ชาย-หญิง,อาชญากรรม,ดราม่า,รัก,สะท้อนปัญหาสังคม,สะท้อนสังคม,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฉันเกลียดทุกวินาทีในห้องทำงานกับฮาล ความหวาดวิตกทำให้ฉันสูบบุหรี่ไฟฟ้าบ่อยขึ้น แม้จะรู้สึกโชคดีที่พี่เจคอยอยู่ให้กำลังใจแต่รู้สึกจุกอกเจียนตายจนกระทั่งตัดสินใจสั่งซื้อกล้องแอบถ่ายไว้ในห้องทำงานโดยซ่อนกล้องไว้ที่หลังคอมพิวเตอร์และบนชั้นวางหนังสือหลังโต๊ะทำงานของฮาล
ทุกการกระทำของเขาจะถูกบันทึกเอาไว้ในนั้น พี่เจและจีน่ายังยืนหยัดเคียงข้างฉันเพื่อการแก้แค้นสองพี่น้องน่ารังเกียจ คนภายนอกอาจจะชื่นชมในความเก่งของเขาจนไม่เห็นพฤติกรรมน่าขยะแขยงนั้น...
เดี๋ยวได้เห็นดีกัน
พักหลังฉันเริ่มไม่กลับบ้านและไปพักกับจีน่าสลับกับไปหาพี่เจเป็นครั้งคราวจนฉันเริ่มสนิทกับเพื่อนของเขาด้วย ฉันไม่ได้เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นในที่ทำงานให้แม่กับพี่ชายรู้ แค่บอกพวกเขาว่าฉันคบกับพี่เจแล้วแค่นั้น ฉันไม่อยากเห็นพวกเขาแตกสลาย
"มีอะไรก็เล่าให้แม่ฟังได้นะ" แต่แม่ก็กำชับเหมือนเห็นมวลพลังงานไม่ดีในตัวของฉัน แต่มันรุนแรงเกินไป... ฉันไม่กล้าเล่าด้วยซ้ำ
"แค่เหนื่อยกับงานน่ะแม่ ไม่เป็นไรหรอก ถ้ามีเรื่องอื่นที่จะเล่าก็คงเป็นพี่เจนั่นแหละ"
"ถ้ารักจริงหวังแต่งก็เช็คโปรไฟล์ครอบครัวเขาด้วย ว่าแต่เจ้าเจทำงานอะไรแล้วนะ" เวลาแม่เอ็นดูใครสักคนจะเรียกคนนั้นว่า 'เจ้า' นู่นนี่นั่น อย่างน้อยก็มั่นใจล่ะว่าแม่ชอบพี่เจเหมือนกัน
"เป็นซีเนียร์ครีเอทีฟค่ะ ก็เบื้องหลังคอนเสปต์รายการของจีมีเดีย ออกแบบอาร์ตไดเร็กชั่นอะไรประมาณนี้"
"เขาใจดีใช่มั้ย ไม่เคยทำให้ลูกแม่เสียใจใช่มั้ย" แม่รู้... แม่ลูบแก้มทั้งสองข้างของฉันขณะที่ถามคำถามพวกนั้น ฉันพยักหน้าตอบ
"ใจดีค่ะ ขณะที่คนอื่นใจร้ายกับหนูก็มีพี่เจที่คอยเป็นแบ็คอัพให้"
"ดีแล้ว ๆ ใครใจร้ายใส่ลูกแม่ บอกแม่ได้เสมอนะ พวกนั้นไม่ตายดีแน่!" แม่ขู่เสียงแข็งขณะลูบหัวของฉันอย่างอ่อนโยน ไม่ตายดีที่ว่าคือ แม่สามารถใช้คุณไสยดำจัดการมันได้ ซึ่งแน่นอนว่ามันสมควรตายแต่ฉันอยากให้คนแบบนั้นเน่าตายในคุกมากกว่าโดนของ
"ฮ่า ๆ ถึงบางคนจะสมควรโดนขนาดนั้นก็เถอะ... ถ้าหนูอยากให้แม่ช่วยแล้วจะบอกนะ"
