เล่ม 1 (1-21)
เรื่องราวของการสร้างรักในโลกแฟนตาซี ของชายต่างโลก สองสาวกำพร้า และมีอีก? ออกทำงาน ฝึกฝนเพื่อความแข็งแกร่ง แก้ปัญหาแห่งรักน่ารักๆ กับโลกใบใหม่พร้อมคนรักต่างโลก สองสาวและคนอื่นๆ? รัก!สู้!ทำงาน!
เล่ม 2 (22-41)
เริ่มเข้าสู่วัยทำงานเป็นครั้งแรกในชีวิตที่สอง กับการได้มาทำงานสายสู้ที่ซ่องใหญ่ เป็นเด็กคุมประตู การบอกข่าวร้ายกับเพื่อนสนิท สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยร้านใหม่ในโลกใหม่ และการเจอคนในฝัน เจ้าหญิงต่างแดน
เล่ม 3 (42-61)
การย้ายมาวังต่างประเทศตามแฟนเพื่อสร้างชีวิิตใหม่ รัก! ทำงาน! สู้!
รัก,แฟนตาซี,เกิดใหม่,ไซไฟ,ชาย-หญิง,รัก,คลั่งรัก,ชาย-ชาย,ทำงาน,สร้างตัว,ฝึกฝน,เกิดใหม่ ,รักวัยรุ่น,นางเอกเก่ง,พระเอกเก่ง,yaoi,หญิงรุก,ชาย-หญิง,ฮาเร็ม,แอ็คชั่น ,ต่อสู้,โรแมนติก ,โรแมนซ์,แฟนตาซี,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
91 เรื่องหนักใจของแมงมุมตัวสูง
สาวผมขาวกำลังใส่กระโปรงสั้นร่อนเอวบนหนุ่มหล่อ
ท้องเธอรู้สึกเต็มด้วยความรักและความอุ่นของร่างกาย
เธอมีสองขา แต่ขาเธอสีดำ
เธอจำได้ว่าเธอเป็นแมงมุม เธอจึงมีคำถามในใจ
ขามาไง?
แต่รูมีครีมขาวเยิ้มน่ากินและดูลื่น
มันทำให้เธอกัดขนมปังตรงหน้า
รสชาติหวานของเนื้อขนมปังกระจายในปากและครีมหวานหอมลึกถูกใจ
มีความอุ่นไหลเข้าร่างกายและเธอรู้สึกว่าการเชื่อมต่อสำเร็จผล
“วิว”
วิวตื่นขึ้นจากฝันแปลกประหลาด
กลางเดือน 3 ปี 123 วิวครึ่งแมงมุมอายุ 22 ปี
มุมมองบุคคลที่สาม
วิวลืมตาตื่นในห้องวารีและเธอรู้สึกถึงการเชื่อมต่อที่ช่องท้อง
เธอรู้สึกอิ่มเอมใจ และเธอรู้ว่าตัวเองกำลังจะมีทายาท
เธอลุกขึ้นไปเตรียมตัวออกกำลังกายเหมือนที่ทำประจำทุกวันไม่มีหยุด
วารีเก็บอุปกรณ์ให้เรียบร้อยก่อนลุกแล้วนึกถึงเหล่าแฟนที่ท้องป่องห้อยจี้กระต่ายกันทุกคน
เขารู้สึกว่าเขามีลูกเร็วไปนิดแต่ในเมื่อเหล่าว่าที่เมียเรียกร้องเขาคงเป็นว่าที่สามีที่ไม่ได้เรื่องถ้าให้เมียไม่ได้
วีท้องตั้งแต่เดือน 9 ปีที่แล้ว และตอนนี้ท้องเธอโต 5 เดือนแล้ว
