เรื่องราวของการสร้างรักในโลกแฟนตาซี ของชายต่างโลก สองสาวกำพร้า และมีอีก? ออกทำงาน ฝึกฝนเพื่อความแข็งแกร่ง แก้ปัญหาแห่งรักน่ารักๆ กับโลกใบใหม่พร้อมคนรักต่างโลก สองสาวและคนอื่นๆ? รัก!สู้!ทำงาน!
ในเล่ม 2 พบกับการเดินทางไปต่างประเทศแรกในต่างโลกของเขา เมืองโคมแดง พบกับท่านหญิงผู้ปกครองโสเภณีเป็นร้อยคน และเมื่อเขาและเพื่อนสมัยเด็กโตเป็นวัยรุ่นกันก็พากันค้นหาชีวิตที่ตัวเองชอบ และการเริ่มเข้าวัยโตเป็นผู้ใหญ่ กับการทำงานไปสร้างเนื้อสร้างตัวสร้างร้านค้าของตัวเองและหาลูกน้องที่ไว้ใจได้ รัก!ทำงาน!
รัก,แอคชั่น,แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ทำงาน,สร้างตัว,ฝึกฝน,เกิดใหม่ ,รักวัยรุ่น,นางเอกเก่ง,พระเอกเก่ง,หญิง-หญิง,ฟููตะนาริ,yaoi,หญิงรุก,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,ฮาเร็ม,แอ็คชั่น ,ต่อสู้,โรแมนติก ,โรแมนซ์,แฟนตาซี,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
8 เฮง เฮง เฮง
ตอนนี้ผมอยู่ในห้องนอน หลังจากนั้นเด็กๆทุกคนเล่นกันจนดึก ผมพาวีกับวิวไปเล่นกันหน้าท่านหญิงพร้ากเต้อเขแล้วถามคำถามเธอไปเรื่อยๆ เธอหัวเราะคิกคักกับความขี้สงสัยของผม แต่ตอบทุกอย่างแบบยิ้มแย้มจากใจ
เท่าที่ผมถามท่าน หนึ่งทองมีค่าเท่ากับร้อยเงิน หนึ่งเงินมีค่าเท่ากับร้อยทองแดง จากนั้นเนื้อกิโลละประมาณหนึ่งเงิน ถ้าสมมุติเงินบาท ราคาของอยู่ในยุคอดีตที่ราคาถูก แต่ตามกันนั้นเงินก็หายากตามไปด้วย ราคาไข่คือหนึ่งทอง อาหารหลักตามร้านขายไข่ต้มคือสลัดน้ำมันน้อยๆ แพงรองลงมาคือของหวาน
หนังสือวิชาการเล่มหนึ่งเท่ากับหนึ่งทองขึ้นไป มันแพง แปลว่าคนตีราคาความรู้ว่ามีค่า
ยืนยันได้ด้วยว่าการต่อสู้ถือเป็นเกียรติ ผู้หญิงท้วมบวกกับสะโพกใหญ่มีแววเป็นนางงาม แปลว่าโลกนี้ตอนนี้กำลังเข้าช่วงสู้และสืบสายเลือด
รองเท้าคู่ละสิบเงิน ผมถามเพราะพวกเราไม่ได้ใส่กันแต่ตอนฝึกก็ไม่ใส่อยู่ดี
ดาบเหล็กสองทองมันแพงกว่าหนังสือ ไม้ราคาถูก เนื้อไก่ 3 เงิน เนื้อหมู 2 เงิน เหล็กราคาแพงนอกจากที่วาโรซีเมียเรียเพราะนำเข้าจากทวีปตะวันตกระยะทางใกล้กว่า
ผมถามว่าทำไมไข่แพงกว่าไก่เธอบอกว่ามันไม่ค่อยออกไข่ตัวหนึ่งจะออกไข่น้อย เพราะที่โลกนี้มันเลี้ยงลูกด้วยนม มันออกไข่น้อยมากจนต้องฟาร์มไข่ต้องเลี้ยงไก่มหาศาล
เด็กกำพร้าไม่มีชื่อเป็นเรื่องปรกติ เพราะในที่สุดเราจะจากไปจากที่นี่ มันเลยเป็นสิทธิ์ตั้งชื่อของผู้อุปถัมภ์
แล้วก็คำถามทั่วไปเกี่ยวกับสภาพความเป็นอยู่ของคนปรกติ มันไม่มีอะไรแปลกมาก เหมือนเราอยู่ในยุคโบราณที่มีกึ่งมนุษย์ จากนั้นพวกเราก็เข้าไปอาบน้ำทีละคน จากนั้นเราเจาะหูทำสัญลักษณ์เด็กกำพร้า และได้รู้ว่ามันมีสแตนเลสที่ใช้ทำเป็นห่วงต่างหู จากนั้นได้รู้ว่าวาเนสซ่าเป็นเด็กกำพร้าเพราะเธอก็ใส่ที่หูแหลมๆของเธอเหมือนกัน
ผมมองวีกับวิว หมายเลขหนึ่งเด็กแมว และหมายเลขสองเด็กแมงมุม พวกเธอกำลังยืดตัว ผมไปหาพวกเธอ
“พี่ต้องดูร่างกายพวกเธอเพื่อเตรียมสำหรับพรุ่งนี้”
วีกับวิวทำหน้าสับสน
“ยืนมาข้างหน้าแล้วกางมือออก แบบนี้”
ผมยืนกางมือไว้ข้างหน้าสองมือ
วิวทำตามก่อน จากนั้นวีช้ากว่านิดเดียวผมดูร่างกายวี
ผิวเธอสีแทน ผมสีดำ ดวงตาสีเหลือง นัยน์ตาเหมือนของคน เมื่อริมฝีปากอ้านิดหน่อยจะเห็นเขี้ยว ผมดูกล้ามเนื้อต่อ
ต้นแขนกับต้นขาเธอใหญ่กว่าปรกติ ช่วงหลังเข่าเห็นเส้นเอ็นชัดเจน ฝ่ามือฝ่าเท้ามีอุ้งแต่เกร็งให้แข็งได้
ตรงนิ้วมีชุดกล้ามเนื้อหนากว่าปรกติชัดแล้วกางเล็บได้ผมลูบปลายเล็บเพื่อตรวจดูความคม
“โอ้”
“อุ้ยพี่แปดเป็นอะไรมั้ย”
นิ้วผมเลือดออกมันค่อนข้างลึกแต่เลือดไม่ออกมาก ผมเมินความเจ็บ ผมต้องไปล้างแผลก่อน
“พี่ไปล้างก่อนนะ”
“อื้ม”
“เป็นอะไรอ่ะ”
“เป็นแผลน่ะเล็บค้มคมดีจัง”
ผมตอบวิว
“มันดีเหรอ มนุษย์ไม่เห็นมีเลย”
ผมตอบวีที่สีหน้าเธองงๆ วิวไม่พูดอะไรยังยืนกางมืออยู่
“ร่างกายทุกคนธรรมชาติสร้างมาไม่เหมือนกันนะ มันคือธรรมชาติของทุกคน”
“อย่างนั้นเหรอ”
“ถ้าอย่างนั้นหนูถึงมีแปดขาอย่างนั้นเหรอ”
“มันเป็นธรรมชาติ แต่ยังไงก็พี่ไปล้างแผลก่อนนะ”
ผมออกไปล้างแผล เมื่อถึงห้องน้ำ ผมเหลียวดูสบู่ประหลาด มันประหลาดเหมือนเดิม ผมล้างแผลคิดเรื่องร่างกายวี
มันคือแมวที่วิวัฒนาการเรื่อยๆมาเป็นคน แต่ตัวกล้ามเนื้อที่เคยแข็งแรงก็ยังคงแข็งแรงเป็นลักษณะอยู่ ผมต้องรีบดูลักษณะร่างกายวิว เด็กแมงมุมต่อ
ผมเดินกลับไปห้องนอน
“มาละ อ่ะหมายเลขสอง”
“จ้า!”
