เธอเข้าไปช่วยบริหารกิลด์เพราะเห็นแก่มิตรภาพของเพื่อนในเกม แต่สุดท้ายกิลด์ก็ต้องแตกยับเยินเพราะรอยร้าวที่คอยสะสมมาเรื่อยๆ ในเมื่อได้ย้อนเวลาทั้งที เธอขอเล่นเกมชิลๆ ไปอยู่กิลด์ชิลๆ แทนก็แล้วกัน!
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ไทย,เกมออนไลน์,ย้อนเวลา,เกมเมอร์,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
6
ผู้ล้มบอสใหม่
เสียงคลิกเม้าส์และแป้นคีย์บอร์ดดังเต็มร้านเกมไปหมด
ณัชชาก็เป็นหนึ่งในนั้น
เนื่องจากพ่อของเธอทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ที่ต่างจังหวัด จึงมีเงินเพียงพอส่งค่าเทอมให้เธอเรียนเท่านั้น โดยที่เธอได้ทุนการศึกษาครึ่งหนึ่งของค่าเทอม และได้ทุนสำหรับอยู่หอในมหาวิทยาลัยฟรี
ค่าใช้จ่ายรายเดือน เธอต้องทำงานพาร์ทไทม์หาเอา และช่างโชคดีที่งานพาร์ทไทม์นี้เหมาะสมกับเธอสุดๆ
ถึงแม้จะทำตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนถึงเที่ยงคืน เป็นเวลาทั้งหมดสามวันต่อสัปดาห์ แต่เงินที่ได้รับก็ค่อนข้างโอเค ทำให้เธอไม่ต้องหางานอื่นทำเพิ่มเติม
นอกจากนี้ อาชีพแม่ค้าของณัชชายังหาเงินได้อีกเล็กๆ น้อยๆ ในเกม จากการขายเซนีให้คนในเกม โดยการรับซื้อพวกไอเทมขยะที่ขายไม่ออกในราคาแพงๆ แลกกับเงินจริง
ถึงแม้ตัวละครของเธอจะสูญเสียเงินเซนีไป แต่เพราะได้ย้อนเวลากลับมา ทำให้เธอมองเห็นช่องทางทำเงินจากเกมและช่องทางพัฒนาตัวละครให้เก่งกว่าคนอื่นได้อีกมากมาย
พอผ่านช่วงหัวค่ำไป ลูกค้าที่เข้าร้านมาใหม่ก็เริ่มน้อยลง เหลือเพียงพวกที่ปักหลักเล่นกันยาวๆ เท่านั้น ทำให้หญิงสาวสามารถเปิดเกมเล่นได้อย่างสบายใจ
และเพราะเธอเคลียร์กิจกรรมรายวันของเกมซอโซ่ออนไลน์เสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เลยมานั่งเล่นเกมแนว FPS (First-person Shooter) Multiplayer หรือเกมยิงกันโดยมุมมองบุคคลที่หนึ่งแทน
ใช่แล้ว... เธอกำลังทวงอันดับหนึ่งกลับคืนมา
“เกินไปแล้ว”
“เว่อร์มาก ระบบรวนเปล่าเนี่ย”
เสียงโหวกเหวกโวยวายดังลั่นร้านลอดผ่านหูฟังเข้ามา ทำให้นักศึกษาสาวปีสามต้องรีบจบเกมโดยไว เพื่อที่จะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
แต่ถึงแม้จะเร่งรีบแค่ไหน เธอก็ทวงคืนอันดับหนึ่งมาได้เป็นผลสำเร็จ
“ไหนๆ มีอะไรกัน”
“ลองอ่านนี่ดูสิเจ๊”
เด็กม.ปลายคนหนึ่งเปิดแชทระบบของเกมซอโซ่ออนไลน์ให้ดู
[ระบบ] ขอแสดงความยินดีกับปาร์ตี้ Have room have cat ที่เอาชนะบอส Baby Bucher ได้เป็นทีมแรกของเกม ได้รับของรางวัลจากบอสสองเท่า
