“เป็นแฟนกับฉันนะ ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด!!!”ผมไม่คิดเหมือนกันว่าคำพูดนี้จะ
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,วัยว้าวุ่น,ทะลุมิติ,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เอล”พนักงานเสิร์ฟคนนั้นคือเอล ทำไหมเธอมาอยู่ในที่แบบนี้
“นายไม่เกี่ยว!!!อย่ามายุ่ง”
“พี่จัสไม่เป็นไรค่ะ เอลทำได้”
“ไม่ได้ ไม่ต้องทำ!!!”
“มีอะไรกัน!!!!”
“ผู้จัดการ”พี่โตผู้จัดการผับเดินเข้ามา
“พี่โตมาก็ดีแล้ว พนักงานพี่โตทำน้ำหกใส่เบล”
“จริงไหมเอล”
“จริงค่ะ”
“พี่โตแต่เธอให้เอลก้มเช็ดเท้าเธอ”ผมพูดขึ้น
“พี่จัสเอลทำได้จริงๆ”
“เอลไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก”ผมหันไปพูดกับเธอ
“ใช่เอลไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก”รอบนี้พี่โตพูด
“เบลถ้ามีปัญหาอีกพี่จะไม่ให้เบลเข้าร้านพี่อีกแล้วนะ”
“พี่โต!!!!”
“ส่วนเอลมาคุยกับพี่”
“ค่ะ”
เอล
ฉันรีบเดินตามพี่โตมายังที่ห้อง เอาจริงใจนึงกลัวพี่โตจะดุฉันมาก
“เออ พี่โตค่ะ เอลขอโทษจริงๆ”
“ขอโทษพี่ทำไม เล่าความจริงมาให้พี่ฟังได้ไหม”เอ๊ะพี่โตเขารู้ได้ไง
“คืออ....”
“เล่าพี่มาเถอะ เบลเขาเป็นแบบนี้ตลอด”
“คือเอลรู้สึกเหมือนสะดุดขาใครสักคนค่ะ”
“หึ สะดุดขาเพื่อนเบลสิ”
“😳”
“เบลอะเขาชอบมีปัญหากับเด็กที่ร้านแบบนี้ประจำ”ฉันพยักหน้าตอบ
“แล้วเราอะดูเหมือนไม่ยอมคนทำไมยอมง่ายขนาดนี้”
“ถ้าเกิดเจอข้างนอกหนูไม่ยอมแน่ค่ะพี่โต แต่นี้หนูทำงานอยู่อีกอย่างหนูไม่อยากให้ร้านพี่เสียหายด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอกเราไม่ผิดหนิ”
“เออ...แล้วเรารู้จักกับจัสด้วยเหรอ”
“ค่ะ พี่จัสเขาเป็นพี่ชายของเพื่อนเอลเองค่ะ”
“อ่อ....อืมๆ เออถึงเวลาเลิกงานแล้วหนิ”ฉันก้มมงนาฬิกาใช่มันถึงเวลาแล้ว
“กลับบ้านเถอะ”
“เออ...เดียวหนูขอทำอีกสักนิดได้ไหมค่ะ”
“ที่นี้เราเลิกงานกันตรงเวลา”พี่อัสเดินเข้ามาแล้วพูดกับฉัน
“กลับก่อนนะคะพี่โต พี่กลับก่อนนะเอล”
“สวัสดีค่ะพี่อัส”
“กลับเถอะ”
“ค่ะ หนูกลับก่อนนะคะพี่โตสวัสดีค่ะ”ฉันพูดจบก็รีบเก็บกระเป๋าทันที ฉันรู้สึกโชคดีมากที่ได้ทำงานที่นี้เพราะทุกคนดีกับฉันมากๆ
จัส
ผมนั่งรอเธอตั้งนานเมื่อไหร่จะออกมาสักที
“เอล”
“อ้าวพี่จัส”
“จะกลับแล้วเหรอ”ผมถามเธอ
“ใช่ค่ะ พี่จัสมีไรป่าวค่ะ”
“เดียวพี่ไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ไปเถอะ เดียวพี่ไปส่ง”ผมคว้ามือเธอแล้วเดินออกจากร้านทันที
“เออ...”
“มีอะไรเหรออ”
“มือค่ะ”
“อ่อ พี่ขอโทษ ไปเถอะเดียวพี่ไปส่ง”
“พี่จัส!!!”ผมกำลังจะเปิดประตูรถพอดี
“ไปรอพี่ในรถนะ”เธอพยักหน้าตอบ
“ลาตา”ผมพูดชื่อเธอออกมาเบาๆ
“พี่จัสมากับใครค่ะ”
“พี่มากับเพื่อน”
“ลาตาไลน์ไปพี่ไม่ตอบเลยนะ”เอาจริงผมไม่เห็นครับ
“จริงเหรอ โทษทีพี่ไม่เห็นมันไม่ค่อยแจ้งเตือนอะ”
“อ่อค่ะ”
“พี่ไปก่อน”
“เดียวค่ะ ฟึ่บ”อยู่ๆเธอก็เข้ามากอดผม
“คิดถึงนะคะ”
“เออ....พี่ไปก่อนนะไว้เจอกัน”จากนั้นผมรีบขึ้นรถทันที
“😗”
“เออ...เพื่อนพี่เอง”
“ค่ะ....🙂”ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ด้วยนี้เซ็งเป็นบ้าเลย
“งานนี้เหรอที่เราบอกว่าเราจะมาสมัคร”
“ใช่ค่ะ”
“อ่อออ...แล้วกินไรหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ เออ...พี่จัสเอลขอบคุณพี่มากนะคะสำหรับวันนี้”
“ไม่เป็นไรเรื่องเล็กน้อย แต่เราไปยอมแบบนั้นได้ไง”
“เอลต้องยอมสิค่ะเอลเป็นแค่พนักงานหนิแต่ถ้าเจอกันข้างนอกเอลไม่ยอมแน่”ผมชอบท่าทางเธอแบบนี้มากๆเลยครับ
“5555”ผมเผลอหัวเราะออกมา
“หัวเราะอะไรค่ะ”
“ป่าววว...แค่เป็นแบบนี้แล้วดูน่ารักขึ้นเยอะ”
“😳”เธอสตั้นไปเลยครับ ผมเองก็เช่นกัน
หอพัก
“ขอบคุณนะคะ”
“ไม่เป็นไร เออ...”
“ค่ะ”
“ฝันดีนะ”
“ฝันดีค่ะ 😊”
