เล่ม 1 (1-21)
เรื่องราวของการสร้างรักในโลกแฟนตาซี ของชายต่างโลก สองสาวกำพร้า และมีอีก? ออกทำงาน ฝึกฝนเพื่อความแข็งแกร่ง แก้ปัญหาแห่งรักน่ารักๆ กับโลกใบใหม่พร้อมคนรักต่างโลก สองสาวและคนอื่นๆ? รัก!สู้!ทำงาน!
เล่ม 2 (22-41)
เริ่มเข้าสู่วัยทำงานเป็นครั้งแรกในชีวิตที่สอง กับการได้มาทำงานสายสู้ที่ซ่องใหญ่ เป็นเด็กคุมประตู การบอกข่าวร้ายกับเพื่อนสนิท สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยร้านใหม่ในโลกใหม่ และการเจอคนในฝัน เจ้าหญิงต่างแดน
เล่ม 3 (42-61)
การย้ายมาวังต่างประเทศตามแฟนเพื่อสร้างชีวิิตใหม่ รัก! ทำงาน! สู้!
รัก,แฟนตาซี,ชาย-หญิง,เกิดใหม่,ไซไฟ,ทำงาน,สร้างตัว,ฝึกฝน,เกิดใหม่ ,รักวัยรุ่น,นางเอกเก่ง,พระเอกเก่ง,หญิง-หญิง,ฟููตะนาริ,yaoi,หญิงรุก,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,ฮาเร็ม,แอ็คชั่น ,ต่อสู้,โรแมนติก ,โรแมนซ์,แฟนตาซี,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
34 เที่ยวบาร์
มันเป็นประมาณวันที่ 7 ในเดือน 9 ตอนผมอายุ 19 และน้องๆผมอายุ 18
ผมกำลังเลียตรงนั้นของสาวแมวเพราะวันนี้มันเป็นวันติดสัตว์ของเธอ
แม้มีน้ำหล่อลื่นที่ออกขาวๆหลั่งและเมื่อลองเอานิ้วมือซ้ายแหย่มันลื่นสุดๆทั้งจากน้ำลายผมและน้ำที่ออกมาจากตรงนั้นของเธอ
มือขวาของผมกำลังเล่นเม็ดนั้นกับตรงนั้นของสาวแมงมุมเพราะผมเพิ่งเลียของเธอเสร็จไปเหมือนกัน
เราทำกันอยู่ 2-3 ชั่วโมงแล้วโดยที่อาการติดสัตว์ของเธอดูเหมือนจะไม่เบาลง
เมื่อเธอสุดอีกรอบและน้ำออกมาเข้าปากผม ผมกลืนมันและไม่ได้พูดอะไร
“ดื่มเข้าไปเลยเหรอพี่ ไม่เป็นอะไรเหรอ?”
“พี่เคยหาข้อมูลดูที่โลกเก่า หมอบอกว่ามันดื่มได้ไม่มีปัญหา”
เมื่อวีสงสัย เธอถามผมขึ้นมาและถามผม ผมเลยบอกข้อมูลที่ผมเคยมีไป
โลกนี้ไม่ต้องกลัวโรคติดต่อทางเพศสันพันธ์อีกด้วย มันดีสุดๆ
มือขวาผมทำนิ้วงอและเล็งเกี่ยวให้นิ้วกระแทกจุดกระสันในตรงนั้นของวิว มันอยู่ก่อนเยื่อนั้นมันเลยทำได้
ผมเกี่ยวเร็วสุดชีวิตจนเสียงน้ำดังและน้ำแตกกระจายออกมาจากตรงนั้น เลอะเตียงไปทั่ว
เราเอาผ้ารองเตียงไว้ทั่วอย่างหนาเพื่อให้น้ำที่ออกมาไม่เปียกเตียง
ผ้ามันชุ่มน้ำหมดแล้ว
เมื่อผมเกี่ยวแล้วลากนิ้วออกจากตรงนั้นของวิว วิวสุดอีกครั้งแอ่นตัวและฉีดน้ำลงที่นอนครั้งหนึ่ง
ขาแมงมุมสั่นและในที่สุดก็ล้มพับ
วิวนอนเอนมาและคลานมาดึงกางเกงผมลง
ของผมมันแข็งอยู่ เธอชักออกมาถกหนังหุ้มปลายและเปิดเลีย
ผมได้ยินเสียงเลียน้ำชุ่มอยู่จากนั้นผมถอยหน้ามาพูดกับพวกเธอ
“หิวยัง? กินไรมั้ย?”
