มาเกิดใหม่เป็นทาสหน้าบากไม่พอ! ยังต้องมาเป็นของเล่นให้พวกสาวชั้นสูงอีก!!
ผู้แต่ง
คุณองุ่นเรื่องย่อ
มาเกิดใหม่เป็นทาสหน้าบากไม่พอ! ยังต้องมาเป็นของเล่นให้พวกสาวชั้นสูงอีก!!
หญิง-หญิง,ยูริ,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เกิดอีกทีเป็นของเล่นสตรีชั้นสูง“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”
ทันทีที่เซเลน่าทะยานถึงจุดสำราญที่สุด มือของเธอที่จับหัวอัลม่าอยู่ถึงได้ผ่อนลง
เฮือก! อัลม่ารอดตายโผล่หน้าขึ้นมางับอากาศหายใจแทบไม่ทัน!!
แววตาของเซเลน่าดูมีชีวิตชีวาขึ้น เธอปรายตามองอัลม่าอย่างอาย ๆ เนื่องจากไม่มีสิ่งใดปกปิดร่างเธออยู่
“เธอจะไม่บอกใครใช่มั้ยจ๊ะ?”
อัลม่าพยักหน้ายืนยันให้สตรีชั้นสูงสบายใจ เซเลน่าถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วเสยผมสีน้ำตาลชุ่มเหงื่อที่ปรกหน้า
“งั้น...ให้ฉันทำให้บ้างมั้ยจ๊ะ?”
อัลม่ารีบส่ายหน้าปฏิเสธทันควัน แต่ไหนแต่ไรเธอชอบที่จะเป็นฝ่ายนำเกมมากกว่า ทุกครั้งที่สายตาอ้อนวอนของสาวน้อยสาวใหญ่มองมา น้ำเสียงเอื้อนเอ่ยขอความรักเหล่านั้น ทำให้อัลม่ารู้สึกมีคุณค่ามหาศาล
“เสียดายจัง วันจันทร์ก็ต้องส่งเธอกลับไปแล้ว...” ผู้ถือไพ่เหนือกว่าจงใจใช้อำนาจมาต่อรอง ผู้ด้อยกว่าถึงรู้ตัวว่าไม่มีทางเลือก เซเลน่าค่อย ๆ ถอดชุดอัลม่าออกเหลือเพียงแต่ปลอกคอแล้วพานอนลง ดูเธอตื่นเต้นที่ได้เห็นรอยชะตากรรมชีวิตบนลำตัวขาวซีด มือหญิงหม้ายลูบไล้ไปบนหน้าอกที่แบนราบแต่กำเนิด ก่อนจะออกแรงบีบอย่างมันมือ
‘เจ็บว้อย!’
อัลม่าที่น้ำตาคลอเบ้าจำต้องกล้ำกลืนความเจ็บปวดลงไปในลำคอ แววตาของเซเลน่าดูมีความสุขเหลือเกินที่ได้เห็นความทรมานของเด็กสาว!!สงสัยว่าอัลม่าจะมาเปิดประตูต้องห้ามในจิตไร้สำนึกของหม้ายสาวคนนี้เสียแล้ว
โว้ย! รอดตายมาได้ แต่กลับโดนสยบรุก!! น่าอับอายขายขี้หน้าที่สุด!!!
เช้าวันจันทร์ที่มาถึง อัลม่าไม่ได้นั่งรถม้ากลับไปกับสองทาสสาว เป็นข้อพิสูจน์แล้วว่าบารอนเนสสโตกพึงพอใจในตัวเธอจนอยากเก็บไว้ใกล้ตัว เธอเห็นว่าเซเลน่าฝากจดหมายให้นาตาเลียเอาไปให้โรเบิร์ต พร้อมกับถุงกำมะหยี่ที่มีเสียงกรุ๊งกริ๊งเวลาขยับ เดาว่าอาจเกิดการซื้อขายตัวเธอขึ้น ฟังจากเสียงเหรียญกระทบกันมูลค่าของเธอคงแค่ไม่กี่รูน
‘หนีเสือปะจระเข้รึเปล่าวะ?’
ทาสผมเทาหนีมาจากไอ้พุงพลุ้ยได้สำเร็จ แต่กลับต้องมาอยู่ใต้อาณัติของหญิงผู้ชอบความซาดิสม์ อัลม่ากล้าใช้คำว่าซาดิสม์ได้เต็มปาก เพราะเมื่อเธอยิ่งทำหน้าทุรนทุราย เซเลน่าจะยิ่งเพิ่มความรุนแรงขึ้น แล้วมองเธอด้วยแววตาสุขสมใจ
“ฉันมองเธอมานานแล้ว แต่ไม่คิดว่าเราจะใจตรงกัน”
น้ำเสียงหอบเหนื่อยเปรยด้วยความดีใจ หลังทะลายศักดิ์ศรีอัลม่าบนเตียงจนป่นปี้
“ต่อไปนี้ ฉันจะดูแลเธอเองอัล”
เสียงหวานแต่ชวนให้คนฟังขนลุกซู่ไปทั่วร่าง เพราะหลังจากนั้น เจ้าของเสียงหวานนุ่มก็ใช้รูปปั้นขนาดใหญ่ยาวแทงเข้ามาในช่องลับที่รัดตัวของอัลม่าอย่างสนุกสนาน ตอนนี้เธอคงไม่ต่างอะไรกับ “ของเล่น” ของหญิงผู้นี้ แต่เธอไม่มีทางที่จะตกเป็นเบี้ยล่างตลอดไป!
‘หลอกให้คลั่งไคล้ แล้วเลื่อนขั้นจากทาสไปเป็นสาวใช้ให้ได้!’
