“ ที่รักกลับมาเถอะนะเราขอร้อง อย่าทิ้งเราเลยเราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีตัวได้โปรด ตัวอยากได้อะไรเราจะหามาให้แต่อย่าไปกับคนอื่นได้ไหม ” “ พอเถอะปล่อยเราผู้หญิงกับผู้หญิงมันไม่ควรรักกันเลยด้วยซ้ำ ”
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ข้ามเวลา,ดราม่า,แก้แค้น,ชาย-หญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กลับมาแค้น“ ที่รักกลับมาเถอะนะเราขอร้อง อย่าทิ้งเราเลยเราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีตัวได้โปรด ตัวอยากได้อะไรเราจะหามาให้แต่อย่าไปกับคนอื่นได้ไหม ” “ พอเถอะปล่อยเราผู้หญิงกับผู้หญิงมันไม่ควรรักกันเลยด้วยซ้ำ ”
ตอนที่ 5 กลับมาแค้น
ศักดิ์ศรหุบยิ้มทันทีที่นึกถึงเรื่องราวก่อนหน้าเขาสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่มีทางใจอ่อนให้เธออย่างเด็ดขาดเธอทำให้เขาต้องตายถ้าไม่ใช่เพราะสวรรค์ยังเมตตาปานนี้ไม่รู้วิญญาณจะไปอยู่นรกขุมไหน
“ เธอพร้อมจะทำงานเมื่อไหร่ อย่าลีลาขอร้อง ” คนหล่อตีหน้าขรึม
“ ฝันรอแม่ให้คีโมอีกรอบค่ะถ้าไม่มีปัญหาอะไรหมอก็ให้กลับบ้านได้ ”
“ อืมม ตามสบาย ”
ศักดิ์ศรพูดแค่นั้นก่อนจะหันหลังไปขึ้นรถ ยังไม่ทันจะได้ขึ้นก็ได้ยินเสียงเจ้าสองแสบออกมาเห่าคงได้ยินเสียงคนคุยกันเลยออกมาดูศักดิ์ศรเดินปรี่มาตรงรั้วประตูบ้านเขานั่งลงแล้วใช้มือสอดลอดช่องเหล็กเข้าไปลูบไล้สองแสบอยากเอ็นดู ปลายฝันก็งงกับสองแสบเช่นกันที่ทำตัวเหมือนจะชอบศักดิ์ศรมากถ้าเป็นคนอื่นล่ะเห่าคอขึ้นเอ็น สงสัยจะชอบคนหล่อ
“ คุณศรชอบหมาเหรอค่ะ ”
ปลายฝันถามเพราะเห็นเขาทั้งลูบไล้และคุยเสียงหนึ่งเสียงสองกับเด็กๆ
“ อืมม…”
สองมาตราฐานชัดๆคุยกับหมาเสียดีกว่าคน
“ งั้นฝันเปิดประตูให้ค่ะ คุณศรจะได้เล่นกับเด็กๆ ”
“ ใจง่ายอยากให้ผู้ชายเข้าบ้านมากเหรอ เธอคิดอะไรฉันรู้หมดแหละ ”
“ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะฝันแค่อยากให้คุณเข้าไปเล่นกับมอคค่า,ลาเต้ แค่นั้นเอง ”
“ ให้มันจริง… นี่ยายฝันบ้านหลังนี้ฉันให้เธออยู่ในฐานะเลขาส่วนตัวของฉันห้ามเธอพาผู้ชายเข้าบ้านเด็ดขาด ”
“ ปกติฝันก็ไม่เคยให้ใครเข้าบ้านอยู่แล้ว ”
“ ไม่ต้องพูด…เธอเข้าใจแล้วใช่ไหม ”
ปลายฝันเลยพยักหน้าหงึกๆ
ศักดิ์ศรที่นั่งเล่นกับลูกหมาแสนรู้จู่ๆก็ลุกขึ้นไม่บอกกล่าวเดินดุ่มๆขึ้นรถและขับออกไปด้วยความเร็ว
