เรื่องราวของการสร้างรักในโลกแฟนตาซี ของชายต่างโลก สองสาวกำพร้า และมีอีก? ออกทำงาน ฝึกฝนเพื่อความแข็งแกร่ง แก้ปัญหาแห่งรักน่ารักๆ กับโลกใบใหม่พร้อมคนรักต่างโลก สองสาวและคนอื่นๆ? รัก!สู้!ทำงาน!
ในเล่ม 2 พบกับการเดินทางไปต่างประเทศแรกในต่างโลกของเขา เมืองโคมแดง พบกับท่านหญิงผู้ปกครองโสเภณีเป็นร้อยคน และเมื่อเขาและเพื่อนสมัยเด็กโตเป็นวัยรุ่นกันก็พากันค้นหาชีวิตที่ตัวเองชอบ และการเริ่มเข้าวัยโตเป็นผู้ใหญ่ กับการทำงานไปสร้างเนื้อสร้างตัวสร้างร้านค้าของตัวเองและหาลูกน้องที่ไว้ใจได้ รัก!ทำงาน!
รัก,แอคชั่น,แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ทำงาน,สร้างตัว,ฝึกฝน,เกิดใหม่ ,รักวัยรุ่น,นางเอกเก่ง,พระเอกเก่ง,หญิง-หญิง,ฟููตะนาริ,yaoi,หญิงรุก,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,ฮาเร็ม,แอ็คชั่น ,ต่อสู้,โรแมนติก ,โรแมนซ์,แฟนตาซี,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
55 รัก&งาน
เดือน 3 ผมอายุ 22
ตอนนี้มันเป็นประมาณครึ่งเดือนเข้ามาแล้ว
หลายอย่างเปลี่ยนไปจากช่วงต้นเดือน เช่น เรามีแผนกแต่งหน้า แต่ยังไม่มีของแต่งหน้า
และหอศิลปะของวิวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะใช้อย่างไรเพราะผมไม่ค่อยมีหัวศิลปะเท่าไหร่
แต่มันเป็นวิวที่ถนัดซ้าย และเธอน่าจะทำได้สบายๆ ไม่มีปัญหา
งานเธอจะเยอะไปไหม? ผมเป็นห่วงเธอ
ผมหันดูทางที่วิวนอน
เมื่อวานเรามีอะไรกันเธอเลยนอนแก้ผ้าแต่ห่มผ้าอยู่
ผ้าห่มเธอคลุมไม่ทั่วและผมดึงมาให้มันปิดได้มิดชิด
ผมลุกแล้วเตรียมตัวไปห้องน้ำ
แต่วิวลุกพรึบขึ้นมาเมื่อผมนั่งบนเตียง
“ตื่นแล้วเหรอ วารี”
“อืม ใช่”
“วันนี้ตื่นเต้นจัง”
หลังวิวบอกผม ผมก็ยิ้มๆให้เธอ
“แต่ฉันไม่มีความเห็นอะไรที่ช่วยเธอได้เลยอ่ะ”
“เรื่องศิลปะไม่ต้องก็ได้แหละ ฉันทำได้”
หลังผมบอกว่าช่วยไม่ได้เธอบอกไม่มีปัญหา
“เป็นแบบนั้นก็ดี”
วีตื่นมาหลังจากนั้นแล้วขยี้ตา
“ตื่นแล้วเหรอ วารี?”
“ตื่นแล้ววี หลับสบายมั้ย?”
