หูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
รัก,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ครอบครัว,จีน,นิยายจีนโบราณ,นิยายแปล,ตลก,จีนโบราณ,ย้อนยุค,ปลูกผัก,ทำอาหาร,ทำฟาร์ม,ครอบครัว,เลี้ยงลูก,ตัวร้าย,พระเอกเก่ง,นางเอกเก่ง,ต่างโลก,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้ายหูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
เมื่อหูเจียวเจียวทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเรื่อง ‘แดนปีศาจมหัศจรรย์’ เธอก็ต้องตกตะลึงเพราะตนได้กลายเป็นตัวประกอบหญิงที่มีนิสัยชั่วร้าย แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุด ๆ อีกด้วย!
นอกจากหญิงชั่วช้าคนนี้จะพลาดท่าไปหลับนอนกับเจ้าจอมวายร้ายที่เป็นลาสบอสแล้ว นางยังให้กำเนิดวายร้ายตัวน้อยแก่เขาอีก 5 ตน!
หญิงสาวผู้โชคร้ายจึงต้องต่อสู้ชิงไหวชิงพริบกับคนอื่น และเผชิญหน้ากับเด็กทั้ง 5 คนที่ต้องการให้เธอตายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หูเจียวเจียว: ฉันต้องมีจุดจบแบบเดียวกับนางร้ายจริง ๆ เหรอ!
ทว่าพระเจ้าไม่ได้ใจร้ายกับเธอเสียทีเดียว เพราะเธอมาพร้อมกับมิติที่เต็มไปด้วยของมากมาย ไม่ว่าจะเป็นอาหาร, เสบียงต่าง ๆ, เครื่องมือทำการเกษตร, สิ่งจำเป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิต, วัสดุก่อสร้าง, อาวุธ, เครื่องมือทางการแพทย์ ทุกอย่างที่เธอต้องการถูกจัดเตรียมไว้ให้หมดแล้ว!
ขอบคุณสวรรค์! ฉันรักมิตินี้มาก!
ก่อนที่จะเอาชนะใจของลูกทั้ง 5 สำเร็จ หญิงสาวเฝ้าคิดอยู่เสมอว่าจะทำยังไงให้ตัวเองมีชีวิตไปได้ตลอดรอดฝั่ง?
แต่หลังจากที่เธอได้รับการยอมรับจากเหล่าเด็กน้อยแล้ว: ท่านพ่อ! ถ้าท่านกล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมของท่านแม่ เราจะให้ท่านแม่หาพ่อคนใหม่!
เจ้าจอมวายร้าย: ???
นี่เขาพลาดอะไรไป? ทำไมลูก ๆ ถึงคิดที่จะให้ภรรยานอกใจเขาอยู่ทุกวัน?
**Content Warning and Trigger Warning**
- การทำร้ายร่างกาย
- การทารุณกรรมเด็ก
- การกักขังหน่วงเหนี่ยว
- ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด
ทันใดนั้นร่างที่ภูตชายทั้ง 2 แบกมาก็ถูกใครบางคนกระชากออกไปจากมือ
พวกเขาจึงตัวแข็งอยู่กับที่ขณะมองหูชิงหยวนที่กำลังคุกเข่าร้องไห้ฟูมฟายอยู่บนพื้น พลางนึกสงสัยว่าเขากำลังทำอะไร
เมื่อหลงโม่ฟังสิ่งที่อีกฝ่ายพูด เขาก็ตรงเข้าไปตบกะโหลกพี่ชายของภรรยาสักที
ป้าบ!
ก่อนที่เสียงเย็นจะเตือนจิ้งจอกหนุ่มว่า
“เปิดดูสิว่าที่ท่านกอดอยู่นั่นคือศพของใคร?”
แม้แต่กลิ่นของเจียวเจียวเขาก็ยังจำไม่ได้
ท่านรู้สึกอับอายบ้างไหมที่มานั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้?
พอหูชิงหยวนได้ยินเสียงเตือนของน้องเขย เขาก็หยุดร้องทว่ายังเหลืออาการสะอื้นอยู่เล็กน้อย ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงเปิดห่อหนังสัตว์ออกด้วยความงุนงง
แล้วภาพที่ปรากฏก็ทำให้ชายหนุ่มนิ่งค้างอยู่ 3 วินาที จากนั้นก็กระเด้งตัวขึ้นจากพื้นราวกับมีสปริงติดอยู่บนตัว
“เฮ้ย!! นี่ใครกัน? แล้วน้องสาวข้าอยู่ที่ไหน?”