“ เธอช่างกล้าพูดเนาะปกติฝันไม่เคยพาผู้ชายเข้าบ้านแล้วไอ้ชู้คนนั้นเธอล่ะ เกลียดๆเกลียดโว้ยฉันเกลียดเธอปลายฝัน ”
ศักดิ์ศรโวยวายอยู่ภายในรถคนเดียว ไม่นานมากเขาก็ขับรถมาจอดที่ร้านอาบอบนวดและเรียกใช้บริการสาวไซด์ไลน์ที่เด็ดสุดในร้านมาบริการ
Rrrrrr… เสียงเรียกเข้าจากเตอร์
“ ฮัลโหลว่า….อ๊ะซิ๊ด ” ศักดิ์ศรรับโทรศัพท์เตอร์ทั้งๆที่ทำเรื่องอย่างว่าอยู่
“ ไอ้ศรมึงทำห่าอะไรอยู่ว่ะ อย่าบอกนะว่า ”
“ เออ…ตามมาเดี๋ยวกูส่งโลเคชั่นให้
สาวไซด์ไลน์ที่นี่เด็ดๆทั้งนั้น ”
“ พระเจ้า!!!ลมอะไรหอบมึงไปว่ะตอนกูชวนไม่ๆแล้วตอนนี้เสียกไปเองซะงั้นกูนึกว่ามึงจะปิดตายเอ็นทองคำสักอีก ”
“ กูแค่ไม่อยากจมปัก ซิ๊ดดดดรีบมาเถอะ
ไอ้ห่าแค่นี้ ”
จบบทสนทนาเตอร์ก็รีบขับรถตามโลเคชั่นที่ศักดิ์ศรส่งให้และเข้าไปใช้บริการสาวๆไซด์ไลน์ เสร็จสมอารมณ์หมายจ่ายเงินจบแยกย้าย
“ เป็นไงเด็ดเหมือนที่กูโฆษณาไว้ไหมล่ะ ”
ศักดิ์ศรยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“ เออเด็ดจริงว่ะ เมื่อยขาเลยเหนื่อยอยากได้หมอนวดสักคน ”
“ เอาเปล่าล่ะ ”
“ หูยยกูก็พูดไปงั้นแหละมันจะไม่ใช่แค่นวดอ่ะดิแค่นี้ก็เหนื่อยจนขาสั่นแล้วเนี่ย เห้ยไอ้ศรกูนึกว่ามึงไม่อยากจะอะไรกับใครแล้วซะอีก ”
“ หมดเวลานั้นไปแล้วว่ะต่อไปอะไรที่ทำให้กูมีความสุขกูก็จะทำ อะไรที่ทำให้กูเป็นทุกข์กูพร้อมที่จะกำจัดทิ้งทันที ”
“ เออให้มันได้แบบนี้สิว่ะ ว่าแต่วันนี้มึงจะเขาไปร้านเหล้าไหมจะได้นัดพวกนั้น ”
“ ไม่ๆวันนี้กูเพลียจะกลับบ้านไปนอนหรือพวกมึงจะไปก็ไปกันเลย ไปอุดหนุนร้านกูบ่อยๆก็ดี ”
“ ถ้ามึงไม่เข้าวันนี้กูก็คงไม่ไปง่ะเหนื่อยเหมือนกันงั้นกูกลับก่อนไว้เจอกัน ”
“ อืมมตามใจ ”
ศักดิ์ศรกับเตอร์แยกย้ายขับรถจากหน้าร้านอาบอบนวดกลับบ้านใครบ้านมัน
พอกลับมาถึงบ้านศักดิ์ศรก็เจอแม่ของเขานั่งดูทีวีหน้าห้องโถงและยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“ อ้าว!!ตาศรกลับแล้วเหรอลูกกินข้าวยัง ”
“ ไม่หิวครับแม่ วันนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อารมณ์ดีเรื่องอะไรมาครับแม่ ”
“ แสนรู้ ” คุณหญิงวารุณีพอใจที่ลูกชายรู้ทัน
“ โฮ่งๆๆแฮ่ก ๆ ” เขาทำท่าเหมือนน้องหมาตัวเล็กๆกับแม่ของเขา
“ ฮ่าๆ วันนี้แม่โดนกระชากกระเป๋า ”
“ ห๊ะ!!! โดนกระชากกระเป๋าแล้วแม่ทำไมถึงอารมณ์ดีแล้วไม่มีใครไปกับแม่เหรอ ”
“ ใจเย็นๆ รู้ไหมตอนที่แม่โดนกระชากกระเป๋ามีสาวน้อยใจเด็ดที่ไหนก็ไม่รู้มาช่วยแม่ขนาดพวกพ่อค้าในตลาดยังไม่กล้าช่วยเลยตัวเล็กนิดเดียวหน้าตาก็สวยน่ารักมากๆ ”