ผมดูร่างบนวิว ผิวเธอแทนเหมือนกันหน้าก็คล้ายกัน ตาสีดำ นัยน์ตาใหญ่กว่าปรกติเกือบสองเท่า เธอตาโตมีเขี้ยว ร่างแมงมุมเธอสีดำไม่มีขนเห็นชัดจากไกลๆ ต้องดูใกล้ๆ บั้นท้ายแมงมุมเธอทรงใบไม้ทั่วไปไม่แหลมมาก ขามีแปดขาตามธรรมชาติแมงมุม
ผมเรียกขาคู่หน้าสุดว่าคู่หนึ่ง เรียงมาเรื่อยเป็นหลังสุดคู่สี่ บอกชื่อมันกับเธอ สี่จะหนากว่าหนึ่งเล็กน้อย เมื่อตั้งต้นขาขนานกับพื้นและน่องของเธอตั้งฉากกับพื้น เธอถ่างและหุบได้ มันดีแม้ไม่มาก มันจะพอเตะได้เพราะเธอเธอหมุนตัวเร็วในระดับเสี้ยววินาที! โชคดีจริงๆ เธอสอนง่าย!
เธอมีเท้าขนาดประมานสามนิ้วยาวสองส่วนสามเท่ามือผม กำได้แต่ไม่สุด มันงอได้คือเรื่องดีมาก เธอจับทุ่มได้ทั้งสิบขา และที่เท้ามีอุ้งคล้ายแมวทุกอย่างและเกร็งได้
เธอนอนคว่ำหน้าได้ นอนหงายได้ ตอนนอนหงายหน้า ผมให้เธอไปแตะอุ้งที่สี่ มันห่างประมาณหนึ่งขา เธอกลิ้งได้ ที่เหลือคือฝึกการยืดตัว
ดวงตาล่างเหมือนนัยน์ตาสีดำที่เธอบอกว่ามันไม่เจ็บเมื่อเอามือลูบลูกตา ไม่มีปาก หลังบั้นท้ายแมงมุมเธอปล่อยใย มันเล็งได้ทุกทิศ ได้แต่ใยเธอยังเหมือนเส้นผมที่ไม่เหนียวเลย
“เสร็จแล้วจ้ะ พอเข้าใจแล้ว นอนเถอะ ออกกำลังกายมาแล้วต้องพักผ่อนให้หายล้า กล้ามเนื้อเหมือนเส้นผมที่หลายๆเส้นมัดรวมกัน เมื่อเธอใช้ดึงใช้ดันมันจะขาด พอเราพักผ่อนมันจะสร้างใหม่ให้แข็งแรงกว่าเดิม ดังนั้นการพักผ่อนสำคัญมาก นอนคือรีบนอน ยืดเส้นแล้วนอนอย่าให้ขาด เข้าใจนะ”
“ทำไมพี่รู้เยอะจัง”
วีถามเหมือนเคย สีหน้าเธอสงสัย วิวไม่สนใจเรื่องนั้น
“พี่เคยอ่านเจอในหนังสือพี่โดโรเธีย”
ผมไม่รู้ว่ามีมั้ย แต่เอาน่า
“อย่างนั้นเหรอ”
“หนูนอนล่ะนะ”
วียังคงรู้สึกมีคำถามแต่เมื่อวิวไปนอนเธอรีบตามไป ผมรีบจะไปนอนตามพวกเธอ
เอาล่ะร่างกายมันจะหายล้าเท่าไหร่ ที่หมายถึงสร้างกล้ามเนื้อทันไปมากเท่าไหร่
ผมนอน
*จิ้บจิจิ้วจิ้วจิ้บ*
ผมไม่ฝันอะไร
ผมตื่นมากับเสียงนก หมายเลขเก้าเด็กไก่ตื่นแล้ว กำลังออกไปอาบน้ำ
ผมลองตรวจดูร่างกายผมเอง มันไม่ล้าแล้ว ดี! ผมไปเรียกวีกับวิวอย่างเร็ว
“วันนี้เราจะทำทั้งหมดนี้กัน มาดูก่อน แล้วอย่าเพิ่งถาม มันจะยาว”
“หาวววว ได้สิ”
“ได้!”
วิวพร้อมตั้งแต่เช้า วียังงัวเงีย ผมไปที่เตียงแล้วออกกำลังตอนเช้าของผม
“จะไม่มีการออกแรงสุดสิบช้าสิบ มันเพื่อเตรียมร่างกาย”
ผมวิ่งไม่กี่รอบ พุ่งเข่าเข้าจับลม เข่าหนึ่งข้างวางถีบสไลด์ซ้ายขวา กลิ้งหน้าหลังซ้ายขวา นอนงอตัวดีดตัวเพื่อหนีหรือท่ากุ้งเพื่อนอนแล้วดีดตัว ผมทำทั้งหมดรอบเตียงเร็วๆ
เสร็จแล้วกระโดดม้วนตัวหน้าหลังซ้ายขวา ผมค่อยๆกระโดดหมุนล้มไปเป็นปีใช้มือตีลังการฃรอบเตียงหน้าหลังอีกครั้งผมอยากดูว่าสัญชาติญาณพวกเธอยังอยู่ไหม
เสร็จแล้วย่อจับเตียง
“ที่สำคัญคือขาท่อนล่างตอนย่อ เข่าต้องตั้งตรงชันกับพื้นทุกอย่างไม่เอียง หมายถึงตอนก้มไปข้างหน้าเข่าห้ามเลยเท้า ไม่งั้นเข่าอาจเสียได้”
ผมยกปลายเตียง
“แล้วยกทั้งหมดเข่าตรงๆขึ้น ใช้ต้นขา ตรงนี้จะออกแรง”
ผมตบต้นขาของผม
“นั่นแหละ เสร็จแล้วยืดเส้นสุดแล้วอาบน้ำ มันประมาณว่าวันนี้เราจะได้เล่นทั้งวัน”
“หนูก็นึกว่าพี่เพี้ยน”
“เหมือนกันเลย!”
“พี่ออกกำลังกายเพื่อตัวเอง ถ้ามีคนมองว่าเพี้ยนก็ไม่เป็นไร พี่รู้ว่าพี่ได้อะไร”
วีว่าผมเพี้ยนก่อนแล้ววิวก็เห็นด้วย
“แต่ห้องนี้คนเยอะอ่ะ หนูอาย”
“แต่หนูไม่อายหนูเล่นอยู่!”
วิวไม่อาย
“พื้นที่รอบเตียงเราถือเป็นบ้านของพวกเธอ เรามีแค่นั้น ใช้มันให้เต็มที่แต่ถ้า-”
“หนูจะทำ”
“ไปเริ่มละพี่”
วีตัดคำพูดผมแล้วหันไป วิววิ่งไปต่อรอบเตียงไม่หยุดเร็วๆ ผมเดินไปเตียงเธอ
“ทำแค่พอรู้สึกว่าได้ออกแรงพอดีๆแล้ว อย่าแรงมาก”
“แต่อย่างนี้แหละกำลังพอดีหนูเลย”
“อย่างนั้นเหรอ?”
ผมไปเตียงวีเธอกำลังพุ่งเข่าท่าสวยๆ
“นั่นแหละ แบบนั้นสวย! เก่งมาก”
เธอทำไปยิ้มไป ผมไปดูเตียงวิว เธอกำลังค่อยๆลองท่าทีละขั้นตอน มันสวย พวกเธอจำท่าพื้นฐานกันได้ดี แม้ว่าพอใช้ท่าจริงวิวจำได้ยากกว่า หรือเธอไม่ค่อยเชื่อการทำร้าย?
“นั่นแหละ ยังไม่ถนัดก็อย่าเพิ่งทำ เอาท่าสวยๆรอบเตียงได้แรงหน่อยๆก็เปลี่ยนท่า”
“จ้ะ!”
