นนท์ ได้ก้มลงจูบนภาด้วยความรักทึ่ลึกซึ้ง ทั้งคู้ต่างรับรู้ถึงความรักที่มีไห้กันถึงแม้จะสัมผัสกันไม่ได้เหมื่อในฝันแต่ความรักที่ทั้งคู้มีไห้กันจะยังอยู่ในใจของนนท์
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักข้ามภพ
ตอนที่ 2 ให้เจอด้วยตัวเอง
"เป็นไงมั่งนะ ห้องใหม่หลับสบายไหม"
เพื่อนในคณะแพทย์ของนะ ร้องทักถามด้วยความตื่นเต้น เมื่อเห็นเพื่อนกับน้องชายนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้หินอ่อนตัวประจำที่พวกเขานั่งกันประจำ.
"เป็นไงละ เจอแต่คืนแรกเลยสิ"
"จริงดิ กูว่าละมึงละไอ้บอลไม่ยอมเล่าไห้มันฟัง"
นะถามฟิลไปด้วยความสงสัยในสิ่งที่ฟิลพูดขึ้นมา
"เล่าไรวะ"
"ก็คนแถวนี้เขาพูดกันว่าหอที่พวกมึงไปอยู่นะแรงนะโว้ย"
"ถึงว่าละ ค้าเช่าถูกจังแล้วพวกมึงทำไมไม่เล่ากูก่อนวะ"
"ไคจะกล้าพูดละก็รู้อยู่แล้วว่าน้องมึงเป็นไง บอกไปไม่เชื่อยังจะโดนด่าอีกว่างมงาย เรียนแพทย์แท้ๆยังเชื่อเรื่องพวกนี้อีก"
แล้วมึงเอาไงวะนะ".
"กูว่าคืนนี้จะไปนอนกับมึงนะบอล"
"มึงจะทิ้งน้องมึงไว้กับผีหรอ"
เออน่าอย่างไอ้นนท์ต้องเจอเองงั้นไม่ฟังหรอก"
"แล้วไอ้พีมันเชื่อมึงหรอวะ"
"เชื่อดิมันเห็นเงาผู้หญิงอยู่ในห้องน้ำ ตั้งแต่วันแรกที่เดินเข้าไปแต่มันไม่แน่นใจ มันถึงขอนอนกลางไง"
"อ้อถึงว่ามันไม่ยอมกลับห้องเลย"
หลังจากพูดคุยกันเสร็จ ทั้งสี่หนุ่มก็ได้แยกย้ายกันไปเรียน หลังจากเลิกเรียนนะและพีก็ไปห้องเพื่อนทันที โดยที่ไม่ได้กลับไปเอาเสื้อผ้า ที่หอพักเลยสักตัว มีเพียงนนท์เท่านั้นที่อยู่ที่นั้นเพียงลำพัง
หลังจากเลิกเรียนนนท์ก็เดินกลับหอทันที มีเพียงนนท์นอนที่หอนี้ เนื่องจากวันนี้มีเรียนหลายวิชานนท์จึงกลับมาถึงก็ นั่งอ่านหนังสือต่อเพื่อทบทวนวิชาต่างๆที่ได้เรียน ห้องนี้กว้างมากพอจะมีพื้นที่สำหรับวางโต๊ะอ่านหนังสือเรียงกันสามตัวติดหน้าต่าง. โต๊ะของนนท์อยู่ริม.คืนนี้เขานั่งอ่านหนังสืบจนถึงสี่ทุ่ม. เนื่องจากที่ห้องนี้มีแอร์นนท์จึงไม่เปิดหน้าต่าง. แต่เมื่อเขานั่งอ่านหนังสือได้ถึงสี่ทุ่มทันใดนั้น. เขาได้ยินเสียงเหมือนก้อนหินโดนขว้าง