สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป

บงกชสีครามหญ้างามสีชาด - ตอนที่ 9 มี่ถัง โดย จิ้งจอกราตรีกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า,นางเอกเก่ง,หมอ ,ชายหญิง,จีนโบราณ,แฟนตาซี,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

บงกชสีครามหญ้างามสีชาด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า

แท็คที่เกี่ยวข้อง

นางเอกเก่ง,หมอ ,ชายหญิง,จีนโบราณ,แฟนตาซี,ดราม่า

รายละเอียด

บงกชสีครามหญ้างามสีชาด โดย จิ้งจอกราตรีกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป

ผู้แต่ง

จิ้งจอกราตรีกาล

เรื่องย่อ


คำโปรย

"ข้าหาใช่แขกเหล่านั้นของเจ้า"

"ถูกต้อง ท่านมิได้เป็นแขก ทว่าเป็นท่านหมอของข้า ในใจข้าท่านสำคัญยิ่งกว่า"

สี่หลิงหลง...หมออัจฉริยะของตระกูลสี่ที่ต้องการสืบหาต้นเหตุที่ทำให้พี่ชายของนางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา

ได้พบเข้ากับ เซี่ยเสี่ยวไป่ คณิกาชายชั้นสูงที่มีพิษปริศนาชนิดเดียวกันกับพี่ชายอยู่ในร่าง

เบาะแสที่มีคือ...หญ้างามผู้หนีตายกลับมาในสภาพที่ไม่ต่างจากพี่ชายของหลิงหลง

ทำให้เสี่ยวไป่กับหลิงหลงช่วยกันสืบหาที่มาของพิษด้วยกัน ทว่ายิ่งสืบ ที่มาของพิษก็ยิ่งลึกลับ

มันคือพิษอะไรกันแน่ แล้วใครคือฆาตกร!

 

🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾

🦊คุยกับคุณจิ้งจอก🦊

ก่อนอื่น เรื่องนี้แต่งขึ้นเองจากจินตนาการของไรท์โดยโทนเรื่องจะเป็นแฟนตาซีที่อยู่ในสถานที่ที่คล้ายกับจีน

หรือพูดอีกอย่างคือเป็นแฟนตาซีธีมจีน ดังนั้นเนื้อเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่คล้ายคลึงกับนิยายจีนทั่ว ๆ

แต่บางส่วนอาจจะไม่เหมือนหรือไม่ได้อิงความเป็นจีน

สรุปแล้ว เรื่องนี้ ตามใจคนเขียนนะคะ!!!

แต่บางอย่างอาจจะไม่สมเหตุสมผล โดยเฉพาะสำหรับคนที่ชอบอ่านแบบจีนจ๋าเลยอาจจะไม่ชอบเลยก็ได้ 👉🏻👈🏻😰

และเรื่องนี้ถือว่าเป็นนิยายจีนเรื่องแรกของไรท์ หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ ถ้าชอบก็อย่าลืมกดใจ❤️ และกดติดตามไว้ด้วยนะคะ แล้วแวะคอมเม้นท์ติชม ให้คำแนะนำกับกำลังใจไรท์ด้วยนะคะ

รักทุกคนค่ะ ❤️❤️❤️

สารบัญ

บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-00 บทนำ,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 1 สี่หลิงหลง,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 2 บ้านตระกูลสี่,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 3 ตรอกเริงรมย์,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 4 หญ้างาม,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 5 เสี่ยวไป่,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 6 พิษ,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 7 ถูกตำหนิ,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 8 ผึ้งน้อย,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 9 มี่ถัง,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 10 ร่ำสุรา,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 11 อาลั่ว,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 12 เชิญท่านหมอ,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 13 พบกันอีกครั้ง,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 14 พิษที่หมอเทวดารักษาไม่ได้,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 15 ข้อเสนอ,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 16 ตลาดมาริน,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 17 เดินเที่ยว,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 18 ซาบซึ้ง,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 19 จ่ายค่ารักษา,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 20 ค่ารักษา,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 21 ป่วยเสียแล้ว,บงกชสีครามหญ้างามสีชาด-ตอนที่ 22 ตื่นจากฝัน

เนื้อหา

ตอนที่ 9 มี่ถัง

หลิงหลงมองผึ้งน้อยอย่างอ่อนโยนคราหนึ่ง แล้วจึงหันไปคัดตำราต่อ เมื่อเจ้าผึ้งเห็นว่าหลิงหลงกำลังอ่านตำรามันจึงหยุดบินแล้วเกาะอยู่บนโต๊ะนิ่ง ๆ

