- อย่าแตะต้องท่านแม่นะไอลูกหมานี่!เธอในวัย3ขวบที่พึ่งระลึกได้ว่าตัวเองอยู่ในนิยายเรื่องอะไร เป็นลูกของใครกับใคร – “what the fu*k”

ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng) - บทนำ บทนำ โดย wah_cherly @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ครอบครัว,แฟนตาซี,ผจญภัย,ตลก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,ครอบครัว,แฟนตาซี,ผจญภัย,ตลก

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

- อย่าแตะต้องท่านแม่นะไอลูกหมานี่!เธอในวัย3ขวบที่พึ่งระลึกได้ว่าตัวเองอยู่ในนิยายเรื่องอะไร เป็นลูกของใครกับใคร – “what the fu*k”

ผู้แต่ง

wah_cherly

เรื่องย่อ




- อย่าแตะต้องท่านแม่นะไอลูกหมานี่!เธอในวัย3ขวบที่พึ่งระลึกได้ว่าตัวเองอยู่ในนิยายเรื่องอะไร เป็นลูกของใครกับใคร –

“what the fuck”

เฟิงมี่


“ฝ่าบาทไม่โปรดสตรีและเด็ก หึ แล้วฟ้าก็ช่างเล่นตลกที่เฟิงมี่เป็น‘เด็กผู้หญิง’” 

หยางเหยียนลู่อิง (ท่านแม่)


“วันนี้ข้าจะอยู่เล่นกับเจ้าเอง”

ลูซินัส (ท่านพ่อ)


...หลังจากนั้น.... 


“ข้าแนะนำให้ท่านเล่นวิ่งว่าวกับลูกไม่ได้ให้เอาลูกไปทำเป็นว่าวนะท่านพี่!” 

ลูชิเอล (ท่านอา)


“อัปลักษณ์จริง...” 

หยางไท่ลู่เฟย (ท่านลุง)



คำชี้แจ้ง&ทักทาย

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย Boy Love แฟนตาซี อบอุ่นหัวใจ แนวครอบครัวสุขสันต์ หลังเรื่องบู้กระจาย ทั้งเรื่องน้องเฟิงมี่อายุ 3 ขวบค่ะ หุหุ อาจจะแปลกเล็กน้อยที่ตัวละครดำเนินเรื่องเป็นลูกของคู่พระนายค่ะแต่อยากให้ลองรับไปชิมอยู่ครับ😊

(ระหว่างในบางบทจะมีบทบรรยายเนื้อหาในอดีตของพระนายโดยจะใช้สัญลักษณ์ขีดยาวและขึ้นย่อแรกด้วยคำว่า (อดีต) เป็นตัวคั่น ค่ะ)

อย่างไรก็ฝากรับครอบครัวน้องเฟิงมี่ของเราไปพิจารณาด้วยนะคะ 🙏🏻😊

นิยายเรื่องนี้ลงที่แรกที่R&W(แอปฟ้า)ขออนุญาตนำมาโปรโมตใน  plotteller (น้องแพนด้าแดง) ขอบคุณเป็นอย่างสูงค่ะที่เอื้อพื้นที่ให้สำหรับนักเขียนตัวน้อยๆได้โปรโมตนิยาย


เรื่องนี้จบแล้วค่ะ มี e-book อยู่ใน meb ค่ะ มีทั้งหมดสองเล่มจบ ตอนนี้จัดโปรลด ถึงวันที่ 1 ก.ย. จาก เล่มล่ะ 289 เหลือเล่มล่ะ 174 บาทครับ ในแต่ล่ะเล่มมีจำนวนหน้า 500+ จำนวนคำ 1xx,xxx ครับ และมีตอนพิเศษในเล่มที่ไม่ลงในเว็บด้วย ถ้าท่านใดสนใจ และอยากสนับสนุนนักเขียนตัวน้อยๆ สามารถไปอุดหนุนกันได้ค่ะ แน่นอนว่าในเว็บจะลงให้อ่านฟรีจนถึงตอนจบค่ะ แต่จะลงช้าหน่อยนะคะ


ถ้าใครอยากได้เล่ม e-book แบบโปรลดอีก รอตอนช่วงเทศกาลได้ค่ะเเต่จะไม่ได้ราคาเท่ากับตอนเปิดตัวนะคะ ขออภัยด้วยอย่างไรก็กดติดตามกันไว้ได้ค่ะ เพื่อไม่ให้พลาดตอนใหม่และโปรโมรชั่นดีดี😊❤️


ขอขอบพระคุณการสนับสนุนทุกรูปแบบค่ะ🙏🏻🙇‍♀️



ช่องทางการสั่งซื้อ e-book

จิ้ม ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ เล่ม 1

จิ้ม ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ เล่ม 2 (จบ)










Wah_Cherly

นัก(หัด)เขียน













สารบัญ

ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทนำ บทนำ,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 1 เธอกับการมีแม่ที่สวยจนเรือหาย,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 2 เธอกับความจริงที่พึ่งประจักษ์,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 3 เธอกับวันที่เกือบดี,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 4 เธอกับการพรากจาก,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 5 เธอกับการพานพบ,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 6 เธอกับการตั้งตัวเป็นก้าง,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 7 เธอกับตัวแทนที่สะท้อนอดีต,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 8 เธอกับการเดินเรือสุดอลเวง,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 9 เธอกับการมาถึงแผ่นดินใหญ่แบบ งงๆ,ท่านพ่ออย่ารังแกท่านแม่ (Mprng)-บทที่ 10 เธอกับการมาถึงพระราชวังและมื้ออาหารแสนสุขสันต์

เนื้อหา

บทนำ บทนำ



เอี๊ยด!

