แม้เธอจะเป็นคนที่ผมรัก แต่ผมก็ไม่เคยลืมสิ่งที่พ่อเธอทำกับแม่ผม...และผมจะแก้แค้นให้แม่ผมให้ได้เเม้จะต้องเเลกกับชีวิตของเธอก็ตาม
ดราม่า,รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,วัยว้าวุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"เกรซ!!!"วิทพ่อของเกรซดึงเกรซออกมาจากจันทร์เจ้า
"แก...ไอ่คนสกปรก อย่ามาเเตะต้องลูกสาวของฉัน"
"แกก็เหมือนเเม่ของเเก"พอจันทร์เจ้าได้ยินคำนี้เขาโกรธมาก
"ทำไมแม่ของผมทำไม!!!!"
"แม่ของเเกมันขึ้นมายั่วฉันไง หึ พอฉันบอกจะมาแกแม่แกเกิดอับอายเลยต้องผูกคอตายไงเจ้าโง่"
ผัวะ จันทร์เจ้าเข้าไปต่อยวิททันทีจนทำให้วิทล้มไปกองกับพื้น
"พ่อ"เกรซไปประคองพ่อของเธอขึ้นมา
"อย่ามาพูดถึงเเม่ผมเเบบนั้นนะ เเล้วอีกอย่างเเม่ผมมไม่ใช่คนเเบบที่คุณพูด คุณนั้นเเหละที่พยายามจะทำร้ายเเม่ผมตลอด"
"คุณมันก็แค่คนเลวคนนึง ที่ภายนอกทำตัวเป็นคนดีเเต่จิตใจของคคุณมันชั่วช้า"
ผัวะ รอบนี้พ่อของเกรซเข้าไปต่อยจันทร์เจ้า
"คุณพ่ออ พอได้เเล้วค่ะ"
"พอกันทั้งคู่เลย"เกรซเข้ามาห้ามทั้ง2คน
"มึงเก็บข้าวของเเล้วออกจากบ้านกูไปเลยนะ"วิทชี้หน้าจันทร์เจ้า
"พ่อ พอได้เเล้ว พี่จันทร์เข้าห้องไปก่อนนะคะ"เกรซหันไปพูดกับจันทร์เจ้า หลังจากนนั้นเกรซก็ลากวิทพ่อของเธอเข้าไปในบ้าน
"เกรซแกมันลูกไม่รักดี ฉันบอกแกกี่ครั้งเเล้วว่าอย่าไปยุ่งกับมัน"
"คุณพ่อ!!!! ทำไมค่ะพี่จันทร์ไม่ดีตรงไหนเขาเป็นคนที่เกรซไว้ใจคนนึงเลยนะคะ"
"มันไม่เหมาะสมกับลูก"
"อะไรคือไม่เหมาะสมค่ะ"
"เพราะมันจนไง"
"เเล้วที่คุณพ่อยังชอบป้านุชเลยล่ะค่ะ"
"แก!!!!"