“ แม่อารมณ์ดีเพราะเธอช่วยแม่เหรอครับ ”
“ อืมมรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้ ”
“ แม่ผมไปนอนก่อนนะง่วง..ฟังแม่โม้ไม่ไหวแล้วบาย กู๊ดไนท์ครับแม่ ”
ศักดิ์ศรพูดกวนประสาทผู้เป็นแม่ก่อนวิ่งจากไปและทำหน้าทะเล้น
“ เอ๊ะ..ตาศรนิเดี๋ยวเถอะคนกำลังอารมณ์ดีๆเสียบรรยากาศหมดไอ้ลูกเลว ”
ศักดิ์ศรอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ล้มตัวลงนอนบนที่นอนอันหนานุ่มหัวถึงหมอนก็หลับเพราะเหนื่อยจากการร่วมรักสาวไซด์ไลน์มา
เช้าวันใหม่ที่อาการแสนดีปลายฝันตื่นขึ้นมารับแสงแดดอ่อนๆกับสองแสบหน้าบ้านเพื่อรอใส่บาตรในซอยนี้ดีหน่อยที่มีพระท่านเดินบิณฑบาตทุกเช้า
“ ลาเต้,มอคค่า พระมาแล้วไปใส่บาตรกันเร็วแล้วอย่าดื้อกันล่ะ ”
หมาน้อยสองตัวเดินตามเจ้าของอย่างเข้าใจปลายฝันใส่บาตรให้พรพิพัฒน์มาตลอดตั้งแต่เขาเสีย จะมีแค่บ้างครั้งที่เธอใส่ไม่ได้จริงๆใส่บาตรเสร็จแล้วปลายฝันก็จะกรวดน้ำใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างบ้านเสมอ เธอภาวนาภายในใจว่าให้พรพิพัฒน์ได้รับบุญกุศลที่เธอทำให้เขามาตลอดเมื่ออธิษฐานเสร็จปลายฝันลืมตาก็ตกใจสุดขีด ก็นายศักดิ์ศรเล่นมาจ้องเธอเสียใกล้ขนาดนี้ลืมตามาเจอเป็นใครก็คงต้องตกใจ
“ โธ่คุณศรฝันตกใจหมดเลย ”
“ ก็ฉันเห็นเธอบ่นอะไรงึมงำเบาๆเลยอยากจะลองฟังให้ใกล้ ๆ ”
ศักดิ์ศรทำท่าเบะปากยักไหล่ใส่ปลายฝันอย่างอารมณ์ดี
“ แล้วคุณศรมาทำอะไรแต่เช้าค่ะ ”
“ นี่ยายปลายฝันอันนี้บ้านฉันนะจะไม่ให้มาเลยเหรอหรือเธอซุกใครไว้ ”
“ ก็บ้านคุณไงฝันไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด ”
ปลายฝันเก็บถ้วยชามที่ใส่บาตรเมื่อกี้เดินเข้าบ้านส่วนศักดิ์ศรก็โดนหมาน้อยอ้อนให้เล่นด้วยและก็พาเด็กเข้ามาเล่นยังในบ้าน
“ คุณศรทานกาแฟไหมค่ะ ”
“ อ่อยเหรอ ” เขาเล่นกับหมาน้อยแต่ยังหันมาตอบปลายฝันด้วยใบหน้าหล่อกวนประสาท
“ จะบ้าเหรอค่ะ เดี๋ยวฝันไปทำงานก็ต้องทำให้คุณอยู่แล้วนิใส่อะไรบ้าง ”
ปลายฝันพูดป่นใส่อารมณ์นิดๆ
“ หูยยนี่ขนาดยังไม่ได้ไปทำงานด้วยกันเธอยังกล้าใส่อารมณ์กับฉันถ้าเกิดเธอหงุดหงิดกับงานแล้วเหวี่ยงใส่แบบนี้ต่อหน้าคนอื่นทำไง ”
“ ฝันไม่บังอาจทำแบบนั้นหรอกค่ะ สรุปกาแฟใส่อะไรบ้าง ”
“ กาแฟ 3 ช้อนชา น้ำตาล 1 ช้อนชา ครีมเทียมไม่ต้องฉันไม่ชอบ ขนมปังปิ้งไม่ใส่อะไรนะปิ้งมาแบบนั้นแหละ ”