ตอนนี้มันจะเริ่มเย็นแล้ว วันนี้ธุระเราเสร็จหมดแล้วและเราไม่ได้มีงานอะไร ผมถามความหิวพวกเธอ
ผมลงเลียต่อแบบอมและใส่ลิ้นล้วงไปล้วงมา
“ตอนนี้มันเหมือนอยากกินแค่อะไรกระจุ้กกระจิ้กให้หายอยากแค่นั้นอ่ะ แต่ไม่ได้หิวเป็นข้าวหนักๆ”
วีตอบทั้งหน้าแดงๆ เธอเขินนิดๆเพราะเราเพิ่งเปลือยให้กันเห็นไม่ถึงปี
ผมหวังว่าเธอจะชินและเธอทิ้งอารมณ์เขินไปเพื่อให้เซ็กส์ไม่สอดใส่มันดีขึ้น
ผมมองวิวและวิวเลียไม่เขิน เธอถอนหน้ามาและชักของผมเร็วๆ
“หนูก็เหมือนกัน”
ผมเลียไปคิดไปอีกครั้ง วีแตกใส่ปากผม โดยที่รอบนี้ผมแลบลิ้นเลียและสะบัดหน้าใส่ตรงนั้นของวี
น้ำกระจายไปทั่วและหน้าเธอแดงมากขึ้น ผมถอนหน้าหลังวีน้ำออกเสร็จ
“ไปบาร์กันมั้ย?”
เมื่อผมถามวีเอี้ยวตัวลงเกี่ยวขาผมลอยและผลักตัวผมนอน
ผมเหมือนลอยแล้วลงนอนอยู่กับที่
วิวม้วนหลังหลบเท้าผมเลยไม่เป็นอะไร
เมื่อผมลงนอนวีขึ้นคร่อมผมอย่างรวดเร็ว
ผมดูเรื่อนร่างวีอีกครั้ง
หน้าอกเธอกำลังเล็กๆสนุกมือ วีหัวนมกำลังน่าเล่นและลานนมพอดีๆเหมือนวิว
ผมดูหุ่นเธอ
มันเหมือนนักกีฬาเมื่อเปลือย กล้ามทุกส่วนเธอชัดแต่ไม่ปูดโปนขึ้นมา
เธอมีเอวชัดแม้ว่าตัวเป็นกล้ามและต้นแขนต้นขาเธอใหญ่กว่าทั่วไป
เธอเอาของเธอสีของผมเกือบจะเข้าไปจริงๆอยู่หลายครั้ง
ใจผมเต้นเร็วเพราะกลัวมันใส่เข้าไปจริงๆ
เธอสีเกือบอยู่เกือบ 5 นาทีแต่มันไม่ใส่เข้าไปจริงๆ
ผมโล่งใจเมื่อเธอหยุดสีแล้วก้มจูบปากแทงลิ้นลึก
เราจูบกันไปเรื่อยๆ
จากนั้นวีหยุดจูบและลงไปอมของผมมิดอันถึงหลังคอเธอ เธอไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเลย
“โห พี่วี”
วิวถึงกับตะลึงกับความใจกล้าของวี
แต่มันรู้สึกดีมากและผมไม่พูดอะไร
ผมมองเธอทำหน้าร้อนๆนิดหน่อย
ไม่นานผมก็สุดและเธอกลืนน้ำไปเรื่อยๆ
สุดท้ายเธอส่งเสียงจากการใช้ปากดูดแรงๆแล้วตรงนั้นหลุดออกจากปาก
แล้วเธอมาแลบลิ้นใกล้ๆหน้าผมแล้วไม่ยอมจูบผม
เราอาบน้ำแต่งตัวกัน วีใส่ชุดที่สวยที่สุดของเธอซึ่งมันเป็นเสื้อเกาะอกเหมือนชั้นในกีฬาและกางเกงสายฝอที่ผมผลิต
เธอใส่แบบรัดชัด
“เปลี่ยนให้มิดชิดดีกว่ามั้ยวี?”
