หมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด - บทที่ ๑ อารัมบท โดย ชาภิสา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด,หมาเด็กมันปากจัด,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด,หมาเด็กมันปากจัด,นิยายวาย

รายละเอียด

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด โดย ชาภิสา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

หมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส

ผู้แต่ง

ชาภิสา

เรื่องย่อ

เมื่อหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 อยากท้าทายอำนาจมืดของอดีตหัวหน้าแก็งค์มังกรแดงรุ่นที่5 อย่างไม่เกรงกลัวกฏเหล็ก


งานนี้หมาเด็กจะโค่นบัลลังก์แก็งค์อันธพาลของเขตตะวันออกได้หรือไม่


หรือจะได้อย่างอื่นกลับมาแทนอำนาจก็ไม่อาจทราบได้


.


.


" นี้...พูดให้มันเพราะๆ หน่อย ก่อนที่กูจะหมดความอดทน "


" เรื่องของมึงเหรอที่กูจะต้องทำตาม เป็นใครวะถึงมาสั่งหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10! เห้ย! มึงจะทำอะไร!! ปล่อยกูนะ! "


" แต่หัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 เป็นเมียกูวะ ผัวต้องใหญ่กว่าไม่ใช่เหรอวะ "


" ใครเมียมึง! กูจะยอมอ้าขาให้เฉพาะคนที่กูรักเท่านั้นเว้ย!! มึงก็แค่ของเล่นชั่วข้ามคืนแหละวะ! ปล่อย! "


" เดี๋ยวได้รู้ว่ากูเป็นของเล่นให้มึง หรือเป็นผัวให้มึงกันแน่ "

สารบัญ

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑ อารัมบท,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๒ ผิดพลาด,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๓ ของเล่น,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๔ ของตาย,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๕ หงุดหงิด,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๖ ปากแข็ง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๗ ความหลัง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๘ สวรรค์ของทั้งสอง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๙ จุดเริ่มต้นและจุดจบ,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๐ พรากคนรัก,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๑ โรงพยาบาล,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๒ รับปริญญา,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ ครอบครองให้ลึกกว่าเดิม,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ รอคอยมานาน,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ คนสวยของพวกเรา,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-END พูดคุยกับนักเขียนกัน!!

เนื้อหา

บทที่ ๑ อารัมบท


บทที่ ๑

อารัมบท


" อึก! "

เสียงเนื้อกระทบผสานกับเสียงครางต่ำของทั้งคู่ดังลอดออกมาจากไรฟัน จากอารมณ์ที่แตกต่างกัน

อีกคนรู้สึกดีเมื่อแกนกายผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางด้านหลังของคนใต้ร่าง ส่วนอีกคนรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่สิ่งแปลกปลอมนั้นผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางที่ไม่คิดจะใช้งานมันเลยแม้แต่น้อย

เสียงซี๊ดปากของอีกคนยังคงดังอย่างชอบใจ ต่างจากคนใต้ร่างที่จิกย้ำเข้าที่แขนของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเจ็บปวดจากช่องทางคับแคบด้านล่าง

" ไอ้เหี้ย!! กูเจ็บ!... " เสียงหนุ่มวัย 20 ปีดังขึ้นเมื่อไม่มีท่าทีจากคนด้านบนว่าจะหยุด และยิ่งกระแทกเข้ามาเท่าไหร่ก็มีแต่ความเจ็บจากขนาดอันใหญ่โตของอีกฝ่าย

" อย่าบ่นให้มันมาก มึงมีหน้าที่นอนอ้าขาให้กูเอาก็พอ " เขายังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกช่องทางด้านหลังของคนบนเตียงที่อายุห่างจากเขาราว 5 ปีได้อย่างไม่ไยดี เพียงขอแค่ให้ตนเสร็จสมก็เพียงพอ

" ใครมันอยาก...เอากับมึงวะ! อ๊าก!! " สิ้นเสียงจากคนใต้ร่าง 'เซอร์รัส'ก็กระแทกย้ำอีกครั้งด้วยแรงที่มากกว่า ก่อนจะหยุดและถามขึ้น