มาใส่หน้าต่างทั้งที่ห้องอยู่ชั้น3จะมีไคขว้างมาถึงได้ไง. แต่เสียงไม่ได้ดังมากนักเขาจึงไม่สนใจและอ่านหนังสือต่อ. นนท์อ่านหนังสือได้ถึงห้าทุ่มกว่าเขาจึงลุกไปอาบน้ำ. เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จเขาก้าวเท้าออกจากห้องน้ำ ทันที่เขารู้สึกเหมือนมีลมวูบนึง คล้ายเวลามีคนที่เดินผ่านหน้าไป นนท์รู้สึกได้ว่ามันเย็นเยือกขึ้นมา. แต่ด้วยความที่นนท์ไม่เคยเชื่อเรื่องผี จึงทำไห้นนท์คิดว่าคงเป็นเพราะเขาอาบน้ำอุ่นมาแล้วคงเป็นลมแอร์มั้ง. นนท์ไม่ได้คิดอะไรจึงเข้านอนไป. ในขณะที่นนท์นอนอยู่นั้าประมาณตีสามเขารู้สึกอึดอัดมากทั้งที่แอร์ยังเปิดอยู่ เขาข่มตาไห้หลับแต่แล้วเขาได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ออกมาจากห้องข้างๆ. ความรู้สึกของนนท์คือลำคานมาก พรุ่งนี้จะไปเเจ้งคนดูแลหอพักให้จักการ
"ดึกขนาดนี้ยังทะเลาะกันอีกแต่เอ๊ะ! ....ไม่มีเสียงทะเลาะนี่ น่าจู่ๆก็มีเสียงคนร้องไห้เลยแต่ชั่งเถอะไม่ใช่เรื่องของเรานี่นา. "
นนท์ได้ยินเสียงนั้นอยู่สักสิบห้านาทีก็เงียบไป
เช้าของอีกวันนนท์ไปที่มหาวิทยาลัยในเวลาเจ็ดโมงครึ่งเพราะนนท์มีเรียนแปดโมง. เมื่อมาถึงเขาเห็นพี่นะและเพื่อนอีกสองคนรวมทั้งเจ้าพีนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนตัวเก่าที่นั่งกันประจำ. กำลังคุยกันอย่างเมามัน เขาจึงเดินไปหา
"พี่นะวันนี้กลับหอไหม ไม่ไปเอาเสื้อผ้าไปเปรี่ยนหรอ'
นนท์ถามนะด้วยความเป็นห่วง
"พี่ใส่ของไอ้บอลได้"
"ไอ้นะกูว่าเล่าให้น้องมันฟังไปเถอะ จะได้คุยกันถ้าไม่ไหวจริงๆจะได้ย้าย"
บอลพูดออกมา ทำไห้นนท์ยิ่งสงสัยมากขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้น
"เมื่อคืนมึงนอนคนเดียวเป็นไงมั่งวะ"
"ก็ดีนะพี่นะแต่พอดึกๆร้อนไปหน่อย. สงสัยแอร์ไม่ได้ล้างนานมั้ง"
"คือห้องนั้นนะที่เราไปเช่านะมันมีผีนะโว้ย คนแถวนี้เขารู้กันหมด กูเองก็เจอแต่วันเเรกละ กูว่าเราย้ายหอดีกว่าไหม"
เนื่องจากที่บ้านนนท์ฐานะไม่ค่อยดีนักเขาจึงต้องดูแลตัวเอง และเงินเก็บที่มีก็วางค่าห้องไปเกิบหมดนนท์จึงไม่อยากย้ายหออีก
"บ้าน่าพี่ ผีไรไม่มีหรอก"
"มีจริงนะโว้ย กูเจอมาแล้วมึงเชื่อกูสิไอ้พีก็เจอ"
"ไร้สาระน่าพี่"
"ถ้าพี่ไม่เชื่อคืนนี้ไปพิสูจน์กัน. ไปหมดทุกคนนี้ละไปนอนที่หอกัน"
นนท์ชวนทุกคนไปนอนที่หอเพื่อพิสูจน์ว่าไม่มีผี
เพื่อที่จะไม่ต้องย้ายหอพัก
