“ ที่รักกลับมาเถอะนะเราขอร้อง อย่าทิ้งเราเลยเราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีตัวได้โปรด ตัวอยากได้อะไรเราจะหามาให้แต่อย่าไปกับคนอื่นได้ไหม ”
“ พอเถอะปล่อยเราผู้หญิงกับผู้หญิงมันไม่ควรรักกันเลยด้วยซ้ำ ”
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ข้ามเวลา,ดราม่า,แก้แค้น,ชาย-หญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ตอนที่ 3 กลับมาแค้น
รถวิ่งเข้ามายังบ้านหรูหราหลังใหญ่ นี้ขนาดนั่งรถเข้ามายังไกลกว่าจะถึงตัวบ้าน ไม่ต้องพูดถึงถ้าหากจะต้องเดินเข้าหรือเดินออกคงต้องใช้เวลานานและอาจจะหอบหรือเป็นลมได้
“ ถึงแล้วครับคุณปลายฝัน ”
“ เอ่อ…พี่เด่นกับพี่กิตติเรียกฝันแค่ฝันก็ได้นะคะไม่ต้องคุณก็ได้ฝันก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งเองไม่ต้องเรียกคุณหรอกค่ะ ”
“ ไม่ได้หรอกครับเดี๋ยวนายว่า งั้นไปรอกับไอ้กิตติที่ห้องรับรองแขกนะครับเดี๋ยวผมไปตามนายให้ ”
“ ได้ค่ะพี่ ”
หลังจากที่เด่นไปตามผู้เป็นนายพักใหญ่ก็ไม่เห็นทีท่าว่าจะลงมากันสักที
“ คุณฝันรอตรงนี้สักครู่นะครับเดี๋ยวผมไปตามนายมาให้ ”
“ เออ…ฝันว่าไม่ต้องไม่เร่งเขาหรอกค่ะฝันรอได้ไม่เป็นไรค่ะ ”
ปลายฝันเกรงใจบอดี้การ์ดของศักดิ์ศรยิ่งสองคนนี้เป็นมิตรเธอก็ยิ่งเกรงใจ
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ต้องเกรงใจ
ผมไม่อยากให้คุณฝันรอนานนะครับ
ป้าๆป้าครับมานี่แปบนึงครับ ”
กิตติควักมือเรียกแม่บ้านที่อยู่แถวนั้น
“ ว่าไงจ๊ะพ่อกิตติคนหล่อ ”
“ หืมมม…ป้าก็…เดี๋ยวป้าดูแลแขกนายแทนผมที ผมจะขึ้นไปตามนายให้เธอ ”
“ ได้จร้าเดี๋ยวป้าดูแลหนูน้อยผู้น่ารักคนนี้ให้เองพ่อกิตติไปเถอะ ”
“ ขอบคุณครับป้า ”
กิตติเดินขึ้นบันไดบ้านเพื่อจะไปตามนายของตนและบอดี้การ์ดอีกคนที่เล่นหายกันไปเลยโทรก็ไม่รับสายซะด้วย
“ คุณเป็นแฟนคุณหนูเหรอค่ะ ”
“ ค่ะ หมายถึง ” ปลายฝันชี้นิ้วใส่ตัวเอง
“ ใช่ค่ะ..หมายถึงคุณเป็นแฟนคุณหนูเหรอค่ะ ”
“ อ่อ…เปล่าค่ะป้า หนูไม่ใช่ ”
“ ไม่ใช่ก็คงสำคัญอยู่นะคะ เพราะคุณหนูของป้าไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้าน ”
“ หนูคงไม่สำคัญขนาดนั้นหรอกค่ะ หนูเป็นแค่แขกของเขา ”
“ อุ้ยยยิ่งถ้าเป็นแขกคุณหนูไม่พาเข้าบ้านเด็ดขาดค่ะจะมาก็แต่เพื่อนสนิทสงสัยคุณหนูป้าแอบชอบคุณแน่ๆเลย ”
