ชาย-หญิง,อาชญากรรม,ดราม่า,รัก,สะท้อนปัญหาสังคม,สะท้อนสังคม,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เดี๋ยวอีก 10 นาที โทจะตามมาด้วย พวกเราสั่งอะไรกินก่อนดีไหม”
ฮาลกล่าวกับโรเจอร์ทันทีที่เข้ามาในร้าน K ชายหนุ่มอเมริกันร่างสูงชะลูดเดินนำไปยังโต๊ะอาหารที่จองเอาไว้ล่วงหน้าในห้องส่วนตัวซึ่งมีบริกรยืนรอให้บริการอยู่แล้ว โต๊ะสี่เหลี่ยมผืนผ้าตัวยาวสีดำคลุมด้วยผ้าสีขาว จานเซรามิควางเตรียมไว้ทั้งหมดสี่ชุด สองหนุ่มสั่งไวน์ขาวโดยที่ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ แม้จะไม่ค่อยชอบไวน์ก็ตาม หลังจากนั้นฮาลกระซิบข้างหูว่า เดี๋ยวจะออกไปรับพี่โท ทำให้ฉันต้องนั่งกับโรเจอร์เพียงลำพัง
“ทำงานกับฮาลเป็นไงบ้างคุณ”
“ก็ดีค่ะ ถือว่ายังไม่โหดมากเท่าไร อาจเป็นเพราะฉันเพิ่งทำงานกับเขาไม่นาน” ฉันพยายามตอบให้เซฟที่สุดเพื่อไม่ให้ใครเสียหาย โรเจอร์พยักหน้าพลางจิบไวน์ในแก้วอย่างเชื่องช้า ทำให้แอบเห็นรอยยิ้มมุมปากขณะเขากำลังยกแก้วจิบ
“ไม่นานเหรอ กี่เดือนแล้วล่ะ”
“นี่เพิ่งเริ่มสัปดาห์แรกเองค่ะ”
“แล้วอะไรทำให้คุณอยากทำงานกับฮาลเหรอ” คำถามจากโรเจอร์ไม่ต่างจากการสัมภาษณ์เลย แต่เขาอาจจะอยากรู้ในฐานะเพื่อนที่จะทำงานร่วมกัน “เฮ้ ไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่ได้สัมภาษณ์คุณ ผมแค่อยากรู้น่ะ”
“อืม... ฮาลเป็นบุคคลสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันตั้งแต่สมัยมัธยมต้นค่ะ เขาทำให้ฉันอยากทำอะไรเพื่อตัวเองสักอย่าง การได้ทำงานกับไอดอลเป็นหนึ่งในความฝันสูงสุดเลยล่ะ”
“งั้นคุณก็โชคดีมาก ยินดีด้วยนะ ขอให้ได้ทำงานนี้นาน ๆ ถ้าหากคุณชอบน่ะนะ”
“ขอบคุณค่ะ”
หลังจากนั้นฮาลก็กลับเข้ามาพร้อมกับพี่โทที่สวมเสื้อสูททับเสื้อยืดสีดำ ไม่ได้เซ็ทผมเรียบเป๊ะเหมือนอย่างเพื่อนของเขา แน่นอนว่าพี่แอนก็มาด้วยเพื่อจดวาระประชุมไปกระจายต่อให้ฝ่ายโปรดักชั่น พี่แอนสวมเดรสยาวผ่าข้างสีดำสนิทสวยมากเลย
“เฮ้ โรเจอร์ นี่โทกับแอนจากฝ่ายโปรดักชั่น และนี่โรเจอร์ เพื่อนของผมจาก Q Enterprise รู้จักกันไว้นะ” ฮาลแนะนำผู้มาใหม่ให้โรเจอร์ได้รู้จักพลางผายมือไปที่ชายหนุ่มกับหญิงสาวข้างกาย “หวังว่าโรเจอร์จะไม่ได้นินทาเรื่องของผมให้คุณฟังนะ แชมเปญ”
