นนท์ ได้ก้มลงจูบนภาด้วยความรักทึ่ลึกซึ้ง ทั้งคู้ต่างรับรู้ถึงความรักที่มีไห้กันถึงแม้จะสัมผัสกันไม่ได้เหมื่อในฝันแต่ความรักที่ทั้งคู้มีไห้กันจะยังอยู่ในใจของนนท์
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักข้ามภพ
ตอนที่5. จะช่วยคุณได้อย่างไร
" พี่นนท์มีเรื่องแล้ว พี่รู้ป่าวว่าห้องข้างๆเราเป็นอะไร"
"เป็นอะไรวะ "
"ก็ห้องข้างเราเคยมีคนตายนะสิ แล้วเฮี้ยนมากคนที่มาเช่าห้องข้างๆห้องนั้นอยู่ไม่ได้สักคน"
"แกรู้ได้ไง "
"เด็กเสริฟที่เคยมาส่งข้าวไห้เราเล่าไห้ผมฟังเมื่อกี้"
"ไม่จริง"
"ทำไมพี่ถึงรู้ ว่าไม่จริง"
"ถ้าจริงเราจะมานั่งอยู่งี้หรอ"
"เออใช่ แล้วพี่ไม่เชื่อหรอ"
"แล้วที่แกมานั่งอยู่นี้เจอไรป่าว "
"ก็แรกๆก็เจอนะพี่"
"แค่ฝันเนี่ยจะเอาไรมาพูดวะ"
"ก็ผมเห็นเงาผู้หญิงเลยนะพี่"
"มึงตาฝาด. จะมาเอาไรวะอย่าคิดมากเลยตอนนี้ก็ไม่มีไรแล้วนีอยู่นี้ดีแล้วนอนตื่นสายก็ได้อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย"
" มันก็จิงนะพี่แต่ผมก็กลัวอยู่ดี"
"ไม่ต้องกลัวหรอกรับรองจะไม่มีอะไรแล้วละต่อจากนี้"
"พี่รู้ได้ไง ทำยังกะคุยกับผีรู้เรื่อง"
"บ้านะไอ้พี"
หลังจากที่พี่ขึ้นมาพี่ก็เล่าไห้นนท์ฟังเพราะอยากไห้นนท์ยอมย้ายหอ แต่พอคิดดูดีๆมันก็ไม่ได้มีอะไรจริงๆนี่นา
นะหลังจากไปเที่ยวกับบอลและฟิลก็กลับไปบ้าน..นะเป็นคนเดียวที่มีบ้านอยู่ในกรุงเทพและจะกลับไปทุกเสาร์อาทิตย์ สวนพีกับนนท์บ้านอยู่ในต่างจังหวัด เลยต้องอยู่ที่หอทุกวันจนถึงปิดภาคเรียน.
" พี่นนท์พี่อยู่คนเดียวได้ป่าวคืนนี้ว่าจะไปเล่นเกมห้องไอ้เน๊ตนะ. "
" ไปเลยพี่อยู่ได้ ไม่ต้องห่วง"
"งั้นผมไปละ "
พีออกไปตอนบ่ายสาม ตอนนี้มีเพียงนนท์ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ. ในห้องเพียงลำพัง จนถึงเวลาห้าโมงเย็น. นนท์ได้ลงไปกินข้าร้านข้าวใต้ตึก. นนท์ได้นั่งกินไปพักหนึ่ง ก็มีป้าคนนึงเดินเข้ามานั่งด้วย" พ่อหนุ่มอยู่ห้อง301หรอ. "
"ใช่ครับป้ามีอะไรครับ"
"นี้พ่อหนุ่มเคยได้ยินเสียงหรือเห็นอะไรแปลกๆไหม"
"ไม่นะครับ"