หลังเธอถามผมแล้วผมถามเธอ เธอหน้าแดงเหมือนเขินอะไรซักอย่าง
เมื่อคืนเราลองทำกันช้าๆแล้วค่อยๆไป แต่พวกเธอมีอารมณ์มากและถึงจุดสุดยอดกันหลายครั้ง
เราไม่ต้องเปลี่ยนเตียงแล้วเพราะเราใช้ผ้าแบบกันเปียก
เราใช้เช็ดเอา แต่ตอนทำมันเป็นแอ่ง และมีเสียงน้ำตอนเรามีอะไรกันดัง
แต่เราชินกับเซ็กส์แบบนั้นแล้ว
เราลุกยืดตัวแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเตรียมไปอาบน้ำ
เมื่อผมเห็นทุกคนนุ่งผ้าเช็ดตัวเสร็จ ผมโอบเอววีกับวิวไปห้องน้ำ
เมื่อออกมาผมเจอกับเรฟเนสและอายะเดินมาพอดี
“ไปอาบน้ำกันมั้ย? เรฟเนส อายะ”
“ไปสิวารี”
เมื่อผมชวนเรฟเนสกับอายะพวกเธอก็ไปด้วย
เราเดินกันไปห้องน้ำแบบไม่รีบร้อน
เมื่อถึงห้องน้ำเราพากันล้างตัวแล้วลงอ่าง
“มีแผนอะไรกันวันนี้”
ผมถามเหล่าคนรักของผมที่ล้อมวงกันเป็นวงกลมในอ่าง
“ฉันไปเปิดร้าน”
เรฟเนสไม่ว่าง
“ฉันว่าจะเน้นออกกำลังกาย ฉันอยากเปลี่ยนหุ่น”
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันทำรายการออกกำลังแบบออกได้ทั้งวันไว้ให้ แต่ บอกไว้ก่อนเลย มันจะเหนื่อยนะ อายะ”
“ฉันไม่หวั่นหรอกน่าวารี จัดมา!”
ตาอายะกลายเป็นดวงไฟแล้วเอามือมาทำเป็นหมัดกำแน่นๆมีเส้นเลือดขึ้นข้างหน้าเธอ
“ทำไมถึงอยากเปลี่ยนหุ่นล่ะ?”
เมื่อผมถาม อายะหน้าแดงขึ้นมา
จากนั้นเธอเถิบมาให้ใกล้กับผม แล้วเอาหน้าไปที่หูเหมือนตั้งใจจะกระซิบอะไรบางอย่าง
“ฉันอยากเด้าเธอมันกว่านี้ วารี”
โอแม่เจ้า เหตุผลมันช่างยั่วยวนใจ
มันทำให้ของผมลุกขึ้นชูชันแต่โอกาสมันไม่ถูกต้องนัก ผมเลยไม่เกร็งแล้วปล่อยให้มันกลายเป็นปรกติ
ผมจูบอายะเบาๆแล้วมีการเอาลิ้นไปชนกันแค่พอได้ชิมๆน้ำลายของเรา
จูบของอายะมีรสชาติเหมือนกาแฟคาปูชิโน่ใส่น้ำตาลหวานๆ แล้วมีกลิ่นคาราเมลหอมๆนิดหน่อย
มันทำให้ผมอยากกินกาแฟขึ้นมา มื้อต่อไปผมจะสั่งกาแฟรสนี้
ถ้าเป็นชีวิตก่อนผมติดกาแฟกับคาเฟอีนมาก แต่ชีวิตนี้มันเปลี่ยนไปหมด
แม้คาเฟอีนไม่ได้มีผลร้ายกาจหนักหนากับชีวิตของคน แต่มันก็ยังถือว่าติด
แต่มาโลกนี้ ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับสมองหรือสารหรือฮอร์โมนต่างๆทั้งหลายที่ทำให้เราติดมันไม่มีอยู่
“ฉันจะไปเปิดร้านตอนเช้า แล้วก็ ฉันมีข่าวดี”
วิวพูดดีใจเกินใครทั้งหมด และผมก็รู้เหตุผล
มันเป็นอาคารที่ผมคิด
“ตอนเย็นได้เปิดหอศิลป์ใยแมมมุมแล้วจ้าาา”
