“เป็นแฟนกับฉันนะ ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด!!!”ผมไม่คิดเหมือนกันว่าคำพูดนี้จะ
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,วัยว้าวุ่น,ทะลุมิติ,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“อันอัน!!!”
“พี่จัส!!!อันอันโทรหาพี่ตั้งหลายครั้งทำไมพี่ไม่รับสายอันอัน”
“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าเรื่องระหว่างเรามันจบไปนานแล้ว”
“ไม่!!! พี่ต้องรับผิดชอบอันอัน”
“หึ พอได้แล้วอันอันอย่าให้พี่หมดความอดทนกับเธอนะ”ผมคว้าขอมือเธอขึ้นมา รอบนี้ผมมองหน้าอย่างเอาจริงเอาจัง
“😳”
“เธอก็รู้นะว่าถ้าเกิดพี่โมโหจะเป็นยังไง!!!”
“ปล่อยได้แล้วพี่จัสอันอันเจ็บ”
“😒”เธอสะบัดข้อมือออกจากมือผมหลังจากนั้นเธอก็รีบเดินออกจากร้านทันที
“เอาเรื่องเลยนะ”ไอ่ครามหันมาพูดกับผม
“อืม😏”
“กูนั่งตรงนี้!!!”ผมพูดกับมันแต่สายตาผมมองผู้หญิงคนนึง
“เดียวกูมานะ”ผมหันไปพูดกับไอ่คราม
รุ่งเช้า
ผมตื่นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคย ใช่ครับผมจบดีลกับผู้หญิงคนเมื่อคืน
“ตื่นแล้วเหรอค่ะ”เอ๊ะทำไมเธอหน้าคุ้นๆจัง (คุ้นอีกแล้วเหรอเนี่ยยย!!!)
“ครับ...”ผมลุกขึ้นพร้อมทั้งคว้าเสื้อมาใส่
“เออ...น้องชื่ออะไรครับ”ผมหันไปถามเธอ
“หนูชื่อลาตา”เห้อออโล่งอกไม่คุ้นแล้วสงสัยผมหลอนเองแหละ
“พี่ไปก่อนนะ😊”
“เดียวค่ะ หนูขอไลน์พี่หน่อยได้ไหม”
“อืมได้สิ”ผมยื่นโทรศัพท์ให้เธอ
“ขอบคุณค่ะ 😊”หลังจากนั้นผมก็รีบแต่งตัวไปทำงานทันทีเลยครับ ดีนะที่ผมเตรียมเสื้อไว้ในรถเรียบร้อยอะ
“วันนี้ไม่สายหนิ”
“555ครับบ”
“สวัสดีครับพี่ลิต้า”
“อืม”สวยแล้วดุจริงๆเลยเหอะ
เลิกงาน
ผมเตรียมตัวจะกลับห้องทันทีเพราะไม่ได้กลับห้องบ้างกลับช้าบ้างเดียวไอ่แสบจะหาว่าไม่สนใจ
“จัสวันนี้มีงานเลี้ยงของบริษัทนะ”
“วันนี้เหรอครับพี่”
“อืม ทำไมเหรอไม่ว่างเหรอ”
“เอออ....ว่างครับ”อีกวันนึงคงไม่เป็นไรหรอกเนอะ
22:00น.
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
“ว่าไงไอ่คราม”
“ทำไรอยู่ว่ะ!!!”
“เป็นไรของมึง”
“น้องมึงอยู่ห้องผ่าตัด!!!!”
“เจนิส😳”
ใช่ครับหลังจากนั้นผมก็รีบไปโรงพยาบาลทันที มาถึงก็เจอไอ่ครามและระฟ้ายืนอยู่ เห้อรู้สึกผิดมากๆจริงๆผมควรกับห้องไปดูแลเธอมากกว่า แล้วที่สำคัญถ้าไม่ได้ระฟ้าน้องผมจะเป็นยังไง ผมไม่อยากจะคิดเลย
ใช่ครับหลังจากน้องสาวผมตื่นขึ้นมาเธอก็โกรธผมเธอไม่คุยกับผมด้วยซ่ำจนผมต้องโทรหาพ่อให้มา
“เจนิสเธอเป็นไงบ้าง”ผมเดินเข้ามาแล้วเห็นเพื่อนของไอ่แสบเต็มห้อง
“ดีขึ้นเยอะ พรุ่งนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว”
“จริงเหรอ”
“อืมม”
“ระฟ้ากี้ซื้อขนมมาฝากด้วยแหละ”ผู้หญิงคนนี้สงสัยจะชอบระฟ้า
“ฉันไม่ได้ป่วยส่ะหน่อยย คนที่ป่วยคือเจนิส”
“อ่อออ เจนิสเราขอโทษนะพอดีเราคิดว่าระฟ้าป่วยเลยไม่ได้ซื้อมาฝากเธอ”
“มะไม่....”
“ตอแหล ฮัดชิ่ววว เออเราขอโทษด้วยที่เสียมารยาท”
เอ๊ะนั้นน้องสาวคนสวยคนนั้นหนิ
“น้องสาวคนสวยพูดดีนะเนี่ยย😏”ผมหันไปพูดกับเธอ
“😊”เธอหันมาส่งยิ้มให้กับผม
“ไอ่แสบป๊าบอกขอออกไปทำธุระนิดหน่อย”ผมหันไปพูดกับไอ่แสบแต่ก็เหมือนเดิมครับไม่คุยกับผมเหมือนเดิม
“😒 เออ...เอลแกอย่าลืมส่งงานให้ฉันนะ”
“อืม”
หลังจากเพื่อนๆไอ่แสบกลับไปไม่นานไอ่แสบก็ออกไปเดินเล่นกับระฟ้าส่วนผมก็นั่งรอให้พ่อมา
“ป๊าไอ่แสบไม่ยอมคุยกับผม”
“ก็สมควรแล้วหนิ”
“ผมรู้ว่าผมผิดและผมสัญญาแล้วด้วยว่าจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”
“เออ ใจเย็นๆน้องมันโกรธไม่นานหรอก”
“แต่มันก็สมควรนะป๊าที่น้องจะโกรธผม เพราะถ้าเกิดระฟ้าไม่มาช่วยน้องหล่ะ ฮืออๆ”ผมพูดพร้อมทั้งร้องไห้ออกมาก็มาเสียใจหนิ
“หมับ ฉันไม่โกรธพี่แล้วโอเคไหม”