[ระบบ] ขอแสดงความยินดีกับปาร์ตี้ Have room have cat ที่เอาชนะบอส Baby Bucher ได้เป็นทีมแรกของเกม ได้รับของรางวัลจากบอสสองเท่า
[ระบบ] ขอแสดงความยินดีกับปาร์ตี้ Have room have cat ที่เอาชนะบอส Baby Bucher ได้เป็นทีมแรกของเกม ได้รับของรางวัลจากบอสสองเท่า
ข้อความที่ประกาศซ้ำๆ ทุกห้านาที ตอกย้ำความสำเร็จของทีมนี้ได้เป็นอย่างดี
แต่แน่นอนว่าณัชชาไม่ได้ตกใจอะไร เพราะมันเป็นเรื่องที่เธอรู้อยู่แล้ว
ใช่แล้ว ปาร์ตี้ Have room have cat คือปาร์ตี้ของมังกรฟ้าห้าเศียร ไนท์หนุ่มคน (ที่กำลังจะ) ดัง
“บอสใหม่เพิ่งถูกอัพเดทเข้ามาวันนี้ ไม่ถึงวันก็มีคนรวมทีมกันปราบได้สำเร็จแล้ว มันน่าทึ่งมั้ยล่ะเจ๊”
“ที่สำคัญ บอสตัวนี้ยังเลเวลตั้ง 90 มีเกราะกันพลังเวทย์ได้ 80% แถมยังกันเจาะเกราะของสายกายภาพได้ตั้ง 50% แต่ก็ยังฆ่าทันก่อนที่เลือดบอสจะรีกลับมาใหม่”
“ใช่ๆ เก่งมาก อยากย้ายไปอยู่กิลด์นี้เลยว่ะ”
เหล่าเด็กๆ ในร้านแย่งกันรายงาน
“พูดอย่างกับกิลด์เขาจะเอาพวกนายงั้นแหละ” ณัชชาพูดพร้อมกับส่ายหัวให้กับพวกไม่เจียมตัว
“โห แรงอ้าาา” เด็กหนุ่มหัวเกรียนเอามือกุมหัวใจ แสร้งทำเป็นรับไม่ได้
“ว่าแต่ทำไมเจ๊ดูไม่ตกใจเลยล่ะ” ดินถาม
“คุณเรย์เขาเก่งอยู่แล้ว อีกไม่นานบริษัทเกมก็คงจะเชิญเขาให้ไปเป็นพรีเซนเตอร์” ณัชชาพูดอย่างมั่นใจ
เรย์จะดังยิ่งขึ้นเพราะความที่เล่นเกมเก่งจนค่าพลัง CP ติด Top 3 เป็นหัวหน้ากิลด์ระดับ Top 5 และยังหล่อแบบสุดๆ จนบริษัทเกมถึงขั้นทำสัญญาให้เขาเป็นพรีเซนเตอร์ประจำเกมและไปร่วมงานเกมแบบออฟไลน์ที่กำลังจะจัดขึ้นในอีกไม่นานนี้ด้วย
นอกจากความเก่งกาจและหล่อเหลาแล้ว เธอยังจำได้ว่าเขายังค่อนข้างรวยมากอีกด้วย
ทว่าสิ่งที่ทำให้ณัชชาชะงัก ไม่ใช่เรื่องความหล่อรวยเก่งของเรย์ แต่เป็นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเขาต่างหาก
เหตุการณ์ที่เธอกำลังชั่งใจว่าควรยื่นมือเข้าไปช่วยดีหรือไม่
“ปกติบริษัทเกมชอบเอาพวกดาราไม่ก็สตรีมเมอร์มาเป็นพรีเซนเตอร์ไม่ใช่หรอ คุณเรย์ไม่น่าจะได้เป็นหรอกม้างงง” เสียงแย้งดังขึ้นจากเด็กอีกคนที่กำลังกินมาม่าอยู่
“ก็เพราะหน้าตานี่แหละ ที่จะทำให้เขาได้เป็นพรีเซนเตอร์” ณัชชาว่า เธอนึกถึงภาพตัวละครสุดเท่อาชีพนักดาบที่เข้ามาช่วยเธอในวันก่อน ภาพของเขาถูกแทนที่ด้วยหน้าจริงที่ทุกคนจะได้เห็นในอนาคต
เป็นใบหน้าของชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบสามปี ตาเรียวสวย จมูกโด่ง กรอบหน้าชัด รูปร่างดูดีแบบคนที่ออกกำลังกาย ไม่อ้อนแอ้นบอบบาง หรือผิวขาวจนเกินไป
