สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า,นางเอกเก่ง,หมอ ,ชายหญิง,จีนโบราณ,แฟนตาซี,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป
ผู้แต่ง
จิ้งจอกราตรีกาล
เรื่องย่อ
คำโปรย
"ข้าหาใช่แขกเหล่านั้นของเจ้า"
"ถูกต้อง ท่านมิได้เป็นแขก ทว่าเป็นท่านหมอของข้า ในใจข้าท่านสำคัญยิ่งกว่า"
สี่หลิงหลง...หมออัจฉริยะของตระกูลสี่ที่ต้องการสืบหาต้นเหตุที่ทำให้พี่ชายของนางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา
ได้พบเข้ากับ เซี่ยเสี่ยวไป่ คณิกาชายชั้นสูงที่มีพิษปริศนาชนิดเดียวกันกับพี่ชายอยู่ในร่าง
เบาะแสที่มีคือ...หญ้างามผู้หนีตายกลับมาในสภาพที่ไม่ต่างจากพี่ชายของหลิงหลง
ทำให้เสี่ยวไป่กับหลิงหลงช่วยกันสืบหาที่มาของพิษด้วยกัน ทว่ายิ่งสืบ ที่มาของพิษก็ยิ่งลึกลับ
มันคือพิษอะไรกันแน่ แล้วใครคือฆาตกร!
🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾
🦊คุยกับคุณจิ้งจอก🦊
ก่อนอื่น เรื่องนี้แต่งขึ้นเองจากจินตนาการของไรท์โดยโทนเรื่องจะเป็นแฟนตาซีที่อยู่ในสถานที่ที่คล้ายกับจีน
หรือพูดอีกอย่างคือเป็นแฟนตาซีธีมจีน ดังนั้นเนื้อเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่คล้ายคลึงกับนิยายจีนทั่ว ๆ
แต่บางส่วนอาจจะไม่เหมือนหรือไม่ได้อิงความเป็นจีน
สรุปแล้ว เรื่องนี้ ตามใจคนเขียนนะคะ!!!
แต่บางอย่างอาจจะไม่สมเหตุสมผล โดยเฉพาะสำหรับคนที่ชอบอ่านแบบจีนจ๋าเลยอาจจะไม่ชอบเลยก็ได้ 👉🏻👈🏻😰
และเรื่องนี้ถือว่าเป็นนิยายจีนเรื่องแรกของไรท์ หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ ถ้าชอบก็อย่าลืมกดใจ❤️ และกดติดตามไว้ด้วยนะคะ แล้วแวะคอมเม้นท์ติชม ให้คำแนะนำกับกำลังใจไรท์ด้วยนะคะ
รักทุกคนค่ะ ❤️❤️❤️
อาณาจักรเยว่ฮวาเป็นดินแดนที่สตรีเป็นใหญ่ ดังนั้นจึงมิใช่เรื่องแปลกที่สตรีจะเที่ยวบุรุษ ยิ่งในเมืองหลวง ตรอกเริงรมย์จึงเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีผู้คนพลุกพล่านมากที่สุด
เมื่อดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ตรอกเริงรมย์ยิ่งมีชีวิตชีวา บุรุษทุกรูปแบบออกมายืนเรียกแขก ดูคึกคักไม่ต่างจากช่วงเทศกาล
“น้องรอง ตามข้ามา” สี่ลี่หมิงกล่าวก่อนจูงมือสี่ลี่หรูเดินนำเข้าไปในตรอก
หลิงหลงเดินตามเข้าไป ดวงตาสีน้ำเงินเข้มกวาดตามองรอบข้างด้วยความสนใจ นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้มายังสถานเริงรมย์
สี่ลี่หมิงพามายังร้านโคมแดงที่ใหญ่โตโอ่อ่าแห่งหนึ่ง ป้ายหน้าร้านมีอักษรที่ถูกเขียนอย่างประณีตว่า ‘ร้านหญ้างาม’
“คือที่แห่งนี้ รบกวนน้องรองแล้ว” สี่ลี่หมิงแย้มยิ้มก่อนจะคว้ามือของหลิงหลงเข้าไปในร้าน “ข้ากับน้องสามจะดูงานแสดงระหว่างที่รอเจ้า”
