เมื่อวิญญาณ ไม่สามารถ สื่อสารกับคนเป็นได้ คนที่มองเห็นเลยต้องยืดมือเขาไปช่วย เพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้กับคนตาย
ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ระทึกขวัญ,ชาย-ชาย,นิยายวาย,สยองขวัญ,ผี,สืบสวนสอบสวน,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The sixth sense สืบร้อน ซ่อนรัก
เมื่อวิญญาณ ไม่สามารถ สื่อสารกับคนเป็นได้ คนที่มองเห็นเลยต้องยืดมือเขาไปช่วย เพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้กับคนตาย
เขียนดาว จากเด็กน้อยวัยเก้าขวดธรรมดาธรรมดาได้ก้าวเท้าเข้าสู้ วงการคนเห็นผี เพราะเกิดอาการช็อคจากการสูญเสียพี่ชายแบบกระทันหัน ทำให้เขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสามารถมองเห็นโลกของคนตาย
ตอนที่ 1
บาร์ลับ (1)
“ลิสา นั้นคือชื่อของฉัน”
“...”
สิ้นประโยคดังกล่าวของร่างขาวซีดนั้น ผมก็เข้าสู่นิทราไป ในคืนนั้นคุณลิสาทำตามที่เธอบอกกับผม
เธอบอกเล่าเรื่องราวของเธอให้ผมผ่านความฝัน ทุกสัมผัสทุกความสัมพันธ์ทุกความรู้สึกทุกความเจ็บปวด ของเธอที่แสดงให้ผมเห็นตอนที่เธอยังมีชีวิต มันถูกส่งต่อมาให้ผมทั้งหมด
มันเป็นความฝันที่ผมรู้ว่ายาวนานที่สุดเท่าที่ผมเคยฝัน มันเหมือนจริงคล้ายกับสิ่งที่เธอเจอสิ่งที่พบสิ่งที่เธอส่งต่อมาให้ผม ไม่ใช้สิ่งที่เธอเจอแต่เป็นสิ่งที่ตัวผมเองที่เป็นคนเจอ
ค่ำคืนของความฝันอันยาวนานจบลง ผมถูกปลูกให้ตื่นจากนิทราพร้อมกับเสียงนาฬิกาดิจิตอลที่ส่งเสียงร้องปลูกให้ผมตื่นจะนิทรา
หัวใจที่เพิ่งได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจเมื่อหนึ่งปีก่อนเต้นระรัวคล้ายกับโรคหัวใจเก่าจะกำเริบ
ผมนั่งสงบสติอารมณ์พักหายใจอยู่สักพัก ผมถึงค่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปอาบน้ำห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาตัวเองเบาๆ ก่อนที่ผมจะถอนหายใจออกมา เอ่ยปากส่งเสียงเรียกคุณลิสาขึ้นมาเสียงแผ่วเบา
“คุณลิสาครับคุณอยู่หรือเปล่า”
“...”
สิ้นประโยคดังกล่าวของผมรออยู่ไม่นานนักร่างวิญญาณของคุณลิสาก็มาปรากฏในกระจกบริเวณอ่างล้างหน้าในห้องน้ำของผม ผมสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะเอ่ยปากบ่นคุณลิสาขึ้นมา
“จะมาก็ส่งสัญญาณหน่อยไหมคุณลิสา หัวใจผมวายขึ้นมาจะทำไงละครับ”
“...”
รอยยิ้มขี้แกล้งปรากฏบนใบหน้าคุณลิสา ก่อนที่คุณอลิสาจะเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มมือขาวซีดยกขึ้นเป็นเชิงขอโทษผมเล็กน้อย
“ขอโทษ เอาคราวหลังจะระวัง”
สิ้นประโยคของเธอ ผมพยักหน้าให้เธอเล็กน้อยพร้อมกับร่างวิญญาณของเธอ ที่หายไปจากกระจกบริเวณอ่างล้างหน้าผม ไปยืนอยู่บริเวณด้านหลังผมแทน ผมหันหลังออกจากบริเวณหน้ากระจก เอ็งหละงผลิกกับขอบอ่างล้างหน้าหันไปคุยกับคุณลิสาพร้อมรอยยิ้ม
“ผมไก็รับรู้และเข้าใจสิ่งที่คุณจะบอกผมแล้วนะครับ”
“...”
