หมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส
ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด,หมาเด็กมันปากจัด,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ดหมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส
เมื่อหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 อยากท้าทายอำนาจมืดของอดีตหัวหน้าแก็งค์มังกรแดงรุ่นที่5 อย่างไม่เกรงกลัวกฏเหล็ก
งานนี้หมาเด็กจะโค่นบัลลังก์แก็งค์อันธพาลของเขตตะวันออกได้หรือไม่
หรือจะได้อย่างอื่นกลับมาแทนอำนาจก็ไม่อาจทราบได้
.
.
" นี้...พูดให้มันเพราะๆ หน่อย ก่อนที่กูจะหมดความอดทน "
" เรื่องของมึงเหรอที่กูจะต้องทำตาม เป็นใครวะถึงมาสั่งหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10! เห้ย! มึงจะทำอะไร!! ปล่อยกูนะ! "
" แต่หัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 เป็นเมียกูวะ ผัวต้องใหญ่กว่าไม่ใช่เหรอวะ "
" ใครเมียมึง! กูจะยอมอ้าขาให้เฉพาะคนที่กูรักเท่านั้นเว้ย!! มึงก็แค่ของเล่นชั่วข้ามคืนแหละวะ! ปล่อย! "
" เดี๋ยวได้รู้ว่ากูเป็นของเล่นให้มึง หรือเป็นผัวให้มึงกันแน่ "
" อึก! "
เสียงเนื้อกระทบผสานกับเสียงครางต่ำของทั้งคู่ดังลอดออกมาจากไรฟัน จากอารมณ์ที่แตกต่างกัน
อีกคนรู้สึกดีเมื่อแกนกายผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางด้านหลังของคนใต้ร่าง ส่วนอีกคนรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่สิ่งแปลกปลอมนั้นผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางที่ไม่คิดจะใช้งานมันเลยแม้แต่น้อย
เสียงซี๊ดปากของอีกคนยังคงดังอย่างชอบใจ ต่างจากคนใต้ร่างที่จิกย้ำเข้าที่แขนของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเจ็บปวดจากช่องทางคับแคบด้านล่าง
" ไอ้เหี้ย!! กูเจ็บ!... " เสียงหนุ่มวัย 20 ปีดังขึ้นเมื่อไม่มีท่าทีจากคนด้านบนว่าจะหยุด และยิ่งกระแทกเข้ามาเท่าไหร่ก็มีแต่ความเจ็บจากขนาดอันใหญ่โตของอีกฝ่าย
" อย่าบ่นให้มันมาก มึงมีหน้าที่นอนอ้าขาให้กูเอาก็พอ " เขายังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกช่องทางด้านหลังของคนบนเตียงที่อายุห่างจากเขาราว 5 ปีได้อย่างไม่ไยดี เพียงขอแค่ให้ตนเสร็จสมก็เพียงพอ
" ใครมันอยาก...เอากับมึงวะ! อ๊าก!! " สิ้นเสียงจากคนใต้ร่าง 'เซอร์รัส'ก็กระแทกย้ำอีกครั้งด้วยแรงที่มากกว่า ก่อนจะหยุดและถามขึ้น
" ว่าไงนะ ไม่อยากเอากับกูเหรอ แล้วใครมันร้องครางเสียงหลงให้กูได้ยินอยู่บนเตียงวะ "
'คิรัว'หันหน้ามองทางอื่น " ใครมันหลอกกูมามึงก็ไปเอาคนนั้นดิ จะลากกูขึ้นเตียงทำเหี้ยไร "
เซอร์รัสจับหน้าคิรัวหันกลับมามองเขา " มึงอย่าลืมนะว่ากูช่วยมึงอยู่ มึงโดนวางยายังไม่รู้ตัวอีกหรือไง "
" มึงแหละวางยากู! " คิรัวตะโกน
" ไหนหลักฐาน มึงมีมาฝาดหัวกูไหมล่ะ "
คิรัวกัดฟันแน่น " นี้ผับมึง ถ้ามึงไม่ทำใครจะทำวะ! ไอ้พวกสกปรก!... "
" ถ้ากูสกปรก! " เซอร์รัสขัด " มึงก็สกปรกเหมือนกัน เพราะมึงกำลังโดนขยะเย็ดอยู่ " พูดจบ เซอร์รัสก็โน้มหน้าลงประกบจูบกับคิรัว
" อุ๊บ!! " ขบเม้มจนอีกฝ่ายยอมอ้าปากให้ลิ้นสากของเขาได้เข้าลุกล้ำพื้นที่ด้านใน ก่อนที่ลิ้นร้อนนั้นจะเขี่ยเล่นกับลิ้นเด็กที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งจูบแบบผู้ใหญ่เลยด้วยซ้ำ