ส่วนวิวเพิ่งท้องตอนปีใหม่และเธออุ้มท้องได้สามเดือนแล้ว
วาโรท้องเดือนสองและเธอเพิ่งมีลูกได้เดือนเดียว
ส่วนเดือนสามเป็นเดือนที่วุ่นวายและตัวแห้งเพราะเหล่าว่าที่เมียทั้งสิบสามคนท้องหมด
แม้แต่ท่านหญิงเสือดำที่บอกไม่อยากมีสุดท้ายเมื่อเธอเห็นเหล่าแฟนคนอื่นท้อง เธอยอมไม่ได้ที่จะไม่มีทายาท
และคนอย่างอ็อกโธที่เห็นวารีเป็นศัตรูแต่เธอบอกว่าเธอเอาหลานให้พ่อ เพราะพ่อเธอเริ่มแก่แล้ว
แต่ผมว่าราชาฟูลมูนยังไม่ได้แก่ขนาดนั้นและผมยังไม่หงอกเลยด้วยซ้ำ
วารีใช้แรงแบกภาระทางใจที่เป็นลูกสิบสามคนแล้วใช้กล้ามท้องงัดตัวขึ้นมาแล้วลุกขึ้น
เมื่อใส่ชุดออกกำลังเสร็จวารีวางมือบนก้นแมงมุมของวิวแล้วเดินออกประตู
วิวหน้าเหมือนมีอะไรในใจอยากระบายแต่ไม่พูดมันออกมา
วารีมองหน้าเธอแล้วหนักใจเพราะไม่รู้จะช่วยกับบางเรื่องอย่างไร
“นี่ วารี ถ้าฉันมีสองขาเหมือนพี่วีฉันจะสวยขึ้นมั้ย?”
วิวถามแบบไม่มองหน้าวารี
“เธอเป็นเธอ วิว” วารีตอบมาแล้วยิ้มให้
“แต่ ฉันไม่เหมือนทั่วไป” วิวมองหน้าแฟนหนุ่มเอวเครื่องกระทุ้งประตูโดนทีไถลเตียงแตก
แต่วิวชอบที่เป็นแบบนั้น มันเป็นการปาความรักอัดห… “มันไม่ดีตรงไหนล่ะ เธอมีแปดขา เธอทุ่มเก่งกว่าใคร ไม่ชอบจุดนั้นเหรอ?”
“มันไม่ใช่ฉันไม่ชอบ” วิวเดินด้วยขาแมงมุมมองพื้นจากความสูงเกือบสองเมตรครึ่ง
“แล้วมันติดอะไรล่ะ วิว มันเหมือนเธอทุกข์ใจเรื่องนี้ทั้งๆที่มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย” วารีจับมือสาวผมขาวขาแมงมุมยาวแปดขา
แต่วิวสะบัดมือออกแล้วคิด ‘แฟนฉันไม่เข้าใจ ฉันอยากขึ้นขี่ ขึ้นครอง คร่อมหน้า ครอบนั่น แล้วโยกเจ็ดวันไม่นอน’
วารีรู้สึกเศร้าที่แฟนเลือกเดินหนีแต่เขาส่งแรงใจผ่านแผ่นหลังบนขาที่เชื่อมต่อกับหัวแมงมุม
เหล่าวารีและผู้หญิง ร่วมกับพนักงานหลายคนออกกำลังกายแบบที่ทำประจำตอนเช้า
วิวต่อยเตะและจับทุ่มล็อกแขนรัวแต่ใจเธอไปอยู่ที่กางเกงกีฬาทรงกีมาสองเนินข้างร่องของพี่สาววี