เสียงเบรกลากยาวมาตามท้องถนน

ปัง!

และเสียงของรถปะทะเข้ากับกายเธอ แรงปะทะทำให้ร่างของหญิงสาวลอยหวือขึ้นกลางอากาศก่อนตกลงมากระทบกับพื้นถนน ดวงตาของเธอเริ่มพร่าเลือนเป็นเพราะเลือดที่ไหลออกลงมาอาบย้อมใบหน้า เสียงของผู้คนดังแซ่ไหลแซ่อืออึ้งทั่วโสตประสาท

เธอเคยปรารถนาที่จะอยู่ท่ามกลางเสียงที่เรียกร้องหาเธอเช่นนี้….สำหรับเธอเวลานี้มันกลับ…

ช่างน่ารำคาญเสียจริง...

...จบแล้วสินะชีวิตแสนธรรมดาของเธอ...

ชีวิตของเด็กกำพร้าที่ดิ้นรนจะมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ...มันก็ได้แค่นี้แหละ

ลูกเป็ดน่ะไม่มีวันเป็นหงส์ได้หรอก...

เจ้าหญิงแห่งวงการบันเทิงอะไรกันของพันนั้นน่ะ

แค่มีเงินก็เป็นได้...ความสามารถอะไรกันโกหกทั้งเพ

ไม่รู้ว่าประสาทหูของเธอดับไปแล้วหรือเปล่าเสียงรอบข้างจึงเงียบลง...

 หึ...

สงบสักที...

ลาก่อนโลกแสนโทรม ร่างเลือนรางโปร่งแสงหันกายกลับหลังให้สู่อดีตของตน…ก้าวสู่แสงสว่างที่ไม่อาจรู้ได้ว่าจะมีสิ่งใดรอเธออยู่ ท่ามกลางกองเลือดที่ไหลบ่าจากร่างค่อย ๆ ไหลเข้าหาหนึ่งในหนังสือเล่มหนึ่งที่ตกกระจายเกลื่อนพื้นถนน หน้าหนังสือถูกลมพัดไปยังหน้าแล้วหน้าเล่าสาดกระจายเลือดสีแดงสดให้ย้อมหนังสือแต่ละหน้าเป็นรอยด่างเมื่อลมสงบลงหน้าปกจึงกลับเข้าที่

ฝ่ามือขาวสะอาดของคนผู้หนึ่งเอื้อมหยิบหนังสือขึ้นมากรีดหน้าหนังสือที่เปื้อนเลือด ดวงตาสีดำสนิทสว่างวาบขึ้นเพียงชั่วพริบตาก่อนจะกลับมาเป็นปกติดั้งเดิม

“หึ น่าสนใจดี…ถือเป็นของขวัญต้อนรับกลับบ้านจากผมแล้วกัน…ที่นั่นคุณจะเป็นที่รักและยิ่งใหญ่”

แสงที่แยงตาเข้ามาทำให้เธอต้องหรี่ตาลง น่ารำคาญเสียจริง คนจะหลับจะนอนเปิดไฟทำไมกัน

“อือ”

ร่างเล็กที่ถูกรบกวนอดที่จะส่งเสียงรำคาญไม่ได้

“เจ้าช่างเหมือนเขาเสียจริง”

สัมผัสแผ่วเบาลากไล่ไปตามพวงแก้ม ใครกันกวนใจเสียจริงคนจะหลับจะนอนมันง่วงจริง ๆ นะพอสักทีเถอะ เธอจะลืมตามอง ก็ลืมไม่ขึ้นเสียแล้ว

“ผมสีเหมือนเขาเสียด้วยสิ...งั้นเฟิงมี่แล้วกัน น้ำผึ้งน้อยของข้า”

น้ำเสียงทุ้มหวานกระซิบข้างหูแผ่วเบา แต่เธอง่วงเกินกว่าจะใส่ใจแล้วจริง ๆ

“เป็นชื่อที่เข้ากับนางดีนะ สีผมนั่นคุ้นตาเสียจริงเคยเจอที่ไหนกันนะ”

“...หึ ความลับขอรับ”

ร่างของเธอถูกบางอย่างคลุมจนรู้สึกอบอุ่น แรงตบเบา ๆ ที่ก้นทำให้อดขมวดคิ้วไม่ได้

แต่ก็ถูกความง่วงดูดกลืนจนลุกขึ้นมาค้านคนกระทำอุกอาจไม่ได้ ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย….เข้าสู่ห้วงนิทราแสนหวานของเธอต่อไป...

 



...เพราะรักจึงจำใจจาก.....

การจากลาหาใช่จุดจบของสองเรา...

ได้โปรด..ปล่อยข้าไป... 

เมื่อวาสนามีจึงพานพบกันอีกครา..

ท่านจะเข้าใจทุกสิ่งในสิ่งที่ข้าทำ

หัวใจข้ามอบให้ท่าน กายนี้ถวายแด่ท่าน

สัตย์สาบานต่อองค์มหาเทพ

....ข้าไม่เคยทรยศท่าน....

ถ้อยคำในจดหมายฉบับสุดท้าย:คำโปรยของนิยายล่ารักเชลยศึกออสโทเปียร์