“ฉันพูดไปเยอะเลยล่ะพวก” โรเจอร์แกล้งหยอกเย้าฮาล ทั้งคู่จี้เอวกันจนหัวเราะลั่นห้อง ฉันยังไม่เคยเห็นฮาลที่ดูรั่วแบบนี้มาก่อน “ไอ้บ้า ล้อเล่นโว้ย”
“ไหน ๆ ก็มากันครบแล้ว เราเริ่มกันเลยดีไหมคะ”
ในเมื่อพร้อมกันแล้ว พี่แอนน์ตั้งแท็บเล็ตไว้กลางโต๊ะอาหารฉายภาพพรีเซนเทชั่นของ Proposal ด้วยนวัตกรรมใหม่ของปี 2044 ทำให้ผู้ชมสองฝั่งเห็นภาพเหมือนกันหมดและการเคลื่อนไหวอยู่ในการควบคุมของพี่แอนซึ่งเป็นเจ้าของแท็บเล็ต
เริ่มต้นจากการแนะนำ กวินธาดามีเดีย ให้ได้รู้จักข้อมูล Insight และผลงานล่าสุด ก่อนจะเริ่มเข้าคอนเสปต์รายการใหม่ที่ถูกจัดหน้าดีไซน์โดยพี่เจ ความจริงคืนนี้เขาควรมาร่วมคุยด้วยเพื่ออธิบายให้เข้าใจทั่วกันแต่คงหมดแรงหลังจากนั่งแก้ทั้งคืนแถมแหกตาตื่นประชุมแต่เช้า ถึงอย่างนั้นพี่แอนกับพี่โทก็สามารถพรีเซ้นได้อย่างดี โรเจอร์ถามแทรกบ้างเกี่ยวกับเงื่อนไขการทำงานร่วมงานรวมถึงรีพอร์ต
สรุปได้ว่าจะเกิดรายการใหม่และเงื่อนไขคู่สัญญา ดังนี้:
Care Your Heart Today รวมสาระน่ารู้ด้านจิตวิทยาเพื่อสร้างความเข้าใจกับคนรอบตัวมากขึ้น อย่างที่รู้กันว่าตั้งแต่ปีค.ศ. 2022 จนถึงปัจจุบัน คนไทยเสียประชากรส่วนใหญ่ไปให้โรคทางจิตโดยไม่ได้ทำความเข้าใจและแก้ปัญหาไม่ถูกที่คัน ทางฝ่ายโปรดักชั่นคุยปรึกษากับฝ่ายขายไว้เบื้องต้นว่าจะให้ฮาร์ทสมิธสองจากคลินิกฮาร์ทสมิธใจกลางกรุงเทพมหานครที่มีผลงานให้คำปรึกษาผู้ป่วยอาการทางจิตมานานกว่า 4 ปีเป็นโฮสต์ตอบคำถามจากทางบ้าน ประกบคู่กับมินนี่ โฮสต์สาวเสียงหวานน่าฟังที่เดิมทีจัดรายการคนเดียวเกี่ยวกับการป้ายยาสินค้าน่าลองทั่วราขอาณาจักร แน่นอนว่าคุณมินนี่มียอดผู้ติดตามมากกว่าหลักแสน เขาเองก็อยากทำรายการใหม่ ๆ เพื่อพิสูจน์ตัวเองเช่นกัน
ขออธิบายให้พวกคุณฟังคร่าว ๆ ก่อนแล้วกัน ฮาร์ทสมิธคืออาชีพแขนงใหม่ทางการแพทย์ซึ่งคัดเฉพาะบุคคลที่มีความสามารถพิเศษ เช่น รับรู้ความรู้สึกของคนอื่นได้ดี มองเห็นรูปร่างความผิดปกติของหัวใจมนุษย์ได้ เป็นต้น แต่ฮาร์ทสมิธก็ยังมีแยกย่อยอีกว่าจะเป็นหมอหรือที่ปรึกษา สาขาวิชาที่เรียนก็จะต่างกันอีก อย่างฮาร์ทสมิธสองที่จะมาจัดรายการนี้ก็เป็นฮาร์ทสมิธฌฉพาะทางการปรึกษานั่นเอง เขาเป็นคุณหมอในคอนเนคชั่นของคุณเกล เซลล์ของจีมีเดียทำให้ต่อรองค่าตัวต่อรายการได้ในหลักครึ่งหมื่น