“ผมอยากช่วยคุณลิสา”
“คุณจำหน้าคนร้ายไม่ได้เลยเหรอครับ”
“...”
ผมเอ่ยปากถามวิญญาณของคุณลิสาขึ้นมา มือก็ขยับแปรงฟันของตัวเองไปด้วย คุณลิสาพยักหน้าตอบคำถามของผมเบา นิ้วเรียวของเธอทำหน้าครุ่นคิดสักพัก ก่อนที่อยู่ดีๆคุณลิสาจะเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นเรียกความสนใจจากผม ที่เพิ่มแปรงฟันล้างหน้าเสร็จขึ้นมา
“แต่ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าคนที่ทำฉัน ต้องเป็นคนรู้จักของฉันแน่ๆ”
“...”
ความเงียบเข้าปกคลุมภายในห้องน้ำ มีเสียงน้ำที่ถูกเปิดทิ้งไว้เติมในอ่างอาบที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องก่อนที่เธอจะเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมา
“ฉันขอยืนสมาร์ทโฟนนายหน่อยได้ไหม”
วิญญาณของคุณลิสาเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมา
ผมพยักหน้าให้กับเธอเล็กน้อยก่อนที่ผมจะเอ่ยปากบอกกับเธอให้เธอเดินไปเอาสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดของผม
ที่วางเอาไว้แถวๆอ่างล้างหน้าขึ้นมา ก่อนที่ผมจะปล่อยให้เธอใช้งานสมาร์ทโฟนของผมไป
ส่วนผมเดินเข้าไปแช่น้ำภายในห้องอ่างน้ำทันที ปล่อยให้เวลาผ่านไปสักพักจนผมแช่น้ำจนพอใจผมก็ลุกขึ้นเดินอกจากอ่างอาบน้ำ
เอื้อไปคว้าชุดคลุมอาบน้ำที่แขวนที่เสาร์แขวงผ้าขึ้นมาส่วนคว้าผ้าขนหนูมาเช็คผมตัวเองให้แห้งเดินออกจากห้องน้ำไป เห็นร่างขาวซีดของคุณล้อสานั่งทำหน้าเครียดบนเตียงนอนของผม
ผมเลยเอ่ยถามเธอออกไปด้วยความสงสัย ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มเอ่ยร้องตะโกนเสียงดัง เรียกความสนใจให้ต้องรีบเดินไปหาเธอ
“เจอแล้ว ฉันเจอแล้ว”
เธอเอ่ยปากร้องตะโกนบอกผมขึ้นมาส่งสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดของผมมาให้ผมดู ผมขมัวคิ้วเล็กน้อยมอง Maps GPS ที่เธอส่งให้ผมดู
“บาร์ลับ ในย่าน XXX”
“...”
ผมมอง Maps GPS ที่เธอเปิดให้ผมดูเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะรับสมาร์ทโฟนของผมมาเปิดดูเอ่ยถามเธอขึ้นมาเสียงแผ่วเบาตั้งคำถามกับเธอเล็กน้อ
“ที่นี่”
“...”
“บาร์ลับร้านประจำของฉันที่ฉันเคยไป”
“เธอช่วงไปแทนฉันได้ไหม”
“บ้างทีเธออาจจะได้เจอกับพวกเขา”
“บ้างทีเธออาจจะได้เจอกับพวกเขา”
คุณลิสาเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมาก่อนที่ร่างของเธอจะหายไปจากตรงหน้าผม ผมวางสมาร์ทโฟนลงกลับที่โต๊ะหัวเตียงภายในห้องนอนก่อนที่ผมจะลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินเข้าไปแต่งตัวในห้องแต่งตัวต่อฉีดน้ำหอมกลิ่นโปรดของตัวก่อนจะออกจากห้องนอนออกไปนั่งเล่นรับรองภายในคอกโดส่วนตัวของผม
“ใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกับฉันเลย เธอชอบเหรอ”
เสียงหวานของวิญญาณคุณลิสาเอ่ยปากบอกกับผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ก่อนที่เธอนั่งลงบริเวณโซฟาที่อยู่ถัดจากด้านหลังของผม
“คุณลิสาคืนนี้ผมจะไปที่บาร์ลับนะ คุณอย่างไปกับผมหรือเปล่า”