สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า,นางเอกเก่ง,หมอ ,ชายหญิง,จีนโบราณ,แฟนตาซี,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป
ผู้แต่ง
จิ้งจอกราตรีกาล
เรื่องย่อ
คำโปรย
"ข้าหาใช่แขกเหล่านั้นของเจ้า"
"ถูกต้อง ท่านมิได้เป็นแขก ทว่าเป็นท่านหมอของข้า ในใจข้าท่านสำคัญยิ่งกว่า"
สี่หลิงหลง...หมออัจฉริยะของตระกูลสี่ที่ต้องการสืบหาต้นเหตุที่ทำให้พี่ชายของนางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา
ได้พบเข้ากับ เซี่ยเสี่ยวไป่ คณิกาชายชั้นสูงที่มีพิษปริศนาชนิดเดียวกันกับพี่ชายอยู่ในร่าง
เบาะแสที่มีคือ...หญ้างามผู้หนีตายกลับมาในสภาพที่ไม่ต่างจากพี่ชายของหลิงหลง
ทำให้เสี่ยวไป่กับหลิงหลงช่วยกันสืบหาที่มาของพิษด้วยกัน ทว่ายิ่งสืบ ที่มาของพิษก็ยิ่งลึกลับ
มันคือพิษอะไรกันแน่ แล้วใครคือฆาตกร!
🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾
🦊คุยกับคุณจิ้งจอก🦊
ก่อนอื่น เรื่องนี้แต่งขึ้นเองจากจินตนาการของไรท์โดยโทนเรื่องจะเป็นแฟนตาซีที่อยู่ในสถานที่ที่คล้ายกับจีน
หรือพูดอีกอย่างคือเป็นแฟนตาซีธีมจีน ดังนั้นเนื้อเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่คล้ายคลึงกับนิยายจีนทั่ว ๆ
แต่บางส่วนอาจจะไม่เหมือนหรือไม่ได้อิงความเป็นจีน
สรุปแล้ว เรื่องนี้ ตามใจคนเขียนนะคะ!!!
แต่บางอย่างอาจจะไม่สมเหตุสมผล โดยเฉพาะสำหรับคนที่ชอบอ่านแบบจีนจ๋าเลยอาจจะไม่ชอบเลยก็ได้ 👉🏻👈🏻😰
และเรื่องนี้ถือว่าเป็นนิยายจีนเรื่องแรกของไรท์ หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ ถ้าชอบก็อย่าลืมกดใจ❤️ และกดติดตามไว้ด้วยนะคะ แล้วแวะคอมเม้นท์ติชม ให้คำแนะนำกับกำลังใจไรท์ด้วยนะคะ
รักทุกคนค่ะ ❤️❤️❤️
ยามโหย่ว (17.00-18.59 น.) หลิงหลงถูกสี่ลี่หมิงเชิญอีกครั้ง นางจึงต้องไปตามที่รับปากไว้
ในรถม้าที่กำลังเคลื่อนตัวเงียบสงัด หลิงหลงทอดมองเส้นทางนอกหน้าต่างด้วยสายตาเหม่อลอย ไม่สนสหายร่วมทางแม้สักนิดราวกับว่าภายในรถม้ามีเพียงนางอยู่ผู้เดียว
สี่ลี่หมิงเบนสายตามองผู้เป็นน้องสาวด้วยสายตาครุ่นคิด ครั้งนี้นางยอมตามมาแต่โดยดีไม่ถามไถ่ใด ๆ แต่ก็ชวนให้สงสัยว่านางคิดจะทำอะไร
สี่ลี่หรูที่ตามมาด้วยทนความเงียบงันนี้ไม่ไหวจึงเริ่มชวนสี่ลี่หมิงคุย ซึ่งนางก็หันมาคุยกับน้องสาวคนเล็กด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนแม้จะรู้สึกระอาใจเพียงใดก็ตาม
หลิงหลงยังคงมองออกไปนอกหน้าต่างโดยไม่สนใจ สี่ลี่หรูพูดถึงเสื้อผ้าและเครื่องประดับชุดใหม่ที่มารดาเป็นคนมอบให้ ท่าทางเชิดหน้าลำพองตนยามที่กล่าวอวดทำให้หลิงหลงรู้สึกหน่ายใจ
จนกระทั่งบทสนทนาวกกลับมาที่ตน หลิงหลงจึงเบนสายตากลับมามองพี่น้องทั้งสองที่นั่งตรงข้าม