ปลายฝันยิ้มให้ป้าแม่บ้านอย่างเป็นมิตร ในใจภาวนาขอให้วันนี้ผ่านไปด้วยดีผ่านไปเร็วๆโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ เพราะเธอต้องเอาเงินไปจ่ายค่าคีโมแม่เธอและต้องจ่ายค่าดอกเบี้ยบ้านกับธนาคาร
“ นายครับเมื่อไหร่นายจะแต่งตัวเสร็จสักทีปานนี้คุณปลายฝันรอแย่แล้ว ”
“ เรื่องของเธอสิอยากรอก็รอ รอไม่ได้ก็ใสหัวไปแค่นั้น ”
“ แต่นายเป็นคนให้เธอมาหาเองนะครับ ”
“ สรุปใครเป็นนายมึงกันแน่ว่ะไอ้เด่นกูหรือยายนั่น ”
“ ก็ต้องเป็นนายสิครับที่เป็นนายผมคุณปลายฝันจะมาเป็นนายผมก็ต้องเป็นเมียนายก่อนสิครับใช่ไหม ”
“ ไม่มีทางกูไม่มีทางเอาผู้หญิงแบบนั้นมาเป็นเมียเด็ดขาด ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก …
“ นายครับเสร็จหรือยังคุณปลายฝันรอนานแล้วนะครับ ”
กิตติเคาะประตูเรียกเด่นเลยเดินมาเปิดประตูให้อีกคน
“ อ้าว!!!นายทำไหมถึงยังไม่แต่งตัวอีกครับคุณปลายฝันรออยู่นะครับ ”
กิตติที่ทำหน้างุนงง
“ มึงมาก็ดีแล้วไอ้กิต เดี๋ยวมึงลงไปบอกยายนั้นว่าให้กลับไปก่อนกูมีธุระด่วนต้องรีบไปจัดการ ”
“ แต่เธอ…. ” ไม่ทันที่กิตติจะพูดจบ
“ ไม่มีแต่โว้ย…แล้วก็ให้ยายนั้นเดินกลับไปเองนะไม่ต้องไปส่ง ”
“ อูยยย….ใจร้าย ” เด่นมองค้อนนาย
กิตติแม้จะสงสารปลายฝันแค่ไหนแต่ก็ต้องทำตามคำสั่งนายตน เขาลงมาหาปลายฝันและบอกให้เธอได้ทราบว่านายของเขาติดธุระด่วนพอปลายฝันทราบก็น้ำตาคลอเบ้าเธอคงเดือดร้อนจริงๆ กิตติก็ไม่เข้าใจกับเจ้านายตนเองว่าเพราะอะไรถึงรังแกปลายฝันแบบนี้ทั่งที่ก็เพิ่งรู้จักกันไม่นาน
“ ขอโทษจริงๆนะครับคุณฝัน คุณฝันกลับเองได้ใช่ไหมครับ ”
“ ได้ค่ะ…ฝันกลับเองได้พี่กิตติไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะแค่นี้เองยังไงวันนี้ก็ขอบคุณพี่มากๆ ”
ปลายฝันบอกกิตติเสร็จก็ค่อยๆเดินไปทางประตูบ้านหลังใหญ่เธอมองจากตรงนี้ออกไปโอ้โห้กว่าจะเดินออกไปถึงประตูข้างนอกขามีล้าแน่แต่ให้ทำไง เบื่อคนรวยจริงๆไม่รู้เขาจงใจจะแกล้งหรือมีธุระด่วนจริงๆแต่ก็ช่างเถอะจะหวังอะไรกับคนอื่นเธอได้แต่คิดในใจและก้มหน้าก้มตาเดินมุ่งหน้าสู้ประตูรั้วบ้านหลังใหญ่ ปลายฝันเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆแดดที่แรงกับอากาศที่ร้อนสุดๆทำให้เธอที่เครียดและนอนน้อยเป็นลมหน้ามืดไปในที่สุด
กิตติที่ยังยืนมองปลายฝันเห็นเธอเป็นลมแต่ไกลก็ใจคอไม่ดีเลยจึงโทรไปแจ้งนายตน
“ เดี๋ยวกูไปดูเอง ”