เธอยิ้มๆเหมือนกัน ผมถอยมาให้เห็นสองคนแล้วคอยดูพวกเธอเตรียมพร้อมร่างกาย
พวกเธอทำกันต่อไป
ผมได้ยินเสียงซุบซิบ ผมเมินไปมันแล้วสนใจที่วีกับวิว
พวกเธอเสร็จในประมาณสามสิบนาที
“สะบัดแค่สะบัดขา ควงเส้นเอ็นแล้วอาบน้ำ”
ผมพูดดังพอให้พวกเธอได้ยินแล้วผมก็รออาบน้ำหลังพวกเธอ
เมื่อผมน้ำที่นี่มีแต่น้ำเย็นใช้ขันตัก พี่ผู้หญิงเอลฟ์วาเนสซ่าเคยสอนว่ามีปลาทำน้ำอุ่นอยู่ แต่มันตัวละหนึ่งทองอ่างประมาณนี้ต้องใช้สามตัว มันมีสบู่สุดประหลาดถูกเรียกว่าเซอปุนที่อลิสสอนมา มันเป็นแมงกระพรุนหนวดฝอยๆเต็มตัว ยังมีชีวิตแล้วอึดมากมันราคาถูก พื้นฐานแล้วมันทำให้สะอาดและหอมพอสมควร แต่ไม่หอมเท่าเซอปุนแช่น้ำหอม
ผมกลับไปที่ห้องรวม เรียกวีกับวิวมายืนหน้าผม
“วิวย่อตัว แบบนี้ จำไว้ขาท่อนล่างตั้งตรงเด๊ะ แบบนั้นได้น้อยสุดกี่ขา?”
“สี่ ทำไมเหรอ”
“ถ้าอย่างนั้นของเธอเพิ่มการวิ่งสีขาเข้าไปเมื่อฝึกด้วย วีก็เหมือนกัน”
“ได้!”
“หืม? อืมได้สิ”
“ท่าแรก ตั้งป้องกันแบบนี้”
ผมเข้าท้าป้องกันพื้นฐาน เอาขาขวาไว้หลัง ซ้ายไว้ข้างหน้า มือขวายกมากันไว้หน้าคาง มือซ้ายยื่นออกไปข้างหน้าเล็กน้อย
“ย่อตัวลงนิดหน่อย”
ผมย่อ
“พี่ถนัดขวาพี่จะตั้งท่าป้องกันแบบนี้ ถ้าถนัดซ้ายจะสลับกัน”
“อ๋อของหนูต้องสลับ”
“เออออออ่”
พวกเธอเข้าท่า วิวถนัดซ้าย วีถนัดขวา จากนั้นเด็กแมงมุมพยายามปรับ แต่ท่ามันแปลกๆ
"ถ้าน้ำหนักร่างกายเธอมีสิบ เอาไว้ขาหลังเจ็ดแล้วขาหน้าสาม ยืนให้ถนัดว่าย่อได้เร็ว ตบเท้าได้เร็ว”
“ได้!”
“ได้!”
หน้าตาวีดูเริ่มสนใจ แต่วิวยืนไม่ค่อยถนัดเหมือนยืนขาเดียวอยู่
“เอาขาคู่สองเป็นขาหน้าละกันถ้ายังไม่ถนัด”
“โถ่ อย่างนั้นเหรอ ได้ๆ อุ้ย มันมั่นกว่าจริงๆด้วย”
“ดี”
เธอใช้สี่คู่สามคู่สี่เป็นเท้าหลัง คู่สองเป็นเท้าหน้า วางเฉียงๆให้ด้านขวานำเท้าซ้ายขึ้นขึ้นมาจนแขนกับขาคู่หนึ่งชี้มาข้างหน้า เธอยกการป้องกันได้ทั้งหน้าบนและหน้าล่าง
“ดีมาก! สวย! ต่อไปชกลม ชกแบบนี้ ซ้ายของหมายเลขหนึ่ง ข้างขวาของหมายเลขสอง ตอนแรกคลายมือ ตอนไปถึงกำมือกับข้อมือให้แข็งที่สุดยิงออกไปให้เร็วๆ ให้ตรงนี้กระแทก”
ผมชี้ไปที่กระดูกหมัด หลังมือ ณ โคนนิ้ว
“ตอนต่อยถึงเป้า ขาข้างไม่ถนัดกระทืบพื้นเท่าแรงตอนต่อย ทำให้เร็วที่สุด ทำให้ท่าสวยๆ! ตอนออกแรงหายใจออก ชู่ว แบบนี้”
ผมหายใจออกเร็วๆ
“ชู่ว ชู่ว ชู่ว”
วีเริ่มแย้บลม เธอทำได้แล้ว
“ยังไงอ่ะพี่”
วิวไม่เข้าใจ ผมทำอีกทีช้าๆแล้วแย้บ วิวคิดสักพักแล้วปรับท่าของเธอนิดหน่อยให้เอียงตัวนิดเดียว ต่อยแล้วกระทืบเท้าคู่ที่สองทั้งสองข้าง
“สวย! ต่อไปหมัดหลัง มันจะแรงกว่าหมัดหน้า”
วิวก้าวมาข้างหน้าแล้วต่อยหมัดตรง
“ตั้งท่าป้องกันอยู่กับที่ก่อนอย่าเพิ่งไปไหน ย่อตัวหมุนอยู่กับที่เอา”
“ชู่ว ชู่ว ชู่ว”
“ชู่ว ชู่ว ชู่ว”
“วีอย่าไขว้ขา”
ผมดูพวกเธอชกลม
“เอาล่ะ ต่อไปดูพี่ต่อยแปปนึง”
ผมตีศอก, ต่อยตรง, ฮุคและเสยคางใกล้ไกล, และสุดท้ายเตะ
“กระทืบเท้าหน้า ส่งแรงจากพื้นแรงๆ ให้ฟาดไปข้างตัวคู่ต่อสู้แรงที่สุด วิวใช้คู่สามคู่สี่หันให้เร็วที่สุดเอาแล้วรีบกลับมาตั้งป้องกันที่เดิม นี่คือเตะ”
“เอออ่”
“อื้มได้พี่!”
“ทำช้าๆให้สวยๆแล้วไวขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่ต้องแรงก่อนดูว่าได้มั้ย”
วิวสงสัยกำลังคิด วีตอบอย่างตั้งใจ
“หมายความว่ายังไงอ่ะ”
“ให้มันถึงเป้าหมายเร็วๆแต่เป้าไม่เจ็บน่ะหมายเลขสอง พอเข้าใจนะ เอ้าลองดู”
“ชู่ว ชู่ว”
“ชู่ว เอออ่ ชู่ว อ๋อ ชู่ว ชู่ว”
วีทำได้เลย วิวเตะไปงงไปพวกเธอทำสักพัก
“มันเหมือนท่าเลย!”
“ใช่ๆ!”
วีพูดนำให้วิวมาแล้วผมก็ยิ้มหัวเราะ
“เราใช้ท่าซ้อมท่าข้างนอกได้เมื่อเธอทำพื้นฐานเร็วๆได้แล้ว”
“เย้!”
“ได้!”
