขับวินมอเตอร์ไซค์เหมือนกับทุกวัน
“หนูไปก่อนนะคะคุณแม่”
“จ้า ตั้งใจเรียนนะลูก”
“ค่ะ”
ระหว่างทางขับรถไปส่งอิ่ง อิ่งเธอก็หันไปมองที่ทำงานของพ่อเธอ เพราะที่ทำงานของเดชมันอยู่ใจกลางเมืองของจังหวัดเลยทำให้ทุกครั้งที่เดชไปส่งอิ่งก็จะผ่านที่ทำงานของเขาทุกครั้ง
“พ่อค่ะ”
“วาไงอิ่ง”
“ที่ทำงานของคุณพ่อสวยนะคะ”เดชหันไปมอง เขาคิดว่ามันปกติเพราะด้วยความที่เขาทำงานมา2ปีแล้ว เลยไม่ได้รู้สึกอะไรกับที่ทำงานของตัวเองเลย
“พ่อก็ว่างั้นแหละ”
หลังจากที่เดชได้ขับรถส่งลูกสาวของตัวเองเดชก็ขับรถตรงไปที่บ้านของยอดทันที เขาอยากจะขอให้ยอดสลับกะกับเขา
“พี่ยอดๆ”เดชตะโกนเรียกยอดสักพัก ยอดก็เดินออกมาด้วยความสะลึมสะลือ
“อ้าวเดช ว่าไง”
“คือผมอยากจะมาขอร้องพี่”
“เป็นอะไรของเอ็งว่ะ”
“คือผมอยากจะสลับกะกับพี่”
“ได้สิ กูก็นึกว่าเรื่องอะไร แล้วจะสลับวันไหน”
“พรุ่งนี้ครับ”
“เออๆ ได้สิ พรุ่งนี้นะ”
“ครับ เออ......”
“อะไรของมึงอีก”
“ผมไม่ได้จะขอแค่วันเดียว”
“แล้วมึงจะขอกี่วัน”
“คือผมจะขอ...ย้ายกะเลยครับ”
“ห้ะย้ายกะ 😳”สีหน้าของยอดดูตกใจเมื่อเดชพูดออกมา
“ทำไมเหรอพี่ มีอะไรป่าว”
“เออ....คือมันจะดีเหรอ”
“ดีสิครับ ทำไมพี่พูดแปลกๆ”
“เอาแบบนี้ดีกว่า เอ็งลองสลับกับพี่แค่วันเดียวก่อนนะ ถ้าเป็นยังไงเอ็งมาบอกพี่ด้วย”
“ได้ครับ”ในใจของเดชได้แต่สงสัยกับท่าทางของยอดแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น จากนั้นเดชก็ขับรถวินตลอดทั้งวันจนได้เวลามารับอิ่งที่โรงเรียน
“อิ่งพ่อมีเรื่องจะบอก”
“ค่ะ”
“คือพ่อจะมีเวลากินข้าวกับลูกแล้วนะ”
“จริงเหรอค่ะ”อิ่งได้ยินถึงกับเบิกตากว้างขึ้นทันที
“เย้!!!...หนูดีใจที่สุดเลย”อิ่งกระโดดกอดเดชอย่างมีความสุข และนี้แหละคือเหตุผลที่ทำให้เขาต้องการย้ายกะ เพราะเขาจะได้อยู่ทานข้าวกับลูกกับเมีย
และแล้วเวลานี้ก็มาถึงเวลาที่เขาจะต้องไปทำงาน เขาเริ่มเข้างานประมาณ18:00 น. เขาเข้ามาสแกนบัตรตามปกติและได้ขึ้นไปสำรวจภายในบริษัททั้งหมดเหมือนกับทุกวัน
