เธอเข้าไปช่วยบริหารกิลด์เพราะเห็นแก่มิตรภาพของเพื่อนในเกม แต่สุดท้ายกิลด์ก็ต้องแตกยับเยินเพราะรอยร้าวที่คอยสะสมมาเรื่อยๆ ในเมื่อได้ย้อนเวลาทั้งที เธอขอเล่นเกมชิลๆ ไปอยู่กิลด์ชิลๆ แทนก็แล้วกัน!
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ไทย,เกมออนไลน์,ย้อนเวลา,เกมเมอร์,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
7
กิลด์กูมีกูคนเดียว
แล้วการวอร์ครั้งที่สามของเกมก็ผ่านพ้นไป
ทุกอย่างยังคงราบรื่นเพราะสมาชิกของแต่ละกิลด์เริ่มคงที่ และยังไม่มีการอัพเดทอาชีพใหม่เข้ามา ทุกคนยังคงค้างอยู่ที่คลาสสองของแต่ละอาชีพ ทำให้คนส่วนใหญ่ยังคงตันอยู่ที่เลเวลเจ็ดสิบ ซึ่งเป็นเพดานสูงสุดในขณะนี้
การวอร์ที่มีเพียงสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ก็เลยไม่ได้แตกต่างไปจากเดิมมาก กิลด์ใจเกเรยังคงยึดบ้านและครอบครองทรัพยากรได้เหมือนเดิม
[แชทกิลด์] ยาหยอดตา: ยิ้มเลิกเล่นเกมนี้แล้วนะคะ ขอบคุณทุกคนมากๆ ขอกดออกกิลด์ก่อนค่ะ
[แชทกิลด์] Pikabu: อ้าว อย่าเพิ่งทิ้งกันสิ
[แชทกิลด์] อย่าเก่งแต่ปากครับ: โชคดีนะครับคุณยิ้ม
ยาหยอดตา left the guild
สุดท้ายก็ไม่รอด... ณัชชารั้งยิ้มไว้ได้แค่ไม่กี่วันเท่านั้น
ในเมื่อใจคนมันไปแล้ว ต่อให้จะยื้อไว้ยังไง ก็เอากลับมายาก...
และมันควรจะถึงตาของเธอสักที เพราะไม่อย่างนั้น เหตุการณ์ที่ยังคงฝังอยู่ในใจของเธออย่างชัดเจนคงจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
เป็นเหตุการณ์ที่หาวิธีป้องกันให้ไม่เกิดขึ้นไม่ได้จริงๆ
คิดแล้วก็นึกไปถึงอนาคตที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่นาน หากเธอยังอยู่กิลด์นี้ต่อไป...
<อนาคต>
“หัวจ่ายจะออกจากกิลด์ไปเยอะขนาดนี้ แล้วกิลด์เราจะอยู่ได้ยังไงกัน” อโนมา นักบวชสาวสวยผู้สวมใส่ชุดเดรสยาวและมีสัญลักษณ์เฉพาะของหัวหน้ากิลด์ปักอยู่ที่ไหล่พูดขึ้นอย่างหัวเสีย เธอเดินไปเดินมาไม่หยุดเพราะคิดไม่ตก
ในห้องยังมีเหล่าผู้บริหารกิลด์อีกสี่คนที่เข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ ซึ่งณัชชาก็เป็นหนึ่งในนั้น
ไม่เคยมีครั้งไหนที่บรรยากาศในการประชุมจะคุกรุ่นเท่ากับครั้งนี้
“เราก็ทำตามที่พวกนั้นเรียกร้องทุกอย่างแล้ว ทำไมเขาถึงยังอยากจะออกกิลด์กันอีกล่ะ” หนึ่งในผู้บริหารกิลด์พูดอย่างหัวเสีย
“พวกนั้นให้เหตุผลว่าเพื่อนๆ เริ่มเบื่อเกม เลยอยากย้ายกิลด์ไปเปลี่ยนบรรยากาศน่ะสิ”
“ให้ตายเถอะ เราทั้งปรับกฎกิลด์ ทั้งให้ทรัพยากรในกิลด์กับพวกนั้นทุกอย่าง พวกนั้นยังไม่พอใจอีกหรือไง”
“คนมันไม่มีใจ เอาอะไรมารั้งไว้ก็ยื้อไม่ได้หรอก” หัวหน้ากิลด์ถอนหายใจ
“ใช่ สิ่งที่เราต้องทำอย่างเร่งด่วนตอนนี้คือประกาศรับคนใหม่เข้ากิลด์ และพยายามรักษาบรรยากาศของกิลด์ไว้ ไม่ให้คนอื่นรู้สึกอยากออกกิลด์ตาม” วิซาดสาว ผู้บริหารคนใหม่ เป็นคนสนับสนุนหัวหน้ากิลด์
