หูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
รัก,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ครอบครัว,จีน,นิยายจีนโบราณ,นิยายแปล,ตลก,จีนโบราณ,ย้อนยุค,ปลูกผัก,ทำอาหาร,ทำฟาร์ม,ครอบครัว,เลี้ยงลูก,ตัวร้าย,พระเอกเก่ง,นางเอกเก่ง,ต่างโลก,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้ายหูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
เมื่อหูเจียวเจียวทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเรื่อง ‘แดนปีศาจมหัศจรรย์’ เธอก็ต้องตกตะลึงเพราะตนได้กลายเป็นตัวประกอบหญิงที่มีนิสัยชั่วร้าย แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุด ๆ อีกด้วย!
นอกจากหญิงชั่วช้าคนนี้จะพลาดท่าไปหลับนอนกับเจ้าจอมวายร้ายที่เป็นลาสบอสแล้ว นางยังให้กำเนิดวายร้ายตัวน้อยแก่เขาอีก 5 ตน!
หญิงสาวผู้โชคร้ายจึงต้องต่อสู้ชิงไหวชิงพริบกับคนอื่น และเผชิญหน้ากับเด็กทั้ง 5 คนที่ต้องการให้เธอตายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หูเจียวเจียว: ฉันต้องมีจุดจบแบบเดียวกับนางร้ายจริง ๆ เหรอ!
ทว่าพระเจ้าไม่ได้ใจร้ายกับเธอเสียทีเดียว เพราะเธอมาพร้อมกับมิติที่เต็มไปด้วยของมากมาย ไม่ว่าจะเป็นอาหาร, เสบียงต่าง ๆ, เครื่องมือทำการเกษตร, สิ่งจำเป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิต, วัสดุก่อสร้าง, อาวุธ, เครื่องมือทางการแพทย์ ทุกอย่างที่เธอต้องการถูกจัดเตรียมไว้ให้หมดแล้ว!
ขอบคุณสวรรค์! ฉันรักมิตินี้มาก!
ก่อนที่จะเอาชนะใจของลูกทั้ง 5 สำเร็จ หญิงสาวเฝ้าคิดอยู่เสมอว่าจะทำยังไงให้ตัวเองมีชีวิตไปได้ตลอดรอดฝั่ง?
แต่หลังจากที่เธอได้รับการยอมรับจากเหล่าเด็กน้อยแล้ว: ท่านพ่อ! ถ้าท่านกล้าแตะต้องแม้แต่เส้นผมของท่านแม่ เราจะให้ท่านแม่หาพ่อคนใหม่!
เจ้าจอมวายร้าย: ???
นี่เขาพลาดอะไรไป? ทำไมลูก ๆ ถึงคิดที่จะให้ภรรยานอกใจเขาอยู่ทุกวัน?
**Content Warning and Trigger Warning**
- การทำร้ายร่างกาย
- การทารุณกรรมเด็ก
- การกักขังหน่วงเหนี่ยว
- ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด
“ท่านแม่...” หลงหลิงเอ๋อที่ยังรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ไม่ไหวหันขวับไปมองหูเจียวเจียวอย่างเป็นกังวล
พวกนางจะรอช้าไปกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว!
ส่วนแม่จิ้งจอกกัดฟันแน่นพร้อมกับรวบรวมความกล้าที่มีอยู่ทั้งหมด
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน!
ต่อมา จิ้งจอกสาวหันหลังกลับไปหยิบมีดผ่าตัดออกมาจากมิติ รวมถึงอุปกรณ์ทำคลอดแบบครบมือเพื่อตัดกระโปรงหนังสัตว์ของลู่เมี่ยนเอ๋อ จากนั้นเธอก็เล็งปลายมีดที่คมกริบไปที่ท้องของนาง
“เอื๊อก!”
หูเจียวเจียวกลืนน้ําลายเหนียวลงคอขณะที่ถือมีดผ่าตัดอย่างระมัดระวังและพูดกับแม่เด็กว่า
“เมี่ยนเอ๋อ เจ้าทนอีกหน่อยนะ เอาไว้ข้าจะช่วยจัดการแผลของเจ้าให้ทีหลัง”
ทางด้านลู่เมี่ยนเอ๋อที่เพิ่งคลายความเจ็บปวดก็ต้องตัวสั่น ก่อนที่นางจะทันได้หายใจ นางก็รู้สึกเสียวซ่าตรงเนื้อบริเวณที่ถูกกรีด
ในตอนนั้นกวางสาวอยากจะดิ้นรนหลีกหนีความเจ็บปวดไปให้ไกลที่สุด
แต่ก็มีเสียงเตือนสติของหลงหลิงเอ๋อดังเข้ามาในหูนาง
“ป้าเมี่ยนเอ๋อ ลูกของท่านจะออกมาแล้ว ท่านทำใจดี ๆ อย่าขยับหนีนะ...”