บุคลิกตอนเขาเล่นเกมโชว์ในงานเกมที่จะถูกจัดขึ้นในอนาคตก็ช่างโดดเด่น
เธอจำได้ว่าเรย์สามารถดึงดูดทั้งสาวๆ และหนุ่มๆ ได้เป็นอย่างดี คนที่ไม่เคยเล่นเกมก็ถึงขนาดโหลดเกมมาเล่นเพื่อร่วมกิจกรรมชิงบัตรแฟนมีตติ้ง
ยิ่งเกมดัง เรย์ก็ยิ่งโด่งดัง ดังกว่าดาราที่เล่นละครดังในช่วงนั้นอีก
“ไม่น่าใช่ม้างงง ถ้าทั้งเก่งทั้งหล่อก็จะเกินไปแล้ว” เติร์กทำหน้าไม่เชื่อ
“รอดูก็แล้วกัน แต่ขอบอกเลยว่าเรื่องนี้... เจ๊ฟันธง”
ขณะที่ณัชชากำลังชั่งใจว่าควรชิงกดปุ่มออกกิลด์ไปให้จบๆ เลยดีหรือไม่ ก็เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน
‘ชา ฉันไม่เล่นเกมกับเธอแล้วนะ’
กดรับสายโทรศัพท์ ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ยิ้มก็ตรงเข้าประเด็นอย่างรวดเร็ว
วันนี้แล้วสินะ ไวจริงแฮะ...
“จะเลิกเล่นเพราะยุ่งสินะ งั้นลองเพลาๆ พวกกิจกรรมหลักดูมั้ยล่ะ ย้ายออกไปอยู่กิลด์ธรรมดากัน จะได้เล่นกันชิลๆ”
‘ทำไมเธอรู้ใจฉันจัง ไม่ต้องบอกก็พูดได้ตรงเผง’
“...” ก็เพราะเธอย้อนเวลามาไงเล่า
‘ว่าแต่เมื่อกี้เธอหมายความว่าไงนะ เธอจะย้ายออกไปอยู่กิลด์อื่นกับฉันด้วยเหรอ’
“ใช่”
‘แต่เธอเป็นรองกิลด์นะ’
“ฉันไม่ได้เป็นแล้ว” จากนั้นหญิงสาวก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อนให้ยิ้มฟัง
สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอเริ่มรู้สึกไม่โอเคกับกิลด์ใจเกเร ก็คือการที่แนทเข้ามาพูดกับเธอในวันนั้น
ทั้งที่เธอเพิ่งจะกดออกจากการเป็นรองหัวหน้ากิลด์เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่แนทกลับเข้ามาคุยกับเธอเหมือนรู้เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น
เข้ามาคุยโดยใช้คำพูดกดดัน หาว่าเธอไม่สนใจกิลด์
ถึงแม้คำพูดที่ใช้จะฟังดูดี แต่ความนัยนั้นทั้งเสียดสีและด่าว่าเธอ
ยัยนั่นมันหนอนชาเขียวชัดๆ
พอเธอแกล้งทำเป็นเมิน เดินหนีไป แนทก็ยังตามมารังควาน ตั้งข้อสันนิษฐานกล่าวหาเธอลอยๆ ว่าที่เธอทำแบบนี้เพราะจะได้ลอยลำ หนีออกกิลด์ไปอยู่กิลด์อื่นง่ายๆ หาว่าเธอถูกกิลด์อื่นซื้อตัวไปเสียแล้ว
เหอะ! น่าขำสิ้นดี ถ้าถูกซื้อตัวไปจริงๆ เธอไม่มารับปากคอยดูแลเรื่องวอร์ต่อหรอก เธอจะกดออกจากกิลด์โดยที่ไม่แม้แต่จะร่ำลาใดๆ ด้วยซ้ำ
‘โห ทั้งพวกหลอกใช้งาน ทั้งยัยสตอบอแหล อย่าให้เจอตัวนะ แม่จะอัดเสียให้เละ’ ยิ้มพูดอย่างใส่อารมณ์เต็มที่ เมื่อได้ฟังเรื่องทุกอย่าง ‘งั้นออกกิลด์เลย กดออกกิลด์เดี๋ยวนี้ เธอไปไหน ฉันไปนั่น’