“เรื่องรับคนเพิ่มกับปรับแผนวอร์ใหม่ คงต้องฝากเธอแล้วล่ะ ชา” อโนมาตบบ่าแม่ค้าสาว
<การวอร์ครั้งที่หก หลังจากที่เหล่าหัวจ่ายพากันออกกิลด์ไป>
“บ้าเอ๊ย เสร็จกัน ไหนใครบอกว่ากิลด์ LEGENDS ไม่มีพันธมิตรคะ” หัวหน้ากิลด์ใจเกเรสบถดังลั่นระบบสั่งการ
หลังจากที่เหล่าหัวจ่ายออกจากกิลด์ไป และประกาศรับสมาชิกใหม่ของกิลด์มาเพิ่มอย่างเร่งด่วน วันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันที่มีกิจกรรมสงครามระหว่างกิลด์ก็มาถึงอย่างรวดเร็ว
ระบบกิลด์วอร์ของเกมซอโซ่ออนไลน์เป็นการวอร์ในรูปแบบการยึดบ้านกิลด์และการป้องกันบ้าน ซึ่งทุกกิลด์สามารถเข้าร่วมได้หมด
เนื่องจากเป็นการวอร์ครั้งที่หกตั้งแต่เกมเปิดมา ทำให้กิลด์ใจเกเรมีบ้านกิลด์อยู่ก่อนแล้ว ในสัปดาห์นี้พวกเธอต้องเลือกระหว่างกันบ้านกิลด์หลังเดิมเป็นระยะเวลายี่สิบนาทีเพื่อให้ได้บ้านอย่างถาวร หรือไปตีบ้านกิลด์ของคนอื่นให้แตกและยึดเอาไว้เป็นเวลาสิบห้านาทีจนกว่าจะเพอร์เฟ็กต์ดีเฟน [Perfect Defense การป้องกันอย่างสมบูรณ์แบบ: ผู้เล่นกิลด์อื่นจะไม่สามารถยึดชิงบ้านหลังนั้นได้อีก และจะไม่สามารถทำดาเมจใส่ผู้เล่นกันเองในบ้านหลังนั้นได้]
“เอาไงดี คุณชา”
“ลองกันบ้านดูก่อน ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ไปตีบ้านอื่นกัน หน่วยสอดแนมทีมบีไปส่องบ้านกิลด์ของ LEGENDS ให้หน่อย”
สถานการณ์ในตอนนี้คือบ้านที่พวกเธอป้องกันอยู่ ถูกสองกิลด์ร่วมมือกันบุก ถึงแม้เกมจะมีระบบจำกัดจำนวนคนที่สามารถอยู่ในบ้านกิลด์ได้ แต่ด้วยพลังหัวจ่ายหลายคนของฝั่งตรงข้าม ก็ทำให้กิลด์ใจเกเรเริ่มป้องกันบ้านเอาไว้ไม่อยู่ สุดท้ายจึงต้องตัดสินใจทิ้งบ้าน เพื่อย้ายไปตีบ้านกิลด์หลังอื่น ก่อนที่บ้านหลังนั้นจะเพอร์เฟกต์ดีเฟนจนไม่สามารถบุกยึดได้
ด้วยความที่ขาดคนที่มีค่าพลังสูงไปหลายคน ทำให้จะกันบ้านก็กันไม่อยู่ จะบุกก็บุกไม่รอด เพราะต้องชนกับกิลด์อื่นที่อยากจะมายึดบ้านเช่นเดียวกัน การวอร์ครั้งนี้จึงยืดเยื้อไปถึงนาทีที่สี่สิบ
“พอ! เลิก บุกไม่ไหวแน่ๆ ขนาดจะเข้าบ้านยังเข้าไม่ได้เลย ติดเข้าคิวยาวเกินไปแล้ว”
เพราะเหลือบ้านให้เล่นเพียงสองหลังจากทั้งหมดสิบหลัง ทำให้แทบทุกกิลด์มาแออัดอยู่บ้านหลังนี้กันหมด หัวหน้ากิลด์จึงตัดสินใจโยนการสั่งวอร์ทิ้งเอาดื้อๆ แล้วปล่อยให้คนอื่นเล่นเอาตามสะดวก
สุดท้ายกิลด์ของณัชชาก็ไม่มีบ้านในสัปดาห์นี้
พอไม่ได้บ้าน ก็ขาดแหล่งทรัพยากรที่จะพัฒนาตัวละคร ทำให้คนเก่งๆ ที่ยังหลงเหลืออยู่เลือกที่จะทิ้งกิลด์ไปอย่างง่ายดาย
ณัชชาได้แต่มองกิลด์ที่ตัวเองมีส่วนร่วมบริหารมาตั้งแต่เริ่ม เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว จากหนึ่งในสิบกิลด์ที่สามารถยึดบ้านได้มาสี่วอร์ติด กลับกลายเป็นกิลด์ที่ไม่มีทั้งบนบ้านและสมาชิก
และหลังจากจบวอร์ครั้งที่เจ็ด เมื่อกิลด์พวกเธอไม่สามารถยึดครองบ้านได้อีกครั้ง...