Business Talk เกี่ยวกับการนั่งคุยกับผู้ประสบความสำเร็จในวงการต่าง ๆ ในร้านอาหาร Hi-end พิธีกรยังคงเป็นคุณหมอก โฮสต์รายการพอดแคสต์เรื่องลึกลับที่มียอดผู้ติดตามล้านคน ระยะเวลาออนแอร์ 3 เดือนโดยเริ่มต้นในอีก 2 เดือนต่อจากนี้ เหตุผลที่เลือกคุณหมอกเพราะมีฐานแฟนคลับเยอะ ทำให้ไม่ต้องทำการตลาดหรือใช้งบประชาสัมพันธ์มาก เท่าที่ฝ่ายขายได้ลองติดต่อคุยกับคุณหมอกก็สามารถต่อรองค่าตัวให้อยู่ในงบได้ เมื่อเทียบกับอินฟลูเอนเซอร์คนอื่นที่มีผู้ติดตามมากกว่า ค่าตัวก็แพงตามไปด้วย
การนัดพบกับโรเจอร์ผ่านไปด้วยดี โรเจอร์คิดว่ารายการใหม่น่าสนใจทีเดียวแต่ก็แอบมีความกังวลเกี่ยวกับการเข้าถึงผู้ฟังเพราะเป็นรายการใหม่แกะกล่อง ฮาลจึงกำชับถึงความสามารถของฝ่ายประชาสัมพันธ์การตลาดที่วิเคราะห์ความเป็นไปได้แล้ว โรเจอร์ยินดีให้ความช่วยเหลือกับจีมีเดียโดยการส่งบุคลากรผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาและมีความรู้เฉพาะทางอ้างอิงจากรายการใหม่มาช่วยคิดสคริปต์รายการเป็นเวลา 3 เดือนตามระยะเวลาที่รายการใหม่ออนแอร์ แต่จะขอดูเดโม่รายการก่อนปลายปี ไม่อย่างนั้นอาจจะขอเลื่อนเวลาเซ็นสัญญาซื้อขายด้วยกันก่อน
เมื่อประชุมรายการใหม่เสร็จแล้ว พี่แอนน์ก็เก็บแท็บเล็ตไว้ในกระเป๋าแถมกระซิบถามฉันว่า “จดทันไหม ยังไหวอยู่ใช่ไหม” ฉันพยักหน้าหงึกหงักเพราะข้อมูลไม่ได้เยอะมากและสามารถอ้างอิงจากพรีเซนเทชั่นได้ เพียงแต่รู้สึกหิวและคอแห้งมากเพราะเอาแต่จดไม่ได้ทำอย่างอื่น แต่เวลาตอนนี้ดึกดื่นมากแล้ว อีกไม่นานก็จะสามทุ่มแล้ว โชคดีที่พวกเราสั่งอาหารมื้อค่ำทานทันทีที่มาถึง เสริมทัพในกระเพาะด้วยองุ่นหมักจากไวน์จำนวนสองขวดจนรู้สึกเมากรึ่ม หากดื่มมากกว่านี้ ฉันคงฟุบหลับคาโต๊ะไปแล้ว
เมื่อเห็นว่าถึงเวลาร่ำลา โรเจอร์เช็ดปากและจับมือลาทุกคน เขาเล่าว่าจะกลับอเมริกาในสัปดาห์หน้า ระหว่างนี้ก็คงเที่ยวให้คุ้มกับการเดินทางข้ามทวีป ใบหน้าของชายหนุ่มต่างชาติแดงก่ำที่โหนกแก้ม แววตาเริ่มเหนื่อยล้าแล้ว ฉันเองก็เช่นกัน