ผมเสนอความคิดให้เธอแต่เธอส่ายหน้า
วิวเลือกชุดน่ารักๆลายลูกไม้เยอะที่เห็นเนินหน้าอก แต่กระโปรงเป็นแบบสั้นๆฟูๆ
เมื่อเราแต่งตัวกันเสร็จ เราเดินไปถามดงเสือดอกเล่นน้ำ
“มีบาร์ไหนมีวงดนตรีเล่นมั้ย เอาแบบที่มีลานเต้นนะครับ”
“อืม ถ้าอย่างนั้น มีที่ ‘สวนดอกกุหลาบแดง’ ค่ะ แต่มันแพงนิดหน่อยนะ”
“ได้ครับ ไม่มีปัญหา”
ผมบอกพนักงานหญิงที่เคาน์เตอร์ไปว่าแพงผมก็ไม่มีปัญหาอะไร
ผมให้เคาน์เตอร์เรียกนกฟาเนิคให้และขึ้นรถนกฟาเนิคกัน
ผมนั่งแบบมีวีกอดและจับก้นไปตลอดทาง และวิวนั่นอีกฝั่งโอบคอผมและดึงหน้าผมให้หันไปจูบ
เรามาถึงบาร์ใหญ่ที่หน้าร้านไม่มีแถวเพราะมันเพิ่งเริ่มตะวันตกดิน
เรามากันเร็ว แต่วันนี้เรามีแผนจะเที่ยวกันทั้งวัน
เมื่อเข้ามาในร้านเราได้ยินเสียงวงแจ๊ซแบบมีขลุ่ยมาด้วย เสียงมันเข้ากันแปลกๆเพราะเขาเล่นกันดี และแซกโซโฟนกับขลุ่ยผลัดกันโซโล่
เพลงที่เขาเล่นเป็นเพลงเร็วที่น่าเต้นเพราะกลองชุด
ในร้านมันมืดๆ แต่มีแสงเพราะลิชหลอดแบบสีฟ้าอ่อนกับแดงทำให้ได้สีม่วงออกแดงเยอะหน่อย
เราไปโต๊ะยืนเพราะเราจะเต้น
เมื่อได้เมนูมา เมนูมันยาวเพราะค็อกเทลเยอะมาก
ผมสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ฮิตที่สุดในร้าน เอาไว้กินหลายคน
วีกับวิวเลือกอยู่นานและสุดท้ายเธอเลือกค็อกเทล 3-4 อย่าง
“กินหมดนะ?”
“หมดอยู่แล้วน่า”
“มันเป็นน้ำ”
เมื่อผมถามพวกเธอวีบอกหมดแน่และวิวพูดว่ามันเป็นน้ำ
“ตกลงกันก่อน”
“หืม?”
“ได้สิ”
เมื่อผมจะตกลงก่อนวีสงสัยและวิวเห็นด้วยเอาด้วยทันที
“พี่เอาแบบ ไม่เมามากจนไม่มีสติ”
วีกับวิวคุยกันก่อนเพื่อตกลง
จากนั้นวีหันมาพูด
“ไม่ให้พี่กลับกับคนอื่น และอย่างทุ่มให้หญิงที่ไม่ใช่เรา”
“ได้อยู่แล้ว”
ผมยืนยันกับวีว่าไม่มีปัญหาและเราเต้นกันเบาๆที่โต๊ะ
ระหว่างเราเต้นกันที่โต๊ะแล้วรอเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาผมนึกไปถึงตอนประชุม
“เอาล่ะตอนนี้เรื่องเงินเราคงที่ ไม่มีลดลง มันเพิ่มอย่างเดียว ตอนนี้มีประมาณนี้ตามที่นาบอกมา”
ผมประกาศในห้องประชุมด้วยหน้าตาจริงจัง มีผู้ชายเข้ามาใหม่ที่นาเจอตัวแล้วพามา
เรายังไม่รู้ชื่อเขา แล้วผมปิดการประชุมของวันนี้ เรื่องเงินเราดีอยู่
ผู้ชายหน้าใหม่อายุประมาณ 20 กลาง ใส่แว่น เดินก้มหน้ามาหาผม
“อ่ะ เอ่อ สวัสดีครับ ผม ช่ะ, ช่ะ, ชั่นส๊วนครับ”
“เคยทำงานอะไร มาจากไหน?”