ศักดิ์ศรรีบลงจากบ้านและขับรถไปจนถึงที่ปลายฝันเดินมาแล้วเป็นลม เขาเดินไปตรงที่เธอนอนอยู่และเขย่าตัวเธอ ใบหน้าเธอตอนนี้เป็นสีชมพูเกือบแดงเพราะแดดมันร้อน
“ ปลายฝัน ๆๆ นี่เธอลุกเดี๋ยวนี้นะ ”
ศักดิ์ศรใช้หลังมือแตะหน้าผากของเธอ ตัวเธอร้อนมากสงสัยไข้กินซะแล้วเขาเลยอุ้มเธอขึ้นรถเพื่อจะไปส่งที่บ้าน ในขณะที่อยู่บนรถเขาก็เอายาดมให้เธอดมจนเธอรู้สึกตัว
“ ไง…ฟื้นแล้วเหรอเธอนี่มันสำออยใช้ได้ ”
ศักดิ์ศรที่ขับรถแต่ตายังชำเลืองมามองปลายฝันที่เพิ่งฟื้น
“ ฝันขอโทษคุณศรนะคพฝันไม่ได้จะรบกวนคุณขนาดนั้น ”
“ เลิกเสแสร้งแกล้งทำเหมือนใสซื่อได้ไหม ฉันไม่ชอบที่เธอทำหน้าแบบนี้เลย ทำไมเธอไม่บอกความจริงจากใจละว่าที่เข้ามาเพราะอยากจะจับฉัน ”
“ มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ ”
ปลายฝันรู้สึกไม่ค่อยโอเคเลยถ้าไม่เต็มใจจะช่วยแล้วจะนัดมาทำไมตอนแรกปฏิเสธเธอก็ดีอยู่แล้วเธอจะได้หาช่องทางใหม่
“ เธอเดือดร้อนมากเหรอถึงต้องการเอาบ้านมาจำนอง ”
“ ค่ะ …ฝันเดือดร้อนมากต้องการใช้เงินด่วนคนรวยแบบคุณไม่มีทางเข้าใจหรอกและถ้าหากคุณไม่อยากจะช่วยก็ไม่จำเป็นต้องนัดฝันมา ฝันก็ไม่ได้รบเร้าคุณขนาดนั้นอีกอย่างคุณอย่าเข้าใจผิดเด็ดขาดว่าฝันจะจับคุณ ”
“ หึ….เธอมันก็แค่คนหลายใจ ”
“ คุณไม่มีสิทธิ์มาว่าฝันเพราะเราไม่ได้รู้จักกันและฝันไม่ได้หลายใจอย่างที่คุณกล่าวหาคุณจอดข้างทางตรงนี้เถอะค่ะเดี๋ยวฝันนั่งแท็กซี่กลับเอง ”
“ ได้….เธอพูดเองนะ ”
ศักดิ์ศรเบรกรถกะทันหันจนหน้าปลายฝันไปกระแทกกับขอบด้านในรถ
“ โอ้ยย…. ”
เขามองเธอราวกับจะสับเธอให้อีแรังอีกากิน
“ ใสหัวเธอลงจากรถของฉันไป..เดี๋ยวนี้ ”
ประโยคสุดท้ายเขาใช้เสียงตวาดเธออย่างแรงปลายฝันตกใจมากและลนลานรีบเปิดประตูรถแต่เขายังจะคว้าข้อมือเธอไว้ เธอที่ถูกเขาจับข้อมือไว้อยู่จำเป็นต้องหันไปมองด้วยสายตาที่หวาดกลัว ถึงศักดิ์ศรจะหล่อราวเทพบุตรแต่ถ้าอยู่ในโหมดโหดก็น่ากลัวอยู่ดี
“ ถ้าเธออยากได้เงินมากก็ขายบ้านซะ
น้ำหน้าอย่างเธอเอามาจำนองก็ไม่มีปัญหาหาเงินมาไถ่ไปได้หรอก ”
ปลายฝันสบัดข้อมือให้พ้นจากคนใจร้าย พอดีกับที่แท็กซี่ผ่านทางมาเธอจึงรีบโบกรถและออกจากตรงนั้นให้ไวที่สุด ปลายฝันมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปหาแม่ของเธอ เธอไม่รู้จะบอกเล่าให้พ่อเธอฟังว่าอยากไรถ้าพ่อรู้ว่าเธอไม่มีเงินมารักษาแม่ พ่อก็คงจะคิดหนักน่าดูเงินที่ยังเหลือก็เริ่มหร่อยหรอเธอเองก็ไม่อยากจะเอาเรื่องที่เธอเครียดไปเล่าให้พ่อเธอฟังยิ่งแม่ป่วยหนักอยู่มันไม่สมควรเลยจริงๆ