“เก่งมากเลยแชมเปญ ยังไงพี่ฝากแชร์สรุปมีตติ้งให้หน่อยนะ” พี่แอนน์กล่าวกับฉัน ก่อนจะแยกย้ายกับฉันและคุณฮาล
“ขับรถไหวแน่นะ หน้าแดงเชียว” ฝ่ามือใหญ่เป็นสองเท่าของฮาลยื่นมาแตะปลายนิ้วบนหน้าผากอย่างแผ่วเบา แต่ฉันถอยหลังหนีจากการสัมผัสของเขาด้วยกลไกอัตโนมัติของตัวเอง “ระวังสิ เดี๋ยวก็ชนรถคนอื่นเข้าหรอก” ทว่ามือของเขาก็โอบเอวคอดของฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้กระแทกกับรถสปอร์ตสีฉูดฉาดของคนอื่นในลานจอดรถ สัมผัสรวดเร็วของเขาทำเอาฉันสะดุ้งโหยง
“ไหวค่ะ คอนโดเพื่อนฉันอยู่ไม่ไกลนี่เอง”
“โอเค พรุ่งนี้คุณเข้าออฟฟิศสายได้นะ ไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนนะ แต่แจ้งพนักงานคนอื่นหน่อยก็ดี ถ้าคุณจะไม่เข้าหรือมีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่คุณควรแจ้งให้ผมรู้คนแรกนะ”
“รับทราบค่า บิ๊กบอส เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะคะ”
“ครับ พักผ่อนเถอะคุณ”
และแล้วชายหนุ่มก็ขับรถสปอร์ตคันหรูออกไปหลังจากสิ้นเสียงคำลา ฉันเช็คโทรศัพท์ของตัวเองหลังจากปิดเสียงตลอดการประชุมพบว่ามีข้อความนับไม่ถ้วนจากแม่และจีน่าถามเรื่องสภาพความเป็นอยู่ของฉันราวกับกลัวว่าฉันจะหายสาปสูญไปไหน ทำให้ฉันต้องใช้วิธีการโทรกลับไปรายงานสถานการณ์ว่าฉันยังไม่ตายหรือหายไปไหนเพื่อให้ทั้งคู่สบายใจ
หลังจากนั้นก็ได้รับข้อความจากพี่เจ เขาเป็นอีกคนที่ห่วงใยสวัสดิภาพของฉันหลังจากร่วมงานกับคุณฮาล ความเป็นห่วงเป็นใยของเขาเป็นเหมือนกับพี่ชายอีกคนแต่มากกว่าหน่อย แน่นอนว่าฉันก็ตอบเขาเหมือนที่ตอบทุกคนว่าฉันสบายดี
ฉันขับรถไปตามเส้นทางสู่คอนโดมิเนียมหรูของจีน่าบนท้องถนนในเวลาเที่ยงคืนกว่า ๆ ซึ่งการจราจรไม่พลุกพล่านมาก เมื่อถึงจุดหมายปลายทางในชั่วโมงต่อมาและจอดรถเข้าซองในลานจอดรถใต้คอนโดมิเนียม 48 ชั้นพร้อมกับขอแลกบัตรจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นที่เรียบร้อย ลุงยามนำทางเข้าไปที่ล๊อบบี้ซึ่งจีน่ากำลังนั่งวาดรูปในแท็บเล็ตรอฉันอยู่บนเก้าอี้นวมกำมะหยี่อย่างมุ่งมั่นตั้งใจ ฉันหิ้วกระเป๋าของตัวเองมาด้วยเผื่อมีแรงทำสรุปวาระประชุมของคืนนี้ ถ้าไม่หมดแรงไปก่อน
“จีน่า!”