เธออยากใส่กางเกงสบายๆบ้าง ไม่ใช่จะใส่อะไรทีต้องผ่ากระโปรงแล้วเอาใส่เอวติดกระดุมเข้าไปใหม่
เธออยากยกขาง่ายๆ สอดใส่ง่ายๆ ดึงสูงแน่นทรงชัดแจ่มแจ้งเพื่อแสดงความใหญ่และเนื้อสองเนินที่เธอมีเยอะ
เมื่อล็อกข้อเท้าวาโรได้เธอก็ตัดสินใจ ‘เอาล่ะฉันจะไปหาขาใหม่’
เธอไม่คิดปรึกษาวารีก่อนหรือถามเขาว่าอยากได้แบบไหน
เธอรู้ว่าวารีใจหมกมุ่นอยู่กับกีสาวมากแค่ไหน
และเธอหมกมุ่นอยู่กับการได้ครองแท่งทองคำฝังเพชรเลอค่าหนึ่งเดียวที่หว่างขาเขา
แต่เธอไม่เคยทำได้
ขึ้นคร่อมก็อด
นั่งก็อด
ยกอุ้มก็อด
ยิ่งเธอทำท่านั้นท่านี้เหมือนคนอื่นไม่ได้เธอยิ่งอิจฉาริษยาสองขามากขึ้น
การฝึกเสร็จสิ้นลงและวิวเริ่มภารกิจตามล่าหาขาใหม่
เธอแต่งตัวเตรียมไปขายของด้วยเลยและไปที่ฮาโมนี่
เธอจอดโดรนด้านหน้าตรงที่จอดของเธอแล้วเดินเข้าประตูหน้า
เธอเดินไปห้องสองหมอสองเพศ
ก่อนสองหมอมาเปิดห้องวิวจินตนาการถึงขาใหม่ไปต่างๆนาๆ
เหล่าเส้นประสาทต่างๆที่เท้าที่มีมากมายเหลือเกิน
สิ่งแรกที่เธอจะทำเมื่อเธอได้มันมาคือการเอาแหย่จมูกวารี แล้วให้เขาอมนิ้วแล้วเลีย
“ฮี่ฮี่ฮี่ โอ้ย คันห…” ประตูเปิดออกก่อนเธอพูดจบ
“วิวมายืนน้ำลายยืดอะไรหน้าห้อง?” คิเซกิถามวิวตรงๆเมื่อเห็นวิวยืนเหม่อน้ำลายยืด
“วิวเหรอ? มีอะไร? เข้ามาก่อนสิ” มหัศศรีมายืนอยู่ข้างหลังคิเซกิ
ทั้งสองคนไม่ใส่เสื้อน่าจะเพราะเคยเป็นผู้ชายไม่มีหน้าอกมาก่อน
วิวมองเนื้อประดิษฐ์ที่สมจริงและเอื้อมมือไปด้วยสัญชาตญาณ
วิวจับหน้าอกใหญ่ของคิเซกิ แล้วคิเซกิเอียงหัว “เธอสนเราเหรอ วิว ให้ลองผ่าคว…” มหัศศรีตบกระโหลกคิเซกิ
คิเซกิหันไปมองเพื่อนหนุ่มด้วยหน้าตาสุดโหดเหมือนกินพริกมาทั้งไร่แล้วอยากระบาย
“อย่าไปยุ่งกับเมียวารีน่า เดี๋ยวเรื่องใหญ่” มหัศศรีเตือนเพื่อนซี้จากใจ
“ฉันก็ว่า…” คิเซกิไม่ใช่ไม่เห็นด้วยแล้วโบกมือให้วิวเข้าห้อง
“ขออนุญาต” วิวพูดก่อนก้าวขาแมงมุมเข้าห้องสองหมอสองแท่งสองรู
มหัศศรีมองหน้าวิว เขาสงสัยอยู่ในใจว่าวิวมาทำไม
และเขาไม่อยากพูดเรื่องขาวิว
แต่วิวเลือกพูดก่อน “มีวิธีทำให้ขาฉันเป็นเหมือนขาคนปรกติมั้ย?”