“ผะ, ผมมาจากฝั่งใต้วาโรซีเมียเรีย โดยทำโฆษณาเรื่องอุบัติเหตุนกฟาเนิคครับ”
เขาดูไม่มั่นใจเพราะเอามือซ้ายจับแขนขวาอยู่ตลอดเวลาและพูดแบบไม่มองตาผม
“เอาล่ะ ที่พี่เป็นแบบนี้เพราะพี่ไม่มั่นใจในตัวเอง พี่จะใช้เงินกับเวลาเปลี่ยนตัวเองให้ดูดีขึ้นและมั่นใจขึ้น จากนั้น งานแรกของพี่จะเป็นหาแฟน!”
ผมบอกให้เขาได้ยินชัดๆ พูดถึงแล้วผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นโรคเรื้อรังมั้ย แต่เพราะโลกนี้ไม่มีโรคร้ายต่างๆ มันเลยทำให้ผมตีว่าเป็นอย่างอื่น
“โห งานแรกก็ยากเลย ละ, แล้วตัวงานจริงเป็นอะไรเหรอครับ?”
“งานมันจะแยกเป็นสองอย่าง อย่างแรกจะเป็นข่าวในดงเสือดอกเล่นน้ำกับฮาโมนี่ที่ประกาศร้านเปิดใหม่ ประกาศเรื่องคนที่มีเงินเดือนและค่าไถ่ตัวแพง เราจะประกาศตอนที่พวกเธอทำอะไรน่าสนใจ แต่พี่ต้องขอพวกเธอหรือเขาก่อน ไม่อย่างนั้น มันจะเป็นการเสียมารยาท และรายงานเหตุใหญ่ที่เกิดใกล้ๆดงเสือดอกเล่นน้ำ เราจะไม่รายงานอุบัติเหตุจากคนทำกับคนเช่นการขี่นกฟาเนิคประมาท เราจะไม่ทำให้ข่าวเราสลดใจ แต่แจ้งหากมีการปิดถนนหรือเหตุการสำคัญ อย่างเช่นพวกเหตุสุดวิสัย”
“เข้าใจแล้วครับ”
เขาเข้าใจงานที่เขาต้องมาทำอย่างง่ายดาย
เขาเป็นคนเข้าใจผมง่าย มันทำให้อยากคุยกับเขาต่อ
“อีกอย่างเป็นโฆษณาที่พี่รู้จักอยู่แล้ว มันจะทำเรื่องดงเสือดอกเล่นน้ำกับฮาโมนี่ โดยเอาสาวๆหนุ่มๆตัวแพงสุดเป็นแบบ เราจะต้องใช้รูปเยอะ โฆษณามันจะมีรูปบ่อย และข่าวมีรูปแต่ข่าวดัง”
“ถ้าอย่างนั้นเราต้องใช้คนวาดรูปเหมือน มีคนมากฝีมือที่ขายไม่ค่อยดีอยู่ทางใต้วาโรซีเมียเรีย ให้ผมไปตามตัวเธอมาทำงานก่อนมั้ย?”
“ทำแบบนั้นเป็นงานแรกก่อนอะไรๆทั้งสิ้น เราจะให้เธอ 3 ทองต่อเดือนเท่ากันกับพี่
“ข่ะ, ครับ!”
เมื่อผมบอกเรื่องโฆษณา พี่เขาพูดถึงคนวาดรูปเหมือน เราจะใช้คนนั้นแหละ เพราะมันเป็นการบอกฝีมือแบบปากต่อปาก มันไว้ใจได้มากที่สุดตอนนี้
ผมจ่ายเงินเดือนล่วงหน้า และค่าเดินทางประมาณ 2 ทอง
“นี่เงินค่ารถนกฟาเนิคและอาหาร ซื้อรูปวาดเธอ พาเธอไปกินข้าวให้อิ่ม เลือกเสื้อผ้าให้หล่อๆ แล้วค่อยพาเธอมาถ้าสนใจจะเดท สนเธอมั้ยล่ะ”
หน้าเขาแดงและเขาถูแขนตัวเอง
“หน่ะ, นิดๆครับ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งดี พวกพี่จะได้ทำงานด้วยกัน!”
“ครับ!”
