หูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
รัก,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ครอบครัว,จีน,นิยายจีนโบราณ,นิยายแปล,ตลก,จีนโบราณ,ย้อนยุค,ปลูกผัก,ทำอาหาร,ทำฟาร์ม,ครอบครัว,เลี้ยงลูก,ตัวร้าย,พระเอกเก่ง,นางเอกเก่ง,ต่างโลก,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้ายหูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
เมื่อหูเจียวเจียวทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเรื่อง ‘แดนปีศาจมหัศจรรย์’ เธอก็ต้องตกตะลึงเพราะตนได้กลายเป็นตัวประกอบหญิงที่มีนิสัยชั่วร้าย แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุด ๆ อีกด้วย!
นอกจากหญิงชั่วช้าคนนี้จะพลาดท่าไปหลับนอนกับเจ้าจอมวายร้ายที่เป็นลาสบอสแล้ว นางยังให้กำเนิดวายร้ายตัวน้อยแก่เขาอีก 5 ตน!
หญิงสาวผู้โชคร้ายจึงต้องต่อสู้ชิงไหวชิงพริบกับคนอื่น และเผชิญหน้ากับเด็กทั้ง 5 คนที่ต้องการให้เธอตายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หูเจียวเจียว: ฉันต้องมีจุดจบแบบเดียวกับนางร้ายจริง ๆ เหรอ!
ทว่าพระเจ้าไม่ได้ใจร้ายกับเธอเสียทีเดียว เพราะเธอมาพร้อมกับมิติที่เต็มไปด้วยของมากมาย ไม่ว่าจะเป็นอาหาร, เสบียงต่าง ๆ, เครื่องมือทำการเกษตร, สิ่งจำเป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิต, วัสดุก่อสร้าง, อาวุธ, เครื่องมือทางการแพทย์ ทุกอย่างที่เธอต้องการถูกจัดเตรียมไว้ให้หมดแล้ว!
ขอบคุณสวรรค์! ฉันรักมิตินี้มาก!
ก่อนที่จะเอาชนะใจของลูกทั้ง 5 สำเร็จ หญิงสาวเฝ้าคิดอยู่เสมอว่าจะทำยังไงให้ตัวเองมีชีวิตไปได้ตลอดรอดฝั่ง?
แต่หลังจากที่เธอได้รับการยอมรับจากเหล่าเด็กน้อยแล้ว: ท่านพ่อ! ถ้าท่านกล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมของท่านแม่ เราจะให้ท่านแม่หาพ่อคนใหม่!
เจ้าจอมวายร้าย: ???
นี่เขาพลาดอะไรไป? ทำไมลูก ๆ ถึงคิดที่จะให้ภรรยานอกใจเขาอยู่ทุกวัน?
**Content Warning and Trigger Warning**
- การทำร้ายร่างกาย
- การทารุณกรรมเด็ก
- การกักขังหน่วงเหนี่ยว
- ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด
โชคดีที่หลงโม่ไม่ได้ถามเธอว่าทําไมจู่ ๆ เธอถึงเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์
ขณะนี้หูเจียวเจียวทั้งกังวลและโล่งใจในเวลาเดียวกัน
จิ้งจอกสาวรู้ว่าตอนนี้เธอคงไม่สามารถกลับไปหาหลงเหยาเพื่อขอให้เขาสอนเปลี่ยนร่างกลับได้แล้ว ดังนั้นเธอจึงต้องติดสอยห้อยตามมังกรหนุ่มไปทั้งแบบนี้
จนกระทั่งเธอถูกหลงโม่เล่นขนจนยุ่งไปหมด หญิงสาวจึงทนไม่ไหวและกางกรงเล็บตะปบเขาไปทีหนึ่ง
“เดี๋ยวก็จะถึงเวลาทำอาหารเย็นแล้ว เจ้าไปเรียกหลงเหยาและถามเขาว่าเย็นนี้เขาอยากกินอะไรให้หน่อยสิ”
ตราบใดที่เจ้าตัวแสบยังอยู่ในบ้าน เธอก็สามารถขอให้อีกฝ่ายสอนวิธีเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์ได้ทุกเมื่อ
เนื่องจากหลงโม่ฉลาดมาก ถ้าเขารู้เรื่องนี้เข้าล่ะก็ เขาจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน
หญิงสาวจะต้องปิดบังไม่ให้สามีหนุ่มรู้ว่าเธอแปลงร่างไม่เป็นเอาไว้
แต่ใครจะไปรู้ว่าหลงโม่จะไม่ยอมห่างจากเธอเลย “วันนี้เจ้าพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวข้าทำตามที่เจ้าบอกเอง”
นี่เป็นช่วงเวลาที่หาได้ยากที่เจียวเจียวจะพยายามเอาใจเขา
เพราะฉะนั้นเขาต้องทําอะไรบางอย่างเพื่อให้นางมีความสุข
ช่วงก่อนถ้ามังกรหนุ่มได้ออกไปข้างนอก เขาจะคอยฝึกฝนฝีมือการทำอาหารของตัวเองอยู่ตลอด แล้ววันนี้ก็เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะได้แสดงฝีมือแล้ว
นั่นทำให้จิ้งจอกสาวตัวแข็งทื่ออยู่บนไหล่ของชายหนุ่มหลังจากได้ยินสิ่งที่อีกคนพูด ก่อนที่เธอจะทันได้ปฏิเสธ ร่างสูงก็เดินเข้าไปในครัวพร้อมกับเธอเป็นที่เรียบร้อย
“...”