บริษัทที่เดชทำงานต้องบอกไว้ก่อนว่ามันไม่ได้เป็นบริษัทที่ใหญ่โตแต่มันเป็นบ้าน ที่มีการขายต่อๆ กันมาจนมาถึงปัจจุบันและได้มีบริษัทเรือน้ำมันซื้อเอาไว้เพื่อเอาไว้เก็บของของบริษัท มีลักษณะ 3ชั้น ชั้นที่1และ 2 จะเป็นสี่เหลี่ยมแต่ชั้นที่ 3 มันมีความพิเศษคือมีลักษณะ8เหลี่ยมรวมทั้งหลังคาก็เป็น 8 เหลี่ยมเช่นกัน
ซึ่งที่ทำงานของเดชจะอยู่ที่ชั้น 1 และ 2 ส่วนชั้น 3 จะไม่มีใครขึ้นไปเพราะมันเป็นแค่บริเวณโล่งๆไม่มีอะไรเลย ซึ่งต่างจากชั้นที่ 2 ที่มีอุปกรณ์ข้าวของ ของบริษัทเต็มไปหมด ส่วนชั้นล่างจะเป็นห้องน้ำและออฟฟิศของพนักงาน
หลังจากที่เดชได้เดินสำรวจเหมือนกับที่ทำทุกวัน จากนั้นเขาก็ได้ออกไปหาข้าวกิน ซึ้งร้านข้าวจะอยู่ตรงกันข้ามกับบริษัท และเจ้าของร้านสนิทกับเดชและพนักงานทุกคนเป็นอย่างดี
“แดงเอาเหมือนเดิมนะ”
“ครับพี่”
“เออ...แดงรู้ป่าวไอ่น่องไปไหน วันนี้พี่ไม่เห็นมันเลย”น่องเป็นเพื่อนร่วมงานของเดชที่พึ่งเข้าทำงานมาได้3วัน และปกติน่องจะออกมาทานข้าวกับเดชทุกครั้งก่อนที่เขาจะเลิกงาน
“มันลาออกแล้ว”
“ห้ะ!!!ลาออก”
“อ้าวพี่เดชไม่รู้เหรอ”
“อืม มันพึ่งทำงานเองนะ”
“คืองี้พี่มันเจอผี”
“ผี?”
“ใช่ๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”เดชหัวเราะออกมา
“พี่หัวเราะทำไม”
“ผีมีที่ไหน พี่อยู่มา2ปีแล้วไม่เจอสักตัว เหอะไร้สาระ”เดชพูดพลางหัวเราะออกมา เพราะเดชนับถือศาสนาอิสลามเลยทำให้เขาไม่เชื่อเรื่องผี
“พี่เดชแต่ผมก็เคยเจอนะเหมือนกันนะ”
“เจอที่ไหน”
“ก็ห้องน้ำบริษัทพี่นั้นแหละ”
“ไหนเจอยังไงเล่ามาซิ”
“ก็พี่คิดดูสิผมอะเข้าห้องน้ำใช่ป่ะ จากนั้นผมได้ยินเหมือนคนมาไขประตูห้องทำงานแต่พอออกไปกลับไม่เจอใคร”แดงเล่าด้วยสีหน้าที่จริงจัง
“หึ หูเพี้ยนป่าว ห้องน้ำห้องไหนห้อง1หรือ2เดียววันนี้พี่จะเข้าไป ลองดูสิว่าผีจะมีจริง”
“พี่เดช!!!ไม่เอาอย่าท้าทายสิ”
“ท้าทายนั้นแหละ เพราะพี่ก็อยากเห็นผีเหมือนกัน!!!!”