เมื่อวิวพูดเสียงดังเธอยืนขึ้นด้วยแล้วตาก็กลายเป็นประกายดาวเจิดจรัส
มันเป็นอาคารที่ผมจำได้ว่ามันเสร็จวันนี้พอดี
คราวนี้วิวจะได้มีที่ไว้ระบายและหาเงินจากความคิดด้านศิลปะที่มีเยอะของเธอ
ดีสำหรับเธอ
ผมยิ้มให้วิวแล้วดึงมือเธอให้เธอนั่งลง
“ส่วนฉันก็ร้องเพลง แต่วันนี้มีงานแจกลายเซ็นกับจับมือคุย 3 นาทีด้วย”
แฟนคลับของวีเริ่มเยอะขึ้นหลังเธอเพิ่งร้องได้เดือนหนึ่ง
ความเร็วการเติบโตของธุรกิจนี้เป็นที่น่าตกใจ
“ฉันว่าจะไปหาพวกเธอนั่นแหละหลังเลิกงาน”
ผมวางแผนวันนี้ ผมมีเวลาว่าง 3 ชั่วโมงหลังเที่ยง
ผมไม่ได้เจอกับอายะนาน และผมอยากจะดูความคืบหน้าของเอวเธอซักหน่อย
ผมลุกจากอ่าง ไปล้างตัว แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำ
เหล่าคนรักของผมก็ทำเหมือนกัน เราทำอะไรพร้อมๆกัน
เราไปแต่งตัวกันที่ห้องของเรา แล้วเราก็เตรียมไปออกกำลังกาย
คนมากันเยอะที่ด้านหน้า
มันดูเหมือนพนักงานใหม่เราก็สนใจการออกกำลังกายด้วย
ผมต้องมีการเปลี่ยนรูปแบบการออกกำลังกายบ้างเพราะผู้หญิงเยอะกว่า
เอาแบบพี่พร้ากเต้อเขดีกว่า ที่พี่เขาเล่นโยคะ
ป่านนี้พี่เขาจะเป็นอย่างไรบ้าง
แต่เธอน่าจะเกษียณออกจากวงการนางงามแล้ว เพราะคนพูดถึงเธอน้อยลง
แต่เธอก็เหมือนไอดอลคนหนึ่ง
ผมเชื่อว่าเธอยังคงทำดีต่อไป ช่วยคนอื่น สอนเด็กๆ
เมื่อพูดถึงเด็กๆผมก็คิดถึงวาโร
แต่เราไม่ได้ห่างไกลกันเพราะเธอก็มาด้วยวันนี้
ผมคุ้ยความจำท่าโยคะต่างๆที่ผมเคยเล่นอยู่พักหนึ่ง
ผมอยากให้มันเป็นโยคะร้อนที่เผาพลังงานสูงและเหงื่อออกเยอะ
ทุกคนใส่ผ้ายืดของฮาโมนี่อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าไม่ได้เป็นปัญหากับการเล่นโยคะร้อน
และเสื้อผ้ามันระบายเหงื่อได้เร็ว เราก็ไม่ต้องกลัวเหงื่อท่วมตัวเหนียวๆกัน
“เอาล่ะ วันนี้เราจะฝึกแปลกๆบ้าง เราทั้งหมดจะพากันเล่นโยคะร้อนซักสองเดือน”
วียกมือแบบเอียงหัว
เป็นธรรมดาที่คนอย่างวีจะสงสัยกับคำแปลกๆที่มาจากต่างโลก
“อะไรคือโยคะร้อน?”
“มันเป็นการใช้ร่างกายยืดตัวแล้วทรงตัวท่าต่างๆ ที่เป็นการออกกำลังกายแบบช้าๆ ฉันว่ามันทำให้หุ่นดี แต่ฉันไม่เคยจริงจังกับมันเหมือนกัน เราจะเล่นโยคะร้อนเพื่อให้หุ่นเข้าทรง”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสู้”
วีเป็นแมวอารมณ์ร้อนที่ชอบการต่อสู้มากกว่าอะไรทั้งหมด
โยคะจะช่วยทำให้เธอใจเย็นขึ้นได้ไหม?