ฉันกอดลาแม่กับพี่ชายก่อนจะขับรถกลับคอนโดของจีน่าซึ่งพี่เจจะตามมาทีหลังเพราะเขาได้ข้อมูลเบื้องหลัง Black Dog แล้วและมันดูมีมูลมากกว่าที่เขาคิด ขณะที่ทางฝั่งของฉันหาโฟลเดอร์ลับที่เก็บไดอารี่ของจูลี่เป็นที่เรียบร้อย รหัสผ่านคือวันเกิดของเธอซึ่งฉันค้นจากเรซูเม่ผู้สมัครตำแหน่งเลขานุการอีกทีและส่งไฟล์เข้าอีเมลส่วนตัว มันเป็นไดอารี่ความยาว 40 หน้าซึ่งดูเมกเซนส์กับระยะการทำงานของเธอก่อนหายตัวไป
"กูบอกเลยนะ ไอ้คุณฮาลอะไรเนี่ย... ได้ติดคุกหัวโตแน่" จีน่ากัดฟันกรอดขณะยืนเท้าเอวอ่านไดอารี่หน้าแรก ฉันกอดอกอ่านหน้าเดียวกับเธอ ตอนนั้นเองที่มีเสียงเคาะประตูห้อง
"เดี๋ยวกูไปรับให้"
ฉันส่องตาแมวเห็นพี่เจยืนโบกมืออยู่หน้าห้องพร้อมกับกระป๋องเบียร์ใส่ถุง พี่เจเป็นคนถือคติแอลกอฮอล์ต้องลงคอเวลาทำงานเครียด ซึ่งสิ่งที่พวกเรากำลังทำก็เครียดเช่นกัน
"ว่าไงสาว ๆ ผมซื้อเบียร์มาให้ด้วยล่ะ" ฉันเปิดประตูโผกอดเขา เขาจูบแก้มของฉันและยื่นถุงพลาสติกที่เต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์ให้จีน่า
"สวัสดีค่ะ คุณเจ ขอบคุณสำหรับเบียร์นะแต่ไม่อยากกินตอนท้องว่างเลยอะ ไว้ฉันทำของว่างแกล้มเบียร์ให้ สองคน brainstorm กันไปเลยนะ"
จีน่าวางไดอารี่ไว้บนโต๊ะทำงานแล้วย้ายก้นไปที่โซนครัว ของว่างแกล้มเบียร์ที่ดีก็ต้องเป็นของทอดกับขนม พี่เจเอนหลังพักบนโซฟาหลังจากขับรถนานเป็นชั่วโมง ฉันอิงซบไหล่ของเขา
จีน่าทอดปีกไก่จำนวนหนึ่งไว้กินแกล้ม หลังจากเปิดเบียร์คนละกระป๋องก็พร้อมสวมวิญญาณนักสืบเพื่อตามหาความจริงใต้หน้ากากของฮาลและคลินท์ โดยพี่เจเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน เขาบันทึกเสียงการสัมภาษณ์ผู้กำกับโดยอ้างว่าทางจีมีเดียต้องการเขียนบทความเกี่ยวกับภาพยนตร์สั้นเรื่อง Black Dog ซึ่งเขาจะติดต่อกับบรรณาธิการบริหารทีหลัง
คลิปเสียงสัมภาษณ์ความยาวประมาณ 30 นาทีนานพอสำหรับการทำรายการพอดแคสต์ พี่เจบอกว่าวันนั้นเขาจัดเต็มเป็น One Man Production ที่เตรียมอุปกรณ์กล้องวิดีโอและไมค์ไปด้วยเพื่อให้คุณโอ๊ตเชื่อว่าเขาเป็นมืออาชีพจากจีมีเดียจริง ๆ ฉันจดโน็ตสรุปสิ่งที่คุณโอ๊ตพูด จีน่าจิบเบียร์เงียบ ๆ ขณะที่พี่เจชะเง้อมองสิ่งที่ฉันเขียนอย่างตั้งใจ แต่ใจความหลักของคลิปเสียงคือ