“ว่าไง หน้าแดงเชียว ซัดไปกี่ขวดเนี่ย ขึ้นห้องกันเถอะ”
จีน่า หญิงสาวผมดำสนิท แววตากลมโตรับเข้ากับใบหน้าเรียวไร้การแต่งแต้มเครื่องสำอางต้อนรับฉันอย่างดีแถมยังยิ้มหวานให้พนักงานแม่บ้านรวมถึงยามรักษาความปลอดภัยที่รอหน้าลิฟต์ เธอใช้คีย์การ์ดแตะเซนเซอร์ลิฟต์ก่อนกดปุ่มหมายเลข 28
ฉันแหงนหน้ามองทิวทัศน์ยามค่ำคืนผ่านลิฟต์แก้วขณะที่จีน่าเคาะนิ้วเป็นจังหวะเพลงในหัว ทันทีที่ลิฟต์จอดชั้น 28 หญิงสาวเพื่อนสนิทก็เดินนำไปตามทางเดินฝั่งซ้ายของลิฟต์พร้อมกับอธิบายว่าฝั่งขวาเป็นทางไปโซนสิ่งอำนวยความสะดวกของคอนโดมิเนียมชั้นนี้ซึ่งมีทั้งสระว่ายน้ำเกลือ สวนหย่อนใจรวมถึงห้องออกกำลังกายที่เจ้าตัวเคยเข้าไปใช้เพียงสามสี่ครั้งเท่านั้น
“ถึงแล้ว” จีน่ากล่าวพลางแตะคีย์การ์ดหน้าประตูห้องหมายเลข 21 เมื่อประตูเปิดออกก็พบกับพื้นที่ขนาดกว้าง 48 ตารางเมตรที่ห้องนั่งเล่นซึ่งเต็มไปด้วยอุปกรณ์วาดภาพ ถัดมาอีกเป็นห้องครัวสไตล์โมเดิร์นแต่งสีดำครีม ห้องนอนหลักอยู่หลังห้องนั่งเล่นนี่เอง ส่วนห้องนอนแขกอยู่ระหว่างห้องน้ำและห้องครัว “ทำตัวตามสบายเหมือนบ้านได้เลยนะ ฉันจัดที่นอนไว้ให้แกแล้ว แต่อาบน้ำก่อนนอนก็ดีนะ จะได้สร่าง”
“ขอบใจนะ งั้นขอตัวอาบน้ำก่อน”
“ตามสบายเลยจ้าคุณพี่ ฉันจะนั่งวาดรูปรอ เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย”
“โห ห้องใหญ่เอาเรื่องอยู่นะ” ฉันดันประตูเข้าไปยังห้องนอนแขกซึ่งแต่งผนังสีครีม มีเตียงขนาดควีนไซส์ปูทับด้วยชุดเครื่องนอนสีดำ ตู้เสื้อผ้าบิวต์อิน โต๊ะเครื่องแป้งและโต๊ะข้างเตียงดูเรียบง่าย “งานลูกค้าเหรอ เห็นทำตั้งแต่อยู่ล๊อบบี้แล้ว”
“เปล่า วาดเล่นเก็บเป็นงานเข้าพอร์ตน่ะ งานลูกค้าทำเสร็จตั้งแต่วีคที่แล้วแล้ว”
“ขยันมากแบบ ก. ไก่ ล้านตัว”
“ไปอาบน้ำไป!”