คืนนี้ต้องเป็นคืนแห่งหายนะของทุกคนในบ้านแน่ ๆ…
…
ยามนี้หลงโม่ทําอาหารอย่างมั่นใจภายใต้การแนะนําของหูเจียวเจียว
จนในที่สุดปลาย่างตัวใหญ่ที่ด้านนอกถูกย่างจนไหม้เกรียม ส่วนด้านในสุกกำลังพอดีก็ถูกนำมาวางบนโต๊ะอาหาร พร้อมกับเนื้อแกะย่างที่มีรสชาติเข้มข้นซึ่งเครื่องเทศช่วยกลบกลิ่นคาวของเนื้อแกะได้ทั้งหมด ทำให้อาหารจานนี้มีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์มาก
นอกจากนี้ยังมีน้ำแกงมันฝรั่งตุ๋นหม้อใหญ่และน้ำแกงสีเหลืองที่มีลักษณะเหนียวข้นที่ทำขึ้นจากบางอย่างที่ชายหนุ่มไม่รู้จัก
พอถึงเวลาทานอาหารเย็น เด็กทั้ง 6 คนกับสุนัขจิ้งจอกก็มานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารโดยที่ไม่มีใครกล้าหยิบตะเกียบที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาเลยแม้แต่คนเดียว
ทางด้านพ่อมังกรเหลือบมองเด็ก ๆ ในขณะที่เขาพูดเชื้อเชิญให้ทุกคนเริ่มลงมือกินข้าวกัน
“กินสิ ทําไมพวกเจ้าไม่กินล่ะ?”
“...”
ของพวกนี้กินได้จริง ๆ ใช่ไหม?
บัดนี้หลงเหยากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แล้วแสดงความกล้าหาญโดยการอ้าปากพูดความในใจออกไปตามตรง
“ท่านพ่อ เราไม่—” ก่อนที่คำว่า ‘หิว’ จะหลุดออกมาจากปากมังกรน้อย มันก็ถูกกลืนลงท้องไปเพราะสายตาเฉียบคมของผู้เป็นพ่อที่กำลังมองมาทางตน
ขณะเดียวกัน พวกพี่ ๆ ที่พากันนั่งหลังตรงเป็นรูปปั้นในที่สุดทุกคนก็รีบหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบอาหารเข้าปากอย่างพร้อมเพรียงกัน
“พวกเราหิว หิวมาก”
“เอาล่ะ รีบกินกันเถอะ!”
ตอนนี้อาการท้องเสียไม่สำคัญเท่ากับชีวิตน้อย ๆ ของพวกเขา!
ถึงกินก็ตาย ไม่กินก็ตายเหมือนกัน!
โชคดีที่การทำอาหารในครั้งนี้อยู่ภายใต้การกำกับดูแลของแม่จิ้งจอก ถึงแม้ว่าหน้าตาของอาหารมื้อนี้อาจจะดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่รสชาติก็ยังพอไปวัดไปวาได้อยู่
หลังจากที่เด็ก ๆ หลับตาเคี้ยวอาหารในปาก 2-3 ครั้ง พวกเขาก็ยอมรับความจริงข้อนี้อย่างไม่เต็มใจ และกินอาหารสีเข้มของพ่อมังกรแบบขมขื่น
ในเวลาเดียวกันนั้น สุนัขจิ้งจอกสีขาวตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้มองโต๊ะที่สูงกว่าศีรษะของตัวเอง ก่อนจะยืดตัวสุดชีวิตแล้วใช้อุ้งขาหน้า 2 ข้างเกาะโต๊ะเอาไว้
จากนั้นเธอเหยียดอุ้งเท้าออกไปจับตะเกียบ
เมื่อหูเจียวเจียวมองไปยังอุ้งเท้าที่ไม่สามารถถือตะเกียบได้เลย เธอก็นิ่งคิดอยู่สักพัก
นี่มันเวรกรรมอะไรของฉันกันแน่!!
จิ้งจอกสาวจำใจต้องกลับมานั่งบนเก้าอี้ตัวเองอย่างโกรธแค้น
ชิ! ไม่กินก็ได้โว้ย!