ผมเริ่มวอร์มร่างกาย แล้วต่างคนก็ต่างวอร์ม
เราใช้เวลาไม่นานเพราะเราทำแบบนี้กันบ่อยมากๆแล้ว
“เดี๋ยวฉันจะทำ”
“แล้วมันจะร้อนยังไง อากาศดีออกวารี”
“เอาน่า วี เดี๋ยวก็รู้”
ผมยิ้มให้วีแล้วเดินไปลูบหน้าม้าของเธอให้เปิดหน้าผาก
ผมเริ่มนำการเล่นโยคะด้วยท่าง่ายๆก่อน
เมื่อครึ่งชั่วโมงผ่านไปทุกคนเริ่มเหงื่อออกมากมาย
แดดมันช่วยให้การออกกำลังกายนี้ไฟแรงขึ้นด้วย แม้มันไม่ได้แรงหนักหนา ตอนนี้มันถือว่าอากาศดีมาก
เพราะมันเป็นช่วงเช้าล่ะนะ มันดีที่เราตื่นเช้าๆ
แถมมีเสียงนกและลมพัดให้รู้สึกเหมือนอยู่กับธรรมชาติมากขึ้นด้วย
พอผมเพิ่มความยากอีกหน่อยผ่านไปครึ่งชั่วโมงผมคัดสรรแต่ท่าที่ยากขึ้นสองเท่า
ทุกคนเริ่มเหงื่อท่วมและทรงตัวไม่ได้
ช่วงสุดท้ายผมคัดสรรมาแต่ท่ายากๆที่ใช้เอวเยอะมากเพื่อให้ช่วงเอวของทุกคนฟิตเข้ารูป
แต่ใจจริง ผมไม่ได้อยากทำหน้าที่เหมือนเทรนเนอร์ในยิม
เพราะชีวิตเก่าผมไม่ได้ออกกำลังกายมาก
เราออกกำลังกายกันเสร็จแล้ว
เราอุ่นเครื่องลงแล้วพากันไปอาบน้ำ
หลายคนเข้าห้องไปนุ่งผ้าขนหนูออกมา
แค่วันเดียวเอวผมก็ล้าแล้ว
แต่ผมยังไหวสำหรับแผนวันนี้
เรารีบอาบน้ำล้างเหงื่อโดยไม่ลงอ่างเพราะต่อจากนี้มีงานรอเราอยู่
ผมรีบแต่งตัวทหาร แต่วิวมาลูบไล้กล้ามท้องผมแล้วล้วงกางเกงไปจับของผมหน้ากระจก
เมื่อหันไปเธอใส่แต่ความว่างเปล่า
พูดอีกอย่างคือเธอเปลือย
เรามีเซ็กส์กันแบบไม่ถึงห้านาที
วิวดูเหมือนตามีประกายตอนผมปล่อยใน แล้วหน้าเธอมันดูมืดๆเหมือนวางแผนร้ายไว้ในใจ
เมื่อผมลุกแล้วกำลังดึงกางเกงในขึ้น
“วารี”
มันเป็นวีที่เรียก
ตาวีก็เหมือนจะทำเรื่องซุกซนอะไรบางอย่างอยู่
วีเอามือวางบนกำแพงแล้วเลื่อนกางเกงในลงให้เห็นร่องเนินขอเธอ
เธอเอามือเปิดรูรอต้อนรับผม
ผมมีเซ็กส์แบบไม่ถึงสามนาที
ตอนผมถึงจุดสุดยอดตาวีเหมือนมีประกายอะไรซักอย่างอยู่เหมือนวิวทุกอย่างเลย
พวกเธอวางแผนอะไร
ผมรีบแต่งตัวรีบวิ่งไปขึ้นโดรนแล้วขับเร็วไปค่ายทหาร
มันดีที่ผมเดินทางบนท้องฟ้า ผมมาถึงที่หมายได้อย่างเร็ว
ผมฝึกทหาร วันนี้ผมฝึกท่าแปลกๆและผมฝึกท่าแมงมุมที่ผมจำมาจากวิวให้พวกเขา
เมื่อเสร็จมันก็ถึงเที่ยง
หลังเที่ยงเป็นเวลาที่เลือกได้ว่าจะทำอะไร
เพราะอายะพูดไว้อย่างนั้น มันยังสะท้อนอยู่ในหูให้รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงแว่วๆอยู่เลย