" ว่าไงนะ ไม่อยากเอากับกูเหรอ แล้วใครมันร้องครางเสียงหลงให้กูได้ยินอยู่บนเตียงวะ "

'คิรัว'หันหน้ามองทางอื่น " ใครมันหลอกกูมามึงก็ไปเอาคนนั้นดิ จะลากกูขึ้นเตียงทำเหี้ยไร "

เซอร์รัสจับหน้าคิรัวหันกลับมามองเขา " มึงอย่าลืมนะว่ากูช่วยมึงอยู่ มึงโดนวางยายังไม่รู้ตัวอีกหรือไง "

" มึงแหละวางยากู! " คิรัวตะโกน

" ไหนหลักฐาน มึงมีมาฝาดหัวกูไหมล่ะ "

คิรัวกัดฟันแน่น " นี้ผับมึง ถ้ามึงไม่ทำใครจะทำวะ! ไอ้พวกสกปรก!... "

" ถ้ากูสกปรก! " เซอร์รัสขัด " มึงก็สกปรกเหมือนกัน เพราะมึงกำลังโดนขยะเย็ดอยู่ " พูดจบ เซอร์รัสก็โน้มหน้าลงประกบจูบกับคิรัว

" อุ๊บ!! " ขบเม้มจนอีกฝ่ายยอมอ้าปากให้ลิ้นสากของเขาได้เข้าลุกล้ำพื้นที่ด้านใน ก่อนที่ลิ้นร้อนนั้นจะเขี่ยเล่นกับลิ้นเด็กที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งจูบแบบผู้ใหญ่เลยด้วยซ้ำ

คิรัวจับแน่นเข้าที่ต้นแขนของเซอร์รัส ตาเหลือกลอยขึ้นฟ้า ภายในหัวขาวโพลนเกินกว่าจะคิดเรื่องใด ลมหายใจเริ่มแผ่วเบาเมื่อปรับการหายใจในจูบไม่ได้

" มึงเป็นบอส'อสรพิษ'ได้ไงวะ แค่จูบก็จูบไม่เป็น " เซอร์รัสถอนจูบออกเมื่อพบว่าลมหายใจของคนใต้ร่างเริ่มแผ่วลง ปากอวบอิ่มสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดอย่างยากลำบาก ไม่นานก็กลับมาหายใจได้เป็นปกติ

" อ๊าก!! " เมื่อเซอร์รัสเห็นท่าว่าจูบไม่ได้ จึงหันมาจดจ่อกับการกระแทกส่วนร่างแทน มือหนาพอดีกับเขาเอื้อมมาดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ก่อนที่จะขอร้องอ้อนวอนอย่างไม่เคยได้ยินมาตลอดศึกประจัญบาน " ยะ...หยุด ขอร้อง กูเจ็บ อึก "

เซอร์รัสไม่สนคำขอของอีกฝ่ายแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกดังเดิมตามใจชอบ ก่อนที่จะยกตัวของอีกฝ่ายขึ้นเพื่อเปลี่ยนท่าเป็นการหมอบคลานที่เขามักจะใช้ประจำเมื่อมีเซ็กซ์กับคนอื่น

เขาจับมือของคิรัวขึ้นมาและวางไว้บนพนักเตียงเพื่อให้อีกฝ่ายได้จับพยุงตัวเองเอาไว้

เขาก็ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายอะไรขนาดนั้นนะ

ก่อนที่จะกระแทกซ้ำย้ำๆ อีกครั้งด้วยแรกที่มากขึ้น จนตัวของคิรัวโยกไปด้านหน้ามากจนหัวเกือบชนเข้ากับกำแพง

" โยกตามแรงกูมากเดี๋ยวก็หามเข้าโรงพยาบาลก่อนกูจะได้เสร็จนะไอ้สัส มีแรงหน่อย " เซอร์รัสจับไหล่ข้างหนึ่งของคิรัวเพื่อช่วยไม่ให้อีกคนโยกมากจนหัวโขกเข้ากับกำแพงและเลือดออก แต่ดูท่าอีกฝ่ายจะเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมทำอะไร

ร้องตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่แน่ใจ แต่ฟังให้ดีอีกทีก็เป็นเสียงร้องไปเสียแล้ว

" มึงร้องเหี้ยอะไร ไม่มีความสุขหรือไงได้เอากับบอส'มังกรแดง'รุ่น5 เลยนะ " คิรัวส่ายหัวระรัว ทำให้เซอร์รัสที่มองจากทางด้านหลังอดขันไม่ได้

ใบหน้าตี๋หันมองมาทางเซอร์รัสเล็กน้อย ก่อนที่จะเอื้อมมือเข้ามาจับที่ฝ่ามือหนาของเขาตรงเอวตัวเองด้วยความอ่อนแรง

" ครั้งนี้กูยอมมึงแล้ว ปล่อยกูนะ กูรู้สึกแปลก ๆ กูไม่เอาแล้ว ฮึก " ใบหน้าของคิรัวเริ่มขึ้นแดงเมื่อแสงไฟจากผับบาร์ด้านล่างสาดผ่านกระจกทึบเข้ามาเป็นระลอก มือหนาที่จับมือของเขาอยู่สั่นไหวทุกครั้งเมื่อแรงกระแทกจากทางด้านหลังเข้ามาจนสุดและดึงออกจนเกือบหลุด

เซอร์รัสที่ไม่เคยเห็นใบหน้าของคิรัวเป็นแบบนี้มาก่อนก็แอบหวั่นไหวอยู่เล็กน้อย แต่ก็กู้กลับคืนมาได้ ก่อนที่จะหลบตาหนีและทำกิจกรรมต่อ

" ฮึก เซอร์...พี่เซอร์รัส " เซอร์รัสชะงัก ขนแขนลุกชันเมื่อคำว่า'พี่'จากคนด้านหน้าที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนถูกเอ่ยออกมา พร้อมน้ำสีใสที่ไหลลงจากดวงตาสร้างความเอ็นดูแก่สายตาเขาที่กำลังจดจ้องใบหน้านั้นอยู่

แกนกายที่ใหญ่อยู่แล้วเริ่มกลับมาแข็งอีกครั้งเมื่อเจอสายตาอ้อนวอนจากคนด้านหน้า เสียงร้องไห้ยังคงดังออกมาเป็นระลอกให้เขาต้องไหวหวั่น

นี่เขากำลังเป็นอะไรอยู่

" ฮึก เอา...มันออก นะ อ๊ะ มันใหญ่อีกแล้ว " มือหนาจับรั้งเข้าที่เอวหนาของคิรัวอีกครั้ง ก่อนที่จะกระแทกกระทั่งด้วยความเร็วและแรงเกินกว่าจะห้ามอยู่ " ฮึก หยุด มันแปลก ๆ พี่!... "

นี่เขากำลังเผลอไปกับเล่ห์ลวงของเด็กบ้านี่งั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก มันจะไม่เกิดขึ้นเป็นรอบที่สอง!

พั่ก พั่ก พั่ก

เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังเร็วและแรงทุกครั้งที่เซอร์รัสกระแทกเข้าออกเป็นจังหวะร้อนแรง เสียงเรียกห้ามไม่เป็นประสาของคิรัวไม่ได้ผลกับเขาอีกต่อไป อีกฝ่ายเมื่อรู้ว่าห้ามไปก็ไม่มีผลจึงเปลี่ยนเป็นครางด้วยความสุขสมแทน

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เซอร์รัสยังคงหมกมุ่นอยู่กับการมอบความใคร่นี้ให้แก่คิรัว แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกของหมาเด็กอย่างคิรัวก็ตาม แต่มันจะเป็นครั้งแรกที่คิรัวจะจำไม่ลืมไปจนตาย