หมุดหมายใหม่ได้ปักลง อัลม่าจะไม่ยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่คนเดียว โชคดีที่ในโลกก่อน ความเป็นเด็กกำพร้ามันสอนให้เธอสู้ชีวิต เธอจึงรู้วิธีพลิกแพลงให้ตัวเองอยู่รอดในโลกที่ไม่มีที่ยืนให้คนอ่อนแอ สถานะสาวใช้จะไปเป็นใบเบิกทางให้เธอได้มีชีวิตที่ดีขึ้นในโลกที่ตีค่าผู้คนจากชนชั้น
“อ๊ะ! ตรงนั้นแหละค่ะบารอนเนส!!”
“แรงอีกค่ะเซเลน่า!’
“ข้ามีความสุขเพราะท่าน”
คืนแล้วคืนเล่าที่อัลม่ายกยอปอปั้นบทรักของเซเลน่า เพื่อให้เธอโงหัวไม่ขึ้น ท่วงท่าเอวอ่อนถูกงัดออกมาใช้เพื่อยั่วยวน ความรู้จากชาติที่แล้วถูกนำมาปรับใช้ ทั้งพู่กัน .. เชือก .. น้ำมันมะกอก หรือ เทียนไข ก็ล้วนแล้วแต่เอามากระตุ้นความกระหายได้ไม่จบสิ้น และแม้นว่าอัลม่าจะถูกปฏิบัติอย่างเครื่องระบายอารมณ์ แต่ผู้ต่ำศักดิ์ก็ต้องกัดฟันทนเพื่อเป้าหมายที่วางไว้
“ท่านบารอนเนสคะ” อัลม่ารู้จักใช้น้ำเสียงอ่อนโยนให้จับใจผู้ฟังมากขึ้น ทาสสาวปลดหน้ากากสีดำสั่งทำพิเศษออก หน้ากากอันนี้เซเลน่าเป็นคนกำชับให้ใส่ไว้ เนื่องจากเธอเคยบอกว่า “ฉันกลัวแผลเป็นของเธอน่ะจ้ะ มองแล้วรู้สึกไม่ค่อยดี”
“ว่าไงจ๊ะคนดีของฉัน” เซเลน่าขานรับอัลม่าด้วยน้ำเสียงเอ็นดู
“ข้าได้ยินพวกคนสวนนินทาท่านค่ะ”
ดวงตาสีน้ำตาลฉายแววไม่พอใจ หลัง ๆ อัลม่าได้เห็นสีหน้าที่หลากหลายของเซเลน่ามากขึ้น เธอไม่ได้มีแค่ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แต่มีอารมณ์โกรธเหมือนคนธรรมดาทั่วไป บางครั้งก็เลยเถิดถึงขั้นเหยียดหยามคนที่ต่ำต้อยกว่า
“พวกปากพล่อยมันว่ายังไงจ๊ะ”
“มันบอกว่าท่านเสน่หาข้า ถึงได้เอาทาสราคาถูกมาเลี้ยงไว้ในบ้าน”
วูบหนึ่งแววตาเซเลน่าดูหวาดกลัว ใบหน้าของเธอคล้ายเด็กถูกจับได้ว่าแอบทำความผิด หญิงผู้มีตำแหน่งคงแอบหวั่นใจ เนื่องจากเธอมีชื่อเสียงที่ต้องรักษา
“ข้ากลัวท่านจะถูกมองไม่ดีค่ะเซเลน่า”
“ขอบใจนะจ๊ะอัล มีแค่เธอคนเดียวที่ห่วงใยฉัน ท่านนิโคลัสที่เสียไป กับซีเลียสยังไม่ห่วงฉันเท่านี้”
ในมุมหนึ่ง เซเลน่าผู้โดดเดี่ยวก็มีชีวิตน่าเศร้า เธอถูกจับคลุมถุงชนกับชายที่อยู่ต่างเมือง ต้องจากบ้านมาไกลเพื่อถูกสามีกดขี่ ซีเลียสผู้เป็นลูกชายก็ดันถอดแบบมาจากบิดาชอบก่นด่าดูถูกผู้เป็นแม่ แต่มารดาผู้อาภัพก็ไม่อาจต่อกรกับบุตรชายได้ เพราะตามกฎหมาย ซีเลียสคือผู้ปกครองของตระกูลคนต่อไป
“ถ้าข้าเป็นสาวใช้ ไม่ใช่ทาส คงไม่มีใครครหาท่านได้เช่นนี้”
เซเลน่าเงียบไปสักพักใหญ่ แล้วจึงลูบผมอัลม่าอย่างทะนุถนอม
“ถ้าอัลว่างั้น ฉันก็จะแต่งตั้งอัลเป็นสาวใช้”
“ขอบคุณค่ะเซเลน่า”
การประจบประแจงที่อัลม่ายอมทนทำมาตลอดสามสัปดาห์เริ่มเห็นผลก็วันนี้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่อัลม่าต้องการ!! มือหยาบจับร่างเจ้านายพลิกลงไปอยู่ข้างใต้ในอ้อมกอด
“อะไรกันจ๊ะอัล?” เซเลน่าตกใจที่อัลม่ารวบรัดกะทันหัน อัลม่าตรึงแขนบางสองข้างไม่ให้ขยับเขยื้อนพร้อมเหยียดยิ้มออกอย่างท้าทาย
ใช่! อัลม่าจะทวงศักดิ์ศรีบนเตียงของเธอคืน!! การต้องตกเป็นฝ่ายรับอยู่ตลอดมันขัดกับรสนิยมของเธอ บางครั้งอัลม่าคลื่นไส้จนอยากจะอ้วก
“ให้ข้าปรนนิบัติท่านตรงไหนก่อนดี บารอนเนส”