ผมบินไปฮาโมนี่ จอดข้างหลังแล้วไปร้านคุมะ
ผมอยากกินกาแฟคาปูชิโน่หวานๆใส่คาราเมลแบบที่อายะกินตอนเช้า
ผมสั่งอาหารเป็นเฟรนซ์ฟรายเขย่าซาวด์ครีมและหัวหอมถ้วยใหญ่กับเบอร์เกอร์ปลาสามชิ้น
และขาดไม่ได้คือสลัดผักเทาซันไอซ์แลนด์ถ้วยใหญ่ใส่ธัญพืชต้มเยอะๆ
ผมรีบกิน แต่ทุกอย่างมันเยอะ ผมเลยใช้เวลากินเป็นชั่วโมงอยู่
ผมไม่ต้องกลัวท้องย่อยของเหล่านี้ไม่ได้เพราะน้ำมันก็มีค่า แล้วแป้งก็มีค่า
ผมรีบออกฮาโมนี่แล้วขับโดรนกลับบ้าน
ผมรีบไปแต่งตัวชุดที่ดูเป็นผู้ใหญ่เพราะอายะชอบแบบนั้น
ผมไปที่ห้องอายะ เข้าห้องไปพร้อมดอกไม้
มุมมองแม่บ้าน
“ตายแล้ว คุณวารีถือดอกไม้เข้าไปแล้ว นี่เธอถ้าไม่อยากได้ยินเสียงแปลกๆ รีบกวาดรีบไปหน้าที่อื่นเถอะ”
“ค่ะ”
เมื่อเพื่อนแม่บ้านพูดขึ้นมาฉันก็งงกับสิ่งที่เธอพูด
นี่เป็นอาทิตย์แรกที่ฉันเปลี่ยนอาชีพมาเป็นแม่บ้าน
ฉันเคยเปิดร้านอาหาร แต่ฉันไม่ได้รักการทำอาหารมากมายอะไรขนาดนั้น
และเมื่อมันขายดีๆ มันเริ่มเหนื่อยมากกว่าสนุกฉันเลยเลิกมาหาอาชีพที่ได้เงินเท่ากัน
ฉันเลือกมาที่ฮาโมนี่ แต่มันมีเพิ่มเงินเดือนสองเท่าถ้าสอบคัดเลือกมาเป็นแม่บ้านของคุณวารี เจ้าของฮาโมนี่ได้
ฮาโมนี่เป็นห้างใหญ่ที่เพิ่งเปิดเมืองวาโรซีเมียเรียใหม่ๆ
ฉันกวาด โดยที่ฉันเร่งความเร็วขึ้นนิดเดียว
จากนั้นฉันได้ยินเสียงคนร่วมรักกันอย่างดัง
“เห็นมั้ย งานฉันเสร็จแล้ว ไปล่ะ”
เพื่อนฉันเข็นรถเข็นอุปกรณ์ทำความสะอาดไปที่อื่น
ฉันหน้าแดง
คุณวารีเป็นคนอย่างนี้หรือ?
เสียงคนมีอะไรกันดังออกมาตลอด มีแต่เสียงคุณอายะกับคุณวารี
ฉันอายุก็ไม่ใช่น้อยอยู่แต่ก็ไม่แก่มาก
และเหตุผลที่นำฉันมาทำงานที่นี่คือเงินก็จริง งานมันง่ายกว่าเกือบเท่าตัวเลย
แต่มีอีกเหตุผลคือฉันอยากหาแฟนมีฐานะ
ฉันต้องทำหน้าที่ตามเงินเยอะๆที่ฉันได้
ฉันมาทำงานอาทิตย์แรกฉันก็ซื้อทองที่ใฝ่ฝันจะมีมานานได้
ใจนึงฉันก็แอบรักเจ้าของฮาโมนี่หรือคุณวารี
มันไม่มีเหตุผล และไม่ใช่เพราะเงิน
วันแรกที่ฉันหลงที่ฮาโมนี่ คุณวารีพาฉันเดินซื้อของโดยที่ไม่บอกว่าตัวเองเป็นใคร
วันนั้นเขาไม่ได้จีบฉันเลย และบอกรายละเอียดสินค้าทั้งหมดให้คนแปลกหน้าอย่างฉันฟัง
แบบไม่ถือตัวและเป็นผู้ใหญ่
เขาพาฉันไปกินข้าว ซื้อของ
ฉันแม้แต่เข้าหลังร้านไปเลือกของกับเขา
ฉันนึกว่าจะเป็นแฟนเขาได้ในตอนแรก