วิวดีใจ วีดูพร้อมจะทำและอดใจรอไม่ได้ ผมชกลมใกล้ๆพวกเธอ
“กินข้าวๆจ้า ทุกโคน เอ๋ เธอสามเล่นอะไรกันน่ะ กินข้าวๆ”
อลิสมา
“““คร้าบ””” “““ค่า”””
เราไปกินข้าว เมื่อเดินกันมาถึงห้องกินข้าวมันมีแกงโปรดของผมอยู่ ต้มข่าไก่ผมยิ้มร่า นั่งลง จ้องอาหาร
“เอ้ากินๆ”
เมื่ออลิสให้สัญญานผมไหว้ข้าวและเริ่มตัก ผมตัก มีสิ่งที่เหมือนเห็ดนางฟ้า เนื้อไก่และน้ำ ราดข้าว มันขาวข้นน้ำมัน
“พี่ใช้น้ำมันอะไรครับ”
“น้ำมันหมูจ้ะ”
ยิ่งดีเข้าไปใหญ่! รีบกินพร้อมข้าว ซดน้ำตามเข้าไปหนึ่งช้อน
“เป็นยังไงบ้างหมายเลขแปด อาหารโปรดพี่ อาหารดังทั่วทวีป ‘ต้มข่าไก่’”
รสชาติก็เหมือนกัน แม้แต่ชื่อก็เหมือนกัน แล้วอลิสชอบเหมือนกันด้วย ท่าทางวันนี้จะโชคดี
ผมตักสิ่งที่คล้ายมะขามเปียก เห็ด เนื้อไก่ สิ่งที่คลายใบมะกรูดรวมกันแล้วกินคำใหญ่ๆ
โอ้ ความข้นและมันของน้ำมันและน้ำที่คล้ายกะทินำมาแล้วตาด้วยรสชาติไก่ จากนั้นใบมะกรูดตีลังการม้วนหน้ามาส่งกลิ่นหอม ผมเคี้ยวจนใบมะกรูดพอละเอียดแล้วกลืนลงไป
“ดี๊ ดี มื้อนี้”
"ฮ่าฮ่าฮ่า ขอบคุณมากจ้ะ แล้วจะทำบ่อยๆนะ”
ผมดูรอบข้าง ทุกคนกินกันง่ายๆรวมไปถึงเด็กหมายเลขสิบเอ็ด โอ้พลังของอาหาร
ผมกินจนเสร็จ ขอจานที่สอง มันยังมีช่องว่างในท้องให้กินอีก แต่ผมพอแล้ว ผมขอบคุณมื้ออาหาร แกว่งขารอเข้าห้องรวม
ณ ห้องรวมเราหยิบตุ๊กตาที่เราเก็บเมื่อเล่นกันเสร็จตอนเย็นเมื่อวาน ผมหยิบหุ่นซ้อมทุ่มตัวเดิม จากนั้นพาวีกับวิวไปหน้าอลิส
“คำนับ”
พวกเธอคำนับจากนั้นผมคำนับให้อลิส
“ขอออกข้างนอกครับ”
“แต่เช้าเลยเหรอ ได้สิ อย่าเสียงดังนะ”
“คร้าบ” ““ค่า””
เราออกข้างนอก
“ชิ วันนี้ผมจะออกมั่งกับหมายเลขสี่”
“ได้ วันนี้เธอกินง่าย”
เด็กดวอร์ฟยิ้มร่า ผมออกไปข้างนอกเมื่อถึงข้างนอกกัน มีคนเดินไปเดินมาที่มีเผ่าแปลกๆเยอะ ทั้งตัวสีเขียวสีแดงสีดำ สีสันต่างๆ กับมนุษย์อยู่เยอะ ผมตัดสินใจเริ่มฝึก
“เอาล่ะ สูดหายใจเข้าลึกๆ เราจะเริ่มฝึก วิ่งรอบบ้านเหมือนรอบเตียงท่าละห้ารอบ เป้าหมายคือเราจะวิ่งกันให้ถึงสิบรอบ เตะต่อยเต็มแรง-”
“เตะใส่ใครอ่ะ”
วีถาม ผมรีบตอบ
“ให้เธอจินตนาการว่ามีตุ๊กตาใหญ่อยู่ข้างหน้า เมื่อใช้หมัด, ศอก, ออกแรงให้มันเลยเป้าไปนิดหน่อยแล้วกลับมาตั้งท่าป้องกันให้มั่นจากนั้นทำซ้ำ เป้าหมายคือท่าสวยๆ อย่างละสิบรอบ”
“ได้!”
“ได้!”
เธอสองคนพร้อม
“เอาล่ะท่าไหนไม่เข้าใจมาถามได้ตลอดเวลา เริ่ม!”
เด็กดวอร์ฟออกมาแล้วมองเราจากนั้นเด็กเอล์ฟมองพวกเราวิ่ง
เขามอง แล้วเขาพาหมายเลขสิบสี่ไปเล่นไกลออกไป
เราวิ่งได้เท่าๆกัน พวกเธอเร็วกว่าเมื่อวานเยอะ
“ชู่ว”
วิวพุ่งเข่า เอาเข่าขวานำไปข้างหน้าแล้วยืนจากนั้นสลับข้าง วีพุ่งตาม มันไกลกว่าผม เธอเริ่มแซงไป พวกเธอวิ่งไปเรื่อยๆ นำผมไปก่อน
ผมวิ่งตามไปตอนนี้พวกเธอลากเข่าข้างเธอทำถูกแต่ตั้งท่านาน เหมือนร่างกายยังจำแน่ๆไม่ได้ แต่ดีเมื่อตอนเช้าตรู่แล้ว นั่นดี โชคดีที่พวกเธอเร็ว!
เราทำกันได้เสร็จในห้าสิบนาที ผมเสร็จไล่เลี่ยกับพวกเธอ
“เอาละ ต่อย! ชู่ว!”
ผ่านไปสองเดือน
ตอนนี้พวกเธอทำกันคนละสิบรอบในสามสิบนาทีแล้ว มันเร็วกว่าผม
ก่อนพวกเราต่อยและเตะ
“แฮ่ก เมื่อไหร่เราจะทำทั้ง แฮ่ก หมดได้ทันอ่ะ ตั้งสิบที”
“เดี๋ยวก็ทำได้ อย่าท้อ มารวมกันมาพี่จะสอนตีเข่า”
““เย้!””
วีดีใจเท่าวิว ตอนนี้เธอทั้งสองเริ่มสนุกกับมันเพราะเธอได้รู้ท่าเตะต่อย
“เพิ่มท่านี้ จินตนาการว่าจับหลังคออีกคนไว้ แล้วอีกคนกำลังจับหลังคอเธอ ยกเข่าข้างนึงให้เร็วที่สุดพร้อมกันตอนนั้นกระชากหัวเขาเข้าใส่เข่า ทำทั้งตรงๆ แบบนี้”
“ตีเข่า!”
ผมตีเข่า
“ตีเข่าข้าง!”
ผมตีเข่าจากข้างๆ
“ตีเข่าเฉียง!”
ผมตีเข่าเฉียงๆ
“ง้างตีเข่า!”
จับคอในจินตนาการกระโดดต่ำๆถอยหลังเร็วๆแล้วตีเข่าแรงๆ
“เอาเลยฝึก!”
““ตีเข่า!””
