หมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด - บทที่ ๒ ผิดพลาด โดย ชาภิสา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด,หมาเด็กมันปากจัด,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด,หมาเด็กมันปากจัด,นิยายวาย

รายละเอียด

หมาเด็กที่ว่ามันปากจัด กำลังโดนยัดให้เสียสติ "เกลียดมากนักเดี๋ยวกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึงเอง" by.เซอร์รัส

ผู้แต่ง

ชาภิสา

เรื่องย่อ

เมื่อหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 อยากท้าทายอำนาจมืดของอดีตหัวหน้าแก็งค์มังกรแดงรุ่นที่5 อย่างไม่เกรงกลัวกฏเหล็ก


งานนี้หมาเด็กจะโค่นบัลลังก์แก็งค์อันธพาลของเขตตะวันออกได้หรือไม่


หรือจะได้อย่างอื่นกลับมาแทนอำนาจก็ไม่อาจทราบได้


.


.


" นี้...พูดให้มันเพราะๆ หน่อย ก่อนที่กูจะหมดความอดทน "


" เรื่องของมึงเหรอที่กูจะต้องทำตาม เป็นใครวะถึงมาสั่งหัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10! เห้ย! มึงจะทำอะไร!! ปล่อยกูนะ! "


" แต่หัวหน้าแก็งค์อสรพิษรุ่นที่10 เป็นเมียกูวะ ผัวต้องใหญ่กว่าไม่ใช่เหรอวะ "


" ใครเมียมึง! กูจะยอมอ้าขาให้เฉพาะคนที่กูรักเท่านั้นเว้ย!! มึงก็แค่ของเล่นชั่วข้ามคืนแหละวะ! ปล่อย! "


" เดี๋ยวได้รู้ว่ากูเป็นของเล่นให้มึง หรือเป็นผัวให้มึงกันแน่ "

สารบัญ

หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑ อารัมบท,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๒ ผิดพลาด,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๓ ของเล่น,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๔ ของตาย,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๕ หงุดหงิด,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๖ ปากแข็ง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๗ ความหลัง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๘ สวรรค์ของทั้งสอง,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๙ จุดเริ่มต้นและจุดจบ,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๐ พรากคนรัก,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๑ โรงพยาบาล,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-บทที่ ๑๒ รับปริญญา,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ ครอบครองให้ลึกกว่าเดิม,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ รอคอยมานาน,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-ตอนพิเศษ คนสวยของพวกเรา,หมาเด็กมันน่าจับฟัดให้เข็ด-END พูดคุยกับนักเขียนกัน!!

เนื้อหา

บทที่ ๒ ผิดพลาด


บทที่ ๒

ผิดพลาด


เสียงเพลงดังเคราไปกับแสงไฟหลากสี สร้างบรรยากาศให้กับผับของเซอร์รัสได้เป็นอย่างดี มีเครื่องดื่มคอกเทลที่รสชาติเข้าถึงง่ายและราคาอยู่ที่จับต้องได้นี้จึงเป็นจุดขายของผับเขา

นอกเหนือจากชื่อเสียงที่ติดมาเมื่อครั้งยังเรียนแล้ว ชื่อเสียงในการทำผับบาร์ถูกต้องตามกฎหมายก็ยังเป็นที่น่าเลื่องลือด้วยเช่นกัน

สาวเล็กหนุ่มน้อยต่างพากันติดพันลีลาการเอาใจใส่ของเซอร์รัสไม่ขาดสาย ได้ลิ้มลองรสชาติใหม่ๆ ทุกคืนวันไม่ขาดตกบกพร่อง ด้วยร่างกายกำยำที่เป็นที่น่าหลงใหลในหมู่คนมากเป็นหลายปี

" ขออนุญาตขัดจังหวะครับ " ชายในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำก้มหัวลงอย่างนอบน้อม ก่อนที่เซอร์รัสจะสั่งให้คนอื่นออกไปด้วยมือเพียงนิ้วเดียว

" มีอะไร " เขายกแก้วไวน์รสดีขึ้นมาจิบด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด แต่ก็ต้องคลายปมหนาที่คิ้วออกจากกันเมื่อมีเด็กมาอยากลองของที่เขตของเขา