เขาตะลึงงันจนทำอะไรไม่ถูก
ส่วนภูตชาย 2 คนที่ยืนอยู่ด้านข้างดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์
ครู่ถัดมา พวกเขามองจิ้งจอกหนุ่มเหมือนตัวตลก ก่อนจะอธิบายว่า
“นี่คือคนทรยศจากเผ่าแม่หมอ”
“หูเจียวเจียวไม่เป็นไร ตอนนี้นางกำลังคุยกับแม่หมออยู่ข้างใน”
ทำไมเจ้าหูชิงหยวนนี่ถึงมีคู่ก่อนพี่ชายคนอื่นกันนะ? ทั้ง ๆ ที่เขาไม่เต็มบาทแบบนี้
ภูตชายทั้ง 2 อดคิดเช่นนั้นไม่ได้พลางส่ายหัวพร้อมกันด้วยสีหน้าเอือมระอา
“น้องเล็กไม่เป็นไรหรือ?” ใบหน้าของหูชิงหยวนพลันสดใสขึ้น แต่พอเขาได้ยินประโยคถัดไป เขาก็มีสีหน้าตื่นตระหนก
“อะไรนะ! เจ้าบอกว่านางอยู่กับหมอผีเพียงลำพังงั้นรึ!!”
แม่หมอจอมโกหกนั่น!
“ใช่...”
ภูตชายคนหนึ่งพยักหน้า และทันทีที่เขาพูดจบ ภาพเบื้องหน้าเขาก็เหลือแต่กลุ่มฝุ่นควัน
มันทำให้พวกเขาสำลักฝุ่นจนพากันไอ
เมื่อทั้งคู่เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง หูชิงหยวนก็ได้วิ่งหนีหายไปลับตาแล้ว
...
ตรงทางเดินในถ้ำ
เฟิงเฉิงคิดว่าจะสารภาพความจริงกับหูเจียวเจียว
ในอนาคตนางและคนในเผ่าของนางจะตั้งรกรากที่นี่
จิ้งจอกสาวช่วยนางมามากมาย ถ้านางยังมีเรื่องปิดบังอีกฝ่าย นางคงเป็นคนที่ไม่มีมโนธรรมจริง ๆ
ขณะนี้หมอผีสาวมองเข้าไปในดวงตาของผู้หญิงตรงหน้า ก่อนที่นางจะทันได้เอ่ยปาก ภูตคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาจากข้างนอกและขัดจังหวะนาง
“น้องเล็ก นางคือคนโกหก!”
ทันทีที่ผู้มาใหม่พูดจบ หูเจียวเจียวก็ถูกคนคนนั้นดึงตัวออกไปอยู่ห่างจากเฟิงเฉิง แล้วเขาก็มายืนตรงหน้าเพื่อจ้องมองนางอย่างระแวดระวังประหนึ่งว่าถ้าหญิงสาวกล้าที่จะขยับตัว เขาจะเอาชีวิตนางแบบไม่ลังเล
“พี่สี่ ท่านไม่ได้อยู่ที่บ้านเพื่อดูแลหู่จิงหรือ ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่?” จิ้งจอกสาวเห็นว่าใครมาขัดจังหวะจึงถามด้วยท่าทางงุนงง
ตอนนี้หู่จิงมีคู่ครองเพียงคนเดียว หากไม่มีหูชิงหยวน นางคงทำอะไรไม่สะดวกนัก
“หู่จิงขอให้ข้ามาที่นี่เอง” แม้ว่าจิ้งจอกหนุ่มจะกระวนกระวาย แต่เขาก็ยังตอบคำถามของน้องสาวก่อน
“น้องเล็ก อย่าไว้ใจนางนะ นางไม่ใช่หมอผี นางโกหกเจ้ามาตลอด”
หูชิงหยวนชี้หน้าของเฟิงเฉิงก่อนจะเปิดโปงนางด้วยความโกรธ
เมื่อสิ้นเสียงพูดของชายหนุ่ม ความตกใจก็ฉายวาบขึ้นในดวงตาของหญิงสาว
เขารู้ได้อย่างไรว่านางไม่ใช่หมอผี?
นางไม่เคยพูดเรื่องนี้กับภูตคนอื่นเลย!
คู่ของหู่จิงดูไม่เหมือนภูตที่ฉลาดพอที่จะสังเกตเห็นความผิดปกติไม่ใช่หรือ!?