“ ฝันทำไมหน้าซีดๆล่ะลูก ไม่สบายหรือเปล่าหนูกลับไปพักผ่อนเลยก็ได้ยังไงทางนี้พ่อก็ดูแลแม่ได้อยู่แล้วทำงานมาเหนื่อยๆ ไว้วันหยุดค่อยมา ”
“ ได้ไงค่ะพ่อ ฝันจะปล่อยให้พ่อเหนื่อยได้ไงพ่ออายุเยอะแล้วก็ต้องพักผ่อนเดี๋ยวแม่บ่นนะจ๊ะแล้วพ่อกินข้าวยัง ”
“ เรียบร้อยแล้วทานพร้อมเเม่ไปแล้วละลูก สบายใจได้ ”
พ่อลูบหัวปลายฝันราวเด็กน้อย เห็นหน้าพ่อกับแม่ทำให้เธอมีแรงบันดาลใจในการต่อสู้ชีวิตในเมื่อทำงานยังไม่ได้ไปสมัครที่ไหนก็ไม่มีใครรับงั้นก็หน้าด้านไปขายบ้านให้นายศักดิ์ศรนั้นแหละไม่ว่าเขาจะต่อว่ายังไงเธอก็จะทน
หมอเรียกปลายฝันไปคุยเรื่องอาการป่วยของแม่เธอ หมอบอกเธอว่าแม่เธออาการค่อนข้างแย่ไม่รู้จะมีแรงสู้กับการทำคีโมรอบต่อไปหรือเปล่าหมอแนะนำให้เธอย้ายแม่ไปที่โรงพยาบาลอื่นที่ดีกว่าแต่ค่าใช้จ่ายสูงขึ้น ปลายฝันได้แต่ขอร้องหมอให้ช่วยแม่ให้ถึงที่สุดเธอจะหาเงินมารักษาและจ่ายเงินที่ค้างชำระให้หมดขอเพียงทางโรงพยาบาลให้เวลาสักหน่อย
“ พ่อค่ะเดี๋ยวฝันกลับบ้านก่อนนะ ปานนี้สองแสบรอแย่แล้ว ”
ปลายฝันพูดถึงลูกสุนัขอย่างเป็นห่วง
“ ได้ลูกกลับไปพักผ่อนเถอะแลดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย ”
พ่อมองออกจากสีหน้าปลายฝัน
“ วันนี้แดดแรงมากค่ะพ่อสงสัยไข้จะกิน งั้นฝันกลับก่อนนะคะพ่อดูแลแม่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยละ ”
“ อืมม…ไม่ต้องห่วง ”
ปลายฝันเดินโบกมือให้พ่อก่อนออกจากห้อง เธอเดินมาถึงหน้าโรงพยาบาลกะจะรอเรียกแท็กซี่กลับแต่พอนึกขึ้นได้เธอก็เปลี่ยนใจไปขึ้นรถเมล์เพราะอยากประหยัดเงินเอาไว้รักษาแม่ ลมที่พัดผ่านเข้ามาทางกระจกรถเมล์ทำให้เธอผล็อยหลับไปสาเหตุน่าจะมาจากพิษไข้ด้วย รถเมล์วิ่งจนสุดสายคนเก็บค่าโดยสารจึงรีบมาปลุกเธอ
“ น้องค่ะๆๆ … ”
ปลายฝันสะดุ้งตื่นขึ้นอย่างมึนงง
“ พอดีสุดสายแล้วค่ะ จะเอารถเข้าอู่แล้วเห็นน้องนอนหลับพี่ก็คิดว่าจะหลับลึกขนาดนี้…ไม่สบาย เหรอค่ะ ”
“ นิดหน่อยค่ะ ขอโทษด้วยนะคพ ”
ปลายฝันเดินลงจากรถเมล์เพื่อมานั่งรอรถย้อนกลับบ้าน
….ให้ตายเถอะยายฝันอะไรจะซวยขนาดนี้
รถเมล์มาแล้วปลายฝันรีบลุกขึ้นอย่างไว สุดท้ายโลกทั้งใบก็หมุนติว หูสองข้างไม่ได้ยินเสียงอะไรตาพร่ามัวไปหมดเหมือนร่างกายกำลังจะไม่ไหวและดับวูบไปไหนที่สุด