ในขณะที่หูเจียวเจียวกำลังหดหู่ หลงโม่ที่นั่งอยู่ด้านข้างก็เลาะเนื้อปลาออกจากก้างอย่างชำนาญแล้วส่งไปที่ปากของจิ้งจอกน้อย
“อ้าปากสิ” เสียงทุ้มต่ำดังมาจากเหนือศีรษะของเธอ
หญิงสาวอ้าปากรับเนื้อปลามาลิ้มรสอย่างว่าง่าย แม้ว่าหน้าตาภายนอกมันจะดูไม่ค่อยน่ากินสักเท่าไหร่ แต่เนื้อปลากลับนุ่มลิ้นมาก แถมความเค็มก็กำลังดีอีกด้วย
นี่เป็นครั้งแรกที่จิ้งจอกสาวกินอาหารที่มังกรหนุ่มทำแล้วไม่ท้องเสีย มันทำให้เธอยิ่งมีความสุขมากขึ้น
จากนั้นเธอก็เอาหัวจิ้งจอกพิงไปทางชายหนุ่ม พร้อมกับที่ดวงตาเรียวยาวคู่หนึ่งเปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้าอ่อนขณะมองไปที่คนตรงหน้าอย่างรอคอย
ในเมื่อหญิงสาวไม่สามารถเปลี่ยนกลับไปอยู่ในร่างมนุษย์ได้ เธอก็ควรจะใช้โอกาสนี้เพลิดเพลินกับความสุขที่ได้ลิ้มรสอาหารที่ผู้เป็นสามีทำดีกว่า
ดูเหมือนว่ามันก็ไม่ได้แย่ไปเสียทั้งหมด!
พอหลงโม่เห็นว่าหูเจียวเจียวกินปลาย่างที่เขาทํา เขาก็มีความสุขมาก ก่อนจะยกมือลูบขนสีขาวนุ่มบนหัวของจิ้งจอกน้อยพลางเอ่ยปากชมอีกฝ่าย
“เด็กดี”
แม้ว่ามังกรหนุ่มจะควบคุมน้ำหนักมือของตัวเองเป็นอย่างดีแล้ว แต่หัวของจิ้งจอกขาวก็ถูกกดลงในขณะที่หูของเธอที่ปกคลุมด้วยขนปุยนั้นแดงขึ้นเล็กน้อย
ผู้ชายคนนี้ลูบขนฉันเป็นสัตว์เลี้ยงเลยนะ
เวลาต่อมา หลงโม่อดทนป้อนปลาให้จิ้งจอกตัวเล็กทีละคำ จนกระทั่งพุงน้อย ๆ กลมป่องและไม่สามารถยัดอะไรลงไปได้อีก ไม่นานเจ้าจิ้งจอกน้อยก็ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ถึงเวลานั้นเขาจึงจะเริ่มกินในส่วนของตัวเอง
ระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังทานอาหาร หูเจียวเจียวแอบหรี่ตาจิ้งจอกที่สดใสมองไปยังใบหน้าด้านข้างของอีกฝ่าย
แสงสีส้มที่ตกกระทบลงมุมใบหน้าด้านข้างของหลงโม่ยิ่งขับให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์มากขึ้น แล้วเธอก็หวนคิดถึงตอนที่เขาพึ่งกลับออกมาจากป่า พวกเขาก็นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารแบบนี้เหมือนกัน
ในเวลานั้นมังกรหนุ่มไม่สามารถใช้ตะเกียบได้เลย
แต่ตอนนี้กลับกันกลายเป็นว่าเธอใช้ตะเกียบไม่ได้แล้วเขาก็ต้องคอยป้อนข้าวให้เธอทีละคำจนอิ่ม
ทันใดนั้นหูเจียวเจียวก็รู้สึกไม่พอใจคนเขียนขึ้นมา
ใครบอกว่าเจ้าจอมวายร้ายนี้เป็นคนโหดเหี้ยมกัน? จากลาสบอสของนิยาย ปัจจุบันเขากลายเป็นผู้ชายใจดีและอ่อนโยนที่สุดในโลกนี้!
นอกจากเขาจะเชื่อมั่นในตัวเธอแล้ว เขายังพยายามทำทุกอย่างแบบสุดความสามารถเพื่อดูแลครอบครัวของตัวเองให้ดีที่สุด จนกระทั่งเขาได้รับการยอมรับจากคนอื่น และยังมีความสามารถมากกว่าอิงหยวนที่เป็นพระเอกของเรื่องเสียอีก
มันทำให้หญิงสาวรู้สึกมากขึ้นว่าทุกอย่างที่เขียนในนิยายนั้นมันโกหกทั้งเพ!
หลังจากทุกคนทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อย พวกเด็ก ๆ ก็รีบลุกออกไปจากโต๊ะกินข้าวทันที
“เอ่อ...”
เมื่อแม่จิ้งจอกเห็นหลงเหยากำลังจะเดินจากไป เธอก็ตั้งท่าจะเรียกเขาไว้ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ส่งเสียงอะไร เธอก็ถูกคนตัวสูงช้อนอุ้มจนตัวลอย
นั่นทำให้หญิงสาวรีบปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน
ช่างเถอะ ๆ เดี๋ยวรอหลงโม่ออกไปทำงานข้างนอกพรุ่งนี้แล้วฉันค่อยไปหาเสี่ยวเหยาอีกที
จากนั้นมังกรหนุ่มก็พาจิ้งจอกตัวน้อยกลับไปที่ห้องชั้นบน