ท่อนขาใหญ่ถูดพาดลงบนไหล่กว้างของเซอร์รัส เขาก้มลงมอบจูบอันร้อนแรงให้กับหมาเด็กใต้ร่างอย่างชอบใจ เพราะตอนนี้มือหนาของคิรัวกำลังรูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่ไม่หยุด และไม่สนว่าสิ่งที่ออกมาจะเป็นอย่างอื่นนอกเหนือจากน้ำขาวขุ่นหรือไม่ มันช่างเป็นภาพที่เขาประทับใจและชอบใจเป็นที่สุด

" อือ แฮ่ก...อึก " เสียงครางของคิรัวยังคงดังต่อไปไม่หยุดเมื่อเซอร์รัสถอนจูบออก ดูท่าแล้วหมาเด็กตรงหน้าคงเสพติดเซ็กซ์ของเขาเข้าให้แล้ว

" อ๊า!! " ไม่นานเซอร์รัสและคิรัวก็เสร็จสมดั่งใจออกมาพร้อมกัน ร่างหนาของเซอร์รัสล้มลงนอนข้างตัวคิรัวที่ตอนนี้สลบไปเป็นที่เรียบร้อยหลังจากเสร็จกิจไปได้สี่ครั้ง(?)

เขาหันมองหน้าตี๋ที่ตอนนี้นอนหลับหันหน้ามาทางเขาอย่างชอบใจ มือซนเอื้อมเข้าจัดเส้นผมยาวที่บดบังใบหน้าขาวออก เผยให้เห็นติ่งหูขวาที่ขึ้นแดงจากการขบเม้มของเขาอยู่หลายครั้ง และปากที่มีคราบเลือดติดอยู่มุมปากจากการกัด

มองไปมองมาก็น่ารักเหมือนกันนี่หวา มาเป็นหัวโจกของแก๊งอรพิษได้ไงวะ

เขาทำได้แค่สงสัย ก่อนที่จะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเพียงส่วนล่าง แล้วเดินมายังกระจกบานใหญ่ของห้องเพื่อสอดส่องสถานการณ์ด้านล่างตามเคย

" !!! " ดวงตาสีทมิฬสบเข้ากับดวงตารัตติกาลของอดีตหัวหน้าแก๊งอสรพิษ มุมปากของอีกฝ่ายยกยิ้มขึ้นถึงแม้จะไกลห่างแต่ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่านั้นแสดงถึงความสาแก่ใจ

หมายความว่าอะไร!? อย่าบอกนะว่า...

เซอร์รัสหันมองไปยังร่างชายหนุ่มที่กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียงภายในห้องนั้นก็คือ คิรัว

นี้คือแผน?

.

.

.

14 ชั่วโมงก่อนหน้า


ปีพุทธศักราช 2572 เป็นปีที่เทคโนโลยีก้าวหน้าเป็นอย่างมากจากอดีตที่ผ่านมา เศรษฐกิจขึ้นลงสั่นไหวไม่คงที่ แต่ยังคงดำเนินต่อไปได้ด้วยแรงใจของประชาชนที่เหลืออยู่ และมากขึ้นทุกปีๆ

ที่อยู่ที่กลายเป็นร้างถูกแทนที่ด้วยป่าไม้ ซากตึกถูกลื้อถอนเมื่อไม่มีคนมาสานต่อ

อย่างน้อยก็ยังมีพื้นที่สีเขียวให้ได้ผลิตอากาศที่สดชื่นแก่บ้านเมืองต่อไป

ขยะที่เมื่อก่อนเยอะอย่างไร ตอนนี้ก็ยังคงเยอะอยู่อย่างนั้น เพียงแต่มีการจัดการที่ดีขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว โรงเรียนที่ว่าโด่งดังยังคงเป็นอย่างนั้นและตามกระแสเทคโนโลยีของบ้านเมืองได้อย่างว่องไว

กลุ่มแก๊งอันธพาลเริ่มพากันก่อตั้งขึ้นอย่างลับๆ โดยมีการแบ่งเขตปกครองกันอย่างไม่เท่าเทียมเนื่องด้วยประชากรในแก๊งเป็นหลักในการยึดเขตปกครอง

