ดั่งเดือนค้างฟ้า - คำปรารภจากข้าผู้ประพันธ์ โดย โสมสิริ โดย โสมสิริ💐 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ย้อนยุค,ข้ามเวลา,ไทย

นักแสดง,พีเรียดไทย,ย้อนเวลา,วงการบันเทิง,ข้ามเวลา,ดราม่า,นิยายวาย,#BL

‘ดรัณภพ ดลประสบแพร้ว’ นักแสดงหนุ่มเจ้าของฉายาเดือนค้างฟ้าตัดสินใจปลิดชีวิตในวัยยี่สิบห้า จวบจนถึงตอนนี้ก็นับเป็นเวลา ๔๐ ปีแล้ว ที่เรื่องราวของเขาถูกสลักไว้เป็นอนุสรณ์แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง

โสมสิริ💐

เรื่องย่อ

#ดั่งเดือนค้างฟ้า

เมื่อปาฏิหาริย์นำพาคุณไปยังสถานที่อันไม่คุ้นชิน แต่ร่างกายกลับคุ้นเคยเหมือนว่าที่แห่งนี้คือนิยามแห่งรักนิรันดร์ที่หัวใจมิอาจลืมเลือน

เรื่องราวของนักแสดงตัวประกอบหนุ่ม ‘ผกาย’ ผู้ตกหลุมรักพระเอกหนังอย่าง ‘เดือน ดรัณภพ’ เจ้าของฉายาเดือนค้างฟ้าแห่งวงการบันเทิงไทย จากภาพยนตร์ในตำนานปี ๒๕๒๖ ซึ่งเป็นการปิดฉากชีวิตนักแสดงผ่านผลงานเรื่องสุดท้าย เพราะในวันแถลงข่าวเปิดตัวหนังเรื่องนี้ เดือนได้ตัดสินใจปลิดชีวิตลงในที่สุด แม้ผกายจะรู้ว่าอีกคนไม่มีตัวตนบนโลกแล้ว ทว่าหัวใจกลับรู้ซึ้งถึงความรู้สึกบางอย่าง…ประหนึ่งความผูกพันอันยากจะบรรจบ กำลังจะกลับมาพบกันอีกครั้ง

ดั่งเดือนค้างฟ้า-คำปรารภจากข้าผู้ประพันธ์ โดย โสมสิริ,ดั่งเดือนค้างฟ้า-อารัมภบท จันทร์บนฟ้า

คำปรารภจากข้าผู้ประพันธ์

ผู้ปรารถนาเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งแห่งความทรงจำ

เป็นนิยามของนักเขียนนามปากกา โสมสิริ จากแรกเริ่มหลังตัดสินใจสร้างสรรค์ผลงาน ผู้เขียนเฝ้าถามตนเองมาเสมอว่าเป้าหมายแท้จริงของการเขียนงานแต่ละเรื่องคือสิ่งใด ผ่านมาตลอดจนย่างเข้าใกล้ปีที่สาม ค่อยรู้แจ้งว่าตัวผู้เขียนมีความปรารถนาให้ตัวละคร หรือเรื่องราวในงานได้เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำนักอ่าน

และดูเหมือนเป็นเรื่องยากพอสมควร เมื่อระลึกถึงชีวิตที่ผ่านมา เพราะขนาดบางคนที่เคยเห็นกันทุกวัน เมื่อถึงเวลาแยกย้ายไปตามทางของชีวิต...ไม่นานพวกเขาเหล่านั้นก็เลือนหายไปจากความทรงจำแล้ว หากเปรียบกับงานเขียน คงกลายเป็นเรื่องหินยิ่งกว่า เนื่องด้วยนักอ่านทุกท่านสัมผัสและรับรู้เรื่องราวของตัวละครผ่านอักษรเท่านั้น

การถ่ายทอดเรื่อง ดั่งเดือนค้างฟ้า จึงต้องอาศัยความผูกพันจากตัวละครที่มีต่อตัวละคร รวมไปถึงตัวละครที่มีต่อนักอ่าน จึงเป็นจุดเริ่มต้นของ ‘เดือน ดรัณภพ’ นักแสดงหนุ่มขวัญใจแฟน ๆ จอเงิน โดยภายหลังได้มีหนึ่งตัวละครที่เกิดขึ้นจากใฝ่ฝันเล็ก ๆ ของผู้เขียนคือ ‘ผกาย’ ซึ่งมีที่มาจากการตั้งคำถามว่า ‘หากตัวละครที่จากไปแล้ว ต้องการพื้นที่ในความทรงจำของตัวละครที่ยังมีชีวิตอยู่ จะเกินความสามารถของนักเขียนที่ต้องการพื้นที่ในความทรงจำนักอ่านไหม?’