สิบเดือนผ่านไป
เรานำตุ๊กตาออกมาวางข้างหน้าประตู วีกับวิววิ่งไปลับเล็บ แซงผมไป วีวิ่งไปลับเล็บ วิววิ่งตามไปเกาะต้นไม้อีกฝั่งแล้วจิกเล็บสลับกันข่วน พวกเธอลับกันที่ต้นราชพฤกษ์ที่ผมถามพี่อลิสมา มันชื่อเหมือนกันกับโลกเก่าเมื่อผมถามอลิสตอนมันกำลังโตมันโตเต็มที่สูงใหญ่ในปีเดียว
มันคือต้นราชพฤกษ์ที่ออกดอกตลอดปี ออกมาเหลืองทองอร่าม ซึ่งเมื่อต้นไม้มีแผลตอนวีกับวิวลับเล็บที่แผลน้ำออกมาซึ่งเป็นน้ำหวาน หรือ ‘ไซรัป’ หวานๆกลิ่นและรสชาติไม่เหมือนอะไรที่ผมเคยกินมา มันคล้ายกับต้นเมเปิลไกลๆแต่ต่างจากต้นเมเปิลเยอะ มันอร่อยมกๆ ผมเรียกมันว่าราชไซรัป ผมเคยให้อลิสกินเธอไม่เคยได้กินมาก่อนในชีวิตแล้วขอให้เก็บไว้ในหลังบ้าน ทั้งวาเนสซ่าและโดโรเธียตอนกินกันนั้นเบิกตากว้างแล้วยอมให้เก็บ มันมีเป็น 100 ขวดเล็กๆแล้วตอนนี้
ผมมาวางขายอยู่หน้าบ้านขวดละสิบเงิน ผมเก็บได้น้อยกว่าที่น่าจะเก็บได้จริงๆเพราะผมยืมกาละมังอลิสมา เธอให้ใช้แค่ใบเดียว ตอนเดือนแรกๆมันขายไม่ออกเลย จากนั้นมันขายจนเหลือครึ่งหนึ่ง
ผมแบ่งครึ่งไว้ทำลูกอมถ้วยเล็กๆโดยฝากอลิสซื้อวัตถุดิบแล้วอธิบายว่าวัตถุดิบแต่ละชิ้นทำอะไร โดยสุดท้ายอลิสถือไม่ไหวแล้วให้พวกเขามาส่ง แล้วมาเก็บค่าบริการกับผม
ตอนนี้พวกเธอทำเสร็จทั้งหมดในครึ่งชั่วโมงเรามารวมกันข้างหน้า วันนี้เด็กเอลฟ์มืดหมายเลขสามได้ออกมาบ้างคนเดียว เธอดูพวกเราเป็นความบันเทิงแต่ไม่ได้ขอทำด้วย
“เอาล่ะตอนเราพุ่งเราจะจับหลังต้นขา วีมายืนตรงนี้ที”
“ได้สิ”
เธอดูตื่นเต้น ผมพุ่งเข้าจับหลังต้นขาวี
“กวาดเท้าหลังเร็วๆมาไว้มั่นๆทั้งๆยังย่ออยู่ไว้ประชิดตัว คู่ต่อสู้ห่างเท่าหัวไหล่”
ผมวาดเท้ามาวางข้างเท้าซ้ายวี
“ย่อเข่าอย่าเลยเท้า แล้ว-”
ผมออกแรง
“สู้งสูง!”
ผมโยนเธอขึ้นไปข้างบน วีตีลังกาแล้วย่อลงพื้นเหมือนนักกายกรรม
“นี่เรียกว่า ‘จับทุ่ม’ จากจับแล้วทำอะไรสักอย่างตามด้วย มันจะมีจับรัดอีก ไหนลองสิวีวิว"
“จับทุ่ม! อุ้! วิวหนักอ่ะ”
“ววววี้”
*ควับ*
วิวหมุนตัวแล้วลงพื้น
ผ่านไปหนึ่งเดือน
“ท่าสวยทั้งคู่ คราวนี้เข้าท่าตีเข่าแต่ยังไม่ตีเข่า”
สองมือผมหลังคอจับคอวิว
“เป้าพวกเธอจะแย่งกันเข้าวงในคือจับหลังคอทั้งคู่แต่แขนเธอใกล้กันกว่า แล้วกดลงโดยไม่เริ่มตีเข่ากันไปเรื่อยๆ กดมาหาตัว แย่งกันชิงหลังคอโดยไม่ตบ, ไม่ข่วน, ไม่หยิก, ไม่กัด, ใช้แต่แรงแบบเร็วๆไม่กระแทกมากที่สุด ตอนกระแทกเราจะไว้ใช้กับผู้เป็นศัตรูจริงๆ ตอนนี้เรากำลังฝึกกันอยู่ เป้าหมายคือศัตรูจับเลยสะโพก จากนั้นทุ่มแล้วเอาตัวทับให้เร็วที่สุด”
พวกเธอเริ่มจับคอกัน วิวจับข้างในก่อน
“ส่วนวิวเมื่อหน้าอกเธอแตะพื้นแล้วห้ามหมุนร่างล่าง เพื่อให้ฝึกกันได้ ออกแรงทำเป็นจะหมุนแล้วตบพื้นหรือตบตัวคู่ต่อสู้แรงๆ ส่วนวีกับวิวทั้งคู่ ถ้าเธอเห็นอีกฝ่ายตบรัวๆแล้วแปลว่าพอ สำหรับการซ้อมจะมีกติกา สำหรับการสู้จริงกับผู้ที่เป็นศัตรู ตัดกติกาทิ้งไป ทำพอดีๆสำหรับการป้องกันตัว แม้ว่าเขาจะผิดหรือไม่ผิด นั่นคือเด็ดขาด แล้วเริ่มตั้งแต่ต้นใหม่”
วีกดวิวแล้วทับ
“เอออออ๋”
“ฮ่ะฮ่า”
“ตอนกระแทกพื้นตบพื้นแรงที่สุดทีเดียว แรงๆ!”
*ปึก*
เสียงวิวตบหญ้า จากนั้นพวกเธอจับคอกันใหม่จนผ่านไปประมาณสิบหน้านาทีจนการซ้อมเช้าไปถึงสี่สิบห้านาที
ผมตบมือ
*ป้าป*
สองเดือนผ่านไป
พวกเธอหันมาสนใจผม
“ต่อๆ ต่อไปเธอจะเริ่มจับกันหลังไหล่ แล้วชิงหลังรัดเข้าตัว วีมานี่แปป"
เธอมาข้างหน้าผม
“ตั้งท่าป้องกัน”
วียกแขนกันหน้าแล้วขาขวาไว้หลังจากนั้นย่ออย่างรวดเร็ว
“เริ่มแรก เราจะซ้อมพื้นฐานของการฝึกทุ่มพื้นฐานที่ก่อน เหมือนที่เราฝึกพื้นฐานของการโจมตีก่อนฝึกการโจมตีพื้นฐาน”
“เอ๋ พื้นฐานเยอะจัง”
“ยิ่งพื้นฐานแน่นยิ่งแน่นยิ่งปล่อยท่าได้ทั้งเก่ง, ทั้งบ่อย, และทั้งแรง พยายามเข้า”
““ได้””
เธอตอบพร้อมกันทั้งคู่ พร้อมเต็มที่
“จากท่าป้องกัน ย่อตัวลงยื่นแขนพอประมาณ เป้าหมายคือห่างหนึ่งก้าวแต่มือไม่ถึง แล้วไปชิงหลังกับใต้แขนศัตรู"
ผมพุ่งช้าๆไปมือขวาจับเหนือแขนซ้ายวีแล้วไปจับอยู่ที่หลัง ออกแรงกดเข้าตัว มือซ้ายลอดใต้วงแขนขวา
“จากนั้นเอาเท้าวางชิดที่สุดกับและหลักเท้ายังเป็นเจ็ดต่อสามอยู่ ตั้งท่ายืนมั่นๆใกล้ๆ สะโพกชิดกัน คนทำประชิดตัว แล้วยก!”
ผมชิดเท้าชิดสะโพกใกล้วีแล้วยกวีลอยขึ้นมาหน่อยนึง
“บิดแล้วพาหลังคู่ต่อสู้ไปลงพื้น เมื่อจับศัตรูตัวจริง ทำให้ลื่นไหลต่อเนื่องมากที่สุด เร็วที่สุด ตอนล้มลงพื้นกดศัตรูให้ไปเหมือนเอาตัวคู่ต่อสู้ตบพื้นตอนกระแทก พยายามเข้ายกคู่ต่อสู้ ยกหมุนไม่ขึ้นก็ใช้ลากหมุนแล้วล้มเอาแทน เอ้าเริ่ม! คนโดนพยายามตบกระแทกพื้นให้เร็วที่สุด! วีพุ่งเข้ามาคว้า!”