ปลายฝันนิ่งไปพักนึงกับสิ่งที่ศักดิ์ศรพูดเมื่อครู่
ตอนนี้เธอตกอยู่ในภวังค์อยู่ๆเรื่องราวในอดีตก็แทรกเข้ามาในโซนสมอง
“ ที่รักอย่าลืมกาแฟเขานะ กาแฟ 3 ช้อนชา น้ำตาล 1 ช้อนชา ครีมเทียมไม่เอา ”
“ ขนมปังปิ้งไม่ทาอะไรฮ่าๆ พัฒน์ก็…ฝันจำได้ทุกอย่างแหละที่พัฒน์ชอบ ”
“ จำได้จริงหรือหรือเปล่านะ ” แล้วทั่งคู่ก็วิ่งไล่หยอกล้อกันอย่างมีความสุข
“ ปลายฝันๆ ยายปลายฝัน ”
“ พัฒน์!!! ” ปลายฝันตกใจกับเสียงเรียกนั้นจนหลุดจากบ่วงความคิดของตน
“ เธอเป็นอะไร ” ศักดิ์ศรที่เห็นปลายฝันยืนเหม่อลอยเขย่าตัวเธอตั้งนานกว่าเธอจะได้สติ
“ เปล่าค่ะๆฝันแค่นึกถึงเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมาขอโทษทีค่ะเดี๋ยวฝันจะไปชงกาแฟมาให้คุณเดี๋ยวนี้รอแป๊บนึงนะคะ ”
ศักดิ์ศรพอจะเดาได้ว่าที่ปลายฝันตกอยู่ในภวังค์เมื่อครู่คงเพราะนึกถึงเรื่องกาแฟกับขนมปังปิ้ง
“ มันคงสะดุดใจเธอสินะหึ ”
ไม่นานมากปลายฝันก็ยกกาแฟขนมปังปิ้งมาเสริฟศักดิ์ศรจึงแกล้งถามไปว่า
“ เมื่อกี้ที่เธอเรียกคือใคร ? ”
ศักดิ์ศรยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบและรอฟังคำตอบ
“ ออ..คือพัฒน์เป็นแฟนฝันค่ะเมื่อกี้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆมันเลยอดคิดถึงไม่ได้ ”
“ แล้วเขาไปไหน ” แกล้งถามต่ออยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะตอบว่าไง
“ เขาเสียแล้วค่ะ ” ปลายฝันดูแววตาเศร้าลงทันที
“ เหรอ..ที่เธอไปใส่บาตรก็คงทำบุญให้เขาสินะแล้วทำไมเขาถึงตายเธอนอกใจเขาเหรอ ”
ปลายฝันไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าน้ำตาเธอจะไหลอะไรขนาดนั้นแค่เพียงประโยคนี้ที่ศักดิ์ศรกล่าว ยิ่งแววตาที่เขามองมามันช่างเป็นแววตาของความอาฆาตพยาบาทเหลือเกิน
“ ไม่ใช่หรอกค่ะ ฝันไม่เคยนอกใจเขาแต่เขาก็ตายเพราะฝันจริงๆ ”
อยู่ๆศักดิ์ศรก็กำหมัดแล้วทุบโต๊ะและสาดกาแฟใส่ปลายฝันเขาผลักเธอจนล้มโดยที่เธอก็ยังงงว่าเกิดอะไรขึ้นเธอเผลอพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเขาเหรอ
“ เพราะเธอนอกใจเขาถึงตาย เขาคงเสียใจและเกลียดเธอมาก ”
ปลายฝันใช้มือสองข้างปิดหูเพราะไม่อยากได้ยินในสิ่งที่ศักดิ์ศรตะคอกคำพูดพวกนั้นออกมาจนเธอสลบไป ตอนแรกเขากะจะทิ้งเธอไปทั่งแบบนี้แหละปล่อยให้เธอเจ็บปวดกับสิ่งที่เธอได้ก่อเอาไว้
ศักดิ์ศรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหากิตติกับเด่นให้ซื้อของฝากไปให้บ้านเก่าในอดีต