“พี่รองท่านชอบผ้าของร้านใดเป็นพิเศษหรือ” สี่ลี่หรูเอ่ยถาม “หรือร้านประจำที่ท่านชอบไปสั่งตัดชุด”
“ร้านประจำของข้าหรือ” หลิงหลงใช้สายตาสำรวจชุดของผู้เป็นน้อง “ต่อให้ข้าบอกไป เจ้าคงไม่ชอบ”
บนตัวของสี่ลี่หรูย่อมเป็นชุดที่ถูกสั่งตัดมาจากร้านหรูชื่อดัง เพียงตัวเดียวราคาก็สูงถึงสิบตำลึงทอง ไม่นับรวมเครื่องประดับ รองเท้าและเครื่องหอม
หากนับรวม ทั้งตัวของสี่ลี่หรูคงไม่ต่ำกว่าร้อยตำลึงทอง
เทียบกับนางแล้ว แม้ชุดที่สวมจะทำจากผ้าเนื้อดี เครื่องประดับเป็นของสั่งทำ แต่ราคารวมทั้งหมดคงไม่ถึงสามสิบตำลึง
ยิ่งร้านประจำของนาง นางแทบไม่ต้องจ่าย เพราะเถ้าแก่เนี้ยเป็นสหายรักคนหนึ่งของนาง แทบจะตัดชุดให้นางโดยไม่รับเงิน จนหลิงหลงต้องถกเถียงกับแม่ค้ายกใหญ่ทำให้ร้านค้ารอบด้านสงสัย
นั่นคงเป็นเหตุการณ์ที่ทั้งน่าประหลาดและชวนหัวเราะ แม่ค้าขายของแต่ไม่ต้องการเงินกลับเป็นลูกค้าที่ต้องการจ่ายเงิน ผู้ที่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้ต่างมองหน้ากันไปมาอย่างงวยงงว่ามีเรื่องเช่นนี้บนโลกด้วยหรือ
ท้ายที่สุดเถ้าแก่เนี้ยจึงยินยอมให้นางจ่ายในราคาเพียงสองส่วน ไม่รับมากกว่านั้น
สี่ลี่หรูได้ยินคำพูดของผู้เป็นพี่ก็ชักสีหน้าแต่ยังคงรบเร้าด้วยความอยากรู้จนหลิงหลงต้องกล่าวออกไป
“ร้านผ้าแพรหลีหลิน ที่อยู่ท้ายตรอกแพรพรรณ”
“ร้านผ้าแพรหลีหลิน ใช่คนเดียวกับหลีหลินที่เจ้าเคยช่วยไว้หรือไม่” สี่ลี่หมิงเลิกคิ้วถามด้วยความอยากรู้
“คือนางไม่ผิด”
“เช่นนั้น ท่านคงให้นางตัดชุดให้โดยไม่คิดเงินสินะเจ้าคะ” สี่ลี่หรูพูดแทรกแล้วเหยียดยิ้มอย่างดูถูก “เช่นนั้นท่านพาข้าไปตัดชุดที่ร้านของสหายท่านบ้างนะเจ้าคะ ช่วงนี้ท่านแม่บอกว่าข้าใช้เงินซื้อชุดไปหลายร้อยตำลึง แต่ชุดที่ข้าซื้อมาเมื่อเดือนก่อนทั้งเก่าและล้าสมัย สหายของข้าล้วนแต่มีชุดและเครื่องประดับที่สวยงาม หวังว่าพี่รองจะช่วยข้าในเรื่องนี้”
“สักวันหากข้าว่าง ข้าจะพาเจ้าไป”
หลิงหลงเอ่ยเสียงเรียบพลางมองสี่ลี่หรูที่ยิ้มอย่างดีใจ
สี่ลี่หมิงกลับกลอกตามองน้องด้วยสายตาสมเพชกึ่งระอา
เด็กโง่ ‘สักวันหากข้าว่าง’ ห้าคำนี้บ่งบอกได้ว่านางไม่มีวันพาเจ้าไป แค่นางบอกปัดว่าไม่ว่างไปเรื่อย ๆ เจ้าก็ไม่มีโอกาสไปตัดชุดที่ร้านของสหายนางแล้ว
แน่นอนว่าต่อให้ดื้อดึงไปคนเดียวหลีหลินผู้นั้นคงรีดไถจากนางไปไม่น้อยแน่ หลิงหลงเป็นสหายของนางทว่าสี่ลี่หรูไม่ใช่ เหตุใดต้องเสียโอกาสทำเงินด้วยเล่า
หลีหลินผู้นี้ใช่ว่าจะเป็นลูกมะพลับนิ่ม [1] ให้ผู้อื่นรังแก นางเพียงคนเดียวสามารถยืนหยัดเปิดกิจการร้านผ้าซึ่งมีการแข่งขันสูงเป็นลำดับต้น ๆ ของเยว่ฮวาได้ ย่อมต้องไม่ธรรมดา
สี่ลี่หมิงลอยถอนหายใจ น้องสาวของนางผู้นี้เป็นหมู [2] ชัด ๆ
