ชาย-หญิง,อาชญากรรม,ดราม่า,รัก,สะท้อนปัญหาสังคม,สะท้อนสังคม,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Rosenfeld - Bonnie & Clyde
Eiran's POV:
แอมเบอร์โทรนัดผมเป็นการส่วนตัวหลังจากติดต่อกลับหาจัสติคอร์เมื่อคืนเกี่ยวกับหมากที่เธอเลือกเดินในการแก้แค้นฮาลที่สวมเขาเธอมาเนิ่นนาน ผมคุยโทรศัพท์กับเธอทั้งคืนเพื่อปลอบประโลมเธอจากความเจ็บปวดจนกระทั่งเธอผล็อยหลับคาสายประมาณตีสาม เธอเล่าว่าตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเจอคนแบบฮาลที่ไม่หักอกด้วยวิธีการแบบคนทั่วไป ทว่าเขาเลือกทำเรื่องเลวร้ายลับหลังและแสดงเป็นคู่หมั้นที่เพอร์เฟ็ค วิธีนั้นทำให้เจ็บกว่าการพูดต่อหน้าว่า เขาไม่ชอบเธอ เสียอีก
บ่ายวันนี้เธอส่งข้อความบอกผมเพียงว่า 'มาหาหน่อยสิ มีอะไรอยากให้ดู' ไม่ได้แจ้งรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น นั่นทำให้ผมแปลกใจว่าเธอกำลังวางแผนอะไร สำนักงานจัสติคอร์อยู่ไม่ไกลจากบ้านของแอมเบอร์ ผมจึงเลือกขับมอเตอร์ไซค์ไปหาเธอโดยไม่ลืมเตือนสมาชิกให้คอยแจ้งกลับมาว่า ฝั่งคุณแชมเปญคืบหน้าอย่างไรบ้าง ทนายแอชนั่งอ่านประมวลกฎหมายอาญาอย่างจดจ่อทำมือไล่ผมไปให้พ้นสายตาเพราะตัวตนของผมเกะกะและรบกวนสมาธิการอ่านหนังสือมาก ๆ ผมเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นเสื้อเชิ๊ตสีฟ้า กางเกงสแลคและรองเท้าสลิปออน อุปกรณ์เดียวเวลาออกไปรับเคสคือแท็ปเลตเพื่อรับส่งข้อมูลและพรีเซนต์แผน
เมื่อถึงคฤหาสน์บราวน์ ผมจอดมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์หน้ารั้ว กดกริ่งครั้งหนึ่งแล้วประตูเปิดออกอัตโนมัติ ครั้งก่อนบ้านหลังนี้เต็มไปด้วยมวลน้ำหนักความโกรธแค้น ทว่าครั้งนี้กลับมีความรู้สึกที่สุขุมแต่เบาบางกว่าอย่างบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะน้ำหอมปรับอากาศกลิ่นดอกคาโมไมล์ มูนฟลาวเวอร์สีน้ำเงินและไวท์มัสก์
"คุณแอมเบอร์อยู่ในห้องนอนชั้นบนครับ" คุณผู้ช่วยส่วนตัวกระแอมไอเรียกสติผมที่กำลังมองหาผู้นัดหมาย "เธอไม่ได้ปิดประตู... ขึ้นไปจะหาได้ไม่ยากครับ"
"ขอบคุณฮะ"
ผมเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองซึ่งมีเสียงดนตรีคลาสสิกของโชแปงลอดดังออกมาจากห้องที่เปิดประตูค้างไว้ หาไม่ยากจริงอย่างที่คุณผู้ช่วยบอก หญิงสาวเจ้าของคฤหาสน์กำลังรอพบผมในสภาพชุดเกาะอกซีทรู กระโปรงเนื้อลินินสีขาวบนพื้นห้องโดยพิงหลังกับเตียง เธอสวมกางเกงซับในสีเข้มจึงกล้านั่งกอดเข่าแบบนั้น ปลายนิ้วเรียวกำลังสัมผัสตัวคิงสีดำจากกระดานหมากรุกสากลโดยมีขวดแก้วบรรจุน้ำสีอำพันปริมาณครึ่งหนึ่ง แก้วทรงห้าเหลี่ยมมีเครื่องดื่มนั้นเพียงเล็กน้อย ดูไม่จืดเลยแฮะ...