และเธอก็ล้มลงในอ้อมกอดของอชิที่เดินผ่านมาทางนั้นเพื่อจะไปเอารถที่จอดอยู่ด้านในห้างสรรพสินค้า
“ คุณๆๆ คุณครับ…ตัวร้อนจี๋เลยทำไงดีว่ะ
เนี่ยอุ้มไปที่รถก่อนแล้วกัน ”
อชิอุ้มปลายฝันมาที่รถเก่งคันหรูของตนและสตาร์เครื่องทิ้งไว้เพราะเขาก็ไม่รู้จะไปส่งเธอที่ไหนคงต้องรอให้เจ้าตัวตื่นเสียก่อน อชิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลยโทรหาเพื่อนของตน
…..Rrrrrr…เสียงเรียกเข้าจากอชิ
ศักดิ์ศรปลายตาดูหน้าโทรศัพท์ก่อนจะหยิบมารับสายจากปลายทาง
“ ฮัลโหล…ว่าไงอชิ ”
“ เห้ยไอ้ศร กูควรทำไงดีว่ะ ”
เสียงอชิดูเป็นกังวล
“ เรื่องอะไรของมึง ”
“ ก็ตอนที่กูจะเข้าไปเอารถที่จอดในห้าง กูเดินผ่านป้ายที่เขารอรถเมล์กันแล้วจังหวะนั่นมันมีผู้หญิงคนหนึ่งกูเดินสวนกับเขาแล้วเขาดันเป็นลมกูเลยคว้าเขาเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดกูพอดีเป็นไงโรแมนติกไหม ”
“ อะไรของมึงไอ้ห่ามาโรแมนตงโรแมนติกมึงไม่คิดว่ามันบังเอิญไปหน่อยเหรอ ระวังพวกมิจฉาชีพนะมึง ”
“ ไม่หรอกมั่ง ตอนนี้เขาก็ยังไม่ฟื้นเลยอีกอย่างเธอมีไข้ด้วยมึงว่ากูควรทำไงจะรอให้เธอตื่นหรือเอาเธอไปไว้ที่ไหนดี ”
“ คิดเองสิแค่นี้ ”
“ โธ่ไอ้ห่าเขาสวยด้วยนะมึง ”
“ เรื่องของมึงเถอะอชิกูวางนะ ”
….ตุ๊ดๆๆ….ตุ๊ด….
อชิพอเข้าใจเพื่อนสนิทอย่างศักดิ์ศรเพราะตั้งแต่อกหักครานั้นก็ดูเหมือนศักดิ์ศรจะมีอคติกับผู้หญิงอยู่ไม่ใช่น้อย อชินั่งมองหญิงสาวตรงหน้าจะปลุกก็ยังไงอยู่แต่ว่าไปพาเธอไปคลีนิคแถวนี้ดีกว่าว่าแล้วอชิก็ขับรถออกจากตรงนั้นเพื่อหาคลีนิคที่อยู่ใกล้ๆ
รถจอดหน้าคลีนิค อชิลงจากรถและมาเปิดประตูอีกฝั่งเพื่ออุ้มปลายฝันเข้าไปในคลีนิค
“ ช่วยหน่อยครับ ”
“ คนไข้เป็นอะไรเหรอค่ะ ”
“ เธอเป็นลมตรงป้ายรถเมล์ผมเลยพามาหาหมอครับคาดว่าน่าจะมีไข้ ”
“ อ่อ….ค่ะคนไข้ชื่ออะไรคะ ”
พยาบาลสาวซักประวัติตามระเบียบ
“ ไม่ทราบครับผมก็ช่วยเธอมาจากป้ายรถเมล์ไม่รู้จักเธอเลยครับ แต่ค่าใช้จ่ายเก็บที่ผมได้ครับเดี๋ยวผมนั่งรอ ”
“ ได้ค่ะงั้นนั่งรอให้คุณหมอตรวจสักครู่นะคะ ”
“ ได้ครับ ผมชื่ออชินะครับมีอะไรเรียกได้ ”
“ ค่ะคุณอชิ ”
ไม่ถึงยี่สิบนาทีพยาบาลสาวก็ออกมาเรียกอชิ
“ คุณอชิค่ะ ”
อชิรีบลุกเดินมาหาพยาบาลสาวหน้าห้องตรวจทันทีที่เธอเรียก
“ เป็นไงบ้างครับ ”