คิเซกิรินน้ำลิ้นจี่สามแก้วใส่โซดา แล้วยื่นให้เพื่อนกินแบบไม่ใส่เสื้อ แต่เขามองหน้ามหัศศรีเหมือนจะพูดว่า ‘มาแล้วซินะ’
มหัศศรีถอนหายใจแล้วเกาหัว “ไม่ใช่ไม่มี มันมีสองวิธี”
มหัศศรีชูขึ้นมาสองนิ้ว แล้วเอานิ้วกดนิ้วแรกลงไปจนชูแต่นิ้วกลางใส่วิว
แต่วิวรู้ว่าเขาไม่ได้กวนตี… “วิธีแรกคือผ่าตัด เอาครึ่งร่างไปแช่แข็ง หาขาคนที่ไม่ต้องการร่างกายแล้วเอาของเขาไปแปะของเธอแทน วิธีนี้ฟื้นตัวยาก และมีโอกาสที่ดีเอ็นเอจะต่อต้าน ฉันเลยไม่ค่อยแนะนำ”
เมื่อวิวได้ยินว่ามันเสี่ยงจากมหัศศรีหมอระดับโลกเธอก็ตัดความเป็นไปได้นั้นไป “แล้วอีกอย่างล่ะ”
มหัศศรีลดนิ้วกลาง “คิเซกิ…”
เมื่อคิเซกิได้ยินก็ไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบหลอดยาปริศนาขึ้นมา “นี่คือเซรั่มมนุษย์ เราทดลองกับสัตว์ทดลองและมันทำให้สัตว์เหล่านั้นได้ร่างกายของมนุษย์มา เรายังไม่เคยลองใช้กับคนเราเลยยังไม่รู้ว่ามันมีอันตรายมั้ย มันเสี่ยงกว่าวิธีแรกเพราะไม่รู้ว่าอะไรจะเปลี่ยนบ้าง แต่เธอน่าจะมีขาได้ ถ้าเธอใช้ความคิดถึงขาเยอะๆ และจินตนาการถึงขาคนเยอะๆ”
คิเซกิอธิบายยาวให้วิวเข้าใจ แต่วิวพูดขึ้นมา “ฉันขอลอง”
วิวใช้ความเร็วมือต่อยโค้งขวาหยิบเซรั่มเข้ามือแบบใช้กำลัง โดยไม่สนใจสองหมอที่ยืนไม่ทันเธออยู่ “เฮ้ย มันอันตรา…”
วิวเปิดขวดเทใส่ปาก แล้วความรู้สึกที่โดนลิ้นมันมีแต่ขมและแสบลิ้น เธอกระดกลิ้นลองขยับไปมา แต่มันยังรู้สึกว่าเป็นลิ้นเธอปรกติ “แสบปากมันเรื่องปรกติมั้ย?”
คิเซกิมองดูหลอดแล้วเปิดตากว้างเหมือนไม่เชื่อสายตา ทิ้งหลอดลงพื้นแล้ววิ่งไปที่ตู้เย็นกระชากประตูตู้เย็นจนเลื่อนผิดเหลี่ยมทั้งตู้แล้วพูดขึ้นมาว่า “ซวยแล้ว…”
มหัศศรีหยิบขวดเซรั่มมาพิจจารณาแล้วถอนหายใจ “ซวยของจริงล่ะทีนี้ โควัวสมองหมอ มึงทำอะไรวะเพื่อน?”
คิเซกิมองเพื่อนด้วยสายตาอ้อนวอนด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ที่วิวไม่ทราบได้แล้วพูดออกมา “กูไม่ได้ตั้งใจ กูหยิบผิด”
เมื่อวิวได้ยินเกี่ยวกับเรื่องเซรั่มผิดขวดเธอเริ่มเหงื่อออกหน้าผาก “เอ๋”
“อย่าเพิ่งตื่นตัว ช่วยวิวก่อน วิว แก้ผ้า ไปนอนบนเตียง” มหัศศรีเริ่มใช้อำนาจความเป็นหมอสั่งคนไข้ส่วนตัวคนใหม่
แต่วิวก็ซื่อแล้วคิดว่าหมอชวนนอน “ฉันมีลูกของวารีแล้ว ขอโทษนะ ไม่ใช่ฉันไม่ชอบพวกเธอ ฉันไม่ได้คิดกับเธอแบบนั้น”
คิเซกิคิ้วขมวดมามองหน้าวิวใกล้ๆ “ไม่ได้พูดถึงเรื่องแท่งๆรูๆ เธอกินเซรั่มเชื้อคนที่เราทดลองพิษงู เขาเป็นคน มันเลยไม่น่าเกิดอะไรขึ้นที่เกินรับมือได้ แต่มันมีเชื้อเจ้างูยักษ์ตัวใหญ่นั่นอยู่ เราไม่รู้ว่าอะไรเธอจะเปลี่ยนบ้าง วิว ตอนนี้เธอรู้สึกเป็นยังไงบ้าง มีอะไรในร่างกายที่แปลกไปมั้ย?”