“หูเจียวเจียว ข้า...” ยามนี้เจ้าของเรือนผมสีฟ้าเพิ่งรู้สึกตื่นตระหนกเป็นครั้งแรก และหันไปมองจิ้งจอกสาวเพื่อพยายามอธิบาย
“เฟิงเฉิง เราอุตส่าห์พาเจ้ากลับมาที่นี่ รู้ไหมว่าน้องสาวของข้าไว้ใจเจ้ามาก และหู่จิงก็ดูแลเจ้าในฐานะสหายคนหนึ่ง แต่เจ้าโกหกเรามานานมาก บอกข้ามานะว่าเจ้ามีแผนอะไรกันแน่!”
“เจ้าเป็นคนของเผ่าหมาป่าหรือเปล่า?
“หัวหน้าเผ่าหมาป่าส่งเจ้ามาเป็นหนอนบ่อนไส้แทนหวงเยว่ใช่ไหม!?”
หูชิงหยวนตะโกนขัดจังหวะเฟิงเฉิงโดยไม่เปิดโอกาสให้นางได้อธิบายอะไร
มันทำให้คำพูดของหญิงสาวถูกปิดกั้นไว้ในลำคอ
ทันใดนั้น นางก็รู้สึกว่าตนไม่รู้จะอธิบายเรื่องราวทั้งหมดออกมาอย่างไร และนางก็ไม่ได้หวังว่าตนจะได้รับการให้อภัย
“เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร!”
ในขณะเดียวกัน หูชิงหยวนถูกใครบางคนตบเข้าที่ด้านหลังศีรษะ
เมื่อชายหนุ่มมองย้อนกลับไป เขาก็พบใบหน้าเศร้าหมองของหูชิงซาน
แล้วจู่ ๆ หูชิงหยวนก็ขาดความมั่นใจไปโดยไม่มีเหตุผล
อีกทั้งรังสีของผู้ที่แข็งแกร่งกว่าอย่างพี่ใหญ่กดดันจนทำให้เขาใจแป้ว
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง จิ้งจอกหนุ่มก็เรียกสติตัวเองกลับมา
นี่คือพี่ชายคนโตของข้า!
ข้าจะกลัวอะไรล่ะ?
เฟิงเฉิงต่างหากที่เป็นคนนอก!
“พี่ใหญ่ ข้าไม่ได้พูดไร้สาระ สิ่งที่ข้าพูดเป็นความจริง” หูชิงหยวนรีบพูดแย้ง ต้องโทษรังสีสังหารของพี่ใหญ่ที่กดดันเขามากเกินไปจึงทำให้เขาหยุดชะงักไปชั่วครู่
แต่พอชายหนุ่มพูดจบ เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติอีกครั้ง
“ไม่สิ พี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงเชื่อเฟิงเฉิงมากกว่าล่ะ ข้าเป็นน้องชายคนที่ 4 สุดที่รักของท่านนะ!”
หูชิงหยวนบ่นผู้เป็นพี่ชายคนโตชุดใหญ่
เมื่อหูชิงซานได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็แข็งทื่อ
ไอ้เด็กนี่มัน...
ข้าอยากจะเอาเอ็นสัตว์มาเย็บปิดปากมันเสียจริง!!
ทางด้านหูเจียวเจียวเองก็กำลังรู้สึกสงสัย เธอมองไปที่เฟิงเฉิงซึ่งมีสีหน้าซับซ้อนและถามว่าหูชิงหยวนว่า
“พี่สี่ ใครบอกเรื่องนี้กับท่าน?”
เธอไม่คิดว่าพี่ชายคนที่ 4 จะสามารถค้นพบสิ่งนี้ได้ด้วยตัวเอง
“นางบอกหู่จิงเองกับปาก” หูชิงหยวนตอบอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขายกมือขึ้นจับแขนของน้องสาวเบา ๆ
“น้องเล็ก ผู้หญิงคนนี้นิสัยแย่มาก นางคงวางแผนจะทำร้ายเรา อย่าหลงกลนางเด็ดขาด”
ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ เขาก็พบว่าพี่ชายคนโตชำเลืองมองเขาด้วยหางตาอีกครั้ง
เป็นผลให้หูชิงหยวนทำหน้าหงอ เขาแค่พูดความจริง ทำไมพี่ใหญ่ถึงทำหน้าเหมือนจะฆ่าเขาแบบนั้นด้วย?