“ เธอมีไข้ร่างกายอ่อนเพลียคุณหมอจะให้น้ำเกลือหนึ่งกระปุกใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงคุณอชิจะรอเธอกลับไปด้วยไหมค่ะ ”
“ อ่อ….รอได้ครับไม่มีปัญหาผมไม่มีธุระอะไรแค่สองชั่วโมงเองไหนๆได้ช่วยแล้วก็อยากช่วยให้ถึงที่สุดครับ ”
“ ได้ค่ะงั้นคุณอชินั่งรอห้องที่คนไข้ให้น้ำเกลือได้เลยนะคะ ”
“ ครับผม ”
อชิเดินตามพยาบาลสาวไปนั่งข้างเตียงที่ปลายฝันนอนให้น้ำเกลืออยู่ เขานั่งไถหน้าจอโทรศัพท์รอเธอและยังถือวิสาสะแอบถ่ายรูปเธอเก็บไว้ ตอนเธอหลับ เธอดูหน้ารักดีเนาะอชิที่ดูรูปที่ตนเพิ่งแอบถ่าย
Rrrrr……เสียงเรียกเขาจากศักดิ์ศร
“ ว่าไงมึง…. ” อชิรับสายผู้ที่โทรมา
“ วันนี้ไปร้านเหล้ากันกูนัดพวกนั่นแล้ว ”
“ อืมมม…ร้านไหน ” อชิถามเพราะไปหลายร้านเหลือเกิน
“ ร้านเดิมไง ร้านที่เป็นของกูแบบเต็มระบบที่ไม่ใช่แค่หุ้นส่วน…ว่าแต่มึงทำไรอยู่ ”
“ กูอยู่คลีนิค ”
“ อ้าว!!เป็นไร ”
“ ก็พาผู้หญิงที่กูเล่าให้มึงฟังเมื่อสักพักไง เขาไม่ยอมฟื้นกูเลยพาเขามาหาหมอ ”
“ ว้าวพ่อพระจังนะมึง ” ศักดิ์ศรแซว
“ เดี๋ยวกูส่งรูปให้ดู ”
“ ไอ้เหี้ยชิมึงแอบถ่ายเขาป่าว ไหนส่งมา ”
“ โธ่…ไอ้สลัด ” อชิว่าแล้วก็ส่งรูปเข้าไปในไลน์ให้ศักดิ์ศรดู
“ เหี้ย!!!! ” ศักดิ์ศรอุทานลั่นจนอชิตกใจไม่คิดว่าคนที่เพื่อนเขาช่วยจะเป็นปลายฝัน
“ อะไรของมึงว่ะไอ้ศรกูตกใจหมด ”
อชิที่เอามือมาทาบหน้าอกแล้วตบเบาๆ
“ อชิมึงห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด ”
“ ทำไหมว่ะ มึงรู้จักเขาเหรอ ”
“ อืมม… กูรู้จักผู้หญิงคนนี้ดีมึงอยู่ห่างๆไว้จะดีกว่าอย่าให้เธอหลอกได้ ”
“ เธอเป็นผู้หญิงไม่ดีเหรอ น่าตาดูใสๆ ”
“ นี่อชิมึงจะดูคนแค่ภายนอกไม่ได้นะโว้ย ”
“ เออๆ…งั้นไว้เจอกันกี่ทุ่มดี ”
“ สักสองสามทุ่ม ”
“ นัดคนอื่นแต่ก็มาช้ากว่าคนอื่นทุกรอบนะมึงไอ้ห่าศร ” อชิเอือมระอา
“ เอ่อน่า….อย่าลืมที่กูบอกล่ะอย่าไปยุ่งกับยายนั้น ”
“ อืมม….ไอ้ห่าพูดมากน่ารำคาญแค่นี้ ”
อชิตัดบทสนทนาด้วยการวางสายเป็นจังหวะเดียวกับที่ปลายฝันรู้สึกตัว เธอค่อยๆลืมตาและเหลือบตามองรอบบริเวณเจอหน้าอชิถึงกับสะดุ้งตกใจ
“ ไม่เป็นไรไม่ต้องตกใจนะครับ ผมเป็นคนช่วยคุณคือคุณเป็นลมหน้าป้ายรถเมล์จำได้ไหมครับ ”
อชิอธิบายให้หญิงสาวฟังเพราะเห็นเธอมีอาการตกใจและจะขยับตัวลุกขึ้น
“ ขอบคุณนะคพจำได้แค่ว่าอยู่ๆก็วูบไปเลยวันนี้อากาศค่อนข้างร้อนด้วยค่ะ รบกวนคุณแล้วเดี๋ยวฝันจ่ายค่าเสียหายให้นะคะ ”