วิวรู้สึกว่ามันร้อนขึ้นและเหงื่อเริ่มออก เธอเริ่มแสบทั้งร่างแมงมุม แต่ในใจเธอมีแต่คำว่า ‘ขา’
เธอจ้องขาสองหมอตาเขม็งไม่สนสี่หรือแปดที่เกิดขึ้นกับร่างกายเธอ
หัวพลังศิลปินที่จินตนาการสุดหัวใจมันใช้พลังงานเยอะและวิวเริ่มเพลีย ตาปรือ “ฉันเหมือนจะหลับ”
เมื่อมหัศศรีเห็นเพื่อนท่าไม่ดีแล้ว “เฮ้ย เพื่อน อุ้มเธอไปเตียงเธอ”
มหัศศรีและคิเซกิสองคนช่วยกันยกวิวขึ้นไปนอนที่เตียง
คิเซกิยื่นมีดหมอมาและมหัศศรีผ่าชุดออกแล้วแก้ผ้าวิวทันที “กร้อบ”
มีดหมอหยุดชะงักแล้วเขามองร่างแมงมุม มันเริ่มบิดงอไปมาแล้ววิวเหงื่อแตกไม่หยุด “เธอเหงื่อออกเยอะไป ให้น้ำเกลือก่อนเถอะ”
คิเซกิไปเปิดตู้ข้างหลังเลื่อนเสาหลังห้อง แขวนน้ำเกลือ เดินสายแล้วเสียบเข้าแขนวิว
มหัศศรีไปหยิบหลอดวัดไข้แล้วเสียบใส่เข้าปากวิว
เขารออย่างใจจดใจจ่อจิตอยู่ไม่สุขแล้วเมื่อถึงเวลาเขาดึงหลอดวัดไข้ออก “มีไข้นิดหน่อย ให้ยาแก้ไข้”
คิเซกิหยิบเข็มแล้วหยิบขวดยาเล็กๆในตู้ ดูดยาแก้ไข้ขึ้นมาแล้วฉีดเข้าที่ฉีดยาที่อยู่ตรงสายน้ำเกลือ
มหัศศรีหยิบนกรักโทรหาวารี เมื่อติดเขารีบพูด “วิวมาห้อง กินยาผิด แล้วกำลังป่วย เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
“แล้วพวกนายทำอะไรกันอยู่วะ? กำลังไปเดี๋ยวนี้” วารีพูดแล้วตัดสายทันที
มหัศศรีเอามือถือใส่กระเป๋า “วารีเคืองจัดเลย”
คิเซกิถอนหายใจแล้วส่ายหน้า “แน่นอนอยู่แล้วแหละ เธอท้องอยู่ด้วย”
ในดงดอกไม้เรืองแสงใต้เงาจันทรา
วิวมองเห็นแฟนหนุ่มที่ให้ทายาทกับเธอ
แต่เขาเตี้ยกว่าเธอ
บางครั้งเขาอ่อนแอกว่า แต่บางครั้งเธอก็สู้เขาไม่ได้
“190” เสียงพี่วี
“203 แล้ว ยินดีด้วยวิว” เสียงของที่รักของฉัน สุดหล่อของฉัน วารีที่มีของใหญ่จุกท้อง
“245” เสียงพนักงานที่วัดความสูงให้ฉันหลังอาบน้ำล่าสุด
วิวนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินฝ่าน้ำ เธอเห็นคนเดินเร็วกว่าเธอแซงไปด้วยสองขา
วิวเจอกระจกใหญ่ที่ส่องตัวเธอที่สุดทางตันตรงน้ำตก
แมงมุม ขาที่อ้าไม่ได้ เตะยาก รัดเอวไปทำกิจกรรมไปไม่ได้
กิจกรรมไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด
มันเป็นความธรรมดา เธออยากเป็นคน ไม่ใช่สัตว์ประหลาดตัวสูงกว่าใคร
วิวร้องไห้ออกมา แม้แต่การทรุดไปคุกเข่าเธอก็ทำไม่ได้
เธอพุ่งไปต่อยขวาทะลุกระจกจนเลือดอาบหมัด
กระจกปักอยู่ที่มือเลือดพุ่งแต่วิวไม่ใส่ใจความเจ็บ
ใจเธอเจ็บกว่านั้น
ซักพักมีเท้าเนียนสวยฝ่าเท้าไม่สากใหญ่เท่าฟ้าค่อยๆลงมาจากบนฟ้า
เสียงครืนและพื้นสั่นไหว
ดอกไม้รอบกายเหี่ยวเฉาและฝนตก
เท้าวางมาถึงพื้นพาวิวตัวลอย
ดอกไม้ข้างล่างกลับมางามอีกครั้งและดูสดใสกว่าเดิม สีสันชัดเจนเด่นกว่าเดิม
ร่างกายเธอเปล่งแสง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอรู้สึกเจ็บทั้งร่างแมงมุมและแปดขา
กระจกใหญ่ลอยขึ้นมาสะท้อนเธอและร่างแมงมุมกำลังเปล่งแสงและแตกเหมือนกระจก เศษค่อยๆหล่น
วิวตกใจนิดหน่อย เสียดายนิดหน่อย เหมือนหัวใจแหว่งไปนิดหน่อย “22 ปี ขอบคุณที่ทำให้ฉันทุ่มเก่งกว่าใคร”
วิวลืมตาตื่น เธอรู้สึกว่านุ่มก้นแปลกๆ ความรู้สึกของร่างแมงมุมแปลกๆ
เธอลองขยับแขนเพื่อดูว่ายังปรกติอยู่และแขนเธอใช้ได้ทุกอย่าง
ยิ่งเธอเอาขาไปวางที่พื้นเพื่อลงจากเตียง เธอรู้สึกเหมือนไฟฟ้ากำลังช็อตพื้นอยู่
มันทำให้เธอคุกเข่าลงไป
แล้ววิวก็เปิดตากว้าง ‘ฉันคุกเข่า!’
เธอใช้สัญชาติญาณยืนขึ้นมา
ด้วยสองขาสีดำ
เธอดูอุปกรณ์สร้างทายาทของเธอและมันดำสนิทเหมือนตัวงู
เธอคิดในใจ ‘วารีจะเกลียดมันมั้ย?’
แต่เธอก็คิด วารีชอบของแปลกจะตาย
เธอไปส่องกระจก
เธอรู้สึกว่าขามันไม่ต้องเป็นแบบนี้ก็ได้ เธอตั้งใจ ใช้สัญชาตญาณ จินตนาการศิลปิน
ขาเธอเปลี่ยนเป็นสีเนื้อเหมือนคน
เธอคิดในใจต่อ ‘ฉันจะสู้ห่วยลงหรือ?’
ครึ่งล่างเธอมีขาแมงมุมงอกออกมาจากขา และขาทั้งขาบิดเบี้ยวกลายเป็นขาแมงมุมสีดำเหมือนหนังงู
ลายตัดทองเธอหายไปแต่เธอไม่ได้กังวลเรื่องนั้น
เสียงคนเปิดประตูเข้ามา และท่อนล่างเธอเปลือยเปล่า
วิวหันไปเห็นวารีถือข้าวต้มร้อนๆมา แล้วมองหน้าเธอ
สองคนจ้องกัน วารีมองวิวหัวจรดเท้า “มันสีธรรมดาก็ได้เหรอ?”
