หูเจียวเจียวทะลุมิติไปเป็นนางร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านไม่นานมานี้ แถมไม่พอนางยังมีจุดจบที่น่าอนาถสุดๆอีกด้วย! แล้วแบบนี้หญิงสาวจะสามารถรับมือกับลูกที่เกลียดเธอ รวมถึงเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองได้หรือไม่!
รัก,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ครอบครัว,จีน,นิยายจีนโบราณ,นิยายแปล,ตลก,จีนโบราณ,ย้อนยุค,ปลูกผัก,ทำอาหาร,ทำฟาร์ม,ครอบครัว,เลี้ยงลูก,ตัวร้าย,พระเอกเก่ง,นางเอกเก่ง,ต่างโลก,ทะลุมิติ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ทั้งหูชิงหลู่และภูตชายอีกคนต่างก็ทำหน้างุนงงหลังจากได้ยินคำพูดของหูเจียวเจียว
“มีอยู่แล้ว?”
“มีเหมืองเหล็กใกล้เผ่าของเราหรือ?”
ก่อนที่พวกเขาจะทันได้พูดอะไรต่อ จิ้งจอกสาวก็ยิ้มให้ทั้งคู่อย่างมีเลศนัย
“เผ่าเราไม่มี แต่เผ่าหมาป่ามี!”
อย่างไรเสีย เผ่าหมาป่าก็มีความแค้นต่อเผ่านี้อยู่แล้ว พวกมันจะไม่มีวันปล่อยเผ่าของพวกเธอไปอย่างแน่นอน เมื่อไม่นานมานี้พวกมันยังส่งภูตหมาป่ามาจับตัวเด็กไปด้วย
ในกรณีดังกล่าว ทำไมพวกเธอไม่เป็นฝ่ายรุกบ้างล่ะ?
เมื่อหูชิงหลู่และภูตชายรู้ว่าหญิงสาวต้องการจะสื่อถึงอะไร พวกเขาก็ตกใจก่อนจะรีบคัดค้านขึ้นมา
“เผ่าหมาป่า? น้องเล็ก เจ้าจะไปเผ่าหมาป่าเพื่อปล้นแร่เหล็กหรือ?”
“มันอันตรายเกินไป! ในเวลานั้นถ้าเจ้าไม่ได้แร่เหล็กมาล่ะ มันคงไม่ดีเท่าไหร่หากเราจะพาคนในเผ่าไปเสี่ยงแบบนั้น”
แม้ว่าชายหนุ่มทั้ง 2 จะต้องการแร่เหล็กมากแค่ไหน แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าความปลอดภัยของคนในเผ่าสำคัญกว่าอยู่ดี
แต่หูเจียวเจียวก็ยังยืนกรานและพูดอย่างจริงจัง “ใครบอกว่านี่เป็นการปล้น? เราจะไปกันแบบเปิดเผยต่างหาก”
การไปปราบกลุ่มคนชั่วที่ก่อกรรมทำเข็ญมานานจะเรียกว่า ‘การปล้น’ ได้อยู่หรือ?
“แน่นอนว่าข้าเองก็อยากปกป้องเผ่าด้วยเหมือนกัน มันไม่ใช่แค่การไปหาแร่เหล็กเพียงอย่างเดียว” จิ้งจอกสาวหาเหตุผลที่สมบูรณ์แบบให้ตัวเอง
นั่นทำให้หูชิงหลู่กับภูตชายอีกคนพูดไม่ออก เพราะพวกเขาไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาโต้แย้งเธอ
อีกทั้งพวกเขาไม่กล้าตั้งคำถามในยามที่หูเจียวเจียวพูดอยู่แล้ว
“ถ้าอย่างนั้นเราจะไปบอกท่านผู้เฒ่าตอนนี้เลยหรือไม่?” จิ้งจอกหนุ่มถาม
เรื่องสำคัญเช่นนี้จะต้องได้รับการอนุมัติจากหัวหน้าเผ่าเท่านั้น
แม้ว่า... ขอแค่มันเป็นข้อเสนอของหูเจียวเจียว ถึงอย่างไรท่านผู้เฒ่าก็ไม่เคยคัดค้านเลยสักครั้ง แล้วสุดท้ายภารกิจนี้ก็จะผ่านการอนุมัติ
“อย่าเพิ่งไปหาท่านผู้เฒ่า” หญิงสาวส่ายหัว “เราต้องไปหาหวงเทียนก่อน”
“เจ้าจะไปหาหวงเทียนทำไม?” ภูตชายรู้สึกสับสน
จิ้งจอกสาวไม่ตอบคำถามและทำเพียงแค่เผยรอยยิ้มมีเลศนัย
...