“ เห้ยไอ้เด่นไอ้กิตติ ”
“ ครับได้นาย ”
“ ถ้าเขาถามบอกว่ากูเป็นเพื่อนเก่าของพรพิพัฒน์สมัยเรียนพึงทราบข่าวการตายเสียใจมาก มึงถามมาด้วยว่าพรพิพัฒน์เป็นอะไรเสีย ”
“ ครับนาย ”
ในเมื่อเขาเองก็รู้อยู่แล้วกับสาเหตุการตายแต่เขาอยากทราบเรื่องราวเพิ่มเติมที่ได้มาจากครอบครัวเก่าของเขา อยากรู้จริงๆอะไรเป็นแรงจูงใจให้ปลายฝันบอกเลิกเขาตอนเป็นพรพิพัฒน์อย่างกะทันหันเช่นนั้น
ศักดิ์ศรเช็ดตัวให้ปลายฝันจนเธอเริ่มรู้สึกตัว
เธอค่อยๆปรือตามองคนตรงหน้าอย่างช้าๆ
“ เธอนี่มันสำออยจริงๆไม่ต้องลุกฉันเช็ดตัวให้แล้วเธอพักผ่อนเถอะ ”
“ แต่ฝันจะต้องไปโรงพยาบาล ”
“ นี่บอกให้เธอพักก็พักไปดิเดี๋ยวฉันไปให้ ”
“ จะดีเหรอค่ะ ฝันไม่อยากรบกวนคุณ ”
“ ดีหรือไม่ดีฉันตัดสินใจเอง ”
ศักดิ์ศรลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกไปจากบ้านแต่ก่อนจะออกไปเขาก็หันมาขอโทษปลายฝัน
“ วันนี้ต้องขอโทษเธอด้วยที่ทำให้ต้องตกใจ ”
พูดเสร็จก็เดินไปขึ้นรถและขับต่อไปยังโรงพยาบาลเพื่อไปเยี่ยมพ่อแม่ของปลายฝันแทนเธอ เขาซื้อผลไม้และของกินของใช้ขึ้นไปแต่ดันลืมถามปลายฝันว่าแม่เธออยู่ตรงไหนของโรงพยาบาลจึงต้องโทรกลับไปหาปลายฝันพอทราบก็ไม่รีรอที่จะเขาไปเยี่ยม
“ สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า พอดีผมมาเยี่ยมไข้แทนปลายฝันวันนี้เธอมาไม่ได้เพราะไม่ค่อยสบาย ”
“ อ้าว!!!ยายฝันเป็นอะไรมากไหมเมื่อวานยังดีๆอยู่เลย ” พ่อของปลายฝันรู้สึกกังวลเมื่อรู้ว่าเธอไม่สบาย
“ เธอคงจะพักผ่อนไม่เพียงพอเลยเป็นลมไปเท่านั้นเองครับไม่ต้องห่วง ”
“ ค่อยยังชั่วแล้วคุณเป็นใครครับ ”
พ่อของปลายฝันเอ่ยถามศักดิ์ศร
“ อ่อผมเป็นเจ้านายของเธอครับ คุณลุงไม่ต้องเป็นห่วง ”
จะว่าไปก่อนหน้านั้นที่เขาเป็นพรพิพัฒน์พ่อกับแม่ของปลายฝันก็ดีกับเขาอยู่ไม่น้อยและไม่เคยมาต่อว่ามีแต่ให้กำลังใจและค่อยซับพอร์ทปลายฝันกับเขามาตลอดต่างจากครอบครัวของเขาที่ทำยังไงก็ไม่มีทางเข้าใจ
“ ยายฝันไปทำงานที่บริษัทของคุณเหรอค่ะ ”
“ ครับ ”
“ งั้นป้าฝากหน่อยนะคะ ตั้งแต่ป้าล้มป่วยฝันคงเหนื่อยมาก ”
“ ครับผม แล้วก่อนหน้านั้นคุณฝันทำงานอะไรหรือครับ ”
“ ก่อนหน้านั้นเขาก็ดีมีการมีงานดีเขาขายของออนไลน์เป็นแบรนด์ที่เขาผลิตเองกับแฟนของเขาทุกอย่างมันไปด้วยดี ไปด้วยดีแท้ๆ ถ้าไม่มีเรื่องเกิดขึ้นเสียก่อน ”
“ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ ”