"มาได้สักทีนะ"
"รอผมนานรึเปล่า" ผมย่อตัวลงระดับเดียวกับเธอช้อนคางขึ้นสบตา เธอดื่มไปเยอะขนาดไหนแล้วนะ
"ไม่ค่ะ... ดื่มด้วยกันมั้ยคะ"
"ไม่เป็นไรครับ น้ำเปล่าก็พอแล้ว ว่าแต่... มีอะไรอยากให้ดูงั้นเหรอ"
"ฉันกำลังอ่านความเป็นไปได้ของเกมนี้น่ะ โดยเริ่มจากสรุปเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อน" เธอว่าแบบนั้นพลางเคาะที่ตัวคิงสีดำอีกครั้งเปรียบเปรยว่านั่นคือฮาล เป้าหมายของหมากกระดานนี้คือยึดราชา "ตอนนี้ฮาลเริ่มสั่นคลอนเพราะ 1. แชมเปญจับมือหมั้นกับเจ หนึ่งในพนักงานไม่กี่คนในบริษัทที่กล้าสู้กับฮาล" เธออธิบายทีละขั้นตอนพลางส่งเบี้ยออกไปหนึ่งช่องจากจุดเริ่มต้น ฝั่งสีดำส่งเบี้ยประชันกับสีขาวเพื่อตั้งรับ... อาจเป็นพฤติกรรมคุกคามในที่ทำงาน "2. แชมเปญจ้างคุณแฝงตัวเข้าไปในจีมีเดีย" อีกหนึ่งเบี้ยจากฝั่งสีขาวระนาบแนวเดียวกันทางฝั่งซ้าย "คุณเป็นเบี้ยเพราะฮาลไม่รู้ว่าคุณเป็นใครในสงครามครั้งนี้ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นไม้ตายของแชมเปญ...ในคราบนักศึกษาฝึกงานธรรมดา ๆ คนหนึ่ง"
"ผมไม่คิดแบบนั้นนะ ผมไม่ใช่ไม้ตายด้วยซ้ำ"
"อย่าถ่อมตัวหน่อยเลย คุณนักสืบ... คุณได้รับว่าจ้างเพื่อให้ฉันแปรพักตร์จากคู่หมั้นตัวเองเลยนะ" เธอแตะเบี้ยสีขาวในมือบนริมฝีปากของผมแล้ววางไว้ตำแหน่งเดิม "ความจริงแล้วคุณเป็นมากกว่านั้น" ปลายนิ้วแตะที่ม้าฝั่งสีขาวแล้วจ้องมองผมด้วยดวงตาสีอัลมอนต์คู่นั้น
"ไม่... ผมไม่ได้ถูกจ้างเพื่อเข้าหาคุณหรอก ถึงผมจะเป็นม้า" ผมโน้มตัวเดินหมากตัวต่อไปของสีดำซึ่งเปรียบเหมือนเรือกดดันเบี้ยน้อย ๆ ของแชมเปญ แอมเบอร์ไม่รู้รายละเอียดมากถึงธุรกิจดำมืดใต้ร่มจีมีเดีย เรือสีดำคือสองผู้บริหารของฮาลที่พร้อมปกป้องฮาลสุดหัวใจและฆ่าคนได้ "ผมมีเป้าหมายแค่สองอย่างคือ โค่นฮาล" เราสบตากันอีกครั้ง "และช่วยเหลือเหยื่อทุกคนจากเขา"
"ซึ่งคุณทำข้อที่สองได้แล้ว"
"ยังครับ... ผมยังช่วยได้ไม่ครบทุกคน ทั้งพนักงานกวินธาดา แชมเปญและคุณ จนกว่าจะถึงขั้นขึ้นศาลและชนะคดีจนกวินธาดามีเดียย่อยยับแล้ว นั่นถึงถือว่าผมช่วยเหลือเหยื่อทุกคนจากเขาได้แล้ว"