" แก๊งอสรพิษที่ผมเคยบอกว่ามาถ้ำมองหลายต่อหลายครั้งตอนนี้มากันแล้วครับ "

" มากันกี่คน "

" สามครับ ดูท่าจะมีหัวหน้าแก๊งรุ่น10มาด้วย " เซอร์รัสพยักหน้า สายตาหันมองรอบร้านเพื่อหาคนที่มาใหม่ และแล้วก็เจอ

หนุ่มขาวตี๋ตรงสเปคยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายเพื่อฝ่าตรงมานั่งยังโต๊ะ VIP ของทางร้าน แต่น่าเสียดายที่หมัดกล้ามเยอะพอๆ กับเขา

ได้แล้วจะสนุกไหมนะ

.

.

.

คิรัวนั่งมองคนมากหน้าหลายตาต่างพากันเต้นตามเสียงเพลง โยกย้ายไปมาตามจังหวะ ก็สะดุดตาเข้ากับหนุ่มร่างบางตัวเล็กคนหนึ่งที่กำลังยืนเต้นอยู่ฝั่งตรงข้ามกันของโต๊ะ VIP โดยมีแก๊งเพื่อนอีกสองคนนั่งจิบไวน์โยกหัวตามจังหวะเพลงไปด้วยกัน

เขายิ้มให้กับชายผู้นั้นเมื่ออีกฝ่ายสัมผัสได้ว่ากำลังถูกจ้องมอง ร่างบางของอีกฝ่ายยิ้มกลับยังคงเต้นตามจังหวะไม่หยุดคล้ายกำลังยั่วให้เขาเข้าไปหา

และเป็นไปตามคาด คิรัวยกแก้วไวน์ที่พึ่งมาเสิร์ฟขึ้นจิบก่อนที่จะลุกขึ้นเดินตรงไปยังโต๊ะของอีกฝ่ายทันที

คิรัววางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะของกลุ่มแก๊งนี้ และถือวิสาสะโผลจับเอวบางของชายร่างเล็กเอาไว้ โยกย้ายส่ายสะโพกไปกับการเต้นคล้ายยั่วของอีกฝ่าย โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกวางยาโดยเพื่อนอีกสองคนในแก๊งนั้น

ทุกการเคลื่อนไหวของคิรัวอยู่ในสายตาของเซอร์รัสไม่ห่าง รวมถึงการกระทำของทั้งสามที่จงใจจะมอบยาคิรัว แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร ยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างอยู่ด้านบนไม่ไปไหน

จนเห็นว่าคิรัวเริ่มระรานบอร์ดี้การ์ดของเขาด้วยฤทธิ์ยา จึงแจ้งให้กับคนสนิทไปนำตัวคิรัวขึ้นมา ส่วนเพื่อนอีกสองคนของคิรัวตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่อาจทราบได้

" โอ๊ย ปล่อยกู กูยังไม่ได้เอาน้องเขาเลย! มึงใครเนี่ย ไม่ใช่ไอ้เตอร์นี่ " คนสนิทพาตัวคิรัวเข้ามาในห้อง เสียงโหวกเหวกโวยวายดังไม่พักเมื่อมาถึง

" เอ่อ...ปล่อยผมก่อนครับ " คนสนิทมือขวาของเซอร์รัสพยายามแกะมือหนาออกจากปกคอเสื้อของตัวเอง แต่ก็แกะไม่ออก

" เล่นด้วยกันก่อนสิจ๊ะ ร้อนมากเลย มาถอดเสื้อกันนะ " เสียงขันจากลำคอของเซอร์รัสดังขึ้นเมื่อเสียงเด็กน้อยของคิรัวเอ่ยออกมา

แต่ดูเหมือนใบหูของคิรัวจะรับเสียงได้อย่างชัดเจน จึงเปลี่ยนเป้าหมายตรงหน้าเป็นคนด้านหลังแทน

" ขำไร ไม่เคยเห็นคนมาวหรือไง " คิรัวเดินเซเข้ามาใกล้เซอร์รัสด้วยอาการมึนจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปจากไวน์หลายขวด

" เคย แต่ไม่เคยเห็นใครอาละวาดได้น่ารักขนาดนี้ " เซอร์รัสตอบ พรางใช้มือเรียกให้คนสนิทออกไปพร้อมล็อกประตูให้เสร็จสรรพ