ศักดิ์ศรตั้งหน้าตั้งตารอฟังสิ่งที่แม่ของปลายฝันเล่าแต่ก็ค้างคาเมื่อมีนางพยาบาลเข็นวีลแชร์มารับเพื่อไปทำคีโม
“ วันหลังค่อยคุยกันใหม่นะจ๊ะ ป้าขอบคุณมากที่รับยายฝันเข้าทำงานแล้วชื่ออะไรละเราวันหลังมาเยี่ยมป้าอีกนะ ”
“ ได้สิครับ ผมชื่อศักดิ์ศรไว้เจอกันใหม่ครับคุณลุงคุณป้าสวัสดีครับ ”
ศักดิ์ศรเดินออกจากตรงนั้นเพื่อจะไปลานจอดรถเขาคาใจมากอยากรู้จังว่าหลังจากที่เขาตายชีวิตของปลายฝันเป็นเช่นไร เมื่อมาถึงลานจอดรถเขาก็ขับรถกลับบ้านโดยที่ไม่ได้กลับไปหาปลายฝัน
มาถึงบ้านยังไม่นานมากเด่นกับกิตติก็มารายงานเรื่องที่เขาให้ไปทำ
“ นายครับ ”
“ ว่าไง ”
“ พอดีผมไปเจอกับคุณหญิงจันทร์เลยบอกกับเธอว่านายเป็นเพื่อนสมัยเรียนของคุณพรพิพัฒน์เพิ่งกลับจากต่างประเทศและเพิ่งทราบข่าวการเสียชีวิตของคุณพรพิพัฒน์เลยมาแสดงความเสียใจไว้วันหลังนายจะเป็นคนมาเองครับ ” เด่นเล่าข้อมูลให้นายตนฟัง
“ อืมมแล้วไงต่อ ”
ศักดิ์ศรที่ฟังด้วยท่าทีไม่ค่อยสนใจหนักแต่ก็บอกให้คนของตนเล่าต่อ
“ คุณหญิงจันทร์บอกว่าคุณพรพิพัฒน์โดนรถชนเสียชีวิตเหตุเกิดจากการทะเลาะกับแฟนสาวเธอบอกว่าผู้หญิงคนนั้นสวมเขาให้คุณพรพิพัฒน์เธอเสียใจมากเลยโดนรถชนตายครับ ” เด่นเล่าต่อจากเดิม
“ นายรู้จักกับคุณพรพิพัฒน์ด้วยเหรอครับผมไม่เห็นได้ยินคนชื่อนี้ว่าเป็นเพื่อนนายเลย ”
กิตติที่ถามขึ้นด้วยความสงสัยเพราะเขาและเด่นก็ทำงานอยู่ที่นี่มานานเขาสองคนเติบโตมาพร้อมๆกับศักดิ์ศร คุณหญิงวารุณีเอาเขาสองคนมาเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กเพื่อช่วยเหลือครอบครัวทางบ้าน
“ ก็เพื่อนสมัยเรียนแหละไม่ได้สนิทสนมแค่เพื่อนร่วมห้อง ”
“ ครับผม ” กิตติไม่ได้พูดอะไรต่อ
“ นี่เดี๋ยวไอ้กิตมึงเอายาไปให้ยายปลายฝันที่บ้านที ”
“ คุณปลายฝันไม่สบายเหรอครับ ”
“ คงงั้น…เอาของไปให้แล้วรีบกลับละอย่าไปคุยอะไรให้มาก ”
“ นายหวงเหรอครับ ”
“ หวงห่าอะไร มึงรู้ฤทธิ์เดชยายนี้น้อยไปซะแล้วไอ้กิต ”
“ ปากแข็ง ” กิตติกับเด่นอมยิ้มปากบอก
เกลียดๆแต่ก็ยังให้หายาเอาไปให้เขา
“ เออ…เรื่องของกู ”
โดนจี้ใจดำถึงกับสบัดหน้าหล่อๆขึ้นห้องไปเชียว
กิตติไปซื้อยาให้ปลายฝันตามที่นายบอกแต่ก็ไม่ได้ด้วยสิว่าเธอเป็นอะไรงั้นก็เอาไปหลายๆอย่างแล้วกันตั้งแต่ยาลดไข้,ยาแก้ปวดหัวปวดท้อง,ยาแก้ไอลดน้ำมูกเอาไปให้หมดนี้แหละ
พอซื้อเสร็จขับรถมาถึงหน้าบ้านกิตติก็กดกริ่งเรียกปลายฝัน โดยมีสองแซ่บเห่าต้อนรับเอาเป็นเอาตายจนปลายฝันต้องรีบเดินออกมาและเปิดประตูรั่วออกไปหากิตติข้างนอก