ส่วนหูเจียวเจียวทำเพียงแค่มองเฟิงเฉิงนิ่ง
หลังจากผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ เธอรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ใช่คนแบบเดียวกับหวงเยว่อย่างแน่นอน นางมีความคิดเป็นของตัวเองและจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกคนอื่นควบคุม
ดังนั้นคนเช่นนี้จะไม่มีความลับได้อย่างไร?
นางอาจจะแค่ปิดบังความลับของตัวเองเพราะไม่กล้าบอกคนอื่นหรือเปล่า?
ยิ่งไปกว่านั้น หากเฟิงเฉิงไม่ใช่หมอผีจริง ๆ แต่นางก็สามารถอาศัยอยู่ในเผ่าหมาป่าได้นานโดยไม่ถูกค้นพบ นางคงไม่ได้อาศัยเพียงความกล้าหาญเท่านั้น แต่นางยังมีความสามารถพิเศษแอบซ่อนไว้อีกด้วย
ถ้าภูตหญิงเช่นนางเกิดเป็นภูตชาย นางต้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดและยืนหยัดได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง
ไม่กี่อึดใจต่อมา เฟิงเฉิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองหน้าทุกคนอย่างสงบ
“ถูกต้อง ข้าไม่ใช่หมอผี ข้าโกหกทุกคนเรื่องนั้น”
เดิมที นางตั้งใจจะสารภาพเรื่องนี้อยู่แล้ว
แต่ใครจะไปคาดคิดว่านางจะถูกคู่ของหู่จิงขัดจังหวะกลางคันเสียก่อน
ทันทีที่หญิงสาวพูดจบ หูชิงหยวนก็โพล่งขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
“น้องเล็ก พี่ใหญ่ เห็นไหม ข้าพูดถูก! นางไม่ใช่หมอผี”
ขณะเดียวกัน ใบหน้าของหูชิงซานเปลี่ยนเป็นกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก่อนจะตบหลังคนพูดเต็มแรง
ป้าบ!
“หุบปาก”
นั่นทำให้ความคับข้องใจของหูชิงหยวนระเบิดออกมาทันที
ทำไมพี่ใหญ่ถึงไม่เข้าข้างข้า!
“แล้วท่านปิดบังมันจากภูตของเผ่าหมาป่าได้ยังไง?” หูเจียวเจียวถามคำถามที่ติดอยู่ในใจ
เนื่องจากหลางซัวเป็นภูตที่ฉลาดมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะหลอกเขา
เว้นแต่ว่า…
นางมีความสามารถพิเศษในการนำภูตกลับมาจากความตาย
ทางด้านหูชิงซานยังคงมองไปที่เฟิงเฉิงด้วยความเป็นห่วง
ส่วนหูชิงหยวนเองก็ถึงกับหูอื้อ เขาตั้งท่าเตรียมพร้อมที่จะเปิดโปงคำโกหกของผู้หญิงจอมหลอกลวงได้ทุกเมื่อ
ต่อมา เฟิงเฉิงหยิบไม้เท้าออกมาถือไว้ในมือทั้ง 2 ข้าง และอธิบายด้วยสีหน้าสงบ
“ไม้เท้าเฟิงหลี สมบัติประจำเผ่าของเรา”
หูเจียวเจียวพยักหน้า เธอรู้เรื่องนี้เพราะอีกฝ่ายเคยบอกเธอแล้ว
“นอกจากความสามารถในการฆ่าคนได้แล้ว ไม้เท้าเฟิงหลียังสามารถรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คนได้ ตราบเท่าที่คนคนนั้นยังมีลมหายใจเหลืออยู่ก็สามารถช่วยชีวิตได้ทั้งนั้น”
“ตอนที่ข้าอยู่ในเผ่าหมาป่า ข้าใช้สิ่งนี้หลอกลวงหลางซัว”
มันจึงช่วยให้นางหลีกเลี่ยงชะตากรรมเช่นเดียวกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ถูกขังอยู่ในห้องมืดเล็ก ๆ ไร้แสงแดด แล้วถูกภูตหมาป่าบังคับขืนใจตลอดทั้งวันเพื่อดับความต้องการทางกามารมณ์ของพวกมัน หรือโชคดีพอที่นางไม่ต้องสวมตรวนหินดำเพื่อให้กำเนิดลูกทีละครรภ์เหมือนแม่โค