"คุณโอ๊ตได้รับอีเมลส่วนตัวฉบับหนึ่งจากผู้ไม่ออกนามพร้อมกับส่งไฟล์สำเนาไดอารี่ทั้งหมดมาให้เขา หลังจากนั้นก็ติดต่อไม่ได้อีก แต่ด้วยความมีเซนส์ของคุณโอ๊ต รู้สึกว่านี่คือลางบอกอะไรสักอย่าง เขาเลยตีความและสรุปจากไดอารี่มาเป็นหนังสั้น 15 นาที ซึ่งมันก็คือไดอารี่ที่เรามีตอนนี้นี่แหละ" พี่เจบอกทุกคนแบบนั้น "แสดงว่าจูลี่เป็นคนส่งเรื่องไปให้ทางคุณโอ็ตเองเลย"
"ในหนังสั้น มันเจาะจงเป้าหมายเฉพาะเจ้านายกับครอบครัว แต่ถ้าเราอ่านไดอารี่อาจจะเจออะไรก็ได้นะ เพราะอย่างฮาล ไม่ทำอะไรคนเดียวอยู่แล้ว คลินท์ด้วย" ฉันเสนอความคิด "เก่งมากค่ะพี่เจ แต่พี่คุยกับบก.บห. แล้วใช่มั้ยคะว่าจะทำคอนเทนต์นี้"
"คุยแล้ว รอคอนเฟิร์มภายในสัปดาห์นี้แหละ เพราะถ้าจีมีเดียจะไม่ทำคอนเทนต์ที่ตัวเองไปร่วมงานก็แปลกไปหน่อย"
"งั้นเราแบ่งอ่านกัน เจอคีย์เวิร์ดอะไรก็แปะโน็ตเอาไว้" จีน่าพูดบ้าง
เมื่อแบ่งหน้าที่กันแล้ว สามคนนั่งคนละมุมโซฟาเบด มือข้างหนึ่งถือแผ่นกระดาษกับปากกา ส่วนมืออีกข้างถือกระป๋องเบียร์หรือไก่ทอด จูลี่เป็นเด็กสาวช่างสังเกต เธอไม่ได้นั่งทำงานไปวัน ๆ อย่างที่เลขาผู้บริหารคนอื่นนินทากัน เธอแอบจดรายละเอียดวันที่คลินท์เข้ามาคุยเรื่องส่วนตัวกับฮาลด้วย เธอสงสัยพอ ๆ กับฉันเรื่อง 'สินค้า' ส่วนจีน่าพบว่าฮาลมีคอนเนคชั่นกับคาสิโนแห่งหนึ่ง รวมถึงตัวละครลับที่ฉันไม่เคยเอะใจอย่างพี่นอร์ทที่ไปคาสิโนกับฮาลด้วย มันดูไม่ใช่พฤติกรรมคนติดการพนันเพราะถ้าติดจริงจะไม่มาทำงานแบบนี้ แต่มันเหมือนเป็นจุดนัดพบมากกว่า
พี่เจอ่านไดอารี่ไป ถอนหายใจไปด้วยเพราะความหนักหน่วงที่จูลี่ต้องพบเจอระหว่างทำงานกับฮาล ใครจะไปคิดว่าหน้ากากผู้บริหารมืออาชีพจะซ่อนความหยาบช้าเอาไว้มากขนาดนี้ พี่เจบอกแค่ว่า "ใครจะว่าตัวละครหลักใน Black Dog ว่าอะไรก็ได้ แต่จะบอกว่าเขาคิดสั้นไม่ได้" แล้วดื่มเบียร์กระป๋องสุดท้ายจนหมด
"ถึงเวลาที่จะใช้นักสืบรึยังอะ ฉันช่วยออกให้ได้นะ" จีน่ายกมือเสนอความเห็น ซึ่งมันก็เข้าท่าดีกับสถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญหน้าตอนนี้ เพราะฮาลไม่ใช่คนธรรมดาชนชั้นกลางแต่เขาเป็นถึงไอดอลระดับประเทศ แค่ไดอารี่เล่มเดียวกับบทสัมภาษณ์ของคุณโอ๊ตไม่มากพอที่จะมัดตัวว่า ฮาลมีส่วนในการหายตัวไปของจูลี่ เราต้องทำมากกว่านั้น "พวกเธอลงมือสืบกันเองอาจจะเป็นอันตรายได้ ควรมีไม้กันหมาอีกสักคน"
"แล้วเธอรู้จักนักสืบคนนั้นเหรอ" พี่เจถามจีน่าด้วยความสงสัยและกังวล "แบบ... ไว้ใจได้ใช่มั้ย"
#เจ้านายคะอย่ามาจับ
#แชมเปญไม่ยอม