“ อย่าๆขยับตัวมากสิครับคุณมีสายน้ำเกลืออยู่ระวังหน่อย ”
ปลายฝันเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีสายน้ำเกลือเชื่อมต่อมาที่มือของเธอ
“ เรื่องนั้นไม่เป็นไรหรอกครับผมเต็มใจช่วยคุณนี่รอน้ำเกลือหมดก็กลับบ้านได้เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง ”
“ ไม่เป็นไรค่ะแค่นี้ก็รบกวนคุณมากแล้ว ”
“ ไหนๆก็ไหนๆแล้วให้ผมไปส่งเถอะครับเดี๋ยวคุณไปเป็นลมอีก คุณอาจไม่ได้เจอคนใจดีเหมือนผมอีกแล้วนะครับ ว่าไงครับคุณ.. ”
“ ปลายฝันค่ะ งั้นวันนี้ต้องขอบคุณเออ..คุณมากๆนะคพ ”
“ ไม่เป็นไรครับผมชื่ออชิ น้ำเกลือคุณหมดแล้วเดี๋ยวผมเรียกพยาบาลมาถอดให้รอสักครู่นะครับ ”
อชิลุกขึ้นเดินออกไปหาพยาบาลเพื่อให้เธอมาจัดการเรื่องถอดสายน้ำเกลือให้ปลายฝัน
เมื่อชำระค่าใช้จ่ายการรักษาได้ยาเรียบร้อยอชิก็ประคองเธอไปขึ้นรถ
“ คุณปลายฝันมีแรงบอกทางผมด้วยนะครับ ”
“ ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ ”
“ รอบที่เท่าไหร่แล้วนะฮ่าๆ…ผมแซวเล่นนะครับคุณอย่าถือสา ”
ปลายฝันยิ้มให้อชิเธอนึกว่าวันนี้จะมีแต่เรื่องแย่ๆซะอีก อชิจอดรถข้างทางเพื่อลงไปซื้อโจ๊กให้ปลายฝันทั้งๆที่เขาไม่จำเป็นต้องทำเรื่องพวกนี้ก็ได้
“ โธ่คุณอชิแค่นี้ฝันก็เกรงใจจะแย่แล้ว ”
“ ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ”
ไม่นานมากรถก็มาจอดหน้าบ้านของปลายฝันก่อนปลายฝันจะลงก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณอชิอีกครั้ง
“ คุณปลายฝันเปลี่ยนจากขอบคุณเป็นให้ไลน์ผมได้ไหมครับ คุณไม่ต้องกลัว..ผมเป็นคนดี ”
“ ฝันไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อย ก็ได้ค่ะ ”
เธอเอาQR Code ให้อีกฝ่ายสแกน
“ ขอบคุณครับ มีอะไรบอกผมได้นะครับ ”
“ ค่ะ …ขอบคุณมาก ”
ปลายฝันเปิดประตูรถยนต์และโบกมือให้ชายหนุ่มเบาๆก่อนเดินเข้าบ้าน
อชิใช้มือกุมหน้าอกของตนเพราะสิ่งที่อยู่ภายในมันกำลังเต้นแ
รงจนได้ยินเสียงแบบนี้เรียกว่ารักแรกพบได้หรือเปล่านะ
…..ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณปลายฝัน
อชิ…..
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่านไรท์ขอฝากผลงาน
เรื่อง กลับมาแค้น ด้วยนะคะตอนอาจจะยาวหน่อยเพราะอยากจะให้คุณนักอ่านได้นอนอ่านเพลินๆฝากติดตามด้วยนะคะ…ขอบคุณค่ะ