เมื่อเขาบอกว่าถูกใจเธอนิดหน่อย ผมพูดถึงข้อดีให้พี่เขาอยากเป็นแฟนกัน
ผมจับไหล่เขาและเขาพูดอย่างตั้งใจ
“มั่นใจมากกว่านี้ พี่หล่อ แต่ใส่แว่น มันทำให้น่าค้นหาว่าทำไมถึงใส่ แต่ที่ผู้หญิงไม่อยากคุยกับพี่เพราะพอเธอนึกว่าพี่กลัวนู่นนี่ มันทำให้พวกเธอเลิกสนใจ แต่หน้าตาพี่ดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และตอนกลับไปการงานพี่ก็ดีด้วย อย่าลืม”
“ครับ!”
เขาดูมุ่งมั่นขึ้น ดูมั่นใจขึ้น
“เตรียมออกเดินทางได้เลย”
“ครับ ขอบคุณครับ!”
เขาขอบคุณผมและผมยิ้มให้เขา
“เตรียมออกเดินทางพรุ่งนี้ กลับบ้านไปพักผ่อน”
เมื่อผมบอก เขาพยักหน้าและเดินออกไปอย่างสุดมั่นใจ
“มั่นใจเกินไปครับ ลดลงหน่อย เอากลางๆ พอดีๆ”
“ครับ!”
เขาหันมายืนยันว่าทำแน่ และจากนั้นเขาเดินปรกติ แต่มั่นใจ
เมื่อเขาออกไปเฟทมา
“เฟท ซิ่นเนี่ยน มีอะไรล่ะ”
“เอิ่ม บางทีหนูกับซิ่นเนี่ยนไม่มีเงินซื้อของเล่นกันอ่ะ เราอยากได้เหมือนเงินประจำทุกเดือน เพราะคราวนี้หนูอยากได้ของเล่นราคา 1 ทองเราไม่กล้าขอใคร”
เมื่อเฟทบอกผมลองลงครุ่นคิด
ถ้าให้เธอน้อยเกินไป มันซื้อของเล่นได้ไม่เยอะ ผมไม่รู้ราคาของเล่นเลย
ผมตัดสินใจให้เธอเยอะๆ คุ้มๆ ไว้ก่อน
“พี่จะให้ 9 ทองต่อเดือน เวลาซื้อก็ซื้อสองอันเลยเพื่อไว้ให้ซิ่นเนี่ยนเล่นด้วย”
เฟทลอยเตี้ยๆ ซิ่นเนี่ยนอุ้มเฟทอีกแล้ว มันเห็นจนชินแล้ว เวลาที่ซิ่นเนี่ยนดีใจมาก
แต่เฟทมองซิ่นเนี่ยนยิ้มๆ และทำท่าเหมือนจับไหล่เขาให้เขาวาง หลังจากนั้นซิ่นเนี่ยนวาง
มันแปลกสุดๆ เพราะไม่มีใครมองเห็นซิ่นเนี่ยนซักคน เราไม่รู้เลยว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง
ถ้าคนวาดรูปเหมือนมาผมจะให้เขาวาดรูปซิ่นเนี่ยน
แต่เมื่อให้เงินเดือนเธอแล้ว ผมจะเลี้ยงเธอแบบห่างๆให้ทุกคนช่วยกันและไปสนุกอยู่คนเดียวไม่ได้อีกแล้ว
ตอนนี้เธอนอนกับนา โดยที่นาไม่ได้บ่นอะไรเลย และค่ากินค่าอยู่ค่าของใช้จิปาถะนาเป็นคนเลือกให้ตลอด
“อยากไปเลือกเสื้อผ้าของตัวเองมั้ย หรืออยากให้พี่นาเลือกให้?”
ผมถามเธอและหยิบเหรียญทอง 9 เหรียญให้เธอ
“หนูอยากเลือกเองซัก 2-3 ชุด หนูอยากลองใส่กระโปรงน่ารักๆ แบบพี่วิว ของพี่อเด็ปก็น่าใส่ แต่มันดูรัดๆ อึดอัดอ่ะ”
“งั้น กลับกับพี่อเด็ปแล้วกัน นับตั้งแต่วันนี้ หนูเป็นลูกเลี้ยงของพี่”
“พี่จะเป็นพ่อเลี้ยงให้เหรอ? ดูดิซิ่นเนี่ยน เราไม่ลำบากแล้ว!”