“ โทษทีค่ะพี่กิตมีอะไรหรือเปล่าค่ะ แล้วนั่นอะไรค่ะ ” ปลายฝันชี้ใส่ถุงที่กิตติหิ้วมา
“ นายสั่งให้ซื้อยามาให้คุณฝันนะครับแล้วไม่ได้บอกด้วยว่าคุณเป็นอะไรผมเลยซื้อมาหลายๆอย่าง คุณฝันเป็นอะไรก็เลือกกินได้แล้วก็มีโจ๊กสำเร็จรูปครับ ”
“ โหซื้อมาซะเยอะเชียว ขอบคุณมากนะคะ ”
“ ครับผม งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ”
“ ค่ะ ” ปลายฝันรับของจากกิตติก่อนจะเปิดประตูรั่วแล้วเดินเข้าบ้าน
“ อะไรของเขานะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเดา
อารมณ์ไม่ถูกเลยหวังว่าคุณจะไม่ใจร้ายแบบนี้ไปตลอดนะ งานยิ่งหายากๆอยู่ ”
ปลายฝันพูดพึมพำอยู่คนด้วย มือก็ยุ่งอยู่กับการทำโจ๊กสำเร็จรูปกิน
Rrrrrrr เสียงเรียกเขาจากคุณอชิ
“ ฮัลโหลค่ะ สวัสดีค่ะคุณอชิโทรหาฝันมีอะไรหรือเปล่าค่ะ ”
“ ปะ..เปล่าครับพอดีผมอยากโทรมาถามฝันว่าอยากไปกินข้าวเย็นด้วยกันไหม ”
“ ฝันกำลังกินข้าวอยู่เลยค่ะ ขอโทษด้วยนะที่ไปเป็นเพื่อนไม่ได้ ”
“ ไม่เป็นไรครับ ไว้วันหลังก็ได้ ”
“ ค่ะ ”
“ เอ่อฝันครับ ขอเสียมารยาทนิดนึง ”
“ อะไรเหรอค่ะ ”
“ ฝันทำงานที่ไหนครับ ”
“ ฮาๆ ๆ คุณอชิถามฝันตรงๆก็ได้ค่ะ ”
“ ครับๆผมกลัวจะเป็นการรบกวนคุณไง ”
“ ได้ไงค่ะ คุณคือผู้มีพระคุณของฝันเลยนะ ฝันได้งานแล้วค่ะแต่รอให้แม่ฝันออกจากโรงพยาบาลก่อนฝันถึงจะเริ่มไปทำงาน ”
“ อ้าว.. แม่คุณฝันเป็นอะไรหรือครับ อาการหนักไหมผมไปเยี่ยมท่านได้หรือเปล่า ”
“ ไม่รบกวนคุณอชิหรอกค่ะ เดี๋ยวแกก็ได้ออกมาอยู่บ้านแล้วค่ะขอบคุณมากๆนะคะ ”
“ งั้นฝันทานข้าวต่อเลยครับผมไม่กวนแล้ว ”
“ ค่ะ ”
“ แต่คุณรับปากผมได้ไหมว่าวันหลังจะไปทานข้าวด้วยกัน ”
“ ได้สิค่ะ ฝันอยากเลี้ยงข้าวขอบคุณด้วย ”
“ คุณรับปากผมแล้วนะ ”
“ ค่ะฝันรับปาก ”
“ งั้นแค่นี้นะครับ ”
“ ค่ะ ขอบคุณนะคะ ”
ตุ๊ดๆๆๆ……
อชิยิ้มอย่างมีความสุขเขาชอบปลายฝันเมื่อแรกเจอและไม่รู้จะเข้าหาเธอยังไงจะบอกว่าชอบตรงๆก็ไม่ได้เดี๋ยวจะดูวูบวามเกินไป ปลายฝันดูดีมีเสน่ห์มาก ไม่เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยรู้จักเธอมีแรงดึงดูดต่อจิตใจเขามากตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่านฝากนิยายเรื่องกลับมาแค้นด้วยนะคะเนื้อเรื่องอาจจะดูไม่สมเหตุสมผลหากผิดพลาดประการใดขออภัยมาณที่นี้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะขอบคุณมากๆค่ะ