ตัวละครแม่ค้าสาวที่กำลังเดินเล่นอยู่ในเมืองก็ได้ยินเสียงประกาศการสลายกิลด์อย่างไร้ที่มาที่ไป
<กลับมาที่ปัจจุบัน>
ขายเก่งไม่รวยสักที left the guild
“เฮ้อ...” หญิงสาวถอนหายใจยาว หลังจากกลั้นใจกดออกกิลด์ได้สำเร็จ
คิดน่ะมันง่าย แต่พอทำจริง แล้วใจหายชะมัด ความรู้สึกแทบไม่ต่างจากตอนที่กิลด์ของเธอล่มสลาย เพิ่มเติมคือรู้สึกผิดนิดหน่อย เพราะตอนนี้กลายเป็นว่าเธอทิ้งกิลด์ไปเสียดื้อๆ
แต่ถ้าให้เลือกระหว่างเป็นคนทิ้งกับเป็นคนถูกทิ้ง เธอยอมเป็นคนทิ้งทุกอย่างไปเองดีกว่า
ติ้งๆๆ ติ้ง
[แชทส่วนตัว] เปี๊ยกเองนะ: โหลๆๆ
[แชทส่วนตัว] Xzonism: เกิดไรขึ้นอ่ะ
[แชทส่วนตัว] llมวเล้า: คุณขายเก่งออกกิลด์ทำไม
กดออกจากกิลด์มาได้ไม่ถึงห้านาที เสียงแจ้งเตือนช่องสนทนาส่วนตัวก็ดังรัวๆ จนเธอกดปิดการแจ้งเตือนแทบไม่ทัน
มีเพียงแชทของคริมาเท่านั้น ที่เธอตอบกลับ เพราะตั้งแต่ที่ทักไปช่วยบอกเรื่องที่คริมาถูกตัวเด็กแจมในครั้งนั้น พวกเธอก็ยังคงติดต่อกันอยู่ มีชวนกันไปลงดันเจี้ยนบ้างเป็นบางที
ทำให้พอยิ้มเลิกเล่นเกมแล้ว ณัชชาก็เลยไม่รู้สึกเศร้าเท่าไหร่
เรื่องที่เธอตั้งใจจะออกจากกิลด์ ก็เป็นเรื่องที่คริมารู้อยู่แล้ว และยอมรับในการตัดสินใจของเธอ
แต่สิ่งที่น่าตกใจนิดหน่อยก็คือ คริมาจะกดออกกิลด์ตามมานี่สิ เธอบอกว่าจะเคลียร์ธุระในกิลด์ให้เสร็จภายในสัปดาห์นี้ แล้วค่อยออกจากกิลด์
“อย่าทำแบบนั้นเชียวนะ”
ณัชชารีบห้ามทันทีที่คริมารับสายโทรศัพท์ในเกม หลังจากที่ตอนแรกใช้วิธีพิมพ์คุยกัน
‘ถ้าอย่างนั้นเธอก็ย้ายมาอยู่กิลด์ฉันสิ’
กิลด์ที่คริมาอยู่คือกิลด์ LEGENDS เป็นกิลด์ท็อปห้าของเกม
เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจดีเหมือนกัน แต่ถ้าเธอจำไม่ผิด ในอีกไม่กี่เดือน สมาชิกกิลด์นี้จะเลิกเล่นเกมกันเยอะ ทำให้เกิดการรวมกิลด์เพื่อเติมเต็มช่องว่าง และการบริหารภายในก็จะน่าอึดอัดยิ่งขึ้น เพราะผู้บริหารทั้งสองกิลด์ ต่างก็มีแนวทางของตน สมาชิกในกิลด์ก็แบ่งแยกออกเป็นสองฝักสองฝ่าย
“ไม่ล่ะ เอาเป็นว่าถ้าเธออยากออกกิลด์ก็รออีกสักเดือนก็แล้วกัน”
‘ทำไมล่ะ’
“เพราะว่าฉันกำลังตั้งกิลด์อยู่คนเดียว”
พูดเสร็จ แม่ค้าสาวก็ทำในสิ่งที่กำลังทำค้างไว้ต่อ เธอพิมพ์ชื่อกิลด์ที่ต้องการตั้งเข้าไปยังระบบ กดส่งไอเท็มที่ใช้สำหรับสร้างกิลด์ และกดปุ่ม ‘ยืนยัน’
[ระบบ] ยินดีด้วยกับผู้เล่น ขายเก่งไม่รวยสักที ที่ก่อตั้งกิลด์ กิลด์กูมีกูคนเดียว สำเร็จ