เวลาต่อมา พวกเขาทั้ง 3 ก็เดินทางมาถึงนอกคอกกระต่าย
จากนั้นภูตชายคนที่ติดตามมาด้วยก็เข้าไปเรียกหวงเทียน และไม่นานเด็กหนุ่มก็ออกมาหาพวกหูเจียวเจียว โดยที่เขาอยู่ในร่างหงส์ไฟสีแดงเพลิง
หงส์ที่มีรูปร่างโฉบเฉี่ยวบินมาอย่างรวดเร็วแล้วร่อนลงตรงหน้าจิ้งจอกสาวก่อนจะ กลายร่างเป็นมนุษย์
ซึ่งนกตัวนี้ก็คือหวงเทียนที่พวกเขากำลังตามหา
“พี่สาวเทพธิดาแสนสวย แฮ่ก ๆ…. ท่านมาหาข้ามีธุระอะไรหรือ?”
เด็กหนุ่มเอ่ยถามทั้งที่กำลังหอบเหนื่อย
ตอนนี้เขากำลังฝึกทักษะการล่าสัตว์อยู่ภายในคอกกระต่าย พอเขาได้ยินว่าพี่สาวเทพธิดาแสนสวยกำลังตามหาตนเอง เขาก็บินออกมาทันทีก่อนที่เขาจะมีเวลาได้พักหายใจด้วยซ้ำ
เมื่อหูเจียวเจียวเห็นเม็ดเหงื่อบนหน้าผากของอีกคน เธอจึงหยิบหนังสัตว์ผืนเล็กออกมาจากอกเสื้อแล้วยื่นให้เขา
“เช็ดเหงื่อของเจ้าก่อนสิ ไม่ต้องรีบร้อน ข้าจะค่อย ๆ คุยกับเจ้า”
ปัจจุบันหวงเทียนไม่ได้สวมชุดหนังสัตว์บนร่างกาย เขาเชี่ยวชาญการแปลงร่างเป็นสัตว์โดยใช้ขนนกปกปิดอวัยวะส่วนสำคัญเอาไว้ ทำให้ตอนนี้เขาดูเหมือนสวมขนนกไว้รอบเอว
เพียงแต่ใบหน้าที่งดงามของเด็กหนุ่มกำลังแดงก่ำ จิ้งจอกสาวกลัวว่าเขาจะหายใจไม่ทันมากกว่า
“ขอบคุณพี่สาวเทพธิดาแสนสวย” หวงเทียนรับหนังสัตว์มา แต่เขากลับใช้หลังมือตัวเองเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก
ใช้เวลาไม่นานเขาก็สามารถปรับลมหายใจให้คงที่
จะเห็นได้ว่าการฝึกที่ผ่านมาทำให้สมรรถภาพร่างกายของเด็กหนุ่มดีขึ้นมาก
เมื่อหูเจียวเจียวเห็นอย่างนี้จึงถามว่า
“เสี่ยวเทียน ภูตหมาป่าได้พูดอะไรระหว่างทางที่พวกมันจับตัวเจ้าไปในวันนั้นบ้าง?”
หวงเทียนเป็นคนที่ถูกฝ่ายศัตรูจับตัวไป แล้วโชคดีที่มีคนช่วยเขากลับมาได้สำเร็จ
ดูเหมือนว่าพวกมันจะมุ่งเป้าไปที่เด็กโดยเฉพาะ ดังนั้นมันจะต้องมีเหตุผลอื่นแอบแฝงแน่นอน
แต่นี่เป็นเพียงการคาดการณ์ของหูเจียวเจียว วันนั้นหวงเทียนใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับภูตหมาป่า เธอจึงได้แต่ขอให้เขาช่วยยืนยันการคาดเดาของเธอ
เมื่อหญิงสาวพูดถึงภูตหมาป่า ใบหน้าของเด็กหนุ่มก็พลันเศร้าหมอง
แต่พอเขาคิดว่าเป็นพี่สาวเทพธิดาแสนสวยที่ถามตน เขาก็สงบลงอย่างรวดเร็วพลางนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานั้นอย่างละเอียด
“ข้าดูเหมือนจะได้ยินพวกเขาพูดว่าอูหลิวสั่งให้พวกเขามาจับเด็ก และเป้าหมายของพวกเขาน่าจะเป็นแค่เด็กเท่านั้น” หวงเทียนตอบด้วยสีหน้าจริงจัง
หลังจากหูเจียวเจียวได้ยินคำพูดของเด็กหนุ่ม เธอก็แสดงสีหน้าเข้าใจอะไรบางอย่าง
เธอเดาถูกจริง ๆ ด้วย!