คิรัวจับแน่นเข้าที่ต้นแขนของเซอร์รัส ตาเหลือกลอยขึ้นฟ้า ภายในหัวขาวโพลนเกินกว่าจะคิดเรื่องใด ลมหายใจเริ่มแผ่วเบาเมื่อปรับการหายใจในจูบไม่ได้
" มึงเป็นบอส'อสรพิษ'ได้ไงวะ แค่จูบก็จูบไม่เป็น " เซอร์รัสถอนจูบออกเมื่อพบว่าลมหายใจของคนใต้ร่างเริ่มแผ่วลง ปากอวบอิ่มสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดอย่างยากลำบาก ไม่นานก็กลับมาหายใจได้เป็นปกติ
" อ๊าก!! " เมื่อเซอร์รัสเห็นท่าว่าจูบไม่ได้ จึงหันมาจดจ่อกับการกระแทกส่วนร่างแทน มือหนาพอดีกับเขาเอื้อมมาดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ก่อนที่จะขอร้องอ้อนวอนอย่างไม่เคยได้ยินมาตลอดศึกประจัญบาน " ยะ...หยุด ขอร้อง กูเจ็บ อึก "
เซอร์รัสไม่สนคำขอของอีกฝ่ายแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกดังเดิมตามใจชอบ ก่อนที่จะยกตัวของอีกฝ่ายขึ้นเพื่อเปลี่ยนท่าเป็นการหมอบคลานที่เขามักจะใช้ประจำเมื่อมีเซ็กซ์กับคนอื่น
เขาจับมือของคิรัวขึ้นมาและวางไว้บนพนักเตียงเพื่อให้อีกฝ่ายได้จับพยุงตัวเองเอาไว้
เขาก็ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายอะไรขนาดนั้นนะ
ก่อนที่จะกระแทกซ้ำย้ำๆ อีกครั้งด้วยแรกที่มากขึ้น จนตัวของคิรัวโยกไปด้านหน้ามากจนหัวเกือบชนเข้ากับกำแพง
" โยกตามแรงกูมากเดี๋ยวก็หามเข้าโรงพยาบาลก่อนกูจะได้เสร็จนะไอ้สัส มีแรงหน่อย " เซอร์รัสจับไหล่ข้างหนึ่งของคิรัวเพื่อช่วยไม่ให้อีกคนโยกมากจนหัวโขกเข้ากับกำแพงและเลือดออก แต่ดูท่าอีกฝ่ายจะเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมทำอะไร
ร้องตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่แน่ใจ แต่ฟังให้ดีอีกทีก็เป็นเสียงร้องไปเสียแล้ว
" มึงร้องเหี้ยอะไร ไม่มีความสุขหรือไงได้เอากับบอส'มังกรแดง'รุ่น5 เลยนะ " คิรัวส่ายหัวระรัว ทำให้เซอร์รัสที่มองจากทางด้านหลังอดขันไม่ได้
ใบหน้าตี๋หันมองมาทางเซอร์รัสเล็กน้อย ก่อนที่จะเอื้อมมือเข้ามาจับที่ฝ่ามือหนาของเขาตรงเอวตัวเองด้วยความอ่อนแรง
" ครั้งนี้กูยอมมึงแล้ว ปล่อยกูนะ กูรู้สึกแปลก ๆ กูไม่เอาแล้ว ฮึก " ใบหน้าของคิรัวเริ่มขึ้นแดงเมื่อแสงไฟจากผับบาร์ด้านล่างสาดผ่านกระจกทึบเข้ามาเป็นระลอก มือหนาที่จับมือของเขาอยู่สั่นไหวทุกครั้งเมื่อแรงกระแทกจากทางด้านหลังเข้ามาจนสุดและดึงออกจนเกือบหลุด
เซอร์รัสที่ไม่เคยเห็นใบหน้าของคิรัวเป็นแบบนี้มาก่อนก็แอบหวั่นไหวอยู่เล็กน้อย แต่ก็กู้กลับคืนมาได้ ก่อนที่จะหลบตาหนีและทำกิจกรรมต่อ
" ฮึก เซอร์...พี่เซอร์รัส " เซอร์รัสชะงัก ขนแขนลุกชันเมื่อคำว่า'พี่'จากคนด้านหน้าที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนถูกเอ่ยออกมา พร้อมน้ำสีใสที่ไหลลงจากดวงตาสร้างความเอ็นดูแก่สายตาเขาที่กำลังจดจ้องใบหน้านั้นอยู่
แกนกายที่ใหญ่อยู่แล้วเริ่มกลับมาแข็งอีกครั้งเมื่อเจอสายตาอ้อนวอนจากคนด้านหน้า เสียงร้องไห้ยังคงดังออกมาเป็นระลอกให้เขาต้องไหวหวั่น
นี่เขากำลังเป็นอะไรอยู่
" ฮึก เอา...มันออก นะ อ๊ะ มันใหญ่อีกแล้ว " มือหนาจับรั้งเข้าที่เอวหนาของคิรัวอีกครั้ง ก่อนที่จะกระแทกกระทั่งด้วยความเร็วและแรงเกินกว่าจะห้ามอยู่ " ฮึก หยุด มันแปลก ๆ พี่!... "
นี่เขากำลังเผลอไปกับเล่ห์ลวงของเด็กบ้านี่งั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก มันจะไม่เกิดขึ้นเป็นรอบที่สอง!