“ชู่ว”
ผมกระโดดถอยหลังแต่ท่อนล่างอยู่กับที่แล้วทับตัววีไว้ เธอเอื้อมมาจับขาหลังได้แต่ยกไม่ได้ ผมตบหลังเธอส่งสัญญญานยอมแพ้ วีปล่อย ถอยไปเข้าที่
“ไหล่, หลัง, และอกนาบพื้นแล้วคนทุ่มรีบทับ”
ผมคร่อมพื้น แล้วต่อย กำหมัดทุบ
“สะโพกกดสะโพกอย่าให้อีกฝ่ายดิ้นออกได้ เมื่อโดนคร่อมหาทางหนี ดีดสะโพกดันขึ้นแล้วใช้ท่ากุ้งดีดออก”
“มันจะทันเหรอ?”
วิวมีคำถาม
“ทำให้เร็ว มันเป็นทางออกพื้นฐาน เมื่อเธอโดนทับแล้วจะเสียเปรียบสุดๆ อย่าให้โดนทับได้ ตอนนี้พวกเธอจะยังไม่ตีลังกาม้วนตัวหนีกันเพื่อซ้อมพื้นฐาน เอนลงธรรมดายังไม่ต้องกดกระแทก ท่ากระโดดกันเราจะเพิ่มเข้าไปในตอนเช้า กระโดดล้มคว่ำหน้าวิดพื้น เข้าใจนะเริ่ม!”
*ป้าป*
สองเดือนผ่านไป
วีกับวิวตั้งท่าพร้อมเผชิญหน้ากัน วีพุ่งเข้าจับรวบขาคู่สองวิวอย่างรวดเร็ว วิวกดตัววีไว้ วีงัดแขนวิวออกแล้วล้มตัวดีดกุ้งออกรีบลุกแล้วเข้าท่าพร้อมใหม่
จากนั้นวิวพุ่งเข่าเข้าประชิดวี วีก้าวถอยอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดถอยหลังกางขาทับตัววิวไว้ วิวค่อยเดินขาคู่สามกับสี่เข้าใกล้สะโพกวิว จากนั้นวิวยกวีขึ้น แต่วีกอดหลังวิวขาชี้ฟ้าอยู่
จากนั้นวิวหมุนแล้วเอนเอาหลังกระแทกพื้น วีอาศัยช่วงเวลาที่ตัวกำลังล้มย้ายมาเอาต้นขาหนีบหน้าวิว
*ปึก*
วีตบพื้นโดยมีวิวทับหน้าอยู่ ณ เวลาถึงพื้นวีดีดตัวไปทับสะโพก ต่อยๆ ทุบๆใกล้ๆหน้า คราวนี้มันเป็นวีได้เปรียบอย่างสมบูรณ์ แล้ววิวก็ตบขาวีรัวๆ พวกเราสลับกันแพ้ชนะรวมถึงผมด้วย พวกเธอเก่งโดยธรรมชาติ
“เอาล่ะ วีมานี่หน่อย”
“ได้เลย!”
วีพร้อมสุดๆ
“ตำแหน่งจับทุ่มมี หลังกับใต้วงแขนไปจับหลัง จับยก หมุนล้มใส่พื้น”
ผมจับหลัง ยกพอขาลอย เตะขาข้างที่ได้ใต้แขนไปข้างหน้าแล้วหมุนล้ม
*ปึก* วีตบพื้นแล้วม้วนหลังออก
“ข้อมือกับด้านในต้นแขน”
ผมจับข้อมือ ไหล่ชนในต้นแขนวี หมุน เตะขาไปข้างหลัง ล้ม เมื่อถึงพื้นเธอม้วนหน้า
“ข้อเท้า ด้านในต้นขา”
ผมทำคล้ายมือลากล้มแต่ทำกับขาและข้อเท้าเมื่อถึงพื้นวีม้วนตัวด้านข้างออก
“ข้อมือใต้ต้นแขน”
มือซ้ายจับข้อมือวี มือขวาจับใต้ศอกวางเท้าขวาข้างหน้าวีหันหน้าเข้าหาแขน เอาสะโพกชิดยิงขาหลังมาตอกส้นเหนือพื้นให้เลยขาเธอไป ชิดสะโพกไหล่ดันใต้ต้นแขนก้มสุด ทุ่มข้ามไหล่
“ชู่ว”
วีหมุนตัวด้านข้างกระชากแขนคืนแล้วลงพื้นสี่ขา
“ชู่ว”
แล้วเธอก็พุ่งเข่าเข้ามาจับหลังต้นขาผม
“ตอนเช้า พวกเธอจะจับกันฝึกแย่งกันชิงจุดทุ่มแต่ไม่ทุ่มห้านาที”
“ตอนเช้าเพิ่มอีกละ”
“พี่อยากได้พื้นฐานแน่นๆ”
“แง้ว”
วีดูเซ็ง
“ต่อไปเป็นจับดัดข้อต่อ”
ผมจับข้อต่อส่วนต่างๆแล้วจับดัด ข้อมือ, ข้อเท้า, ศอก, เข่าที่ยาก, และหัวไหล่ที่ต้องเอาแขนวีแนบอก กระโดดไปขาหนีบแขนแล้ววางไว้ที่อกเธอ พอถึงพื้นเอาสะโพกดันแขนยืดตัวให้สุด
“และที่สำคัญที่สุด รัดคอ ขออนุญาตินะวี”
ผมเอามือซ้ายรัดคอ ข้อพับแนบหน้าคอรัดเข้าตัวแล้วพับแขน จากนั้นเอาข้อพับแขนขวารัดหลังข้อมือตรงสันแขน รัดเข้าทั้งแขน! ดันหัววีไปข้างหน้า!
วีตบแขนผมรัวๆ
“ได้ทุกทิศ พุ่งเข้ามา วิว”
“ชู่ว”
วิวพุ่งเข่าจับหลังขาผมเกือบได้ ผมกระโดดกางขาล้มตัวทับหลังเธอทัน จากนั้นผมรัดคอ ไม่นานเธอก็ตบแขนผมรัวๆ
“ที่สำคัญคือบีบนี่แต่ห้ามเอามือบีบ”
ผมชี้เส้นเลือดใหญ่ ณ คอ
“แล้วเพิ่มต่อยเตะจริงเข้าไปห่างช่วงหนึ่งศอกจากหน้า แต่ต่อยท้องต่อยเตะตัวเตะขา เตะเข้าไปได้เลย แต่ที่สำคัญ พวกเธอจะไม่ออกสุดแรงใส่กัน”
“เอออ่”
“ได้!”
วีเด็กแมวดูสงสัย วิวเด็กแมงมุมไม่มีคำถาม
“เน้นเร็วๆ ถึงเป้าให้ไว โดนต่อยไกลๆจะถึงหน้าหลบไม่ได้และกันไม่ได้สามทีถือว่าแพ้แล้ว จุดอ่อนคนอยู่ที่คางและตับ ส่วนพี่มีเป้าที่หว่างขาเพิ่มเข้าไปอีก แต่พวกเธอไม่มี ธรรมชาติพี่จะแข็งแรงกว่า เพราะทั้งโตกว่า และกล้ามเนื้อเยอะกว่าเพราะเป็นผู้ชาย ถ้าพวกเธอต้องงัดแขนพี่ เธอต้องพยายามยิ่งมากๆ ฝึกร่างกายให้มั่นๆ ให้มันเหนือกว่าพี่”
““ได้””
ผมจิ้มใต้โครงกระดูกวิวด้านขวามือของเธอ
“นี่คือตับ และกลางอกตรงนี้”
ผมจิ้มกลางอกใต้ราวนมของผมเองนิดหน่อย
“โดนทีเดียวถือว่าหมดยก ทำกันเร็วๆ เบาๆ อย่าออกแรงเยอะเด็ดขาด จำไว้ว่าเรากำลังฝึก ถ้าแพ้อย่าคิดมากถ้าชนะอย่าลืมว่ามันมีอีก จินตนาการเยอะๆ”
“ได้!”
“ได้!”