“เข้าใจแล้ว” หลิงหลงรับคำ ดวงตาสีน้ำเงินยังคงกวาดมองดูโดยรอบอย่างสนอกสนใจ ไม่ได้มองว่าพี่สาวน้องสาวกำลังมองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม
ภายในถูกตกแต่งอย่างประณีต ผ้าประดับสีแดงปักลวดลายถูกตกแต่งประดับประดาไว้ตามที่ต่าง ๆ หอหญ้างามมีทั้งหมดสองชั้น ชั้นล่างมีห้องโถงใหญ่ ตรงกลางมีเวทีแสดงและห้องเล็กอีกสี่ห้อง
ขณะที่นางกำลังมองโดยรอบ บุรุษหล่อเหลาผู้หนึ่งเดินเข้ามาหาพร้อมโค้งคำนับ ด้านหลังมีเด็กหนุ่มเดินตามมา คาดว่าเป็นเด็กรับใช้
ผู้มาใหม่มีเส้นผมสีเงินยาวสยาย ดวงตาสีเงินเข้มใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยสีสัน ชุดสีเข้มที่สวมอยู่ถูกตัดเย็บอย่างดีมองดูแล้วนับเป็นบุรุษรูปงามชวนมองผู้หนึ่ง
“พวกเรากำลังรอพวกท่านอยู่เลยขอรับ” น้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลของเขาเอ่ยขึ้น “คุณหนูใหญ่กับคุณหนูสามเชิญท่านไปที่ห้องฝูหรงก่อน อาเฉิน นำทางคุณหนูทั้งสองไปด้วย”
ประโยคหลังเขาหันไปบอกกล่าวกับเด็กหนุ่มด้านหลัง
“ขอรับ ท่านพ่อ” อาเฉินก้าวเข้ามาคำนับก่อนจะผายมือเชื้อเชิญ “เชิญคุณหนูทั้งสองตามข้าน้อยมา”
“พ่อเล้าเซี่ย ข้าขอฝากน้องรองไว้กับท่าน” สี่ลี่หมิงเอ่ย รอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าทำให้หลิงหลงรู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกเยาะเย้ย
“ข้าน้อยจะดูแลคุณหนูรองเป็นอย่างดีขอรับ”
เมื่อพ่อเล้ารับคำแล้วสี่ลี่หมิงจึงจูงมือสี่ลี่หรูเดินเข้าไปยังห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง คล้อยหลังคู่พี่น้อง พ่อเล้าเซี่ยจึงหันมากล่าวกับหลิงหลง
“ข้าน้อย เซี่ยซงเว่ย เป็นผู้ดูแลหอหญ้างามแห่งนี้ แต่คุณหนูเรียกพ่อเล้าเซี่ยเถิดขอรับ”
หลิงหลงพยักหน้า “ข้า หลิงหลง”
“เชิญตามข้าน้อยมา สำหรับท่านที่เพิ่งเคยมาร้านของข้าน้อยเป็นครั้งแรก ระหว่างทางข้าน้อยจะอธิบายกฎข้อบังคับให้ท่านฟัง”
พ่อเล้าเซี่ยผายมือเล็กน้อยก่อนจะเดินนำหลิงหลงลึกเข้าไปด้านใน ออกจากส่วนของร้านผ่านสวนดอกไม้ที่ถูกจัดแต่งอย่างสวยหรู
เสียงหวานครางกระเส่าแว่วมาตามสามลม คิ้วของหลิงหลงกระตุกเล็กน้อย เมื่อหันไปมองตามเสียง นางเห็นพุ่มไม้สั่นไหว ร่างเงาสองร่างกำลังกอดกระหวัดซุกไซร้อย่างไม่สนใจสิ่งรอบกาย
“พ่อเล้าเซี่ย ท่านว่าจะอธิบายกฎของร้านท่านให้ข้าฟัง” หลิงหลงดึงสายตากลับแล้วหันไปถามพ่อเล้าที่เดินนำตนอยู่ อย่างน้อยการพูดคุยจะช่วยเบนความสนใจจากเสียงเหล่านั้นได้บ้าง
“เมื่อครู่เสียงด้านในร้านดัง ข้าน้อยจึงไม่ได้อธิบาย เรื่องนี้ข้าน้อยต้องขออภัย” พ่อเล้าหันมากล่าวก่อนจะเริ่มอธิบาย