" แน่นวน กูทั้งหล่อ ทั้งน่ารัก ใครมันจะไปห้ามใจหวาย " เซอร์รัสพยักหน้าเห็นด้วย

ก็น่ารักจริง

" โอะโอะ " เซอร์รัสรับตัวคิรัวที่ยืนโซเซเอนไปมาจนสุดท้ายหน้าเกือบคะมำทิ่งลงพื้น ทำให้ตอนนี้คิรัวเป็นฝ่ายที่นอนทับร่างของเซอร์รัสอยู่ด้านบน

ตาหวานหยาดเยิ้มของคิรัวมองใบหน้าของเซอร์รัสทุกมุมอย่างละเอียด โดยที่ไม่สนว่าอีกฝ่ายจะอนุญาตหรือไม่ก็ตาม

ก็เขาไม่มีมารยาทอยู่แล้วนี่

" มองขนาดนี้จะคิดว่าชอบแล้วนะ "

" หล่อจังวะ ทำไมกูไม่ได้ครึ่งหนึ่งแบบนี้บ้างเลย " เซอร์รัสยกยิ้มมุมปาก ตาสีทมิฬจ้องริ้มฝีปากอวบอิ่มไม่คลาดสายตา ก่อนที่จะดันศีรษะของอีกฝ่ายเข้าใกล้ และมอบจูบอันร้อนแรงให้แก่คิรัว

" อือ " รสหวานของไวน์องุ่นชั้นเลิศถูกชกชิ้มด้วยลิ้นซากของเขา โดยมีลิ้นของคิรัวเกๆ กังๆ ไล่ตามไม่ห่าง " ฮา... "

เซอร์รัสถอนจูบออก มองใบหน้าที่เคลิ้มได้ที่ของคิรัวแล้วอดขันไม่ได้ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ถามตอบทำเพียงมองริมฝีปากกระจับของเขาต่อ

" อยากได้อีกหรือไง " สิ้นสุดคำถาม คิรัวก็พุ่งตรงขบเม้มปากเขาอย่างรุนแรง " โอ๊ย จะกินเข้าไปหรือไง "

เซอร์รัสผลักคิรัวลงพื้น เขาลุกขึ้นยืนลูบมือตรงมุมปากที่คาดว่าเลือดคงไหลออกมาเป็นที่เรียบร้อย ลิ้มซากเลียเอารสชาติคาวออกจนหมด ไม่นานก็เผยให้เห็นเพียงรอยแดงจากการกระทำของคิรัวเพียงเท่านั้น

" นอนกับคิรัวนะ จุ๊บ " คิรัวโผลกอดร่างหนาเอาไว้ พรมจูบเข้าที่ต้นคอระหงอย่างอ่อยอิ่ง มืออยู่ไม่นิ่ง ไล่ปลดกระดุมเสื้อของเซอร์รัสจนหมด ไม่นานเสื้อผ้าของเขาและคิรัวก็เกลื่อนทั่วห้อง " นะ นอนกับคิรัวนะ "

เสียงขันในลำคออย่างชอบใจดังขึ้น เสียงออดอ้อนของคิรัวยังคงดังเป็นระลอก หน้าตี๋ซุกเข้าที่หลังแกร่งด้วยอาการกระหาย ก่อนที่เซอร์รัสจะรู้สึกได้ถึงสัมผัสจากมือหนาของอีกฝ่ายที่ค่อย ๆ ไล่ลงต่ำเรื่อย ๆ

" เห้ย! จะทำอะไร " เซอร์รัสหันขวับเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายคิดจะรุกเขา จับเข้าที่มือหนาและล็อกเอาไว้ทั้งสองข้างด้วยมือเดียว

" ไม่อยากนอนกับคิรัวเหรอ คิรัวอยากนอนด้วย " คิรัวถูหน้าเข้ากับไหล่ของเซอร์รัสอีกครั้ง " นะ นอนกับคิรัวนะ คิรัวไม่ไหวแล้ว "

" ไม่ไหวแล้วเหรอ " คิรัวพยักหน้าตอบ " งั้นก็รับให้กูสิ "