"เกมนี้จะต่างออกไป ถ้าฉันไม่ได้อยู่ในสถานะคู่หมั้นของเขาสินะคะ"
"ใช่ แต่พอเป็นแบบนี้ ผมเลยต้องเบิกเนตรให้คุณด้วย"
"ไม่กลัวว่าฉันจะหลอกใช้คุณเหรอ"
"กล้าก็ลองดูสิ" ผมยักคิ้วหลิ่วตาท้าทาย ที่เคยบอกว่าไม่กลัวความตายนั้นไม่ใช่เรื่องโกหก ผมเรียนรู้ศัตรูอย่างดีและละเอียดเพื่อเอาชนะไม่ใช่แค่ศึกแต่เป็นสงคราม "ถ้าคุณแทงข้างหลัง คุณก็จะโดนแบบที่ผมกำลังจะทำกับฮาล"
"ล้อเล่นน่า คนที่กล้าหักหลังคุณต้องโง่ขนาดไหนกัน" เธอเกาคางของผมราวกับเห็นเป็นแมวตัวหนึ่ง "ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก แทนที่จะให้คุณเป็นศัตรู ฉันมีคุณไว้ข้างตัวดีกว่า"
"มันคงยากมากสำหรับคุณ..."
"ยากที่สุดเลยล่ะ เพราะฉันปฏิเสธความจริงไม่ได้ว่า จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากกวินธาดามีเดียเพื่อได้รับการมองเห็นมากขึ้นแต่ซีอีโอกวินธาดากลับเป็นคนชั่วช้าซะเอง" แอมเบอร์กำหมัดแน่นแล้วทุบลงกับพื้นจนกระดานหมากรุกสะเทือน "การโค่นฮาลจึงเป็นสิ่งที่ทำเองคนเดียวไม่ได้ ไหนจะขบวนการ 2044 อะไรนั่นอีก"
"เรื่องขบวนการนั่น พวกผมจัดการเอง ระหว่างนี้คุณแค่ต้องทำตัวเป็นคู่หมั้นที่ดี แล้วรอสัญญาณจากผมหรือแชมเปญเพื่อเตะขัดขาเขา"
"จริงสิ! ฉันร่วมถือหุ้นของจัสติคอร์ได้นี่นา โลกนี้ต้องการผู้นำสนับสนุนความยุติธรรม แต่มันก็ยังทำตอนนี้ไม่ได้อยู่ดี"
"คุณเมาแล้วนะ พักผ่อนเถอะ ไว้คุณดีขึ้นกว่านี้แล้วค่อยลุยแผนกันต่อ... แต่คุณมาถูกทางแล้วล่ะ" ผมยกขวดเหล้าพร้อมแก้วออกห่างจากมือของแอมเบอร์เพื่อไม่ให้เธอมอมตัวเองจนตับพังก่อนเข้ารับตำแหน่งประธานบริษัท "ส่วนเรื่องจัสติคอร์... ไว้ผมประสานงานกับคุณปู่ให้นะครับ เผื่อท่านให้คำแนะนำได้ดีกว่า"
"มันมีอีกอย่างหนึ่งด้วยที่ทำให้ฮาลสั่นคลอน... พ่อของฉันลงโทษเขา พ่อลดเปอร์เซ็นต์ถือหุ้นแคนดี้ฮาร์ทของฮาลจากร้อยละ 20 ของแคนดี้ฮาร์ทเหลือร้อยละ 5 แทนการเตือนเรื่องการนอกกายนอกใจของเขา... ฉันยังไม่ได้บอกเขามากกว่าเรื่องนั้น ฝั่งคุณจะได้มีเวลาเตรียมแผนขั้นตอนอื่นด้วย"