“ข้ากับท่านแม่อยู่ที่นี่ ข้าจะไม่ยอมให้ท่านเป็นอะไรไป อีกไม่นานก็จะเสร็จแล้ว ป้าเมี่ยนเอ๋อ ท่านทนอีกนิดนะ”
เสียงไพเราะของเด็กหญิงช่วยขับกล่อมให้กวางสาวคลายความรู้สึกเจ็บปวดลงได้บ้าง
ขณะนี้ลู่เมี่ยนเอ๋อรู้สึกเพียงว่าความเจ็บปวดในร่างกายของนางดูเหมือนจะบรรเทาลงมาก นางกัดฟันพลางจับมือของหลงหลิงเอ๋อไปบีบไว้สุดแรง ก่อนจะหลับตาแน่นพร้อมกับพยายามปรับลมหายใจของตัวเองให้มั่นคง
ช่วงเวลาแห่งความทรมานนั้นช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน
บัดนี้หูเจียวเจียวผ่าท้องของลูเมี่ยนเอ๋ออย่างระมัดระวังและพยายามไม่ให้มือตัวเองสั่น ในไม่ช้าเธอก็มองเห็นร่างของเด็กในท้อง
ปัจจุบันร่างของเด็กกำลังขดตัวอยู่ในกองเลือด
นางเป็นเด็กผู้หญิง!
วินาทีนั้นจิ้งจอกสาวค่อย ๆ อุ้มเด็กออกมาเพื่อตัดสายสะดือด้วยกรรไกรที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้ว ก่อนจะวางตัวเด็กไว้บนหนังสัตว์
ระหว่างนี้หญิงสาวรับรู้ถึงการเต้นของหัวใจดวงน้อย
เมื่อหลงหลิงเอ๋อเห็นตัวเด็ก ใบหน้าของนางก็แสดงความยินดีและหันไปพูดกับคนที่กุมมือนางไว้ด้วยความตื่นเต้นว่า “ป้าเมี่ยนเอ๋อเด็กออกมาแล้ว ยินดีด้วย ท่านได้ลูกสาว ท่านอดทนไว้ก่อนนะเดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว”
ขณะนี้ริมฝีปากของนางเอกสาวซีดขาว ซึ่งมันกลายเป็นสีเดียวกับใบหน้าที่ไร้เลือดฝาด แต่พอนางเห็นเด็กในอ้อมแขนของหูเจียวเจียว นางก็ยกยิ้มมุมปากอย่างอ่อนโยน
“เมี่ยนเอ๋อ เด็กแข็งแรงมาก เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าจะรีบเย็บแผลให้เจ้าเดี๋ยวนี้ เจ้าอดทนอีกสักหน่อยนะ”
จิ้งจอกสาวรีบห่อตัวเด็กทารกเอาไว้ และนำเข็มกับด้ายที่ผ่านการฆ่าเชื้อออกมาเย็บหน้าท้องของลู่เมี่ยนเอ๋อ
ในครั้งนี้หญิงสาวจงใจหยิบด้ายที่มันละลายเองได้จากมิติมาใช้เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้ไม่ต้องยุ่งยากมาตัดไหมอีกหลังจากที่แผลหาย
สิ่งสําคัญคือไหมชนิดนี้แข็งแรงพอที่จะไม่ทำให้แผลปริอีกด้วย
ต่อมา ด้ายสีฟ้าอ่อนเคลื่อนผ่านหน้าท้องของลู่เมี่ยนเอ๋อไปทีละเส้น หลังจากที่ใบหน้าของนางมีเหงื่อมากมายผุดออกมา ในที่สุดแม่จิ้งจอกก็ตัดด้ายเป็นการจบกระบวนการผ่าคลอดทั้งหมด
ขณะเดียวกัน เด็กหญิงตัวน้อยยืนที่อยู่ด้านข้างยังคอยเรียกสติคนไข้รวมถึงให้กําลังใจนางอย่างต่อเนื่อง
ส่วนหูเจียวเจียวที่กำลังรู้สึกประหม่ามุ่งความสนใจไปที่ตัวเด็กและการเย็บแผลจนไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าลู่เมี่ยนเอ๋อดูเหมือนจะไม่ตอบสนองต่อบาดแผลมากนัก
เมื่อเธอเห็นว่าแผลถูกเย็บเรียบร้อยดีก็ผ่อนลมหายใจยาว
“เรียบร้อยแล้ว เมี่ยนเอ๋อ เจ้าเป็นยังไงบ้าง?”