“จ้า ไปแล้ว ๆ”
ฉันหยิบเอาสัมภาระและชุดนอนของตัวเองเข้าไปในห้องน้ำสีขาวสะอาด ความเหนื่อยล้าจากงานและมีตติ้งทำให้รู้สึกอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้เพื่อให้ได้พักหายใจ ฉันเปิดฝักบัวปล่อยให้หยดน้ำเยือกเย็นมากมายไหลลงมากระทบร่างกายเปลือยเปล่าที่ร้อนผ่าวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์
เวลาแบบนี้ฉันจดจำทุกเรื่องที่เกิดขึ้นได้อย่างดีทีเดียวโดยเฉพาะสัมผัสที่ไม่ได้ร้องขอจากฮาลที่แตะหน้าผากและแนบชิดเอว ทว่าเพียงแค่นั้นก็มากพอทำให้รู้สึกสับสนกับหัวใจดวงน้อยของตัวเอง ฉันเรียกฮาลเป็นไอดอลมาตลอดและไม่เคยคาดหวังสิ่งใดจากเขาเลย รวมถึงแววตาอบอุ่นห่วงใยของเขาที่บอกให้ ‘กลับบ้านปลอดภัย’
ความรู้สึกแบบนี้คืออะไรกันแน่นะ?
ไม่แน่ใจว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน อาจเป็นเพราะปวดหัวจากการดื่มไปเยอะ ฉันมองนาฬิกาดิจิตอลบนผนังห้องน้ำแล้วปิดฝักบัว ห่อร่างหนาวเหน็บไว้ในผ้าขนหนูพาตัวเองออกมาจากโซนเปียกไปยังโซนแห้งเพื่อเช็ดเครื่องสำอาง ล้างหน้าและแปรงฟันเตรียมนอน
“มึงจะนอนค้างกับกูยาว ๆ เลยก็ได้นะ เหงามากเลย”
“ไว้กูขอแม่ก่อนนะ” ฉันออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนแขนสั้นขาสั้นลายหมีสีฟ้าพร้อมกับพาดผ้าเช็ดตัวไว้ที่ราวตากผ้า จีน่ายังคงง่วนกับการลงสีในแท็บเล็ตของตัวเองด้วยปากกาดิจิตอล “มึงเป็นไงบ้าง นอกจากเหงา ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่ค่อยได้คุยกันเลย”
“วาดรูป ทำงาน มีคอลแลปกับศิลปินคนอื่นบ้าง กูก็อยู่กับการวาดภาพกับนับเงินในบัญชีตัวเองนั่นแหละ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่มีผู้ชายด้วย ให้ตายเหอะ” เจ้าตัวตอบโดยไม่วางสายตาจากหน้าจอดิจิตอลตรงหน้าเลย “ว่าแต่มึงเหอะ ได้ทำงานกับคุณฮาลเลยนะ ฝันเป็นจริงเลยสิ เม้ามอยให้หมดเลยนะ”
“ฝันเป็นจริงแต่งานหนักเอาเรื่องเลย อีกสองสัปดาห์ก็จะครบหนึ่งเดือนที่ทำงานกับ G Media แล้ว”
“ดีใจด้วยจ้าสาว แล้ว... เรื่องผู้ชายล่ะจ๊ะ” จีน่ารู้ดีว่าฉันมีรสนิยมแบบไหน ความจริงฉันเป็นคนตกหลุมรักง่ายเอามาก ๆ แต่โชคร้ายที่ฉันกับแฟนเก่าไม่อาจอยู่ตลอดรอดฝั่งด้วยการคบทางไกลทำให้ร้างลาไปก่อน “นี่ก็สองปีแล้วนะ เจอคนไหนเข้าตาบ้างป่ะ”
“จะว่าเจอก็เจอนะ แต่กูเอาเวลาไหนไปจีบเขาอะ”
“เอ๋ พอบอกได้ป่ะว่าใครที่เข้าตามึง” พอพูดเรื่องผู้ชาย จีน่าก็หยุดวาดรูปแถมยังรีบขยับเข้ามานั่งชิดกับฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เอาจริงกูยังสับสนอยู่เลย อาจจะแค่หวั่นไหวจากการทำงานใกล้ชิดกันก็ได้นะ”
“มึงหมายถึงคุณฮาลเหรอ”
#เจ้านายคะอย่ามาจับ
#แชมเปญไม่ยอม