หากเป็นจุดประสงค์อื่น ฝ่ายตรงข้ามจะไม่เพียงแค่พาตัวหวงเทียนออกไป พวกมันจะฆ่าทุกคนทันทีเหมือนในตอนที่อีกฝ่ายโจมตีเผ่าก่อนหน้านี้
ในเมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นมันจะต้องมีเรื่องอะไรแอบแฝงอยู่แน่นอน
“อูหลิวคือใคร?” ที่ผ่านมาจิ้งจอกสาวไม่เคยสนใจบุคคลนี้มาก่อน
ตอนที่เธออยู่ในเผ่าหมาป่า เธอติดต่อแค่กับหลางซัวและพวกหลางเมี่ยเท่านั้น
นอกจากนี้ แซ่ของอีกฝ่ายก็ไม่น่าใช่ภูตหมาป่า
“เหล่าอูเป็นภูตเต่า เขาเป็นผู้ช่วยของหัวหน้าเผ่าหมาป่าเช่นเดียวกับหลางเมี่ย เขาฉลาดมาก เป็นความคิดของเขาที่บอกให้หัวหน้าเผ่าหมาป่าโจมตีเผ่าอื่น” หวงเทียนเติบโตในเผ่าหมาป่า แม้ว่าเขาจะถูกขัง แต่เขาก็ยังรู้สถานการณ์ที่นั่นเป็นอย่างดี
“เขาเป็นกุนซือสินะ...” จู่ ๆ หูเจียวเจียวก็เปรยขึ้นมา
คำอธิบายของหงส์หนุ่มมันทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจ
ภูตหมาป่าเองก็เป็นภูตเจ้าเล่ห์ คนประเภทนั้นจะทำตามคำแนะนำของภูตเต่าได้อย่างไร?
แม้ว่าพวกมันจะเป็นภูต ไม่ใช่สัตว์ป่า แต่พวกมันส่วนใหญ่ก็ปฏิบัติตามคำพูดของอูหลิว ซึ่งมันไม่เป็นไปตามสัญชาตญาณ!
“พี่สาวเทพธิดาแสนสวย เกิดอะไรขึ้น ภูตหมาป่ากำลังจะโจมตีเผ่าเราอีกแล้วหรือ?” เมื่อหวงเทียนเห็นสีหน้าครุ่นคิดของหูเจียวเจียว เขาจึงถามอย่างเป็นห่วง
เขากลัวที่จะถูกจับกลับไปที่นั่นอีกครั้ง แต่เขาก็กลัวว่าพี่สาวเทพธิดาและภูตของเผ่านี้จะถูกทำร้ายมากกว่า
“ไม่เป็นไร ข้าแค่มาถามเจ้าเพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ ไม่ว่าพวกมันจะต้องการทำอะไร ข้าจะไม่ปล่อยให้พวกมันทำสำเร็จ”
จิ้งจอกสาวดึงตัวเองกลับมาจากห้วงความคิด แล้วยิ้มอย่างนุ่มนวลให้เด็กหนุ่มพลางพูดว่า “เจ้ากลับไปฝึกต่อเถอะ”
เมื่อหวงเทียนมองดูใบหน้าที่อ่อนโยนของหูเจียวเจียว เขาก็รู้สึกโล่งใจ
ในไม่ช้าเขาก็พยักหน้ารับ “อืม ข้าจะกลับไปฝึกต่อ”
แทนที่จะมัวมานั่งกังวลอยู่ที่นี่ สู้พยายามฝึกฝนเพิ่มอีกสัก 2-3 เท่ายังจะดีกว่า และบางทีเขาอาจช่วยฆ่าภูตหมาป่าได้สักตัวสองตัว
นี่เป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้ในตอนนี้
ทางด้านหูเจียวเจียวมองดูหวงเทียนเดินออกไปนิ่ง ๆ จนกระทั่งอีกฝ่ายหายลับไปจากสายตา
“น้องเล็ก ทำไมภูตหมาป่าถึงมาจับเด็กไปล่ะ?”