"ฮาลคงโดนอำนาจบังตาจนคิดว่าทำอะไรก็ได้จริง ๆ โชคดีมากเลยที่พ่อของคุณคอยสนับสนุนคุณ" ผมขยับหมากรุกบนกระดานฝั่งสีขาวเพิ่มอีกก้าวตามแผนการฝั่งแคนดี้ฮาร์ทแล้วสบตามองแอมเบอร์อีกครั้ง "ผมจะช่วยคุณให้ถึงที่สุด"
"ถ้างั้นอยู่ด้วยกันก่อนได้มั้ย จนกว่าฉันจะหลับก็ได้ ฉันยอมรับว่าดื่มไปเยอะเพราะอยากให้ตัวเองง่วงแต่ความคิดมันฟุ้งซ่านเต็มหัวไปหมด รวมถึงตอนนี้ด้วย" เธอขอร้อง แววตาแสดงออกถึงความอ่อนแอ เปราะบางขัดกับภาพลักษณ์ที่มั่นใจตลอดเวลาที่ผมคุ้นเคย เมื่อคืนเธอก็คงเป็นแบบนี้ด้วยระหว่างถือสายคุยกับผม
ผมพยุงร่างผอมบางของเธอขึ้นบนเตียงนอนฝั่งซ้าย ขณะที่ผมนั่งลงกับพื้นมองดูกระดานหมากรุกที่ยังไม่จบเกม ต่างฝ่ายต่างหวังรุกฆาตเพราะชีวิตแขวนบนเส้นด้าย แอมเบอร์ไม่สามารถข่มตานอนทันทีที่หัวถึงหมอน เธอไล้มือซนตามหัวไหล่และใบหน้าของผมจนต้องหยิบมากุมประสานเอาไว้ ปลายนิ้วของผมสัมผัสแหวนหมั้นที่มีเพชรเม็ดโตบนนิ้วนางข้างซ้าย
"ผมมีวิธีที่ทำให้คุณง่วงด้วยล่ะ ผมจำมาจากตอนเข้าคลาสฮาร์ทสมิธ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้หลับปุ๋ยทันตาแบบนั้นนะ ก็แค่... ผ่อนคลายมากขึ้น" ผมพิงหัวบนเตียงนุ่มซบลงบนมือนุ่มของแอมเบอร์ "เอาล่ะ หายใจเข้าออกช้า ๆ แล้วหลับตานะ" พวกเราหลับตาพร้อมกัน ฟังเสียงลมหายใจอุ่นเชื่องช้า ขณะที่ผมยังไม่ปล่อยมือจากเธอ "คุณกำลังรู้สึกว่าเปลือกตาหนักขึ้น ร่างกายของคุณกลับเบาลง กลืนหายไปกับเตียงนอนและบรรยากาศสบาย ๆ ในห้องนี้"
"..." แอมเบอร์ไม่ตอบโต้ แต่ลมหายใจสม่ำเสมอแบบนั้นทำให้รู้ว่าเธอกำลังเข้าสู่ภวังค์นิทรา
"ตอนนี้คุณกำลังพักผ่อนอยู่ริมทะเล ฟังเสียงคลื่นพัดผ่านผืนทราย ซัดโขดหิน เสียงนกพิราบและลมเย็นยามบ่าย... ทรายนุ่มละเอียดสีขาวไกลสุดตา อาจไม่ใช่ในประเทศไทยหรือประเทศไหน แต่มันคือสถานที่ปลอดภัยของคุณ สถานที่ที่ไม่มีเรื่องเศร้าให้เสียน้ำตา ไม่มีเรื่องเครียดคอยพรากรอยยิ้มไปจากคุณ"
"..."