“ไม่เอา ผมไม่คุยกับพี่แล้ว”
หลังจากเดชทานข้าวเสร็จเขาก็กลับมาทำงานเช่นเดิม ซึ่งที่บริษัทของเขาจะมีโซฟา4ตัวเอาไว้สำหรับให้ รปภ.ได้นอนกัน เพราะงานที่นี้งานมันไม่หนักมากและที่สำคัญเจ้าของบริษัทก็ใจดี เลยทำให้ รปภ.หลายๆคนจะชอบมางีบที่โซฟาเป็นประจำ
เดชล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวแรกที่ติดริมหน้าต่างและประตูทางเข้าอย่างที่ทำกันทุกวัน และอย่างที่บอกไปเขาก็ไม่เจออะไรเหมือนเดิมทั้งๆที่ในใจเขาพูดท้าทายเอาไว้
กริ้งๆ....เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น รอบนี้เดชตื่นมาก็เจอพี่ยอดมานั่งอยู่ข้างๆเขา
“อ้าว พี่ยอดวันนี้ทำไมมาเร็วนักหล่ะ”
“คือพี่จะถามแกเรื่องย้ายกะ”ทั้งยอดกับเดชพากันเดินออกมาคุยกันข้างนอก
“ว่าไงพี่ยอด”
“คือพี่ว่าเอ็งอย่าย้ายกะเลย อยู่กะนี้มันดีอยู่แล้ว”
“ทำไมหล่ะพี่หรือพี่มีแฟนแล้วเหรอครับ”เดชเอ่ยถามเพราะที่เดชขอสลับกะกับยอดเพราะเดชรู้ว่ายอดอยู่ตัวคนเดียวไม่มีแฟนเลยอาจจะไม่เป็นไรถ้าเกิดจะย้ายกะขึ้นมา
“ป่าวหรอก คือกูเป็นห่วงมึงหนะ”
“เป็นห่วงผม?”
“อืม”
“เรื่องอะไรครับ คืออย่างงี้นะถ้าเกิดมึงย้ายกะขึ้นมากูกลัวมึงจะอยู่ไม่ได้”คำพูดของยอดทำให้เดชหงุดหงิดเล็กน้อย เขาสงสัยว่าเดชจะบอกเขาตอนไหน
“พี่ยอด!!! พี่บอกผมมาตรงๆเถอะครับว่ามันมีเรื่องอะไรกันแน่”
“ที่กูจะบอกมึงก็คือ ที่นี้มีผี แล้วมันจะออกมาในกะที่กูอยู่นี้แหละ”ยอดพูดขึ้น ส่วนเดชได้แต่อึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะเผลอหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆๆๆๆ”
“มึงหัวเราะทำไม”
“พี่ผีเผลออะไร ผมไม่เชื่อหรอก เหตุผลนี้เหรอที่พี่ไม่อยากให้ผมย้ายกะ พี่กลัวมจะกลัวเหรอ”
“ใช่ มันน่ากลัวมากนะ กูเคยเจอมากูเลยไม่อยากให้มึงโดนแบบกูไง แล้วมึงรู้ไหมทำไมไอ่น่องถึงลาออก”
“แดงบอกว่ามันกลัวผี พี่ผมอยู่มาตั้ง2ปีไม่เจออะไรเลย”
“แต่กูเชื่อไอ่น่องขนาดกูอยู่มา 4 ปีพึ่งมาเจอตอนย้ายกะเนี่ยแหละ มึงอะปากดีไปเถอะเจอขึ้นมาอย่าหาว่ากูไม่เตือนก็แล้วกัน”
“ฮ่าๆ ผมไม่กลัวหรอกพี่ ผมก็คิดว่าเรื่องอะไร ยังไงผมจะบอกปิงปองนะพี่ว่าจะย้ายกะกับพี่ ปิงปองจะได้ทำตารางงานให้ใหม่”ปิงปองคือคนที่ทำงานอยู่ในออฟฟิศ
“มึงจะเอาจริงๆใช่ไหม”ยอดถามเดชขึ้นอีกครั้ง
“ใช่ครับ ผมขอยืนยันคำเดิมว่าผมจะขอสลับกะกับพี่และผมขอยืนยันอีกครั้งว่าผมไม่กลัวและไม่เชื่อเรื่องผีเด็ดขาด!!!”
“เออ...กุจะคอยดู”
เดชถึงกับยิ้มออกมาเพราะเขาไม่คิดว่ายอดจะเชื่อสิ่งเหล่านี้ และเขาก็ไม่คิดเช่นกันว่าสิ่งที่ทุกคนไม่กล้าบอกเขาเพราะเรื่องผีนี้เอง