แท้จริงแล้วผึ้งตัวนี้นั้น เสี่ยวไป่เป็นเจ้าของ

เสี่ยวไป่มีวิชาลับที่ติดตัวมานั่นคือวิชา ‘ผสานจิตภุมริน’ ที่เขาฝึกมาตั้งแต่เล็ก

วิชานี้สามารถควบคุมและสื่อสารกับผึ้งได้ สามารถเชื่อมจิตแล้วมองผ่านดวงตาของผึ้ง ทำให้เขาสามารถเห็นเหตุการณ์ที่อยู่ไกลออกไปได้

รวมถึงรับรู้เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับหลิงหลง

ร่างจริงของเสี่ยวไป่ยังคงนอนเอนกายอยู่บนตั้ง ดวงตาทั้งสองหลับพริ้มมองดูแล้วคล้ายรูปแกะสลักอันงดงาม

ดวงตาของเขาค่อย ๆ ลืมขึ้น ใบหน้าไม่มีร่องรอยความขี้เล่นเหลืออยู่

สิ่งที่เขาเห็นมันทำให้เขาตกใจยิ่งนัก

สี่หลิงหลงเป็นบุตรีของแพทย์หญิงอันดับหนึ่งของเยว่ฮวา และเป็นถึงว่าที่ผู้นำตระกูลสี่ สืบทอดวิชาแพทย์จากมารดา

แต่นางกลับถูกโบยเพียงเพราะเหยียบย่างเข้ามาในหอหญ้างามของเขา ซ้ำพี่สาวน้องสาวนางก็เป็นฝ่ายที่ล่อลวงนางมา แต่กลับไม่ได้รับโทษอะไรนอกจากคำตำหนิไม่กี่คำ

เขาไม่เข้าใจ เหตุใดนางจึงไม่พูดกล่าวกับแม่ของนางโดยตรง ทำไมถึงยินดีรับโทษทั้งที่ตนไร้ความผิด

หรือการที่นางมารักษาเขาคือความผิด

ใบหน้าเหนื่อยอ่อนของหลิงหลงทำให้เขารู้สึกผิดกับนางเล็กน้อยที่ต้องเจอเรื่องเช่นนี้ ยิ่งเห็นว่านางกำลังพลิกตำราสมุนไพรหาพืชที่มีสรรพคุณด้านการถอนพิษก็ยิ่งรู้สึกเห็นใจ

นางตรวจอาการให้เขาถึงที่ ทั้งที่ถูกหลอกก็ยังจะมา กลับไปถูกตำหนิและถูกโบยจนหลั่งเลือดก็ยังเฟ้นหายาถอนพิษ ขณะถูกลงทัณฑ์ยังมีใจนึกถึงคนไข้ในมือที่ต้องให้นางรักษา

ไม่รู้ควรเรียกอย่างไรดี ระหว่างมโนธรรมของแพทย์ซึมลึกเข้ากระดูกหรือดื้อรั้น

ดวงตาสีทองหรี่ลง เขารู้จักนางเพราะนางเป็นหมอมีชื่อ

โรคปวดหัวเรื้อรังของเขา ใช่ว่าเขาไม่เคยคิดรักษา แต่จะหาหมอสักกี่คนก็ล้วนเปล่าประโยชน์ โรคของเขานั้นไร้ทางรักษา

ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดจะไปขอให้นางรักษา แต่ด้วยด้วยชาติกำเนิดของนาง นางคงไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับหญ้างามอย่างเขาให้ชื่อเสียงของตนต้องมัวหมอง ความคิดนี้จึงถูกล้มเลิกไป

แต่คาดไม่ถึงว่าวันหนึ่ง นางจะมาหาเขาถึงที่

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ มุมปากของเสี่ยวไป่ก็ยกยิ้มเล็กน้อย

ตอนแรกเขานึกว่านางเป็นแขกผู้มาเยือน นางเลือกให้เขาเป็นผู้ปรนนิบัติรับใช้นาง

ยามที่เห็นนางครั้งแรกเขาก็ต้องยอมรับว่านางงดงามสมคำร่ำลือ ในใจรู้สึกเต็มใจและยินดีที่ได้สัมผัสนาง

ยามที่รู้ว่านางมาเพื่อรักษาเขา ในใจบังเกิดความรู้สึกเสียดายขึ้นมาเล็กน้อย

และอาจเป็นเพราะความเสียดายนั้น จึงทำให้เขาอยากรู้ว่าเมื่อนางกลับไปแล้วจะเป็นอย่างไร

เพราะความอยากรู้จึงลองส่งบริวารไป แต่ไม่นึกว่าเรื่องภายในของตระกูลสี่จะเป็นเช่นนี้

เสี่ยวไป่หลับตาลงอีกครั้งเพื่อเชื่อมจิตกับผึ้งน้อย

เมื่อลืมตาขึ้น เขาพบว่าหลิงหลงยังคงคัดตำราเช่นเดิม ตัวเขาจึงบินไปนำน้ำมาแล้วพยายามฝนหมึกให้นางจนตัวดำมะเมี่ยม