แก๊งเหนือฟ้า ปกครองเขตเหนือของกรุงเทพฯ

แก๊งใต้ธารา ปกครองเขตทางใต้ของกรุงเทพฯ

แก๊งอสรพิษ ปกครองทิศตะวันตก

และแก๊งใหญ่สุดปกครองทิศตะวันออก แก๊งมังกรแดง

การฟาดฟันของทั้ง 4 เขตมีมาหลายต่อหลายรุ่น นับเป็นการปะทะที่ดุเดือดที่สุดของภาคกลางมหาวิทยาลัยในเขตนั้นรู้กันดี เพราะทั้งสี่เขตต่างพากันเข้าเรียนคนละที่เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกันภายในมหาวิทยาลัย แต่ก็มีเพียงสองแก๊งเท่านั้นที่กล้าเข้าเรียนร่วมกันนั่นก็คือ มังกรแดง และ อสรพิษ

โดยที่ทั้งคู่มีกฎเหล็กอยู่ 3 ข้อใหญ่

1.จะไม่ปะทะกันหากไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นคนเริ่มก่อน

2.จะไม่ปะทะกันหากไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคนของตัวเอง

และ 3.เมื่อเรื่องเกิดขึ้นรุ่นเก่าจะไม่เกี่ยวข้องและจะไม่ลงสนามด้วย(อยู่ที่ขีดสุดของแต่ละคน)

ทุกอย่างจะสงบดีหากรุ่นที่10 ของอสรพิษอย่างคิรัวไม่มัวหลงระเริงอยู่กับยศตำแหน่งของแก๊งจนไม่ฟังกฎเหล็กที่มีมาแต่รุ่นที่1

" จะเอาจริงเหรอวะคิรัว พี่แกเป็นถึงอดีตแก๊งมังกรแดงที่ใครต่อใครต่างว่ากันว่าน่ากลัวที่สุดเลยนะมึง " โฟโต้ เหรัญญิกหรือที่เรียกกันว่าเลขาเอ่ยห้าม

" ถ้ากูอยากพิสูจน์ว่ากูเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าแก๊งได้ดีจริงไหม ก็ต้องพิสูจน์ไหมวะไอ้โต้ " คิรัวกอดอกตอบอย่างมั่นใจ " และจากที่ให้คนไปสืบมาก็มีแต่ไอ้รุ่น5 เนี่ยแหละที่ยังมีชีวิตอยู่ รุ่นก่อนหน้านี้มีลูกไปหมดแล้วสัส ใครจะกล้าไปขอท้าวะ เดี๋ยวลูกเขาร้องแวกใส่กูทำไง "

" ช่างหัวมันเถอะไอ้โต้ ไอ้คิวมันเสพติดหาเรื่องคนละ ห้ามไปก็เท่านั้น " พลาสเตอร์วางแขนหนาไว้ที่บ่าของโฟโต้ บอกเหตุผลเป็นจริงให้อีกฝ่ายได้เข้าใจว่าคิรัวเสพติดอันธพาลมากแค่ไหน

" แต่ว่า... "

" มึงพูดอย่างกับว่าไม่รู้นิสัยมันดีอย่างนั้นแหละไอ้โต้ " พลาสเตอร์ขัด เพราะเขาทั้งสองอยู่ในทุกเหตุการณ์ในชีวิตของคิรัวมานักต่อนัก รู้ดีว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ทำได้แค่คอยเป็นซัพพอร์ตเตอร์ให้แก่คิรัวอยู่ด้านหลัง

คิรัวยิ้มกริ่มอยู่เพียงลำพัง นึกคิดถึงจินตนาการถึงเหตุการณ์ข้างหน้าในตอนที่เขาล้มอดีตบอสมังกรแดงได้ด้วยแรงไม่กี่อึด แต่เขาไม่รู้เลยว่าไม่อาจล้มมังกรแดงรุ่น5 ได้


....