เฟททำท่าเหมือนยกซิ่นเนี่ยน แต่ผมไม่เห็น เห็นเหมือนเธอจับลมยกเท่านั้น
ผมบอกให้เธอกลับกับพี่อเด็ป
“พี่อเด็ป วันนี้ กับพรุ่งนี้ ตัดเสื้อผ้าให้เธออย่างเดียว ลองออกแบบเยอะๆให้เธอเลือกดู”
“อื้ม”
พี่อเด็ปพยักหน้าเหมือนพร้อมทำ
“ปิดหลังประชุมและแยกย้ายเถอะ”
ทุกคนลุกและพากันเดินออกประตูห้องประชุมในบ้านใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆดงเสือดอกเล่นน้ำ
พอผมมีบ้านใหญ่และห้องสำหรับรวมพลไว้ประชุมที่บ้านเช่า พวกเรามาประชุมกันที่บ้านกัน
บางครั้งพวกเราจะใช้ห้องประชุมที่ชั้น 6 ดงเสือดอกเล่นน้ำเพราะมันใกล้กว่า
หน้าที่การงานคนที่อยู่ชั้น 1 ในฮาโมนี่ไม่มีแล้ว และกลับมาทำที่บ้านแทบทั้งหมด นอกจากพี่คุมะที่ถ้าตัวเองว่างจะไปทำอาหาร
ตอนนี้ส้มตำขายดีมาก โดยเฉพาะส้มตำปูม้าแบบไทย กับส้มตำปูดองปลาร้า
บางครั้งเหล่าโสเภณีก็มาซื้อส้มตำกับข้าวเหนียวตั้งวงแบ่งกันกิน
ผมออกจากห้องประชุม
ที่ผมนึกถึงการประชุมเมื่อวานเพราะเวลาจะเที่ยวดื่มมันต้องคิดถึงการงานกับเหล่าคนที่เรารับเลี้ยงเป็นพ่อเขาก่อน
จะได้กินอย่างมีสติ วีเดินมาเต้นกับผม เธอใส่เกาะอกเหมือนชั้นในเล่นกีฬา
เมื่อเธอยั่วผมและผมไม่สีกลับ เธอถกเสื้อขึ้นครึ่งหนึ่งให้เห็นขอบลานนมเธอนิดหนึ่งแล้วส่ายให้ผมจับ
เพราะหุ่นเธอดีมาก ผมดึงมันลงอย่างรวดเร็วและหวังว่าจะไม่มีใครเห็น
แต่ผมดูรอบข้างแล้วได้เห็นกลุ่มเพื่อผู้ชายที่มากัน จ้องตาโต
เธอยังไม่ทันจะเริ่มกินเธอก็ขนาดนี้แล้ว
บางทีเพราะไฟมันสว่างไม่พอ เธอนึกว่ามีผมเห็นคนเดียว
เมื่อบรั่นดีของผมกับแก้วมา และค็อกเทลวีกับวิวมา พวกเราเกือบหยิบดื่มทันทีเพราะผมก็ทำท่าเหมือนจะกินเพราะดมกลิ่นอยู่
“เดี๋ยวก่อน มันมีพิธี”
ผมยกแก้วมาไว้ข้างหน้าผม
“ยกแก้วมา แล้วพอพูด ‘เอ้า ชนนน’ เอาแก้วมาชนกันและพูดพร้อมกัน เพื่อให้รู้ว่าเรามาฉลอง”
เมื่อผมบอกพิธีและเหตุผล วีกับวิวมองหน้ากัน เหมือนทำตัวไม่ถูก
“ยกแก้วที่จะกินก่อน”
พวกเธอยกแก้วหลังผมบอก
“เอ้า! ชนนน!”
เราเอาแก้วชนกันเบาๆให้มีเสียงดังเกิดขึ้น ดูเหมือนไม่มีใครที่เคยเห็นใครทำต่อหน้าต่อตาเลย
โต๊ะรอบข้างเริ่มทำเหมือนเราและเราได้ยินเสียงแก้วชนกันจากรอบโต๊ะ
ผมเลือกบรั่นดีเพราะผมมีสองอารมณ์ไม่เบียร์ก็เหล้าแรงแบบบรั่นดี
ใจผมก็อยากกินค็อกเทลเหมือนวีกับวิวซัก 3-4 แก้วเหมือนกัน วีกับวิวกินค็อกเทลแก้วแรกหมดแก้วอย่างเร็วและเลือกแก้วต่อไปที่จะกินต่อ
วีกับวิวเอาแก้วมาชนกันแบบเงียบๆแล้วเตรียมกระดกค็อกเทลแก้วต่อไปต่อ
“แก้วแรกมันเป็นยังไง?”