แต่ฝันฉันสลายเมื่อฉันได้เห็นพนักงานทุกคนทำกับเขาเหมือนคนใหญ่โต
เมื่อฉันกวาดเสร็จ ฉันก็เก็บไม้กวาดที่รถเข็นอุปกรณ์และเปลี่ยนเป็นผ้าเปียก
ฉันเช็ดของแต่งบ้าน เช็ดกระจก
ฉันเช็ดหน้าห้องคุณอายะ
“ช่าาาาา”
“อ๊าาาาา”
เสียงคุณวารีกับคุณอายะดังขึ้นมา
มันเข้าหูฉันเต็มๆ
ฉันแดงไปถึงหูแล้วมั้งเนี่ย
ฉันทำความสะอาดด้านกำแพงเสร็จแล้ว
จากนั้นฉันเปลี่ยนเป็นไม้ถูพื้นที่เปียกไม่มาก
ฉันถูทางเดินฮาเร็มคนที่ฉันแอบชอบ
แก่กว่าฉันเขายังสน มันต้องซักวันล่ะน่าที่ฉันได้เหมือนที่คนรักเขาได้มั่ง
ฉันถูเสร็จแล้ว
การละเล่นตอนเช้ามันเป็นท่าแปลกๆ
แต่คนรักเขาหุ่นดีๆทั้งนั้น
เขาชอบคนกล้ามๆหรือ? ความชอบเขาแปลก
แต่คนรักของเขามีหุ่นหลายแบบ เอาล่ะ ฉันจะตั้งใจออกกำลังกาย
ฉันลูบหน้าประตูห้องคุณอายะ
ส่วนคืนนี้ ต้องไปหาดิลโด้อีกแล้ว
ฉันอยากได้ดิลโด้เท่าแท่งของเขา
ฮาโมนี่จะเอามาขายไหม?
แต่หลังจากที่ฉันอยู่กับเขามาหนึ่งอาทิตย์เขาไม่ได้เป็นคนที่ขายอะไรแบบนั้น
ฉันไปลองสั่งดีกว่า
มุมมองวารี
“ไปละนะ”
“จ้า”
ผมออกมาจากห้องอายะ
พื้นและเฟอร์นิเจอร์เหมือนเพิ่งถูกเช็ดใหม่ๆ มันวาวๆ
กระจกก็เงาวับ
แม่บ้านเก่งจัง
คนไหนที่ทำหนอ ผมอยากให้ทิป
ผมรีบออกจากบ้านขึ้นโดรนแล้วขี่
เซ็กส์มันทั้งเร็วทั้งช้า
แต่พอใส่สุดเราออกแรงสุดทั้งสองคน
มันเป็นการร่วมรักจากคู่รักที่อยากได้กันทั้งคู่
ผมลงหลังร้านและเข้าร้านค้าของผม
ผมไปห้องประชุม
ทุกคนดูพร้อมเหมือนตลอดมา
“สวัสดีทุกคน เป็นยังไงบ้าง เริ่มงานเลยนะ”
ทุกคนพยักหน้า
“เอาล่ะงานแรกมันเป็นทำราวสำหรับโหนและดึงตัว นา หานักเขียนที่มีกล้ามเหมือนนักสู้ ฉันจะเอาบาร์นี้มาโหนแล้วดึงข้อท่าต่างๆตอนเย็น จากนั้นให้คนแข็งแรงที่เขียนหนังสือเขียนพวกท่าออกกำลังกายต่างๆ”
“ได้จ้า”
หลังผมพูดนาก็ตอบรับอย่างดิบดี
อย่างนาน่าจะหาแค่อาทิตย์เดียว
“แล้วก็ทำโดรนสำหรับขี่ส่วนตัว และเดือนนี้กับเดือนหน้า ฉันอยากให้ทุกคนขี่โดรนเป็น ทุกอย่างมันน่าจะพร้อมแล้ว ดูเรื่องความปลอดภัยและแข็งแรงเป็นที่หนึ่ง ให้ผักชีร่วมมือกับเอวาลินออกแบบ”
ผักชีกับเอวาลินพิมพ์งานในคอมพิวเตอร์
“หาอาหารต่างประเทศของทุกประเทศที่ติดกับวาโรซีเมียเรีย”
คุมะพิมพ์งานในคอมพิวเตอร์
นาเอาหน้าจ่อคอมพิวเตอร์แล้วมองเหมือนโกรธ สายตาเธอมีปัญหาหรือ?