จิ้งจอกสาวหันไปมองแม่เด็กโดยอดเป็นห่วงไม่ได้ว่านางยังทนไหวหรือเปล่า
ทันใดนั้นเธอก็เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ได้ยินเสียงของนางเอกสาวมาสักพักแล้ว มันทำให้หัวใจของเธอกระตุกวูบ
อย่าบอกนะว่าลู่เมี่ยนเอ๋อเป็นลมไปแล้ว?
แต่ทันทีที่หญิงสาวเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นว่าลู่เมี่ยนเอ๋อกำลังมองมาที่ตัวเองด้วยสายตาคาดหวัง ในขณะที่นางถามขึ้นมาอย่างตื่นเต้นว่า
“ข้าไม่เป็นไร ข้าขอดูหน้าลูกข้าหน่อยได้ไหม?”
สภาพของกวางสาวทำให้หูเจียวเจียวมีสีหน้าสับสน
ผู้หญิงคนนี้ถึกเกินไปหน่อยไหม? หากไม่มีการดมยาสลบหรือบล็อกหลังในระหว่างการผ่าคลอด มันก็ไม่ต่างอะไรจากการผ่าตัดสด ๆ เลย
เป็นไปได้ไหมว่าภูตหญิงอึดถึกทนเหมือนวัว?
จิ้งจอกสาวตกตะลึงอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนจะสลัดความคิดบ้า ๆ บอ ๆ ของตัวเองทิ้งแล้วเก็บความสงสัยไว้ในใจ จากนั้นเธอก็พยักหน้าแล้วอุ้มเด็กเดินไปหาลู่เมี่ยนเอ๋อ
“ดูสิ นี่คือลูกของเจ้า”
หูเจียวเจียววางเด็กไว้ตรงข้างใบหน้าของอีกฝ่าย
แม้ว่ากวางสาวจะไม่อ่อนแอ แต่นางก็ยังคงหมดเรี่ยวแรงหลังจากที่พยายามเบ่งคลอดมาตลอดทั้งคืน
ถัดมา นางหันหน้าไปมองลูกน้อยด้วยดวงตาเปียกชื้นแล้วเปล่งเสียงเจือสะอื้น
“ลูกแม่... เจียวเจียว หลิงเอ๋อ ขอบคุณที่ช่วยข้า พวกเจ้าเป็นผู้มีพระคุณของข้ากับลูก”
ลู่เมี่ยนเอ๋อรู้สึกได้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะทั้ง 2 คนช่วยกันทำคลอดให้ตน นางคงไม่สามารถทนมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างแน่นอน แล้วในเวลาไม่นานนางกับลูกก็จะกลายเป็นศพอยู่บนเตียง
“อะไรกัน พวกเรายังต้องเกรงใจกันอีกหรือ?” หูเจียวเจียวโบกมือแบบไม่ใส่ใจ
“หลิงเอ๋อ เจ้าไปบอกทุกคนว่าป้าเมี่ยนเอ๋อกับลูกไม่เป็นอะไรแล้ว เดี๋ยวแม่จะช่วยทำความสะอาดเนื้อตัวป้าเมี่ยนเอ๋อก่อน เจ้ารอสักพักแล้วค่อยให้อินหยวนเข้ามานะ”
เนื่องจากสภาพผู้หญิงหลังคลอดลูกมันน่าอายมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นทางเลือกสุดท้าย หูเจียวเจียวคงไม่อยากให้หลงหลิงเอ๋อมาเห็นภาพแบบนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย
“รับทราบท่านแม่ งั้นข้าขอตัวก่อนนะ” เด็กหญิงปล่อยมือของคนที่นอนอยู่บนเตียงแล้ววิ่งออกไปจากห้อง
เมื่อคนเป็นแม่เห็นว่าลูกสาวดูเหมือนจะไม่กลัวกลับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอก็รู้สึกก็โล่งใจ
เวลาต่อมา หูเจียวเจียวช่วยนางเอกสาวทำความสะอาดสิ่งสกปรกบนร่างกาย จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดให้อีกคน
ตอนนี้ลู่เมี่ยนเอ๋อรู้สึกตื้นตันใจมากหลังจากได้รับความช่วยเหลือจากเธอ “เจียวเจียว เจ้าดีกับข้ามาก ข้าหวังว่าอาหยวนจะทำแบบเจ้าได้บ้าง เจ้าช่วยชีวิตข้ากับลูกเอาไว้ ลำบากเจ้าแล้ว”
