ระทึกขวัญ,สืบสวนสอบสวน,ลึกลับ,อาชญากรรม,ไทย,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทนำ
ในฝัน ได้มีเด็กวัยรุ่นอายุ 16-18 ปีได้นั่งรถตู้ไปที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานีกลุ่มเพื่อนที่ไปด้วยกันนั้นมีทั้งหมด 6 คนอีก 4 คนเด็กชายคนที่ฝันนั้นไม่รู้จักแต่มีความรู้สึกสัมพันธ์ว่าเป็นเพื่อนกันและมีความสนิทสนมกันมากส่วนอีกคนหนึ่งเป็นเพื่อนที่ตัวเองนั้นเคยทะเลาะกันมาก่อน
"อพาร์ทเม้นท์นี้สวยเนาะ"
หลังจากที่รถตู้นั้นได้ส่งกลุ่มเพื่อนของเด็กชายคนนั้นที่มีชื่อว่า "เพ่ง" ได้มาถึงหน้าอพาร์ทเม้นท์แล้วทุกคนจึงได้ลงจากรถพร้อมกลับได้มีเจ้าของอพาร์ทเม้นท์นั้นมาต้อนรับกับหญิงแก่ชราที่สวมใส่แว่นมาต้อนรับและได้เอาที่ลากเลื่อนมาเลื่อนกระเป๋าสัมภาระของพวกเขาทั้ง 6 ขึ้นไปบนห้องนอนแต่ระหว่างที่กำลังเดินขึ้นไปบนห้องพักที่พวกเขานั้นจองกันไว เพ่งก็ได้ขอตัวไปเข้าห้องํ้าร่วมก่อนเพราะปวดท้องมากเพ่งจึงเดินไปเข้าห้องนํ้าแต่ระหว่างที่เพ่งเดินไปเข้าห้องนํ้านั้นเพ่งก็สังเกตข้างๆประตูและเห็นว่าป้ายหน้าห้องนั้นเขียนเป็นห้องนอนของเจ้าของอพาร์ทเม้นเพ่งเลยเปิดประตูเข้าไปห้องรับเเขกตกเเต่งอย่างสวยงามแต่ตัวเองพึ่งนึกได้ว่าตัวเองนั้นปวดท้อง เพ่งจึงได้เข้าไปในห้องน้ำของเจ้าของอพาร์ทเม้นท์แต่เพ่งนั้นไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ทางไหนเพ่งจึงเดินไปทางขวาและเห็นว่าห้องนั้นมีอุปกรณ์ที่ไม่ถูกกับอพาร์ทเม้นท์อย่างเช่นค้อนมีหวานพร้อมกับค่าเลือดและกระดูกของเด็ก
เพลงเห็นอย่างนั้นเท่งจึงรีบวิ่งออกไปจากห้องของเจ้าของอพาร์ทเม้นท์แต่วิ่งเอามาได้สักพักเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ก็เลยตัดหน้าเพ่งเท่งจึงตกใจมาก
"เป็นอะไรหรอ" เจ้าของอพาร์ทเม้นท์มองด้วยสีหน้าที่ไม่พึงพอใจที่เห็นว่าเพ่งนั้นวิ่งมาจากทางเข้านอนของตัวเอง
เพ่งเห็นว่าเจ้าของอพาร์ทเม้นท์นั้นบอกตัวเองด้วยสีหน้าที่ไม่พึงพอใจเพ่งจึงได้วิ่งไปหาเพื่อนๆที่ห้องพักนอนของ ทุกคนแล้วไปเล่าเรื่องทั้งหมดที่เพลงนั้นเห็นว่าในห้องนอนของเจ้าของพระเม้น
"ไม่มีอะไรหรอกอีสัส เขาก็อาจจะแค่เอาไว้เพื่อป้องกันตัวหรือเปล่า"
"มึงต้องเห็นตอนที่กูวิ่งออกมาแล้วอีเจ้าของอพาร์ทเม้นท์นั่นเห็นน่ะมันมองด้วยหน้าตาที่แบบ"