“แขนวีกับ วิวสำหรับขาคู่หนึ่งกับสอง เพิ่มข่วนเข้าไปด้วย กางเล็บออกแล้วเล็งไปที่คอ, ตา, และตับ ที่กลางอกนั้นทนข่วนไหว แต่พวกเธอจะไม่กางเล็บค้างไว้ใช้การกางเมื่อถึงเป้า เพิ่มข่วนเข้าไปตอนเช้า”
““เอ๋!””
พวกเธอดูไม่พอใจ
“พื้นฐานๆ”
“เอ้า เริ่ม!”
*ป้าป*
เจ็ดเดือนผ่านไป
ผมกำลังเข้าเผชิญหน้ากับวิว ผมตั้งท่า เธอตั้งท่า
“เริ่ม!”
วีให้สัญญาน
ผมแย้บซ้ายใส่หน้า
“พันธะพุ่งทิ่มหน้า! ว้าย!!! หนูขอโทษษษษษษษษษษ-”
จากท่าป้องกัน วิวพุ่งเข่าเข้ามาแล้วกระโดดเอาใต้ท้องแมงมุมใส่ผม สองขาซ้ายคู่หนึ่งกับสองเกี่ยวหลังเข่าขวาผม จากนั้นคู่หนึ่งคู่สองขาขวาดันหน้าผมจะให้โค้งลงพื้นไปข้างหลัง ผมเริ่มหงายหลัง
“ษษษษษษษษษษษษษษษษษ-”
ผมต้องม้วนกลางอากาศไปข้างหลัง
“ม้วนหลัง!"
ผมม้วนไปข้างหลัง แต่ผมลืมเอาแขนที่กดหน้าผมออก มันไม่ทันแล้ว มันจะเป็นแรงเธอบวกกับแรงผมล้มเอาหลังกระแทกพื้น!
“ษษษษษษษษษษษษษษษษษษ-”
เมื่อท้องร่างล่างเธอชิดสะโพกผมเธอเอาสองขาคู่สามและสี่เกี่ยวหลังเข่าซ้ายของผม จากนั้นสองขาซ้ายคู่สามคู่สี่กดสะโพกผมไว้ให้แน่นขึ้น มันกดทั้งสะโพกและหน้า มันเกิดขึ้นในพริบตา
“ษษษษษษษษษษษษษษษษษ-”
พอผมลอยทั้งสองขาแล้วจะล้ม วิวยังคงทับสะโพกผม กางขาออกเตรียมตบพื้น ผมต้องตบพื้นสุดแรงเกิด ไม่อย่างนั้นตัวผมจะได้รับบาดเจ็บแน่นอน
“ตบพื้นนนนนนน!”
“ษษษษษษษษษษ”
*ปึ้ก*
ผมฟาดพื้นด้วยแขนขวา มันหัก พอดีเลย ผมอยากดูว่าแขนหักกระดูกสร้างใหม่ให้แข็งกว่าเดิมใช้เวลากี่วัน!
ผมลุกขึ้นจับแขน ผมเมินความปวดแม้น้ำตาไหลออกมาตามอายุ
“พี่แปดเป็นอะไรมั้ย!”
“พี่แปด”
“สวย! แต่หักคะแนนเพราะใช้ท่า จำให้ได้ว่าเราฝึกกันไม่ว่าวิวจะตั้งใจชนะแค่ไหน แขนพี่หักเพราะพี่ไม่แข็งแรงพอ มันไม่มีอะไรหรอก ธรรมดาตามภาษาฝึกกัน”
“อย่างนั้นเหรอ คะแนนเอาไว้ทำอะไรอ่ะ”
“มันไม่มีความหมายอะไรมากหรอก แต่มีแปลว่ามีความสามารถ”
“เอ๋”
วีถามหน้าอยากรู้ วิวงงๆ
“แล้วก็ เรียกพี่วารี”
“พี่วารีเหรอ”
“พี่วารี! หนูขอโทษ”
วีมีคำถาม วิวขอโทษ พวกเธอน่ารัก ผมยิ้ม
“เอาน่าซ้อมกันต่อ”
มันเลยนิ้วโป้งมาประมาณครึ่งหนึ่งแล้ว ผมหันดูนาฬิกาที่เพิ่งเอาออกมา
แขนหนามันกำลังชี้ที่ประมาณครึ่งของบ่ายแขนเล็กชี้ด้านล่าง เห็นอลิสบอกว่าพอมันถูกขังอยู่ในกรงมันไม่ทำอะไรแค่ชี้เวลา หลับสุ่มเวลาที่ไม่เคยมีใครเห็น แต่สีหน้ามันดูมีความสุข มันแปลกๆ
“เริ่มตีลังกากลางอากาศได้! แล้วเริ่มหนีการทุ่มกลางอากาศให้ได้ วิวหมุนตัวได้ทุกทิศ เริ่ม!”
*แปะ*
ผมตบต้นขาแล้วยืนดูพวกเธอ
วิวตั้งท่าป้องกันก่อนจากนั้นวีทำตาม
“โอ้ อีกท่า วิวมาที่นี่ก่อน”
วิววิ่งมาเข้าท่าป้องกัน
ผมจับหลังคอเธอด้วยมือซ้ายกดลง
“ยื้อไว้ไม่ให้กดไว้นะ”
“ได้!”
จากนั้นผมกวาดขาคู่สามคู่สี่ที่ใช้เป็นหลักยืนแล้วใช้มือซ้ายผลักเธอไปทางขวาเธอล้มตะแคงข้างไปกับพื้น
*ปึก*
“จากนั้นพุ่งไปขึ้นคร่อม ท่านี้เรียกว่าหักเหลี่ยม”
“เย้ได้ท่าอีกแล้ว”
วิวดีใจ วียิ้มร่าเห็นเขี้ยว
“อ่ะฝึกกัน”
วีตั้งท่าป้องกันรอ วิววิ่งไปตั้งท่าข้างหน้า
“เริ่ม!”
วีตบเชือดคอในพริบตา
“แยก!”
“อุ๊ย เอาใหม่ๆ หนูเผลอ”
“สวย!”
วีรอในท่าป้องกัน วิวขึ้นท่ายืนป้องกัน
“เริ่ม!”
วิวเอาขาคู่สองจิ้มตับ
“แยก!”
“เออออออ๋!?”
วีไม่เชื่อ เหมือนเธอลืมสังเกตขาร่างล่าง
“คอยระวังขาร่างล่างด้วย จับระยะให้ได้แต่ อย่าเข้าไปชิด เริ่มห่างกันช่วงแขนเมื่อวีชกหน้า”
“เอ๋ แต่หนูเสียเปรียบนี่ขาหนูยาวกว่าอ่ะ”
วิวบ่น แต่มันเป็นธรรมดาที่จะบ่นเพราะเธอเสียความได้เปรียบไป
“ถ้าจะซ้อมให้ได้มูลค่ากันทั้งคู่มันต้องประมาณนี้และ ประนีประนอมไง”
“อย่างนั้นเหรอ อื้ม!”
ดี! เธอเข้าใจง่ายๆ
“พร้อม!”
พวกเธอตั้งท่าป้องกันพร้อมกัน
“เริ่ม!”
วีดีดถอยก่อน จากนั้นวิวก็ถอยออกไป
“ชู่ว ชู่ว”
วิวพุ่งเข่าสุดไกลสองครั้งเข้าประชิดจับหลังขาของวี
“ชู่ว”
วีกระโดดกางขาทับจากนั้นแขนนั้น!
