เงือกน้ำจืด - ชุ่มฉ่ำครั้งที่ 1 เสียงจากใต้ผืนน้ำ โดย น้ำตารสหวาน @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ตลก,รัก,ชาย-หญิง,ไทย

ฟิลกู้ด,รักวัยรุ่น,แฟนตาซี

ปริศนาสายน้ำพัดพาชีวิตของพะยูนสาวผู้หิวกระหายเงินตราหมุนไปในทิศทางที่ไม่คาดคิด เรื่องราวขอบคู่หูพะยูนสาวและนายเงือกเริ่มต้นขึ้นแล้ว

ผู้แต่ง

น้ำตารสหวาน

เรื่องย่อ

เสียงเพลงปริศนาจากใต้น้ำ มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถไขคำสาปตระกูลเงือกได้

เงือกน้ำจืด-ชุ่มฉ่ำครั้งที่ 1 เสียงจากใต้ผืนน้ำ

เมืองใหญ่เต็มไปด้วยแสง สี เสียง ไม่ว่าในราตรีใดทุกตารางนิ้วของเมืองแห่งนี้ไม่เคยหลับใหล ร้านค้าและผู้คนเดินสวนกันไปมาไม่เคยหยุดพัก ทว่าพื้นที่ห่างจากตัวเมืองนี้ไปไม่ไกลนักมีบ่อน้ำจืดกว้างใหญ่ที่ลึกเกินกว่าจะลงไปถึงก้นบ่อ มันเงียบสงบราวกับถูกตัดขาดจากโลกอีกฝั่ง ยามกลางวันบ่อน้ำใสสะท้อนแสงตะวันเป็นประกายระยิบระยับ แต่กลับไร้ผู้กล้ามาเยือนบ่อน้ำแห่งนี้ ในความเงียบงันมีตำนานที่เล่ากันมาปากต่อปากถึงเสียงปริศนาที่ขับขานเพลงชวนพิศวงใจลอยมาจากใต้ผิวน้ำยามค่ำคืน ชาวบ้านเชื่อว่าเสียงเพลงนั้นเป็นของเงือกสาวที่อาศัยอยู่ใต้บ่อน้ำ น่าแปลกที่มีเพียงคนที่ได้ยินเสียงอันไพเราะจับจิตมาเล่าเรื่องปริศนานี้เท่านั้น ทางกลับกันไม่มีสักรายที่ได้พบเจ้าของเสียงตัวจริง

“เคลียร์รีส์” นามสมมติของเด็กสาวต่างถิ่นผู้สูญเสียความทรงจำ ชาวบ้านตั้งสมมติฐานกันว่าเรือที่เธอนั่งมาล่มกลางทะเลและเจ้าของร่างถูกคลื่นน้ำซัดมาขึ้นฝั่งแห่งนี้ เธอมีเรือนผมสีเทาบวกกับรูปร่างอวบอั๋นจึงถูกตั้งฉายาว่า “พะยูนเกยตื้น” ชายที่ช่วยชีวิตให้เธออาศัยบ้านร้างหลังน้อยที่มองเห็นบ่อน้ำอาถรรพ์ผ่านทางหน้าต่าง เขาเล่าเรื่องราวของบ่อน้ำและตำนานเงือกสาวด้วยเจตนาให้เธอระวังตัว แต่คำพูดของเขากลับทำให้เคลียร์รีส์เกิดอยากรู้อยากเห็น ชาวบ้านก็พากันมาเตือนว่าอย่าแม้แต่จะคิดเข้าไปใกล้บ่อน้ำจืด เดือนสองเดือนแรกที่อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเคลียร์รีส์ไม่กล้าออกมาที่บ่อน้ำ แต่แสงจันทร์ที่สะท้อนบนผิวน้ำทั้งพาให้ใจรู้สึกสงบและทำให้รู้สึกเชื่อมโยงกับสถานที่ที่คุ้นเคย สาวพะยูนจ้องมองผืนน้ำกระทั่งผล็อยหลับไปทุกคืน

อย่างไรก็ตาม ความสงบในคืนหนึ่งถูกขัดจังหวะด้วยเสียงเพลงลึกลับที่เริ่มดังขึ้นจากใต้ผิวน้ำ เคลียร์รีส์นั่งอยู่ริมหน้าต่างตากำลังจะปิดต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อเสียงนั้นกระทบโสตประสาท แม้เสียงกังวานที่ส่งมาจะเป็นท่วงทำนองระรื่นหูแต่มันกลับดึงให้หญิงสาวตกอยู่ในภวังค์ราวกับมนตร์สะกดจิต

“มาทางนี้” พะยูนสาวได้ยินใครบางคนกำลังเรียกร้องหาเธออย่างไม่อาจต้านทานได้ ถูกดึงดูดไปยังต้นเสียง ลุกขึ้นเดินหยิบไฟฉายและไม้พายที่เก็บไว้ในกล่องเก็บอุปกรณ์ออกมาและวิ่งตรงไปที่เรือ

เมื่อเรือล่องมากลางบ่อน้ำซึ่งเป็นจุดที่ได้ยินเสียงเพลงดังชัดที่สุด น้ำใสแจ๋วมองเห็นถึงใต้น้ำแต่… “ไม่มีปลาสักตัว” เคลียร์รีส์พึมพำและวางไม้พายลง เสียงเพลงยังคงกระตุ้นให้เธออยากดำดิ่งสู่ใต้น้ำ