ในที่สุดหูชิงหลู่ก็ไม่อาจระงับความสงสัยที่เขาเก็บงำไว้ได้อีก
ส่วนภูตชายที่ยืนอยู่ด้านข้างก็มองไปที่หญิงสาวด้วยสีหน้าฉงนเช่นเดียวกัน
ยามนี้หูเจียวเจียวเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบแบบไม่เร่งรีบ
“ข้าเกรงว่าพวกมันต้องการใช้เด็กมาต่อรองเรา เพื่อเป็นการโจมตีเผ่าเราแบบไม่ให้สูญเสียอะไร”
หากฝ่ายศัตรูมีตัวประกันอยู่ในมือ พวกเธอจะต้องยอมอ่อนข้อเพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวประกัน
พอทั้งคู่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ
“แล้วตอนนี้พวกมันยังจับตัวเด็กไปไม่ได้ นั่นหมายความว่าพวกมันจะไม่โจมตีเผ่าเราแล้วหรือ?” หูชิงหลู่ถาม
“ไม่...” จิ้งจอกสาวส่ายหัว ในขณะที่น้ำเสียงของเธอฟังดูหนักแน่น “พวกมันอาจอยู่ในระหว่างการเดินทางมาที่นี่ก็ได้”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็กำลังตกอยู่ในอันตรายน่ะสิ เราต้องบอกท่านผู้เฒ่าโดยเร็วที่สุดเพื่อเตรียมการป้องกัน” ภูตชายที่ได้ยินดังนั้นเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย
ก่อนที่พวกเขาจะพบแร่เหล็ก พวกเขากลับตกเป็นเป้าหมายของฝูงหมาป่าผู้หิวโหยเสียแล้ว!
ในขณะนั้นเอง หูเจียวเจียวเม้มริมฝีบางก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ได้เวลาเตรียมตัวแล้ว”
มันไม่ใช่การป้องกัน
แต่เธอคิดที่จะเปิดการโจมตีก่อน!
เวลาต่อมา ทั้ง 3 คนรีบไปพบหัวหน้าเผ่าและอธิบายเกี่ยวกับการคาดเดาของหูเจียวเจียวให้เขาฟัง
แน่นอนว่าชายชราเชื่อในคำพูดของจิ้งจอกสาว เขากล่าวโดยไม่ลังเลว่า
“ข้าจะให้พวกเขาเสริมกำลังการลาดตระเวนและประจำการที่เครื่องเหวี่ยงหินตลอดเวลา เราจะไม่ปล่อยให้เผ่าหมาป่ามีโอกาสเข้ามาในเผ่าอีก”
“น่าเสียดายที่หอสังเกตการณ์ยังไม่ได้เริ่มสร้าง ไม่เช่นนั้นเราคงจะได้เปรียบมากกว่านี้” หูชิงหลู่ทำหน้าเสียใจ
เนื่องจากการสร้างหอสังเกตการณ์เป็นโครงการใหญ่ ซึ่งมันจะไม่เสร็จภายในเวลาไม่กี่เดือนนี้แน่นอน
หูเจียวเจียวหันไปพูดปลอบใจพี่ชายว่า “พี่สาม หากไม่มีหอสังเกตการณ์ก็ไม่เป็นไรหรอก ครั้งนี้เรามีสิ่งสำคัญอีกอย่างที่ต้องทำนอกเหนือจากการป้องกัน”
“มันคืออะไรหรือ?” หัวหน้าเผ่าและหูชิงหลู่ถามขึ้นมาพร้อมกัน
“พี่สาม ท่านไม่ได้ต้องการแร่เหล็กหรอกหรือ?”
หูเจียวเจียวแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะกระซิบข้างหูทั้งคู่
*หมายเหตุ* เสี่ยวเถียวขออนุญาตแก้ไขเผ่าพันธุ์ของอูหลิวจาก ‘อีกา’ เป็น ‘เต่า’ นะคะ เนื่องจากเราเข้าใจผิดเกี่ยวกับแซ่ อู (乌) ทำให้เราเข้าใจไปเองว่าเป็นอีกา ขอโทษด้วยนะคะ ต่อไปเราจะระมัดระวังให้มากขึ้นค่ะ
