นนท์ ได้ก้มลงจูบนภาด้วยความรักทึ่ลึกซึ้ง ทั้งคู้ต่างรับรู้ถึงความรักที่มีไห้กันถึงแม้จะสัมผัสกันไม่ได้เหมื่อในฝันแต่ความรักที่ทั้งคู้มีไห้กันจะยังอยู่ในใจของนนท์

รักข้ามภพ - ตอนที่7 อย่าเอานนท์ไป โดย ซัมเม้อ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

รักข้ามภพ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ทะลุมิติ,แฟนตาซี,ดราม่า,ระทึกขวัญ,ลึกลับ,สยองขวัญ

รายละเอียด

นนท์ ได้ก้มลงจูบนภาด้วยความรักทึ่ลึกซึ้ง ทั้งคู้ต่างรับรู้ถึงความรักที่มีไห้กันถึงแม้จะสัมผัสกันไม่ได้เหมื่อในฝันแต่ความรักที่ทั้งคู้มีไห้กันจะยังอยู่ในใจของนนท์

ผู้แต่ง

ซัมเม้อ

เรื่องย่อ

รักข้ามภพ




นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากเคร้าโครงเรื่องจิงที่เคยได้ฟังมาจากคนรู้จัก

นนท์ นักศึกษาแพทย์หนุ่มปี2. เป็นชายหนุ่มผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องลี้ลับเหนือธรรมชาติ แต่เมื่อเขาได้ตัดสินใจมาเช่าหอพักแห่งหนึ่ง ใกล้กับมหาวิทยาลัย พร้อมกับลูกพี่ลูกน้องอีกสองคน

ในการมาพักที่นี้ครั้งนี้ทำไห้เขาได้พบเจอรักแท้ที่ไม่อาจเป็นไปไม่ได้ และทำไห้เขาได้เจอความทรงจำที่ดี ที่เขาไม่อาจลืม

สารบัญ

รักข้ามภพ-ตอนที่1 จุดเริ่มต้นที่ได้เจอ,รักข้ามภพ-ตอนที่2 ให้เจอด้วยตัวเอง,รักข้ามภพ-ตอนที่3 ต้องพิสูจน์,รักข้ามภพ-ตอนที่4 ทำความรู้จักกันหน่อย,รักข้ามภพ-ตอนที่5 จะช่วยคุณได้อย่างไร,รักข้ามภพ-ตอนที่6 นนท์ดูแปลกไป,รักข้ามภพ-ตอนที่7 อย่าเอานนท์ไป,รักข้ามภพ-ตอนที่8 คำสัญญา,รักข้ามภพ-ตอนที่9 หาวิธีช่วยนนท์,รักข้ามภพ-ตอนที่10 เขามีกรรมร่วมกันมา,รักข้ามภพ-ตอนที่11 อย่าทิ้งนภาไป

เนื้อหา

ตอนที่7 อย่าเอานนท์ไป

                     รักข้ามภพ
  ตอนที่7. อย่าเอานนท์ไป
       " นนท์แกจะไปไหนวะ."
"จะกลับห้องละพี่เหนื่อยอยากนอน"
อย่าพึงไปสิวะ วันนี้วันเกิดไอ้ฟิลนะไปฉลองด้วยกันก่อน อย่าพึงกลับเลยมันไห้กูมาชวนมึงนะ"
 "ไม่ไปนะพี่ผนจะกลับห้อง"
"ไปน่า จะรีบกลับไปทำไม. ไปด้วยกันก่อนมันเสียมารยาทนะถ้าไม่ไป ไงไอ้ฟิลก็รุ่นพี่ที่คณะนะโว้ย"
    "เอ่ย...งั้นไปก็ได้แต่ไม่ดึกนะครับ"
"ไม่ดึกหรอก"
        นนท์ต้องไปงานวันเกิดฟิลแบบไม่เต็มใจ
เพราะอยากกลับไปหานภา แต่ต้องจำใจไป
เพราะปฎิเสธไม่ได้ ในใจนนท์อยากไปสักครู่แล้วจะรีบกลับ. แต่พวกเพื่อนๆและอยากไห้นนท์ได้ผ่อนคลายบ้าง. ได้เทียวบ้างเผื่ออาการจะดีขึ้นจึงพยามขยันขยอให้นนท์ดื่มเหล้า เพื่อที่จะหลอกถามว่าเกิดไรขึ้น และถ้าหากไม่มีไรจริงจะได้ให้นนท์ผ่อนคลายบ้าง 
        "พอแล้วพี่นะผมไม่ไหวแล้ว ผมจะกลับแล้ว"
นนท์พูดด้วยอาการมึนเมา และเริ่มไม่มีสติเพราะความเมา