“แล้วก็ มันได้เวลาแล้วแหละ ขายคอมพิวเตอร์สำหรับใช้ในบ้าน นา หาต้นทุนแล้วอย่าเอากำไรเยอะ”
นาพิมพ์งานในคอมพิวเตอร์
คอมพิวเตอร์พิมพ์หนังสือได้ แต่งรูปได้ ปรินท์ได้มันทำได้หลายอย่าง
“วันนี้เท่านี้ก่อน ใครมีคำถามอะไรมั้ย?”
ผักชียกมือ
“แล้วจะทำยังไงกับโปรแกรมใหม่ๆ เราจะลงโปรแกรมให้ทุกเครื่องที่ขายไปไม่ได้”
หลังเธอพูดผมคิด
“คิดค้นหน่วยความจำพกพา มันจะเป็นหน่วยความจำแต่มีขนาดเล็กกว่าและความจุไม่เยอะและขายโปรแกรมแยก”
ผักชีพิมพ์เพิ่ม
“แล้วเราจะขายหน่วยความจำพร้อมโปรแกรมและวิธีติดตั้งโปรแกรมแบบมีภาพประกอบไปด้วยในหน่วยความจำพกพา”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง”
หลังผมพูดผักชีก็เข้าใจทันที
มันช่วง 5 โมงถึง 6 โมงพอดี เหล่าคนรักของผมพากันไปกินอาหารเย็น
ผมไปร้านคุมะ
ผมรวมโต๊ะคนรักผมแล้วสั่งเสต็กเนื้อโคขุนสองชิ้น
มันอร่อยมากจนผมแทบน้ำตาร่วง
ซอสมันเป็นการระเบิดของการผสมรสชาติเครื่องปรุงและผลไม้เปรี้ยวๆหลากชนิด
มันเข้ากันอย่างดีและมันหอมแบบหอมเครื่องเทศต่างๆ
คุมะมีฝีมือเหมือนเคย แค่ผมได้กินก็รู้สึกคุ้มค่าที่ได้มีชีวิตแล้ว
ผมคุยเล่นกับคนรักแล้วเราคุยกันเฮฮาแต่เสียงไม่ดังเพราะมีลูกค้านั่งกินกับเราเยอะอยู่
ผมต้องแก้ปัญหาเรื่องเสียง ผมอยากคุยกันให้เฮฮากว่านี้
เมื่อกินอาหารเสร็จ แต่ละคนไปพักผ่อนของตัวเอง
ผมไปกับวีและวิวและเห็นวาโรมาด้วยพอดี
เราคุยกันเรื่องงานบนโดรนที่ขับไปจอดเพดานหอศิลป์
ข้างในมันเป็นแท่นๆไว้จัดแสดงงานศิลปะ และไม้ที่ตั้งเป็นเพดานมีขาสำหรับย้ายสองด้านที่ให้คนไปยืนได้หนึ่งคน
พื้นที่หอศิลป์ใยแมงมุมของวิวมันไม่ใหญ่ไม่เล็ก
เราดูวิวทำศิลปะใยแมงมุมชิ้นแรก
เธอทำอย่างเร็วเมื่อชั่วโมงแรกเป็นการใส่โครงภาพ
หลังจากนั้นเธอใส่รายละเอียดเข้าไปเยอะมาก
เมื่อเริ่มดึกงานวิวก็เสร็จ
มันเป็นหน้าผมขี่ม้าสีขาว
ม้าเห็นได้ชัดเจนและหน้าผมเหมือนหน้าผมจริงๆ
เธอใส่รายละเอียดได้อย่างถี่ถ้วน เท่ากันทุกองค์ประกอบ
เมื่องานแรกเสร็จวิวก็คำนับให้คนปรบมือ
เสียงปรบมือของวีดังกว่าใคร
เมื่องานศิลปะใยแมงมุมชิ้นแรกเสร็จเราก็พากันกลับบ้าน
แล้วเราก็เข้านอนผักผ่อนสำหรับวันนี้
แม่บ้านใหม่