“ร้านของเรามีสองส่วน ส่วนด้านหน้าคือร้านไว้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนทุกท่าน มีห้องรับรองสำหรับแขกสามห้องส่วนด้านหลังที่เรากำลังไปนี้มีไว้สำหรับแขกชั้นสูงที่ต้องการความสงบเช่นท่าน”
“แขกชั้นสูงหรือ” หลิงหลงเลิกคิ้ว แต่พ่อเล้ากลับไม่ตอบ เขาทำเพียงแค่ยิ้มแล้วอธิบายต่อ
“ตามกฎแล้ว สตรีที่ยังไม่ถึงวัยปักปิ่น ไม่อาจร่วมอภิรมย์กับหญ้างาม ดังนั้นก่อนกลับ ข้าน้อยต้องขออนุญาตตรวจสอบแต้มพรหมจรรย์ของท่าน”
“ไม่จำเป็นกระมัง พี่ใหญ่ให้ข้ามาเพื่อรักษาอาการป่วยของเสี่ยวไป่ ดังนั้นท่านคงไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอะไร”
ได้ฟังดังนั้น พ่อเล้าเซี่ยถึงกับชะงักงัน ดวงตาของเขาตวัดมองมาอย่างตกใจ “รักษาอาการป่วยหรือขอรับ”
“พี่ใหญ่บอกข้าเช่นนั้น”
พ่อเล้าเซี่ยพูดอะไรไม่ออก เขาทำงานที่ร้านหญ้างามแห่งนี้มาหลายปี ไม่เคยพบเจอใคร ‘หลอกลวง’ เด็กสาวไม่ถึงวัยปักปิ่นให้มา ‘รักษา’ คนในร้านของตนมาก่อน เมื่อนึกถึงเมื่อวานที่คุณหนูใหญ่มาจองตัวของเสี่ยวไป่ นางพูดเองว่าคุณหนูรองอยากลิ้มลอง ‘สัมผัสอภิรมย์ [1] ’ แต่พอมาวันนี้กลับกลายเป็นว่าคุณหนูรองมาเพื่อรักษาคน
พ่อเล้ายิ้มเจื่อน “คุณหนู ท่านล้อข้าน้อยเล่นหรือ”
“ข้าไม่เคยพูดปด” สีหน้าท่าทางของหลิงหลงเฉื่อยชา ไม่มีแววล้อเล่นเลยสักนิด
“เช่นนั้น ท่านไม่สงสัยพี่สาวท่านหรือ ว่านาง…”
“ข้าไม่อยากเสี่ยง หากเกี่ยวข้องกับชีวิตคน” เรื่องกลั่นแกล้งนั้นมีเป็นไปได้ ยิ่งดูจากสีหน้าของพ่อเล้าย่อมไม่ผิดแน่ แต่คนไข้หลายคนมักมีโรคแฝงที่ไม่แสดงอาการ จะรู้ตัวก็ต่อเมื่ออาการหนักแล้ว หากครั้งนี้นางมาแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติก็ย่อมเป็นเรื่องดี แต่หากมีโรคแฝงก็สามารถรักษาได้แต่เนิ่น ๆ ดังนั้นนางมาก็ย่อมไม่เสียเที่ยว
ดวงตาสีน้ำเงินช้อนมองพ่อเล้าเซี่ย “ไม่พาข้าไปพบเสี่ยวไป่หรือ”
สายตาของพ่อเล้ามีแววชื่นชม แต่ก็แฝงด้วยความเหนื่อยใจ
นางมีจิตเมตตาของหมออย่างเต็มเปี่ยม แต่ท่าทางคงไม่รู้ตัวว่าตนถูกหลอกมา คุณหนูใหญ่ผู้นั้น จากภายนอกดูอ่อนโยนยิ้มแย้มต่างจากคุณหนูรองที่ดูแล้วเย็นชา เขาไม่นึกว่านางจะร้ายกาจกับน้องสาวตนเช่นนี้
แม้จะไม่ได้สูญเสียพรหมจรรย์ แต่ชื่อเสียงของคุณหนูรองคงถูกพูดถึงอย่างเสียหายแน่นอน
เอาเถอะ อย่างไรก็รับค่าจ้างมาแล้ว พานางไปพบเสี่ยวไป่ก่อนค่อยว่ากัน “คุณหนูรอง เชิญ เสี่ยวไป่รอพบท่านอยู่ที่เรือนด้านหน้านี้ขอรับ”
[1] สัมผัสอภิรมย์ ในเรื่องหมายถึงออรัลเซ็กส์ ใช้มือและปากในการให้บริการทางเพศ ซึ่งเป็นบริการสูงสุดที่จะบริการให้เด็กสาวผู้ยังไม่ถึงวัยปักปิ่นได้