      "ปล่อยผม ผมจะกลับไปหานภา นภารอผมอยู่
ผมจะกลับแล้ว "
    "นภาใครวะ. มึงจะกลับไปหาไคมึงมีแฟนทำไมไม่เล่ากู"
     "ผมจะกลับไปหานภาที่ห้อง นภารอผมอยู่ที่ห้อง นภาอยู่ที่ห้องรอผมอยู่ ปล่อยผมไปเถอะ"
   พอพูดจบนนท์ ก็ฟุ๊บตัวลงกับโต๊ะเพราะเมา
ปกตินนท์ไม่ค่อยได้ดื่มจึงเมาง่ายดื่มเพียงสามแก้ว. ก็เมามากแบบไม่มีสติ 
     เมื่อทุกคนได้ฟังที่นนท์พูด สี่หนุ่มมองหน้ากันและต่างคนต่างขนลุก เพราะคิดว่านนท์ไม่ได้พูดโกหกแน่นนอน เพราะปกตินนท์ก็ไม่ใช่คนโกหกอยู่แล้ว. นี่นนท์เมาอยู่ด้วยคงไม่โกหกแน่นอน. 
    "เอาไงดีพี่นะ"
"พามันกลับไปนอนก่อนพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"
แต่กูว่าพวกมึงย้ายหอเถอะวะอาการมันไม่ดีเลยนะโว้ย ไอ้นนท์เนี่ย"
   "กูไม่ให้มันอยู่แน่นนอนไอ้ฟิล"
มึงดูสภาพมันดิอยู่มาเดือนหนึ่งสภาพมันยังกับผีเดินได้"
        "เออนั้นดิมันยังไม่รู้ตัวมันอีก"
ถ้าที่นั้นมีผีจริงและมายุ่งกับไอ้นนท์กูไม่ยอม
แน่ คนก็อยู่ส่วนคนผีก็อยู่ส่วนผีสิวะ"
     "ใจเย็นไอ้นะ กูว่าลองปรึกษาหลวงพ่อดูไหม
 ที่บ้านกูมีหลวงพ่อที่นับถือ วัดอยู่แถวบ้านกูนะ"
  "งั้นวันนี้ เอาไง"
"ไปนอนด้วยกันหมดทุกคนนี้ละ"
    " เอ้าเกียวไรกับกูวะ"
"หรือมึงจะไม่ไปไอ้บอล กูจะตัดมึงออกจากกลุ่มทำรายงานสะเลย"
      "เออ ไปก็ไปก็มึงพูดขนาดนี้ไม่ไปได้ไง"
"งั้นคืนนี้เราทั้งหมดไปนอนหอไปนะ. พรุ่งนี้วันเสาร์ตื่นมาก็พาไอ้นนท์ไปวัดเลย เอาตามนี้"
     ทุกคนเอาตามที่ฟิลพูด. แล้วก็พากันกลับจากร้านเหล้า เพื่อไปนอนที่ห้องพักของนนท์
     ทันใดที่สี่หนุ่มเปิดประตูเข้าไป ก็มีลมพัดออกมาจากห้อง ปะทะหน้าของสี่หนุ่ม ถึงจะไม่ใช่ลมที่แรงมากนักแต่ทุกคนรับรู้ได้ถึงความผิดปกติ 
 เพราะหน้าต่างทุกปานถูกปิดไว้แล้วจะมีลมมาจากที่ไหน. แต่ทุกคนทำได้แค่มองหน้ากัน
     "ไม่..ไม่..มีไรหรอกมั้งรีบเอาไอนนท์ไปนอนเถอะจะได้รีบนอนกันดึกละ. "
     "นั้นสิเนาะอยู่ตั้งหลายคนนี่"
สี่หนุ่มเอานนท์นอนลงแล้วก็ทยอยกันอาบน้ำเพื่อเข้านอนในเวลานั้น เป็นเวลาตีหนึ่งกว่า. เมื่อทุกคนล้มตัวลงนอนก็หลับไปเพราะต่างคนต่างดื่มมา. บ้าง
      แต่!..เวลาตีสามได้มีเสียขูดกำแพงมาจากห้องข้างๆๆ. ทุกคนนอนเรียงกันโดยที่หัวชนกำแพห้องข้างๆๆทุกคน เสียงกรีดที่กำแพงแล้วเดินลากยาว
ไปตั้งแต่คนแรกจนถึงคนสุดท้าย. ทั้งสี่หนุ่มที่กำลังหลับสะดุ้งตื่นพร้อมกันเพราะเสียงกรีดกำแพงมีเสียดังมาก. มีเพียงนนท์เท่านั้นที่ไม่ตื่น
เนื่องด้วยอาการเมาอย่างหนักหรือด้วยสาเหตุอื่นใดก็ตาม. แต่ทั้งสี่หนุ่มตืนขึ้นพร้อมกัน. 
   " พี่นะเสียงไร. "
"กูไม่รู้สงสัยห้องข้างมันทำเสียงดังมั้ง"
   " ,,แต่ห้องข้างไม่มีคนอยู่นะพี่นะ"
พี่ พูดไปด้วยตัวสั่นไปด้วย เนื่องจากนะ มีอาการเมาพอสมควรบอลและฟิลก็เมาแต่ไม่เท่านะ
แต่พีไม่เมาและพอจะรู้เรื่องประวัติห้องข้างๆด้วยจึงกลัวมากแต่ไม่กล้าเล่าไคในตอนนี้ พอนอนไปสักพักประมาณตีสามครึ่งก็เริ่มมีเสียงกรีดขึ้นมาอีก. ด้วยความที่นะมีอาการเมา จึงพูดแบบไม่มีสติ
"ห่าไรวะเดียวเถอะมึง"
     เมื่อนะนอนไปสักพักก็รู้สึกว่ากำลังจะตื่นแต่ขยับตัวไม่ได้ แตลืนตาได้เมื่อหันหน้าไปทางซ้ายมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งคุกเข่า อยู่ข้างๆแล้วบอกว่า อย่าเอานนท์ไป ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา และช้าๆ
เมื่อนะ มองขึ้นไปตามเสียงก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งคุกเข่า. อยู่ข้างๆและใส่ชุดขาวผมยาวหน้าตาซีดเซียว. มองมาที่นะด้วยสายตาโกรธแค้น
"อย่าเอานนท์ไป"
นะพยามจะขยับตัวแต่ขยับตัวไม่ได้ นนท์รู้ในใจว่าไม่ใช่คนแน่นๆ แต่นะขยับตัวไม่ได้เลย