เพี้ยยย วิทได้ตบเข้าไปยังใบหน้านุชอย่างเเรง
"พ่อ"น้ำตาของเกรซไหลออกมา เพราะพ่อของเธอไม่เคยตบตีเธอเลยสักครั้ง
"เกรซ....พ่อขอโทษ"วิทพยายามเข้าไปกอดเธอเเต่เธอถอยห่าง
"อย่ามาแตะต้องตัวหนนูค่ะ"เธอถอยห่างเเละรีบวิ่งกลับห้องทันที
[พ่อไม่เคยทำกับฉันแบบนี้เลยสักครั้ง ฮืออๆ ถึงจะโกรธสักแค่ไหนถึงฉันจะทำอะไรผิดพ่อไม่เคยเลย นี้เป็นครั้งเเรกที่เขาตบฉัน ฉันรู้สึกเสียใจมาก ทำไมพ่อถึงทำกับฉันขนาดนี้]
"เกรซ"
"คุณแม่...."เธอรีบวิ่งไปกอดเเม่ของเธอ
"ฮือออๆ......."แม่ของเธอกอดเเละลูบหัวเธอเบาๆ
"ทำไมพ่อถึงทำกับหนูขนาดนี้"
"เกรซลูกใจเย็นๆนะ พ่อเขาเเค่เป็นห่วงลูก เป็นธรรมดาที่เขาอยากให้ลูกอยู่กับคนที่คู่ควร"
"เเล้วพี่จันทร์ไม่คู่ควรกับหนูตรงไหนค่ะ"เธอหันหน้าไปถามเเม่ของเธอ
"สำหรับพ่อพี่จันทร์ไม่คู่ควรกับลูก เกรซต้องเข้าใจพ่อนะว่าพ่อเขามีทุกอย่างทำให้ลูกสุขสบาย เขาก็อยากให้ลูกอยู่กับคนที่ลำบาก เขาเลี้ยงลูกมาอย่างดีจะให้มาลำบากมันก็ไม่ได้ ลูกเข้าใจใช่ไหม"เกรซนิ่งเงียบไปแต่เธอก็พยักหน้าเข้าใจสิ่งที่เเม่ของเธอได้พูดขึ้นมา
"แล้วจันทร์เจ้าเป็นไงบ้าง"
"พี่จันทร์ร้องไห้หนักมากค่ะ เกรซสงสารพี่จันทร์"
"เออแล้วอีกอย่างคุณพ่อไล่พี่จันทร์ออกจากบ้านด้วยค่ะ คุณแม่ช่วยไปคุยกับคุณพ่อให้หน่อยได้ไหมค่ะ"
"อืมเดียวเเม่จะไปลองคุยกับคุณพ่อให้นะ"หลังจากนั้น2คนเเม่ลูกนั่งกอดกันจนเกรซอารมณ์ดีขึ้นมาก
"เออ....คุณแม่ค่ะ"
"ว่าไงจ้ะ"
"คุณแม่ก็ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ"ลดานิ่งกับคำถามที่ได้ยิน
"ไม่จ้ะ เเม่โอเค"
"ค่ะ"[ที่ฉันถามเเบบนั้นกับเเม่เพราะฉันรู้ว่าเเม่รู้สึกยังไงเรื่องที่พ่อแอบชอบป้านุชคุณแม่ก็รู้เเต่เเม่แกล้งไม่รู้มาตลอดที่เขาไม่อยู่บ้านบ่อยๆเพราะเขาเสียใจ อีกอย่างเขาไม่อยากไล่ป้านุชออกเพราะเขาสงสารป้านุชกับพี่จันทร์เจ้า เเม่เลยเลือกที่จะเงียบไป]
รุ่งเช้าทุกคนตื่นมาและกำลังนั่งทานอาหารเช้าที่โต๊ะอาหาร
"เออ...เกรซพ่อขอโทษ"อยู่ๆวิทก็พูดขึ้นมา
"พ่อค่ะ หนูก็ต้องขอโทษคุณพ่อเช่นกัน หนูอาจจะใช้ถ้อยคำที่เเรงไปหน่อย"วิทยิ้มขึ้นทันทีหลังจากเกรซพูดขึ้นมา
"คุณก็เหมือนกัน ผมขอโทษในทุกๆเรื่องที่ทำให้คุณเสียใจ"วิทหันไปพูดกับลดา
"ต่อจากนี้ผมสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นอีกผมสัญญา"วิทเอื้อมมือไปจับมือของลดาทำให้ลดากับเกรซยิ้มออกมากันอย่างมีความสุข แต่ในขณะเดียวกันจันทร์เจ้าได้ยืมมองทุกคนที่หัวเราะยิ้มกันอย่างมีความสุข ทำให้จันทร์เจ้าไม่พอใจอย่างมาก
"หึ....มีความสุขกันนักใช่ไหม"
"ฉันจะทำให้พวกแกลิ้มรสของความเจ็บปวดนี้เอง !!!!!"