รายได้กลุ่มของเพ่งนั้นเป็นกลุ่มที่ค่อนข้างที่จะขี้เผือกนิดนึงก็เลยนัดกันว่าช่วง 6 โมงเย็นนั้นทุกคนจะไปจะไปสำรวจรอบๆโกดังข้างๆอพาร์ทเม้นท์แล้วพอถึงเวลา 18:00 น ทุกคนก็ได้เตรียมตัวไปสำรวจที่โกดังข้างๆอพาร์ทเม้นท์แต่พอทุกคนนั้นได้เข้าไปถึงก็ได้กลิ่นเหม็นเหมือนมีตัวอะไรตายข้างในเพ่งนั้นก็เป็นผู้นำนำเข้าไปลึกเข้าไปอีกจนได้เห็นว่ามีกระดูกของเด็กประมาณอายุ 16-18 ปีอยู่ในโกดังนั้นเต็มไปหมดเลยพร้อมกับมีห้องผ่าตัดอวัยวะและตอนนั้นเองเสียงประตูเปิดโกดังก็ได้ดังขึ้นเจ้าขออภัยนั้นก็ได้เดินมาเปิดประตูและเดินเข้ามาในโกดังทุกคนจึงรีบวิ่งไปซ่อนแอบส่วนเพ่งนั้นยืนอยู่ข้างๆประตูเพื่อให้ประตูที่เปิดนั้นปิดบังตัวเองและเพ่งก็ได้หนีออกไปข้างนอกและซ่อนแอบนอกโกดัง
คนแรกที่ไปซ่อนแอบนั้นชื่อว่า "ใหม่" ใหม่นั้นไปซ่อนแอบในโครงกระดูกของพวกเด็กๆที่กองกันเป็นภูเขา ส่วนอีก 4 คนนั้นก็แยกย้ายกันไปซ่อนแอบแต่ละคนก็ซ่อนแอบในที่ลับตาจากเเสงแดดและแสงไฟ 2 คนนั้นซ่อนแอบด้วยกันคือหลังโซฟาที่อยู่ในโกดังชั้น 2 ตัวอีก 1 คนนั้นก็ได้ขึ้นไปซ่อนแอบอยู่บนหลังคาโกดังและอีกคนก็ซ่อนแอบอยู่ในห้องผ่าตัดอวัยวะ แต่ระหว่างที่ทุกคนนั้นกำลังซ่อนแอบอยู่อีหญิงชราใส่แว่นกลมๆก็ได้โทรมาบอกเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ว่าได้มีพวกเด็กเปรตนั้นเข้าไปเล่นในโกดังและเจ้าของพระเมรุนั้นก็ได้เชื่อมต่อกล้องวงจรปิดใส่กับโทรศัพท์ของตัวเองจึงได้เห็นทุกซอกทุกมุมในโกดังจึงทำให้เจ้าของโกรธมากเพราะกลัวเดี๋ยวเรื่องความลับของตัวเองนั้นจะแตกก็ขออภัยจึงได้รีบเข้าไปในห้องผ่าตัดอวัยวะและหยิบมีดผ่าตัดนั้นแพงไปที่คอของคนที่ซ่อนอยู่ในห้องผ่าตัดอวัยวะคนแรกและตามต่อไปคือ 2 คนที่ซ่อนอยู่หลังเก้าอี้โซฟาเจ้าของพันเม้นท์นั้นก็ได้ถือขวานอันสีดำไปฟันคอและฟันไหล่ของสองคนนั้นคนที่โดนฟันคอนั้นถึงกับคอหลุดออกจากร่างกายพร้อมกับเส้นเอนและตามไปด้วยคนที่ซ่อนอยู่บนหลังคาเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ได้ใช้ปืนยิงตูด
แต่ระหว่างที่เจ้าของอพาร์ทเม้นท์นั้นกำลังจะถือมีดอีโต้เข้าไปยิงใหม่ที่ซ่อนอยู่ในโครงกระดูกของเด็กที่กองการเป็นภูเขาแต่ระหว่างนั้นเองอย่างนาฬิกาปลุกของเพ่งก็ได้ดังขึ้นมา
"เพ่งตื่นรีบอาบน้ำแต่งตัวและลงมากินข้าวเดี๋ยวนี้"
"ครับแม่"
แห้งก็ได้ลุกขึ้นออกมาจากเตียงและอาบน้ำแต่งตัวและลงมากินข้าว
"โอ้โหแม่ทำไมวันนี้กินแค่นี้เอง"
"นี่เพ่งตื่นก็สายถ้าแม่ทำของอร่อยๆให้กินหน่อยนะเพ่งกินหมดเขาก็ตั้งแถวเสร็จแล้ว"
หลังจากที่เพ่งนั้นกินข้าวเสร็จแห้งก็ได้เก็บจานบนโต๊ะอาหารเอาไปไว้ที่อ่างล้างจานแต่ระหว่างเดินไปเสี่ยงแก๊สระเบิดจากบ้านข้างๆก็ดังขึ้นมา
ปึ้งงง!
จึงทำให้เพ่งนั้นได้นึกถึงฝันที่ตัวเองได้ฝันในคืนเมื่อวานเพ่งนั้นก็ได้ยืนชะงักไปสักครู่หนึ่งจนแม่เพ่งได้เดินเข้ามาสะกิดจนเพ่งนั้นได้กลับมาสู่ภาวะปกติ
"วันนี้ให้แม่ไปส่งไหม"
"ไม่เป็นไรครับแม่"
"..."