" ฮะ " เซอร์รัสผลักคิรัวนอนลงกับเตียง ล็อกแขนทั้งสองข้างไว้บนศีรษะด้วยมือเดียว คิรัวดิ้นพล่านเมื่อรู้ว่าตนจะกลายเป็นรับให้อีกฝ่ายแทน " ปล่อยนะ! ปล่อย!! ไม่เอา ขอร้อง "

" เสียใจด้วยวะ คนอย่างกูไม่คิดจะเป็นรับให้ใคร " เซอร์รัสก้มลงพรมจูบบนตัวของคิรัว เริ่มจากซอกคอ ไล่มาถึงบ่า และหน้าอก

หัวนมชมพูจังวะ

" ไม่!! ปล่อยนะ! ปล่อย!! " คิรัวยังคงดิ้นไปมาในพันธนาการของเซอร์รัส แต่มีหรือคนอย่างเขาจะยอมปล่อย

เซอร์รัสโลมเลียหัวนมชมพูของคิรัวเพื่อเป็นการเร้าอารมณ์ ขบเม้มเบา ๆ เพื่อเย้าหยอก และมันเรียกเสียงครางต่ำจากคิรัวได้เป็นอย่างดี

" อึก อือ...อ่า " คิรัวบิดเล้าด้วยอาการสยิว เอี้ยวตัวหนีปากของเซอร์รัสเท่าไหร่ เซอร์รัสก็ตามไล่เร้าอารมณ์ต่อไม่หยุด

เซอร์รัสวางมือจากการหยอกเย้าที่หน้าอกแกร่งของคิรัว เปลี่ยนมาเลียที่สองนิ้วตัวเองแทน เขาไม่เคยเบิกทางให้ใครจึงไม่ได้ซื้อเจลติดตัวเอาไว้ ใช้แบบนี้ไปก่อนคงพอได้

เมื่อเซอร์รัสเลียจนคิดว่าใช้เบิกทางด้านหลังได้แล้วจึงจ่อนิ้วเข้าตรงส่วนนั้นของคิรัว และค่อยๆ ตะบี้ตะบันมันเข้าไป

" ไม่! อย่า! เอาออก ไม่เอา! อ๊ะ!! " เมื่อนิ้วทั้งสองเข้ามาได้คิรัวจึงส่งเสียงครางออกมาด้วยความอึดอัด พยายามขยับถอยหนีแต่ถูกเข่าของเซอร์รัสยึดเอาไว้เสียก่อน

" ไม่เจ็บหรอกน่า เดี๋ยวก็ชอบแล้ว " เซอร์รัสค้างมือไว้นานในช่องคับแคบด้านหลังของคิรัว ก่อนที่จะค่อยๆ ขยับเข้าออกช้าๆ ด้วยความฝืดเคือง " แน่นจังวะ "

" เจ็บ อึก บอกว่าเจ็บไง!! " คิรัวยังคงไม่ยอม ยกสะโพกถกหนี แต่หารู้ไม่ว่ายิ่งถกสะโพกหนีเท่าไหร่นิ้วของเซอร์รัสก็ยิ่งเข้ามาลึกและเจ็บมากเท่านั้น " อ๊าก!! เจ็บ! "

" อยู่นิ่งๆ สิ " เซอร์รัสปล่อยมือออกจากข้อมือทั้งสองข้างของคิรัว และจับเข้าที่ต้นขาข้างหนึ่งของคิรัว ยกขึ้นสูง เพื่อให้ช่องทางที่คับแคบเปิดขึ้นเล็กน้อย

มือที่เป็นอิสระแล้วของคิรัวปัดป่ายไปทั่วเตียง คว้าอะไรได้ก็ตีเข้าที่ข้างลำตัวของเซอร์รัสไม่ยั้ง แต่ไม่ว่าจะตีเท่าไหร่เซอร์รัสก็ไม่สะทกสะท้าน ยังคงมุ่งเบิกทางด้านหลังต่อ

" อึก เจ็บ!! เอาออกนะ! " คิรัวยันตัวเองลุกขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง ก่อนที่จะพบว่าคนที่กำลังกระทำชำเราเขาอยู่คือ อดีตหัวหน้าแก๊งมังกรแดงรุ่นที่ 5!