พั่ก พั่ก พั่ก
เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังเร็วและแรงทุกครั้งที่เซอร์รัสกระแทกเข้าออกเป็นจังหวะร้อนแรง เสียงเรียกห้ามไม่เป็นประสาของคิรัวไม่ได้ผลกับเขาอีกต่อไป อีกฝ่ายเมื่อรู้ว่าห้ามไปก็ไม่มีผลจึงเปลี่ยนเป็นครางด้วยความสุขสมแทน
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เซอร์รัสยังคงหมกมุ่นอยู่กับการมอบความใคร่นี้ให้แก่คิรัว แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกของหมาเด็กอย่างคิรัวก็ตาม แต่มันจะเป็นครั้งแรกที่คิรัวจะจำไม่ลืมไปจนตาย
ท่อนขาใหญ่ถูดพาดลงบนไหล่กว้างของเซอร์รัส เขาก้มลงมอบจูบอันร้อนแรงให้กับหมาเด็กใต้ร่างอย่างชอบใจ เพราะตอนนี้มือหนาของคิรัวกำลังรูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่ไม่หยุด และไม่สนว่าสิ่งที่ออกมาจะเป็นอย่างอื่นนอกเหนือจากน้ำขาวขุ่นหรือไม่ มันช่างเป็นภาพที่เขาประทับใจและชอบใจเป็นที่สุด
" อือ แฮ่ก...อึก " เสียงครางของคิรัวยังคงดังต่อไปไม่หยุดเมื่อเซอร์รัสถอนจูบออก ดูท่าแล้วหมาเด็กตรงหน้าคงเสพติดเซ็กซ์ของเขาเข้าให้แล้ว
" อ๊า!! " ไม่นานเซอร์รัสและคิรัวก็เสร็จสมดั่งใจออกมาพร้อมกัน ร่างหนาของเซอร์รัสล้มลงนอนข้างตัวคิรัวที่ตอนนี้สลบไปเป็นที่เรียบร้อยหลังจากเสร็จกิจไปได้สี่ครั้ง(?)
เขาหันมองหน้าตี๋ที่ตอนนี้นอนหลับหันหน้ามาทางเขาอย่างชอบใจ มือซนเอื้อมเข้าจัดเส้นผมยาวที่บดบังใบหน้าขาวออก เผยให้เห็นติ่งหูขวาที่ขึ้นแดงจากการขบเม้มของเขาอยู่หลายครั้ง และปากที่มีคราบเลือดติดอยู่มุมปากจากการกัด
มองไปมองมาก็น่ารักเหมือนกันนี่หวา มาเป็นหัวโจกของแก๊งอรพิษได้ไงวะ
เขาทำได้แค่สงสัย ก่อนที่จะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเพียงส่วนล่าง แล้วเดินมายังกระจกบานใหญ่ของห้องเพื่อสอดส่องสถานการณ์ด้านล่างตามเคย
" !!! " ดวงตาสีทมิฬสบเข้ากับดวงตารัตติกาลของอดีตหัวหน้าแก๊งอสรพิษ มุมปากของอีกฝ่ายยกยิ้มขึ้นถึงแม้จะไกลห่างแต่ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่านั้นแสดงถึงความสาแก่ใจ
หมายความว่าอะไร!? อย่าบอกนะว่า...
เซอร์รัสหันมองไปยังร่างชายหนุ่มที่กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียงภายในห้องนั้นก็คือ คิรัว
นี้คือแผน?
.
.
.