“ของฉันสั่งแต่แนวเปรี้ยวๆ มีมะนาวเกือบทุกแก้ว มันอร่อยดี แล้วของวิวล่ะ?”
“ของหนูออกหวานน้ำผลไม้ แก้วแรกเป็นสัปปะรด”
“อ๋อ”
เมื่อผมถามวีกับวิวถึงแก้วที่เลือก วีบอกเลือกเปรี้ยวๆ และวิวเลือกแบบรสหวานหอมผลไม้
เมื่อฤทธิ์แอลกอฮอล์เริ่มออกลายเราจูงมือกันไปเต้นที่ลานเต้น
มีคนเต้นอยู่บ้างแต่มันไม่เยอะถึงขนาดคนเต้นเบียดๆกัน
เราเต้นกันห่างๆได้ แต่เพราะพวกเธอมากับผม พวกเธออยากเต้นกับผม
ท่าเต้นวีมันเซ็กซี่ยั่วๆและออกแนวเป็นผู้ใหญ่ แต่ท่าของวิวเหมือนเด็กแมงมุมเต้นแปลกๆ
พวกเธอเต้นกับผมได้ประมาณชั่วโมงและพวกเธอปรึกษากันอยากไปเต้นกับคนอื่นดูบ้าง
เราตัดสินใจแยกย้ายกันไปเต้นกับคนอื่นดูซักชั่วโมงหนึ่ง เผื่อพวกเธอจะชอบแบบนั้นมากกว่า
ผมเต้นเหมือนจะจีบสาวสองสามคน แต่สุดท้ายผมรู้ว่ากลับไม่ได้ผมก็กลับไปเต้นคนเดียว
วีกลับมาหลังเต้นไป 4-5 คนจากที่ผมเห็น
วิวไม่กลับมาเต้นกับผมเลย แต่ผมว่านั้นปรกติสำหรับคนชอบหาเพื่อนเหมือนวิว
บางครั้งเธอก็แวะมา แล้วเห็นเราสีกัน จากนั้นอยากเข้ามาสีด้วยบ่อย
เพราะวีอยู่ช่วงติดสัตว์นี่เป็นครั้งแรกที่เธอออกมาและเกือบเปลือยหน้าอกให้คนอื่นเห็น
ผมมีความรู้สึกว่า ถ้าวีกับวิวอยากอยู่กับคนอื่นบ้างก็ไม่มีปัญหาเหมือนกัน
มันเป็นช่วงเวลาให้พวกเธอลองชีวิตวัยรุ่นไปด้วย
แต่วีกับวิวไม่เหมือนกัน
วีเป็นคนติดผม และติดการเสียดสีมาก
แต่ผมสนองเธอได้ทุกอย่างเพราะเรายังหนุ่มยังแน่นกัน
วิวพยายามมีคนอื่นอยู่หลายครั้งและมีเพื่อนเยอะ แต่เพื่อนที่เธอได้ไม่มีใครจริงใจไปกับเธอเลยซักคน
ไม่ผู้ชายคนนั้นคบเพราะวิวสวยก็คบเพราะว่าน่ารักดี
เราทำแบบนั้นจนถึงกลางดึกประมาณเที่ยงคืน
เราเดินกลับเพราะลืมไปว่าเรานั่งรถมาและเมานิดหน่อย
เมื่อเรารู้ตัวกลับถึงบ้านอาบน้ำอุ่นเปลี่ยนเสื้อผ้าผมเกี่ยวให้วีกับวิว และวิวอมสุดโคนให้ผมมั่ง
วันที่เราพากันไปดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มันเป็นวันที่วีกับวิวอมให้ผมครั้งแรกเหมือนกัน
มันดีจริงๆ แต่สำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆ มันเฉยๆ เราลองปรึกษากันจริงๆและตัดสินใจว่าเรามาเพื่อเที่ยวมากกว่า