“ถ้าฉันออกกิลด์แล้ว เธอแน่ใจนะว่าจะไม่เลิกเล่นเกม แล้วทิ้งฉันไป”
‘ไม่แน่ใจแฮะ’
“อ้าว”
‘งั้นเราลองเล่นกันอีกสักวอร์หนึ่งแล้วกัน ถ้าฉันมั่นใจว่าจะไม่เลิกแล้ว ค่อยกดออกกิลด์กัน’
สุดท้ายณัชชาก็เลยยังไม่ได้ออกจากกิลด์ใจเกเรด้วยประการฉะนี้
“ใครจะมาเป็นอาจารย์สอนแทนกันนะ” มีนา เพื่อนร่วมหอพักและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของณัชชา เปรยขึ้นมาเบาๆ
“อย่าให้เป็นอาจารย์สาขาวิชาการบัญชีก็พอ” ข้าวตูหมายถึงสาขาวิชาที่มีแต่อาจารย์โหดๆ โหดในแง่ของความเคร่งครัดในการสอน และการออกข้อสอบ สาขาบริหารของพวกเธอว่าโหดแล้ว สาขาบัญชียิ่งน่ากลัวกว่าเป็นร้อยเท่า
“อืม”
ณัชชาเพียงพยักหน้าเห็นด้วย เนื่องจากเธอกำลังจดจ่ออยู่กับหน้าจอมือถือเพื่อเคลียร์ภารกิจรายวันในเกม ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้เคลียร์ เพราะวันนี้ตารางของเธอแน่นมาก
“หล่อจัง”
“เขาเดินไปที่โต๊ะนั่น หรือว่าจะเป็นผู้ช่วยอาจารย์?”
เสียงซุบซิบฮือฮาจากนักศึกษาสาวเกือบร้อยชีวิตในห้องเลคเชอร์สโลปขนาดใหญ่ ทำให้แม้แต่ณัชชาที่กำลังจดจ่ออยู่กับเกมโปรด ก็ต้องเงยหน้าขึ้นมอง
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา อ่อนเยาว์ แต่เมื่อสวมแว่นสายตาแล้วกลับดูภูมิฐาน การแต่งกายก็ดูเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวไม่ได้ทำให้เขาดูเหมือนพวกนักศึกษาทั่วไป แต่กลับเน้นเรือนร่างให้ดูสมบูรณ์แบบ ประสบการณ์และออร่าที่ส่งผ่านออกมา ก็ยิ่งส่งเสริมให้ดูโดดเด่นมากขึ้น
“ผมชื่อเชษฐา จะมาเป็นอาจารย์สอนแทนอาจารย์รวิดาเป็นเวลาครึ่งเทอม” ทันทีที่เสียงทุ้มดังออกมา ทุกคนก็พร้อมใจกันเงียบฟัง “ตลอดระยะเวลาไม่กี่เดือนนี้ หวังว่าทุกคนจะตั้งใจเรียน”
“...”
“เพราะผม...ไม่ได้ใจดีเหมือนอาจารย์รวิดาหรอกนะ”
ณัชชาเพียงเลิกคิ้วขึ้นให้กับคำพูดนั้น มือยังคงเล่นเกมต่อโดยไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด
ก็ห้องเลคเชอร์ออกจะใหญ่ นักศึกษาก็เยอะขนาดนี้ อาจารย์เพียงคนเดียวจะคุมหมดได้ยังไง อย่างมากก็ได้แค่สั่งให้ทุกคนเงียบเท่านั้นแหละ
นักศึกษาที่สวยระดับดาวมหาวิทยาลัยอย่างณัชชา มั่นใจในฝีมือการแอบเล่นเกมของเธอเป็นอย่างมาก ไอแพดถูกหยิบขึ้นมาโหลดเอกสารการเรียน และเปิดทิ้งไว้ ในขณะที่มือก็เล่นมือถือที่วางอยู่บนตักไปด้วย
“นักศึกษาตรงนั้นน่ะ”
“...”
“ไม่ใช่คุณ ช่วยสะกิดเพื่อนข้างๆ คุณที”
“ชาๆ” มีนาสะกิดไหล่ณัชชา ทำให้เธอรู้ตัว
“รบกวนปิดมือถือ แล้วตั้งใจเรียนด้วยครับ”