หลิงหลงเห็นว่าสหายน้อยพยายามช่วยนางฝนหมึกก็เอ็นดูเจ้าผึ้งมากขึ้น นางนำน้ำและผ้ามาวางไว้ใกล้ ๆ

“ผึ้งน้อย เจ้าล้างตัวตรงนี้เถอะ” นางกล่าว ก่อนจะทำท่าครุ่นคิด “ข้าจะตั้งชื่อให้เจ้า ต่อไปเรียกเจ้าว่า มี่ถัง ดีหรือไม่”

ร่างจริงของเสี่ยวไปถึงกับหลุดหัวเราะออกมา

จะเรียกเขาว่า ‘น้ำผึ้ง’ หรือ…ย่อมได้ เช่นนั้นข้าก็คือมี่ถังของท่าน

เสี่ยวไป่ในร่างผึ้งกระพือปีก หมึกสีดำกระเซ็นเล็กน้อย เขาจึงชะงักแล้วบินไปล้างตัวในถ้วยที่ถูกเตรียมไว้

เมื่อสะอาดเอี่ยมจึงบินไปเกาะบนลายปักรูปดอกบัวบนอกนาง

เสี่ยวไป่ลอบยิ้ม…ข้าน้อยเป็นเพียงผึ้งตัวน้อยของท่าน ชอบพอดอกไม้ปักนี้เท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นไม่

หลิงหลงส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนเก็บพู่กันเข้าที่

“ข้าจะออกตรวจคนไข้ ถ้าจะไปกับข้าก็จงเป็นเด็กดี อย่าก่อกวน”

‘มี่ถัง’ กระพือปีกเล็กน้อย แล้วเกาะบนเสื้อนางนิ่งไม่ขยับอีก

ดวงตาสีน้ำเงินยังคงก้มลงมองเขาด้วยความเอ็นดู ก่อนที่นางจะกลับไปปั้นสีหน้าเย็นชา เรียกหาสาวใช้

“เข่อชิง แจ้งท่านแม่ให้ข้าที ว่าข้าจะไปรักษาคนไข้”

"เจ้าค่ะ" เสียงฝีเท้าเดินจากไป นางจึงลุกขึ้นและพยายามเตรียมตัวเพื่อออกไปด้านนอกอย่างทุลักทุเล

มี่ถังนิ่งคิด ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยเห็นนางทำสีหน้าแบบอื่นเลยสักครั้งนอกจากเย็นชาและเหนื่อยอ่อน

แต่มี่ถังรับรู้ได้ว่านางอ่อนโยนกับเขา เอ็นดูเขา ราวกับว่าเห็นเขาเป็นสหายน้อยตนหนึ่งของนาง

ไม่รู้ว่า ตัวเขาที่เป็น 'เสี่ยวไป่' จะมีโอกาสได้เห็นสีหน้าของนางบ้างหรือไม่

...จะมีโอกาสได้เป็นสหายของนางเช่นเดียวกับมี่ถังหรือไม่



..............................................................................................................

ทุกคนครับ นางเอกโผมกำลังโดนสตอกเกอร์จับตามองครับ!!! //จ้องเสี่ยวไป่

คือเพื่อน นายส่งลูกน้องมาจับตามองสาวแบบนี้ไม่ได้นะ ถึงเมืองนี้จะมีเซตติ้งที่ว่า ผู้หญิงเป็นใหญ่ก็เถอะ แต่นางจะทำแบบนี้ไม่ได้!!!

//เสี่ยวไป่จ้องคุณกลับด้วยสายตาดูแคลนเวทนา

อะแฮ่ม คุยกับคนอ่านดีกว่า ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ ตกใจที่ใครบางคน (เหล่มองเสี่ยวไป่) มีวิชานี้หรือเปล่าคะ

อย่างที่บอกไป พี่แกฝึกวิชานี้มาตั้งแต่เด็ก แต่วิชาแบบนี้พี่แกได้มายังไง ยังคงเป็นความลับค่ะ อิอิ 

ซึ่งหมาป่าคนดีของเราเคยถามว่า ไป่ได้วิชายนี้มาจากการเข้าถ้ำฝึกตนหรือเปล่า

รี้ดคิดว่าเสี่ยวไป่ได้วิชานี้มายังไงคะ (มีใครเข้าถ้ำฝึกตนกับหมาป่าบ้าง ฮา)

แต่ยังไง วิชานี้ก็ไม่ได้มีไว้แอบดูสาวนะ ไม่ว่าจะมีเจตนาอะไรก็ตาม ใครที่สามารถหาวิชานี้มาฝึกก็อย่าทำตามเสี่ยวไป่นะคะ!

ยังไงก็อย่าลืมกดไลก์ กดใจหรือคอมเม้นเม้ามอยกันนะคะ และสำหรับใครที่เจอวิชานี้จริง ๆ แจ้งไรท์ด้วย ไรท์อยากฝึกเช่นกันค่ะ!