ตู้ม!! สาวอวบปล่อยตัวลงไป ทันทีที่สัมผัสสายน้ำเย็นเข้ากระดูกและกระแสน้ำแรงกระทบร่าง ทำให้หญิงสาวได้สติและเริ่มนึกถึงสัตว์ร้ายเช่นงูยักษ์จึงรีบปีนขึ้นเรือ ทว่ามวลน้ำที่ล้อมรอบมีมือฉุดขาเธอลงไปยังน้ำลึกที่มั้งมืดและหนาวเย็น เคลียร์รีสเอามือปิดปากปิดจมูกและหลับตาปี๋

ใต้ผิวน้ำ

สายน้ำรอบกายส่องแสงประกายระยิบระยับสาดกระทบเปลือกตา พะยูนสาว (?) ลืมตาและเจอแสงมาจากด้านล่าง หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใดข้างใต้สายน้ำสีฟ้านวล! เสียงเพลงเปี่ยมพลังหายไปแล้ว “โย่ว~ จุ๊บ!!” ริมฝีปากใครบางคนสัมผัสจากทางด้านหลัง เคลียร์รีส์หันหลังขวับก่อนเบิกตาโพลง มือบางขยี้ตาแล้วเงยหน้าขึ้นและขยี้ตาอีกครั้ง

นางเงือก!!.. ไม่ใช่สิ ส่วนบนของเงือกตนนี้ถ้าเทียบเป็นคนก็เหมือนกับหนุ่มน้อยร่างบาง ผิวขาวราวมุกที่สะท้อนกับแสงจากใต้ผิวน้ำ ดวงตาของเขาเล็กหยีทว่านัยตาสีฟ้า เงือกหนุ่มยิ้มแป้นมองเคลียร์รีส์ด้วยสายตาเปี่ยมความหวัง

“เงือก! มีจริงเหรอเนี่ย ไม่สินายจูบหลังฉันเรอะ!?” สาวอวบมองหางปลาสีฟ้าสวยมีระบายพลิ้วไหวไปกับสายน้ำ

เงือกหนุ่มส่ายหน้า “คุณคิดไปเองครับ ผมจะจูบหลังคุณทำไมกัน”

เคลียร์รีส์เกาหัวงงๆ “…ตอนแรกได้ยินเสียงนึกว่าเป็นผู้หญิงซะอีก นายใช่ไหมที่ร้องเพลงเมื่อกี๊”

เงือกหนุ่มพยักหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม “ผมถูกสาปให้ร้องเพลงที่ไม่ชอบเท่าไร มันเลยฟังดูโหยหวยน่ะ แหะๆ” เสียงที่สะท้อนออกมาอย่างไพเราะ เคลียร์รีส์อ้าปากค้าง เป็นเสียงของเงือกที่เป็นผู้ชายหรือนี่ “”

“อะแฮ่ม ความจริงแล้วผมรับคำสาปต่อจากแม่ แม่ก็รับมาจากยายอีกที เป็นคำสาปรุ่นสู่รุ่น คุณเห็นภาพใช่ไหม ผมต้องร้องเพลงที่ไม่ชอบทุกคืนเลยต้องมุดหัวลงมาบาดาลลึกขนาดนี้ นานๆ ทีถึงจะขึ้นไปร้องเพลงเพื่อหาคนช่วยไขปริศนาในอดีตของบ่อน้ำนั่นล่ะครับ"

สาวอวบขมวดคิ้วคิ้วมองเงือกหนุ่ม "นายเป็นคนลากฉันลงมาสินะ"

“ถูกต้องนะครับ เพราะผมอยากขอให้คุณช่วย แน่นอนว่ามีไข่มุกเม็ดใหญ่ๆ ตอบแทนครับผม” เงือกหนุ่มยิ้มร่า

ระหว่างทั้งคู่เงียบลงครู่หนึ่ง เคลียร์รีส์ส่ายหน้าเชื่อเขาเลยขนาดโดนสาปยังอารมณ์ดีได้อีก แต่ว่า…คงรู้ว่าเครียดไปก็ไม่ได้อะไรล่ะมั้ง ถ้าช่วยแล้วได้ไข่มุกมาขายไม่ต้องคิดเรื่องหาเงินแล้วสินะ “แล้วจะช่วยได้ยังไงล่ะ”

เงือกหนุ่มนิ่งไปชั่วขณะ "ที่นี่มีความลับที่ฝังอยู่ลึกในบ่อน้ำ แหวนที่ซ่อนอยู่ที่นี่คือกุญแจที่จะไขปริศนา แต่ไม่มีเคยใครสามารถเข้าใจความจริงของมันได้เลยครับ" เงือกหนุ่มเอื้อมมือลงไปใต้พื้นทรายและดึงแหวนสีแดงออกมา ลวดลายประดับบนตัวแหวนซับซ้อน แสงที่สะท้อนออกมาจากแหวนทำให้มันดูมีราคา

"แม่ผมบอกว่าแหวนเป็นกุญแจไขปริศนา แต่ผมก็ไม่รู้ว่ามันใช้ไขอะไรได้ ยังไงก็ตามมันคงช่วยเปิดเผยความลับที่ซ่อนอยู่ที่นี่ได้"

เคลียร์รีส์ขมวดคิ้วเป็นปม มือบางรับแหวนจากเงือกหนุ่ม เขายิ้มให้ก่อนว่ายน้ำขึ้นไปข้างบนแล้วหายตัวไปในความมืด “อ้าวเฮ้ย! บอกก่อนเซ่ว่าจากนี้ต้องทำอะไรบ้าง!!?”

เงือกหนุ่มหายไปแล้ว “เอ๊ะ แล้วนี่!! ฉันพูดใต้น้ำดะ..!!” หญิงสาวรู้สึกตัวและสำลักน้ำ

เช้ารุ่งขึ้นร่างสาวอวบลอยอยู่บนผิวน้ำ

“ยัยพะยูน!!” ชาวบ้านที่ผ่านมาเบิกตาโพลง