บงกชสีครามหญ้างามสีชาด - ตอนที่ 12 เชิญท่านหมอ โดย จิ้งจอกราตรีกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

สี่หลิงหลงต้องเข้าไปพัวพันกับหญ้างามอันดับหนึ่งแห่งหอคณิกาชายอันเลื่องชื่อเพียงเพราะถูกพี่สาววางแผนทำลายชื่อเสียง ทว่าเมื่อได้พบเสี่ยวไป่กลับได้พบเบาะแสที่เกี่ยวเนื่องกับพิษที่คร่าชีวิตพี่ชายของนางไป

ผู้แต่ง

เรื่องย่อ

พ่อเล้าเซี่ยกลับมาที่ร้านของตนด้วยสีหน้าทุกข์ใจ เรื่องที่คุยกับบรรดาพ่อเล้ายังตรึงอยู่ในห้วงความคิด หากว่าเขาขายหญ้างามที่เป็นดั่งบุตรชายออกไป แล้วพบว่าถูกกระทำราวกับไม่ใช่คน เขาก็คงใจสลายไม่ต่างจากพ่อเล้าจ้าว

ขณะที่กำลังครุ่นคิด เสียงหัวเราะดังสนั่นมาจากห้องของเสี่ยวไป่ พ่อเล้าเซี่ยจึงหลุดจากภวังค์ รีบสาวเท้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะพบว่าหญ้างามคนอื่นกำลังมุงดูอยู่หน้าห้องของเสี่ยวไป่

“เกิดอะไรขึ้นหรือ เสี่ยวฟาน”

เสี่ยวฟานหันมามองบิดาบุญธรรมแล้วชี้ไปยังห้องของเสี่ยวไป่

“เมื่อครู่พี่ใหญ่ตกลงมาจากตั่งก่อนจะหัวเราะเหมือนคนเสียสติ” เขาว่าพลางส่ายหน้าให้พ่อเล้าเล็กน้อย หญ้างามอีกคนที่อยู่ข้างกันรีบหันมาตะปบปากเสี่ยวฟาน

“น้องเล็กอย่าเสียงดังไป พี่ใหญ่หูดีเยี่ยงสุนัข........”

“พวกเจ้าว่าใครเป็นสุนัข!” เสี่ยวไป่ตวาดกลับพร้อมเปิดประตูออกมาดูพี่น้องหญ้างามที่มุงดูอยู่หน้าห้อง

เสี่ยวเกอที่กล่าวหยอกล้อเมื่อครู่ได้แต่ยิ้มอ่อนแล้วโอบไหล่พี่ชายต่างสายเลือด

“ข้าก็ว่าท่านน่ะสิ พี่ใหญ่ ช่วงนี้ท่านแทบไม่รับงานเลย ข้า เสี่ยวจิ่วกับเสี่ยวฟานจึงมีงานมากขึ้น ช่วงนี้ท่านกำลังแอบดูผู้ใดอยู่หรือขอรับ” เสี่ยวเกอยิ้มล้อเลียน แม้แต่น้ำเสียงที่ใช้ยังฟังดูยียวนกวนประสาท

เสี่ยวไป่ปัดมือน้องชายออกก่อนจะเชิดหน้ากอดอก “ข้าแค่ติดตามคนเท่านั้น ไม่ได้แอบดูเสียหน่อย ว่าแต่พวกเจ้าไม่ไปรับงานหรืออย่างไร”

“แอบดูท่านนั่งยิ้มคนเดียวสนุกกว่าตั้งเยอะ แล้วท่านจะไม่บอกพวกเราพี่น้องจริง ๆ หรือว่าท่านกำลังติดพันผู้ใด” เสี่ยวเกอยังไม่ลดละที่จะถาม

“ข้าติดตามผู้ใดแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าเล่า น้องรอง เจ้าไปทำงานเสียทีเถอะ” เสี่ยวไป่กลอกตาแล้วกระทุ้งศอกใส่

พ่อเล้าเซี่ยยิ้มมุมปากก่อนจะเข้าไปห้ามปรามยอดหญ้างามทั้งสี่ “เอาล่ะ เลิกหยอกล้อกันก่อน ข้ามีเรื่องจะคุยกับพวกเจ้า ไปนั่งในห้องอาไป่ก่อนก็แล้วกัน”

เสี่ยวไป่พยักหน้ารับก่อนจะเปิดทางให้ทุกคนเข้าไปในห้อง

ยอดหญ้างามทั้งสี่ คือบุตรบุญธรรมของพ่อเล้าเซี่ยและเป็นดาวเด่นของตรอกเริงรมย์ เสี่ยวไป่เป็นอันดับหนึ่ง ตามด้วยเสี่ยวเกอ เสี่ยวจิ่วและเสี่ยวฟาน

พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน สนิทสนมกันดังพี่น้องคลานตามกันมา เรื่องอาการป่วยและวิชาผสานจิตภุมรินของเสี่ยวไป่จึงไม่ใช่ความลับระหว่างพวกเขา

พ่อเล้าเซี่ยมองบุตรบุญธรรมแล้วเริ่มเล่าเรื่องของอาลั่วให้ฟัง หญ้างามทั้งสี่จึงมีสีหน้าเคร่งเครียด

“อาการของอาลั่ว แย่มากเลยหรือขอรับ ท่านพ่อ”

พ่อเล้าเซี่ยพยักหน้า “ย่ำแย่มาก”

เสี่ยวไป่ทำหน้าครุ่นคิด “ท่านพ่อ ท่านบอกว่าอาการของอาลั่ว คล้ายเห็นภาพหลอนหรือ”

“ถูกต้อง เถ้าแก่จ้าวเชิญหมอหลายท่านมารักษา แต่กลับรู้เพียงแค่ว่าถูกพิษประหลาดเท่านั้น”

คิ้วเรียวของเสี่ยวไป่ขมวดแน่น เหมือนคลับคล้ายว่าหลิงหลงเคยพูดถึงอาการของเขาว่า......