“โดนทับหลังแล้วระวังแขนวีด้วยวิว เธอเสียเปรียบแล้ว หาระยะเข้าใหม่”
วิวกระชากแขนวีออกแล้วม้วนหน้าในพริบตาจากนั้นดีดออก อยู่ในระยะหมัดวีพอวิวยืน
“ชู่ว ชู่ว”
“สวย! ให้ท่าต่อเนื่องกัน”
วีแย้บซ้ายและเตะซ้ายใส่ตรงตับ แต่วิวเอาศอกกับขาคู่สองยกมากัน
“ชู่ว”
วีพุ่งทำท่าจะจับใต้สะโพกวิว วิวกระโดดกางขาทับตัว แต่วีรีบม้วนหน้าสไลด์เข่าเอาเข่าเป็นหลักแล้วหมุนไปคว้าใต้สะโพกใหม่ เมื่อ ณ เวลาวีคว้าใต้สะโพก
“ชู่ว”
วิวกระโดดสูงเท่าหัววีแล้วกลิ้งกลางอากาศไปข้างๆแล้วลงมาหันหน้าใส่วี
“วีจับทุ่มจะเสียเปรียบหาที่ดัดไม่ก็ดีดตัวออกไปโจมตีไกล”
"ชู่”
วีคว้าสะโพกแล้วเปลี่ยนเข้าจับข้อมือไหล่ชนข้างในต้นแขนแล้วหมุนแบบกระชากยื่นขาไปขัดหลัก แล้วหมุนให้ศูนย์น้ำหนักท่อนบนเลย วิวกระโดดข้ามแล้ววิ่งตามแขน พวกเธอหมุนอยู่กับที่
“ชู่ว ชู่ว”
วีจับแขนหมุนอยู่กับที่แต่วิววิ่งทันจากนั้นเริ่มสะดุด
“แปดขาเธอจะแรงเยอะกว่าแขน!”
ผมบอกวิว วิวกระโดดเอาแปดขาถีบหลังวีแล้วดึงแขนออก
“ชู่ว”
“ชู่ว”
วีหันหลังแล้วพุ่งเข่าอย่างรวดเร็ว วิวก็พุ่งเข่าเหมือนกัน
“ระวังหัวชน! เอาซบบนไหล่ หัวเอียงซ้าย!”
พวกเธอพุ่งเอาหัวเฉี่ยวกันกันแล้วได้จุดทุ่มที่หลังทั้งคู่
“ชู่ว”
“ชู่ว”
“ชู่วชู่ว”
“ชู่วชู่ว”
พวกเธอหมุน วิวหมุน จากนั้นวิวหมุนสองที แล้ววีก็หมุนซ้ายขวาพวกเธอยื้อกัน
“วีเสียเปรียบอยู่ น้ำหนักวิวมากกว่า ระวังโดนยก!”
“ชู่ว”
“เอออออ๋”
วีย้ายไปจับคอแล้วตีเข่าเข้าหน้าวิว
“วี หนึ่ง”
“เอ๋?”
“เอ๋?”
พวกเธอรั้งกันแล้วหันมาถาม
“สามคะแนนจบยก! เริ่ม! สมาธิ!”
“ชู่ว”
“สอง! วีเสียเปรียบอยู่ ไม่จับทุ่มก็หาทางออก ไม่ก็จับคอเธอยื้อไว้ หาวงใน!”
“ชู่ว”
วีจะตีเข่าไกลเข้าหน้าวิวพอขาวีกลับไป วิวกระโดดม้วนหน้าแล้วเอาขาพาดไหล่แล้วรัดคอวี มันเร็ว
"คอๆ! ม้วนตัว”
วีรีบกระโดดแล้วม้วนตัวกลางอากาศผลักหลังวิวกระแทก
*ปึก*
วิวตบพื้น แล้วขาเธอหลุดจากวี แต่เธอรัดใหม่ได้
“หนู่ไม่-”
“สมาธิ!”
“ย้ากกกกกก!”
วิวจะพูด ผมรีบขัดเธอ แล้วเธอตะโกน แล้ววิวรัดคอวีได้ทั้งสองแขน
“ย้ากกกกกก”
วีรีบตบแขนวิวรัวๆ
“แยก!”
พวกเธอแยกมายืนห่างเข้าท่าต่อสู้
“เริ่ม!”
“ชู่วชู่ว”
“ชู่ว”
พวกเธอแย้บแล้วโยกหลบ แต่วิวต่อยสองทีซ้ายขวา หมัดซ้ายเข้าหน้า
“วิวหนึ่ง นั่นหมัดหนึ่งสอง สวย!”
“ฮึ่ม”
วิวดูไม่ยอม ดีดถอยหลัง พวกเธอเว้นห่างระยะกัน
“พอห่างๆหายใจลึกๆ”
“ซี้ดดดดดด”
“ซี้ดดดดดด”
พวกเธอหายใจเข้าลึกๆ
“ชู่วชู่วชู่ว ย้ากกกกกกก”
วิวพุ่งสามทีแล้วกระโดดเอาหัวทิ่มพื้นกลางอากาศ จากนั้นเข้ากลับหัวจับขาวี วีถอยห้าก้าวแล้วล้มหงายหลังแต่เธอเอาขาคู่ยันหน้าวิวไว้แล้วทั้งถีบทั้งผลักออก มันขาแมวปะทะขาแมงมุม
“แง้ววววววววว”
“ย้ากกกกกกกก”
วีถีบวิวรัด พวกเธอนอนยื้อกันโดยมีวิวอยู่ข้างบน
“ชู่ว”
วีง้างแล้วถีบ วิวทำหลุด เมื่อวิวลอยเธอม้วนหลังลอยขึ้นฟ้า
“วิวใช้ใย! วีตามเสยคาง!”
“อ๋ออออออ”
“ได้!"
วิวนึกออกเมื่อฟังจากเสียง วีตอบรับ วีเล็งง้างหมัดรอเสยคาง วิวยิงใยใส่พื้นไกลออกไป แล้วรีบไต่ใยหนี วีวิ่งตามจากนั้นเธอเสย
“ชู่ว”
“ชู่ว”
วิวพุ่งเข่าบนใยทำให้วีต่อยลม
“ชู่ว”
จากนั้นวีโยนหมัดซ้ายกะให้เลยตัววิวไป วิวดีดตัวถอยจากวีตามที่วีคิดอยู่ เมื่อเธอดีดตัวและหันมามันโดนหมัดโยนเต็มๆ
“วีสอง ระวังโจมตีต่อเนื่อง”
“ชู่ว”
“ชู่ว”
วิวจะจิ้มตัววี แต่ในพริบตาดีดตัวเองออกไปเตะลมจากนั้นวีเตะซ้ายใส่อากาศ
“ระวังตาล่าง มันเห็นเร็วกว่าเพราะเยอะกว่า เตะต้องเร็วกว่านี้!”
“ชู่วชู่ว”
“พี่บอกทำ-”
“สมาธิ!”
วีพุ่งเสยคางวิว วิวมัวแต่พูด
“สาม! แยก!”
“ซี้ดดดดดดด”
“ซี้ดดดดดดด”
““ฟู่วววววววววว””
“เท่ากันแล้วนะวิว”
“ฮ่ะฮ่าฮ่า เดี๋ยวหนูจะเอาคืน”
“นับก็ดี แต่อย่าเอามาคิดมาก ทำแต่ละยกให้ดีที่สุด สนใจร่างกายตัวเองให้เยอะๆ มีสมาธิกับมัน”
““ได้ พี่วารี””
ผมบอกวีกับวิว
“เริ่ม!”
“ชู่ว”
“ชู่ว”
วีเตะตับในพริบตาวิวพุ่งเข้าจะจับหลังขา แต่เธอพุ่งไปจะโดนเตะหน้า เธอยกแขนขึ้นกัน
“ชู่ว”
“ชู่ว”
วิวพุ่งเข้าจะจับหลัง วีรีบวางขาในพริบตากระโดดถอยหลังในพริบตา แล้วจะเตะใหม่ในพริบตา วิวเปลี่ยนจากจะจับหลังมาเอาขาคู่หนึ่งจะเตะตับ
“เย็นแล้วจ้า เข้าบ้าน เข้าบ้าน เข้าบ้าน”