"นี่รู้ป่าวห้องข้างๆนะเคยมีคนตายนะ ผัวเมียฆ่ากันตายแต่เมียนะพูกคอตายแต่ไม่รู้จริงไหมนะเพราะตำรวจเขาสุรปแบบนั้น"แต่มันน่าสงสัยอยู่นะก่อนจะมีคนเจอศพมีคนได้ยินเสียงคนๅทะเลาะกันดังเลยแต่อย่างว่านะพ่อหนุ่มผู้ชายเป็นลูกคนมีเงิน. คดีเลยถูกปิดไปง่ายๆแต่คนแถวนี้สิลำบากนางมาไห้เห็นทุกคนเลยแรกๆนะแต่พอเจ้าของหอเขานิมนต์พระมาทำบูญใหญ่ที่หอก็เงียบไปนะไม่มีไคเห็นอีกเลยจนมีพวกพ่อหนุ่มมาอยู่นี้ละหมาแถวนี้มันเริ่มหอนขึ้นมาอีก. ป้าเลยมาถามไงว่าเจอไรไหม"
"ไม่หรอกป้าเขาคงไปเกิดแล้วมั้งพวกผมก็อยู่กันได้ไม่เห็นมีอะไรเลย"
"ป้าก็แค่ถามดูเพราะเป็นห่วงนะ"
เป็นปกติของมนุษย์ป้าที่อยากรู้เรื่องชาวบ้านไปหมด
หลังจากที่นนท์กินข้าวเสร็จก็เดินขึ้นหอมา แต่ในใจนึกถึงเรื่องที่ป้าเล่า
"ที่ป้าเล่าจะใช่นภาไหมนะ ถ้าใช่ทำไมคุณถึงโชคร้ายขนาดนี้นะ คุณคงทรมารมากเลยใช่ไหม"
หลังจากที่นนท์อ่านหนังสือได้สักพักก็อาบน้ำนอนไปตอนสี่ทุ่ม. ในคืนนี้เป็นคืนเดือนมืดสนิทบรรยายกาสเงียบมาก ตึกทั้งตึกดูเงียบไปหมดไม่มีผู้คนเดินควักไขว่ เหมือนตอนกลางวันและอีกอย่างวันนี้อาจเป็นวันพระด้วย ผู้คนที่นี้จึงเข้าห้องปิดประตูกันเงียบตั้งแต่สี่ทุ่ม. อย่างที่ป้าคนนั้นเล่าไห้ฟังละว่าตั้งแต่พวกของนนท์ย้ายมาอยู่ที่นี่หมาแถวนี้ก็หอนกันขึ้นมาอีกเหมือนตอนที่นภาตายใหม่ๆ
แต่ในห้องของนนท์กลับเงียบสงบไม่มีอะไรผิดปกติ คงเป็นเพราะนนท์บอกไว้อย่าไปไห้เพื่อนกับน้องเขาเห็นหากมีอะไรไห้มาบอกเขาโดยตรง
คืนนั้นนนท์อยู่คนเดียวและเขานอนตอนสี่ทุ่ม
เพราะนนท์เรียนแพทย์จึงอ่านหนังสือหนักมาก
จึงมีอาการปวดตาจึงเลิกอ่านหนังสือและนอนพักก่อน. ในคืนนั้นนนท์ฝันถึงนภาอีกครั้ง
"เอ๊ะ!...นี่มันหน้าผาที่เห็นภนานั้นภนา. "
"นภา คุณใช่ไหมครับ"
"ใช่คะ คุณช่วยฉันด้วย"
"คุณเป็นอะไรจะให้ผมช่วยอะไร"
"ฉันเจ็บมากฉันอยากกลับบ้านฉันคิดถึงแม่"
"บ้านคุณอยู่ที่ไหนแล้วผมจะช่วยคุณได้อย่างไร"
นภาและนนท์เดินคุยกันไปเลื่อยริมหน้าผา ที่ข้างล่างเป็นทะเล แต่วิวทิทัศชั่งสวยงานนนท์ได้รู้เรื่องชีวิติของนภาที่ผ่านมา. นภาเล่าความเป็นมาไห้นนท์ฟัง ชีวิตที่ผ่านมาของนภาชั่งน่าสงสารมาก
มันทำไห้นนท์รู้สึกสงสารแล้วผูกพันกับเธอ ยิ่งนัก