เนื่องจากบาดแผลผ่าท้อง กวางสาวจึงจำเป็นจะต้องนอนอยู่บนเตียงนิ่ง ๆ โดยไม่สามารถขยับไปไหนได้
ผู้เป็นนางเอกทำได้แค่นอนมองหูเจียวเจียวขยับตัวทำนั่นทำนี่ให้นางเพียงคนเดียว ในขณะที่ดวงตาของนางรื้นไปด้วยน้ำตาอยู่ตลอด
ทางด้านจิ้งจอกสาวเหลือบมองคนเจ็บพลางพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อิงหยวนยังเด็ก เขาไม่เคยเป็นพ่อคนมาก่อน เขาเลยไม่มีวุฒิภาวะพอที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันได้อย่างเหมาะสม แล้วอีกอย่าง อิงหยวนไม่ใช่ผู้หญิงและไม่เคยให้กำเนิดลูกมาก่อน เขาไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง ถ้าเจ้าปล่อยให้เขาเป็นคนจัดการเอง นั่นจะไม่ทำให้เจ้าทรมานยิ่งกว่าเดิมหรือ?”
แม้ว่าเธอจะไม่เคยมีประสบการณ์การคลอดลูกเอง แต่เธอก็ยังพอรู้มาว่าการคลอดลูกของผู้หญิงนั้นเป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้และเสี่ยงอันตรายมาก
การดูแลตัวเองหลังคลอดก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ยุ่งยากพอ ๆ กัน แถมคนเป็นแม่จะกินอะไรมั่วซั่วแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว
ในฐานะผู้หญิง เธอรู้ดีถึงความยากลําบากของการเป็นแม่คน
เมื่อลู่เมียนเอ๋อได้ยินหูเจียวเจียวพูดแบบนี้ เสียงของนางก็ยิ่งสะอื้นหนักขึ้น
“เจียวเจียว… ฮึก เจ้าเก่งมาก ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะตอบแทนเจ้ายังไงดี ฮึก…”
กวางสาวยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้แล้วพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“จริงสิ! บ้านเจ้ามีลูกชายอยู่ 4 คน เอาแบบนี้ไหม ข้าจะหมั้นหมายลูกของข้ากับลูกของเจ้าสักคนหนึ่ง ในอนาคตพวกเขาจะได้เป็นคู่กัน!”
ด้วยวิธีนี้นางและเจียวเจียวจะกลายเป็นคนในครอบครัวเดียวกันทันที!
จังหวะนั้นแม่จิ้งจอกที่กําลังก้มตัวเพื่อม้วนหนังสัตว์เกือบล้มหน้าทิ่ม
ต่อมา เธอยืดตัวตรงพลางเช็ดเหงื่อบนหน้าผากตัวเองเบา ๆ “ไม่จำเป็นหรอก ปล่อยให้เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องของอนาคตเถอะ”
ตั้งแต่ที่เธอได้ดูละครในทีวีมามากมาย คำสัญญาหมั้นหมายกันของพวกผู้ใหญ่สร้างปัญหาให้แก่เด็ก ๆ มากที่สุด
อีกทั้งประเด็นนี้เป็นเรื่องของความรู้สึกของลูก ๆ เธอไม่อยากจะเข้าไปก้าวก่ายการตัดสินใจของพวกเขา
“ก็ได้” ลู่เมี่ยนเอ๋อทำหน้าเสียใจ
ในตอนนั้นเอง หูเจียวเจียวที่ทําความสะอาดเสร็จกําลังจะออกไปเรียกอิงหยวนเข้ามาก็มีคนเปิดประตูเสียงดังปังก่อน
“เมี่ยนเอ๋อ! เจ้าเป็นอะไรไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า การคลอดลูกมันเจ็บมากไหม!?”
ใบหน้าของอินทรีหนุ่มเป็นกังวลขณะที่เขาวิ่งจ้ำอ้าวไปนั่งลงข้างเตียง ก่อนจะจับมือของภรรยาสาวไว้แน่นแล้วยิงคำถามไม่หยุดด้วยความเป็นห่วงจับใจ