หลิงหลงเลื่อนสายตากลับไปมองสี่ลี่หมิง “พี่ใหญ่ ข้าว่าท่านควรบอกเรื่องคนไข้ให้ข้าทราบบ้างนะเจ้าคะ”
“จริงสิ ข้าลืมเสียสนิท” สี่ลี่หมิงพยักหน้าแล้วพูดอย่างจริงจัง “คนไข้รายนี้เป็นบุรุษ มีนามว่า เซี่ยเสี่ยวไป่ เจ้ารู้จักหรือไม่”
หลิงหลงเลิกคิ้ว นางจะรู้จักได้อย่างไรเล่า
“จากท่าทางของเจ้าก็รู้แล้ว ช่างเถิด เสี่ยวไป่ผู้นี้คือคนไข้ที่ข้าไม่อาจตรวจอาการได้ ต้องรบกวนน้องรอง เพียงแต่ครั้งนี้พวกเราไปหาเสี่ยวไป่ถึงที่ หรูเอ๋อร์ก็มากับพวกเราด้วย…”
“ความหมายของท่านคือให้ข้าไปตรวจคนไข้ในระหว่างที่ท่านดูแลน้องสาม” หลิงหลงแทรกขึ้นมา สี่ลี่หมิงชะงักแต่ก็ส่งเสียงอืมยอมรับออกมาคำหนึ่ง
“อ้อ ยังคงเป็นพี่ใหญ่ที่ดียิ่งนัก”
หลิงหลงดูออกแล้วว่าพี่สาวผู้นี้ต้องการสิ่งใด
ยามค่ำออกไปพบบุรุษผู้หนึ่ง ให้นางไปตรวจเพียงลำพัง แบบนี้เท่ากับว่าต้องการให้นางเสื่อมเสียชื่อเสียงมิใช่หรือ
แม้แคว้นสตรี สตรีจะเป็นใหญ่และมีสถานที่สำหรับระเริงรักกับบุรุษ ทว่าตัวของนางเป็นหมอ เป็นว่าที่ผู้นำตระกูลและเป็นลูกหลานขุนนางที่ยังไม่ปักปิ่น ผู้อื่นจะมองในแง่ดีได้หรือ
“ข้าเป็นพี่ย่อมต้องดูแลน้อง และน้องรอง เป็นเจ้าที่รับปากเองก่อน” สี่ลี่หมิงยิ้มหวาน
“ถูกต้อง เป็นข้าที่รับปากเองก่อน” หลิงหลงผงกศีรษะ
รถม้าแล่นไปเรื่อยแล้วมาหยุดอยู่ที่หน้าตรอกแห่งหนึ่ง พวกนางพี่น้องค่อย ๆ ก้าวลงจากรถ
หลิงหลงมองภาพตรงหน้าด้วยความฉงน คิ้วเรียวงามเลิกขึ้นด้วยความสนใจ
แม้ดวงอาทิตย์จะลาลับฟ้าไปนานแล้ว แต่ตรอกแห่งนี้ยังคงมีผู้คนเดินขวักไขว่ โคมไฟหลายดวงถูกจุดขึ้นจนทั้งตรอกสว่างไสวและครื้นเครงไม่ต่างจากช่วงกลางวัน บุรุษรูปงามหลายคนร้องเชื้อเชิญให้แขกเข้าร้านของตน
ท่าทางพี่ใหญ่และน้องสามของนางคงเสียเงินไปไม่น้อยเลยทีเดียว คิดจะทำให้นางเสื่อมเสียชื่อเสียงถึงขั้นต้องพานางมาที่ ตรอกเริงรมย์
ตรอกแห่งนี้เป็นศูนย์รวมบุรุษที่ค้าขายเรือนร่างทั้งยังขึ้นชื่อว่ามีบุรุษรูปงามมากมาย สตรีชั้นสูงมาเที่ยวที่แห่งนี้ก็มีมากนัก นอกจากจะถูกเรียกว่าตรอกเริงรมย์แล้วยังมีคำเรียกอื่นอีกมากมาย ทั้งสวนหญ้างามหรือสวนพฤกษากลางคืน
ในเมื่อเสียเงินก้อนใหญ่แล้ว เช่นนั้นก็ถือเสียว่านางมาเปิดหูเปิดตาชมความงามเสียหน่อยแล้วกัน
[1] มะพลับนิ่มเป็นคำอุปมา หมายถึง คนอ่อนแอหรือไร้ทางสู้ ทำให้ถูกรังแกได้ง่าย
[2] หมู ในที่นี้เป็นคำด่า แปลว่า โง่
…………………………………………………………
เราจะโดนมองแรงไหม ถ้าบอกว่า สักวันเราอยากไปเที่ยวที่แบบนี้บ้าง
มีหนุ่มหล่อมาเสิร์ฟน้เอาใจ ใครบริการดีเราแจกทิป
…แต่ต้องรวยก่อนนะ 555555555
ใครชอบก็อย่าลืมกดไลค์ กดติดตามและเม้นต์ให้กำลังจิ้งจอกด้วยนะคะ เพื่อเป็นกำลังใจให้ฝันเราในการไปเที่ยวได้เป็นจริงไว ๆ (โดนมองแรงแน่ ๆ อะ งานนี้ 55555555)