วิวยิ้มน่ารักที่สุดตั้งแต่เธอเกิดมาบนโลก “ใช่”
มันทำให้วารีใจเต้นอยากเขวี้ยงจานข้าวต้มยกวิวแหกขาปล้ำทันที แต่เขาอดทนไม่ทำอย่างนั้น
“นี่” วิวเดินไขว้ขาเขย่งปลายเท้ามาจับที่คอเสื้อวารี
วิวเปิดหน้าอกวารี ดูดคอให้แดง ดึงเขาไปที่เตียง
เธอมีขาก็จริง แต่ตัวเธอยังใหญ่อยู่
เธอน่าจะสูงซัก 195 เตี้ยกว่าวารีนิดหน่อย
วิวฉีกกางเกงวารีขาดแยกออกจากกันด้วยพลังแขนดั่งกอริลล่า
เธอขึ้นคร่อมวารีและกิจกรรมลับในห้องคนอื่นที่เตียงหมอเริ่มขึ้น
วารียกสะโพกใส่ แต่วิวเอานิ้วชี้ไปปิดปากวารี “ขอฉันโยก”
วารียิ้มแล้วลูบหัววิว “ในที่สุดก็ทำได้นะ ยินดีด้วย หรือเสียดายการจับทุ่มของเธอดีล่ะ? วิว”
วิวจูบปากวารี และมีขาแมงมุมสี่ขาพุ่งออกมาจากเอวเธอมารัดวารีไว้ “ขาฉันก็อยู่ ฉันจะเก่งเท่าเดิม”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล” วารีพูดแล้วกิจกรรมใกล้เสร็จ เขาถอดแล้ววิวก้มลงรับด้วยปาก
วิวกลืนเข้าไปแล้วเอาเท้าพาดไหล่วารี “เลียให้ฉันได้มั้ย?”
วารีอุ้มวิวมานอนหงายที่เตียงแล้วยกเท้าเธอขึ้นมา
วารีเอานิ้วโป้งเท้าวิวเข้าปาก แล้วเขาเลียข้างเท้าเหมือนเท้าเธอมีรสชาติหวาน
วิวรู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้ารุมช็อตตัว เธอรู้สึกดีจนทำอะไรไม่ถูก น้ำออกแล้วออกอีกจนน่าจะเป็นครีมข้นแล้วข้างล่างนั่น
มหัศศรีเปิดเข้ามา แล้วตามมาด้วยคิเซกิ “ทำไรวะวารี?”
วารีเล่นเท้าต่อไปไม่หยุดเพราะไหนๆแฟนก็ขอแบบเต็มที่แล้ว “วิวได้ขาใหม่ ขาแมงมุมก็ยังอยู่เหมือนเดิมด้วย”
คิเซกิมาข้างเตียงแล้วยกแขนวิวดูใกล้ๆ จิ้มๆแขน “หนังมันเหนียวขึ้นและแข็งขึ้นนิดหน่อยจากเซรั่มงู แต่เท่าที่ดูเชื้อมนุษย์เธอแรงกว่าและจินตนาการเธอสูงมาก มันทำให้เธอเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ ไม่จมอยู่กับเนื้อหนังแบบไหนถาวร”
วารีเอะใจเมื่อได้ยิน เขาเลียหลังเท้าแล้วถอนหน้าหันไปพูด “เหมือนแปลงกายน่ะเหรอ?”
มหัศศรีส่ายหน้าว่าไม่ใช่ “แปลงกายมันเป็นการปลอมแปลง แต่สิ่งที่วิวทำมันเปลี่ยนโครงสร้างภายในทั้งหมด มันเหมือนเปลี่ยนร่างไปทั้งตัวมากกว่า”
“มันน่าลองดีนะ เซรั่มนั้นน่ะ มีอีกมั้ย? ฉันอยากหนังเหนียวเหมือนวิว”
มหัศศรีส่ายหน้าด้วยหน้าสลด “มันเป็นหลอดทดลองที่มีอยู่หลอดเดียว และเราว่าการเอาพิษงูลองกับคนมันอันตรายเกินไป เราว่าจะไม่ทำแล้ว”
เมื่อวารีได้ยินก็ถอนหายใจแล้วยกเท้าวิวอีกข้างมาเลีย “น่าเสียดาย มันเหมือนแปลงร่างเป็นยอดมนุษย์เลย”
มหัศศรีหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินวารีคิดเหมือนเด็กๆ “หึหึ”
คิเซกิมองเพื่อนซี้ “ใจเขายังเด็กอยู่แหละ ช่วยไม่ได้”
มหัศศรีเอื้อมมือไปโอบไหล่เพื่อน “นั่นสินะ”