เมื่อนำทุกส่วนประกอบเข้ากัน ดั่งเดือนค้างฟ้าเลยได้ถือกำเนิดขึ้น ทั้งนี้หนึ่งจุดประสงค์หลักที่นักเขียนตั้งใจอยากถ่ายทอดคือการเรียกร้องเรื่องความหลากหลายทางเพศ แม้ปัจจุบันจะมีการยอมรับอย่างกว้างขวาง แต่ยังมีเงื่อนไขบางอย่างอยู่ ถึงในตอนที่นิยายเรื่องนี้เผยแพร่ออกไปจะเป็นเพียงเสียงเล็ก ๆ ของนักเขียนคนหนึ่ง ทว่าในฐานะมนุษย์ขอเป็นหนึ่งเสียงสนับสนุนและหนึ่งแรงผลักดัน เพื่อให้มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงกฎหมายรับรองการมีความสัมพันธ์ฉันครอบครัวของผู้มีความหลากหลายทางเพศ

สุดท้ายนี้ ผู้เขียนยังหวังเล็ก ๆ ในใจว่า #ดั่งเดือนค้างฟ้า จะใช่เพียงชื่อหนังสือ แต่จะเป็นคำนิยามที่ใครสักคนมอบให้นิยายเรื่องนี้ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่สนับสนุนตลอดมา 

ด้วยรักจากผู้ปรารถนาเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งแห่งความทรงจำ

โสมสิริ

---

พูดคุยกันก่อนอ่าน

*สิ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นเพียงการชี้แจงในเรื่องของคำเตือน เพื่อให้นักอ่านได้พิจารณาก่อนตัดสินใจอ่านเนื้อหาจริง ซึ่งมีการกล่าวถึงเนื้อหาที่ยังไม่เผยแพร่ หากกังวลว่าจะเป็นการสปอยล์สามารถข้ามได้เลยนะคะ

๑.แม้คำโปรย โครงเรื่อง เนื้อหารวมไปถึงการบรรยายระหว่างทางเดินของชีวิตตัวละครจะทำให้ผู้อ่านมีความรู้สึกโศกเศร้า แต่ผู้เขียนขอยืนยันว่านิยายเรื่องนี้จบแบบสุขนาฏกรรมอย่างแน่นอน

๒.นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่และเหตุการณ์ทั้งหมดที่กล่าวถึง ล้วนเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน แม้จะมีฉากท้องเรื่องในอดีตกาล แต่ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงองค์กรหรือบุคคลใด ๆ ที่มีอยู่จริง

เนื้อหาบางส่วนกล่าวถึงการสูญเสียของบุคคลมีชื่อเสียง และคนสำคัญที่มีความผูกพันต่อตัวละครหลัก ซึ่งอาจกระทบกระเทือนจิตใจผู้อ่านได้ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการพยายามฆ่า การฆ่าตัวตาย บรรยายฉากเกิดอุบัติเหตุ มีตัวละครเสียชีวิต ถูกข่มขู่ให้กระทำความผิดเพื่อแลกกับผลประโยชน์ ทัศนคติและมุมมองของสังคมในนิยายมีความเห็นเรื่องเพศแตกต่างจากปัจจุบัน

ถึงกระนั้นผู้เขียนระมัดระวังและตระหนักต่อประเด็นนี้เสมอ เพราะการสนับสนุนให้สังคมยอมรับและเข้าใจความหลากหลายทางเพศก็เป็นหนึ่งในความประสงค์ของผู้เขียน หากมีข้อผิดพลาดประการใดที่ไม่เหมาะสม นักอ่านทุกท่านสามารถตักเตือนด้วยถ้อยคำสุภาพและแลกเปลี่ยนมุมมองกันได้เสมอ

ซึ่งผู้เขียนขอแค่ทุกท่านให้เกียรติผลงาน เคารพความพยายาม และใช้วิจารณญาณในการอ่านก็เพียงพอแล้ว สำหรับการเปิดใจให้กับนิยายเรื่องนี้

ปล.ในส่วนของบทนี้ แม้จะเผยแพร่ในภายหลัง แต่ผู้เขียนจะขอเรียงไว้เป็นบทแรกในหน้าสารบัญ (ก่อนอารัมภบท) เนื่องจากต้องให้นักอ่านพิจารณาความเหมาะสมของเนื้อหาอีกครั้ง ก่อนตัดสินใจหยิบนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาอ่าน

​