“อาการวิงเวียน ยามหนาวจะป่วยไข้ง่าย ซ้ำเวลาป่วยจะเจ็บเสียดกระดูก ดวงตาพร่ามัว เห็นภาพหลอน”

เสี่ยวไป่พึมพำ แต่พ่อเล้าเซี่ยกลับพยักหน้า “เขามีอาการเช่นนั้นจริง ยามถูกน้ำเย็นประคบเขาจะกรีดร้องเหมือนเจ็บปวด ชอบอยู่ในที่อุ่น ห่มผ้าหนาและคล้ายจะเห็นภาพหลอน เจ้ารู้ได้อย่างไร”

“ท่านหมอสี่หลิงหลงเคยพูดไว้ ทั้งหมดนั่นคืออาการของข้า”

ดวงตาของพ่อเล้าเซี่ยกระจ่างวูบ “เช่นนั้นเชิญท่านหมอมารักษาอาลั่ว ดีหรือไม่”

“หากถูกเชิญ นางมาแน่ แต่......” คิ้วของเสี่ยวไป่ขมวดแน่นกว่าเดิม หากนางมาที่นี่อีก เมื่อกลับไปจะถูกลงโทษหนักเช่นครั้งก่อนหรือไม่

ดวงตาสีทองอ่อนโยนลงเมื่อนึกถึงหลิงหลง กิริยาทั้งหมดนั้นอยู่ในสายตาของผู้เป็นพ่อและน้องชายทั้งสาม บุรุษสีคนจึงหันมามองหน้ากันและรับรู้ได้ในทันทีว่าเสี่ยวไป่กำลังติดพันผู้ใดอยู่

“เช่นนั้น ข้าว่าเชิญคุณหนูใหญ่สี่มาดีหรือไม่” เสี่ยวจิ่วเสนอ แต่เสี่ยวไป่รีบคัดค้านในทันที

“สี่ลี่หมิง เหอะ นางไม่ชายตาแลพวกเราหรอก จะตรวจได้หรือไม่ยังไม่รู้ ซ้ำยังเรียกค่ารักษาราคาแพง ถ้าจะเชิญก็เชิญหลงเอ๋อร์........คุณหนูรองสี่เถอะ”

พ่อเล้าเซี่ยหันไปมองลูกชายทั้งสามอีกครั้งเหมือนจะถามว่าพวกเจ้าได้ยินเช่นเดียวกับข้าหรือไม่หญ้างามทั้งสามพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าได้ยินคำเรียกนั้นอย่างชัดเจน

“เช่นนั้น อาไป่ รบกวนเจ้าไปเชิญท่านหมอมารักษาอาลั่วให้ที” พ่อเล้าเซี่ยเอ่ย

เสี่ยวไป่ยิ้มกว้าง “ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง”

..................................................................................................................................................................

ในขณะที่ฝั่งบ้านอาหลิง...........เป็นแบบนั้น (เรียกยังไงดี เม้งแตก???) ทางฝั่งพระเอกแลดูอบอุ่นเนอะ มีพี่น้องหยอกล้อกันเบา ๆ //มองการหยอกล้ออย่างรุนแรงของฝั่งบ้านอาหลิงด้วยสายตา .........

นอกจากเสี่ยวไป่แล้ว ยังมีอีก 3 คนที่เป็นหญ้างามชื่อดังเหมือนอาไป่นะคะ แต่ไป่สวยสุด(???)เลยได้เป็นอันดับ 1 และเพื่อนเราก็เคยพูดอยู่ว่า พี่ไป่ของเรานั้นสวยกว่านางเอก (อาหลิง :............)

แคก กลับเข้าเนื้อเรื่อง (แต่ก็แอบอยากรู้นะคะ ว่าทุกคนคิดว่าพระเอกกับนางเอก ใครสวยกว่ากัน 5555)

เนื้อเรื่องกลับมาสู่เส้นเรื่องหลักแล้ว นั่นคือ ได้เบาะแสของพิษมาแล้วววววว (ใช่พิษเดียวกันไหมนะ)

และเราก็ได้แต่หวังว่าจะไม่เผลอออกทะเลไปตามหาวันพีชอีก

ฝากคอมเม้นกันด้วยนะคะ จิ้งจอกเหงาเหลือเกิน มุแง้

ว่าแต่ มีใครเห็นใครสักคนมันหลุดอาการแปลก ๆ ไหมคะ ยอมรับว่านางคือพระเอก แต่อยากหาคนร่วมด้วยช่วยหมั่นไส้ (และช่วยหยุม)

//เสี่ยวไป่ : ถอนหายใจด้วยความละเหี่ยใจ ไม่รู้ละ ไปตามหมอมาดีกว่า