ผมจุมพิตลงบนนิ้วมือเรียวยาวของเธอ แล้วนั่งวิเคราะห์แผนต่อโดยเอนหลังกับข้างเตียง ผมเปิดแท็บเลตดูสรุปแผนงานที่ทีมงานอัพเดตข้อมูล
ข้อมูลใหม่ที่สุดจากเก้า คือ รายชื่อผู้ถือหุ้นกวินธาดาซึ่งไม่ใช่ข้อมูลความลับ ใคร ๆ ก็สามารถเข้าดูได้จากเว็บไซต์กรมการค้าเพื่อตรวจสอบว่า บริษัทดังกล่าวมีตัวตนอยู่จริง แน่นอนว่าผมไม่แปลกใจที่เห็นชื่อของครอบครัวบราวน์เป็นผู้ถือหุ้นด้วยและผมไม่แปลกใจที่ไม่เห็นชื่อของไทเลอร์ เกรย์ในนั้น เขาไม่โง่ทำลายตัวเองหรอก
จำนวนหุ้นร้อยล้านของกวินธาดา ครอบครัวบราวน์ถือไว้ร้อยละ 20 ต่างจากเหล่าผู้บริหารคนอื่น ๆ ที่ถือหุ้นแค่คนละร้อยละ 10
ตอนนี้ผมล้มนอร์ทได้หนึ่งคนแล้ว เขายังคงพักฟื้นให้อาการปวดฟันดีขึ้นพร้อมสำหรับการสอบสวน กวินธาดาไม่มีผู้บริหารปากหมาคนหนึ่งคงมีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น เหลือแค่ทิมกับฮาลที่ยังต้องประชันกับคุณแชมเปญซึ่งเธอก็อยู่ระหว่างเดินแผนสร้างมาตรการ Whistleblower ภายในกวินธาดาโดยมีกลุ่มเลขาฯ อีก 4 คนกับหัวหน้าฝ่ายบุคคลเป็นซัพพอร์ตและคุณเจ ผมคิดว่าเขาเห็นพฤติกรรมน่าขยะแขยงของสามผู้บริหารมานานแต่เขาไม่มีอำนาจในการส่งเสียงร้อง
ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนและได้รับแบบสำรวจที่มากพอจากพนักงานกวินธาดา แอมเบอร์ก็สามารถถอนหมั้นจากฮาลได้เลยโดยไม่ต้องรอทั้งเดือน... เอาล่ะ ฮาล เราจะได้รู้กันว่าแกจะมีพนักงานซื่อสัตย์ต่อแกสักกี่คน ให้เดาก็คงมีแค่นอร์ทกับทิมเท่านั้น
"สัญญานะคะว่ามันจะจบ" แอมเบอร์พูดเสียงเบาโดยที่ยังคงหลับตา
"สัญญาครับ จากการคาดการณ์ของผมนะ ภายในเดือนหน้า คุณเตรียมแถลงการณ์ถอนหมั้นได้เลย... ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด"
ผมเอนหัวพิงข้างเตียงมองหญิงสาวด้วยความหลงใหล ถ้าฮาลไม่ถูกอีโก้บังตาจนมืดบอดแบบนี้ เขาคงไม่มีความคิดกล้าทำเรื่องเลวทรามอย่างตัวเองกำลังทำอยู่และมองข้ามผู้หญิงที่เป็นดั่งเพชรเม็ดงามคนนี้แน่ แต่หากฮาลมองผู้หญิงเป็นอัญมณีหินสี สิ่งที่เขาทำกับเดอะซิตี้ 2044 ก็ไม่ต่างจากการหาแหล่งสะสมและส่งออกอัญมณีที่บ้าคลั่ง สุดท้ายหินสีเหล่านั้นก็หมดคุณค่าไปเพราะการกระทำของเขาเพราะลูกค้าของเขาไม่ใช่
ไม่มีทาง... ถ้าเป็นผมจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด
"ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็ดีสิ..."
"ส่วนผมจะเป็นสาเหตุของการถอนหมั้นให้เอง"
#เจ้านายคะอย่ามาจับ
#แชมเปญไม่ยอม