14 ชั่วโมงก่อนหน้า
ปีพุทธศักราช 2572 เป็นปีที่เทคโนโลยีก้าวหน้าเป็นอย่างมากจากอดีตที่ผ่านมา เศรษฐกิจขึ้นลงสั่นไหวไม่คงที่ แต่ยังคงดำเนินต่อไปได้ด้วยแรงใจของประชาชนที่เหลืออยู่ และมากขึ้นทุกปีๆ
ที่อยู่ที่กลายเป็นร้างถูกแทนที่ด้วยป่าไม้ ซากตึกถูกลื้อถอนเมื่อไม่มีคนมาสานต่อ
อย่างน้อยก็ยังมีพื้นที่สีเขียวให้ได้ผลิตอากาศที่สดชื่นแก่บ้านเมืองต่อไป
ขยะที่เมื่อก่อนเยอะอย่างไร ตอนนี้ก็ยังคงเยอะอยู่อย่างนั้น เพียงแต่มีการจัดการที่ดีขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว โรงเรียนที่ว่าโด่งดังยังคงเป็นอย่างนั้นและตามกระแสเทคโนโลยีของบ้านเมืองได้อย่างว่องไว
กลุ่มแก๊งอันธพาลเริ่มพากันก่อตั้งขึ้นอย่างลับๆ โดยมีการแบ่งเขตปกครองกันอย่างไม่เท่าเทียมเนื่องด้วยประชากรในแก๊งเป็นหลักในการยึดเขตปกครอง
แก๊งเหนือฟ้า ปกครองเขตเหนือของกรุงเทพฯ
แก๊งใต้ธารา ปกครองเขตทางใต้ของกรุงเทพฯ
แก๊งอสรพิษ ปกครองทิศตะวันตก
และแก๊งใหญ่สุดปกครองทิศตะวันออก แก๊งมังกรแดง
การฟาดฟันของทั้ง 4 เขตมีมาหลายต่อหลายรุ่น นับเป็นการปะทะที่ดุเดือดที่สุดของภาคกลางมหาวิทยาลัยในเขตนั้นรู้กันดี เพราะทั้งสี่เขตต่างพากันเข้าเรียนคนละที่เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกันภายในมหาวิทยาลัย แต่ก็มีเพียงสองแก๊งเท่านั้นที่กล้าเข้าเรียนร่วมกันนั่นก็คือ มังกรแดง และ อสรพิษ
โดยที่ทั้งคู่มีกฎเหล็กอยู่ 3 ข้อใหญ่
1.จะไม่ปะทะกันหากไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นคนเริ่มก่อน
2.จะไม่ปะทะกันหากไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคนของตัวเอง
และ 3.เมื่อเรื่องเกิดขึ้นรุ่นเก่าจะไม่เกี่ยวข้องและจะไม่ลงสนามด้วย(อยู่ที่ขีดสุดของแต่ละคน)
ทุกอย่างจะสงบดีหากรุ่นที่10 ของอสรพิษอย่างคิรัวไม่มัวหลงระเริงอยู่กับยศตำแหน่งของแก๊งจนไม่ฟังกฎเหล็กที่มีมาแต่รุ่นที่1
" จะเอาจริงเหรอวะคิรัว พี่แกเป็นถึงอดีตแก๊งมังกรแดงที่ใครต่อใครต่างว่ากันว่าน่ากลัวที่สุดเลยนะมึง " โฟโต้ เหรัญญิกหรือที่เรียกกันว่าเลขาเอ่ยห้าม
" ถ้ากูอยากพิสูจน์ว่ากูเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าแก๊งได้ดีจริงไหม ก็ต้องพิสูจน์ไหมวะไอ้โต้ " คิรัวกอดอกตอบอย่างมั่นใจ " และจากที่ให้คนไปสืบมาก็มีแต่ไอ้รุ่น5 เนี่ยแหละที่ยังมีชีวิตอยู่ รุ่นก่อนหน้านี้มีลูกไปหมดแล้วสัส ใครจะกล้าไปขอท้าวะ เดี๋ยวลูกเขาร้องแวกใส่กูทำไง "
" ช่างหัวมันเถอะไอ้โต้ ไอ้คิวมันเสพติดหาเรื่องคนละ ห้ามไปก็เท่านั้น " พลาสเตอร์วางแขนหนาไว้ที่บ่าของโฟโต้ บอกเหตุผลเป็นจริงให้อีกฝ่ายได้เข้าใจว่าคิรัวเสพติดอันธพาลมากแค่ไหน
" แต่ว่า... "
" มึงพูดอย่างกับว่าไม่รู้นิสัยมันดีอย่างนั้นแหละไอ้โต้ " พลาสเตอร์ขัด เพราะเขาทั้งสองอยู่ในทุกเหตุการณ์ในชีวิตของคิรัวมานักต่อนัก รู้ดีว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ทำได้แค่คอยเป็นซัพพอร์ตเตอร์ให้แก่คิรัวอยู่ด้านหลัง
คิรัวยิ้มกริ่มอยู่เพียงลำพัง นึกคิดถึงจินตนาการถึงเหตุการณ์ข้างหน้าในตอนที่เขาล้มอดีตบอสมังกรแดงได้ด้วยแรงไม่กี่อึด แต่เขาไม่รู้เลยว่าไม่อาจล้มมังกรแดงรุ่น5 ได้
....