ตาสีน้ำตาลเข้มเบิกโพลงเมื่อเห็นชัดเจนว่าเป็นใคร อึ้งกับภาพตรงหน้าได้ไม่นานก็ต้องล้มนอนที่เดิม เมื่อช่องทางด้านล่างเริ่มขยับคล่องขึ้น

" อึก! อ๊า หยุดนะไอ้เวร! ไอ้เหี้ย!! " มือเท้าเกร็งเมื่อเสียงแฉะดังขึ้นอย่างรื่นหู " ไอ้เซอร์รัส! ไอ้เหี้ย!! "

" พูดไม่เพราะเลยนะน้อง กูพี่มึงนะ " เซอร์รัสโน้มตัวลงมาทับคิรัวเมื่อช่องทางด้านล่างลื่นไหลขึ้น เขาไม่ต้องจดจ้องอยู่กับมันปล่อยให้คิรัวทำอะไรก็ได้ตามใจชอบอีกแล้ว

" พี่แล้วไง กูล้มมึงได้แล้วกัน!! อึก! "

" ให้คิดอีกที ว่ามึงล้มกูได้ หรือกูล้มมึงได้กันแน่ " เซอร์รัสเลียริมฝีปากตัวเองหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะดูดเม้มเข้าที่แผงอกแกร่งของคิรัวจนขึ้นเป็นรอยแดงจางๆ " น่าจะได้แล้วนะ "

" มึงอย่านะสัส!! "

" กูมังกร เป็นเทพของจีนเลยนะเว้ย ไม่ใช่สัตว์อย่างที่มึงว่า "

" กูหมายถึงสันดานมึงอะสัส สัสหมา!! อึก! " กระพุ้งแก้มของคิรัวบีบเข้ามากันด้วยแรงจากมือของเซอร์รัส

" ปากหมาจังนะมึง สางแล้วหรือไง "

" เสือก เรื่องของกู "

" แต่เดี๋ยวหลังจากนี้จะไม่ใช่เรื่องของมึงคนเดียวแล้ว เพราะมึงได้กูไปเป็นผัวไง " เซอร์รัสกระแทกแกนกายเข้ามาจนสุดโดยที่ไม่ถนอม เมื่อฟางความอดทนจากเด็กคนนี้ขาดลง

" อ๊าก!! ไอ้เหี้ย! กูเจ็บ! "

" สมควร มึงมันปากหมาไม่รู้ผู้หลักผู้ใหญ่ เจอแบบนี้ก็สมควรแล้ว " เซอร์รัสขยับเข้าออกช้าๆ ด้วยความคับแน่นที่กลับมาอีกครั้ง ก่อนที่จะเร็วขึ้นเมื่อทุกอย่างปรับตัวได้

.

.

.

" อึก! "

เสียงเนื้อกระทบผสานกับเสียงครางต่ำของทั้งคู่ดังลอดออกมาจากไรฟัน จากอารมณ์ที่แตกต่างกัน

อีกคนรู้สึกดีเมื่อแกนกายผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางด้านหลังของคนใต้ร่าง ส่วนอีกคนรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่สิ่งแปลกปลอมนั้นผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางที่ไม่คิดจะใช้งานมันเลยแม้แต่น้อย

เสียงซี๊ดปากของอีกคนยังคงดังอย่างชอบใจ ต่างจากคนใต้ร่างที่จิกย้ำเข้าที่แขนของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเจ็บปวดจากช่องทางคับแคบด้านล่าง

" ไอ้เหี้ย!! กูเจ็บ!... " เสียงหนุ่มวัย20 ปีดังขึ้นเมื่อไม่มีท่าทีจากคนด้านบนว่าจะหยุด และยิ่งกระแทกเข้ามาเท่าไหร่ก็มีแต่ความเจ็บจากขนาดอันใหญ่โตของอีกฝ่าย

" อย่าบ่นให้มันมาก มึงมีหน้าที่นอนอ้าขาให้กูเอาก็พอ " เขายังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกช่องทางด้านหลังของคนบนเตียงที่อายุห่างจากเขาราว 5 ปีได้อย่างไม่ไยดี เพียงขอแค่ให้ตนเสร็จสมก็เพียงพอ

" ใครมันอยาก...เอากับมึงวะ! อ๊าก!! " สิ้นเสียงจากคนใต้ร่าง เซอร์รัสก็กระแทกย้ำอีกครั้งด้วยแรงที่มากกว่าก่อนจะหยุดและถามขึ้น

" ว่าไงนะ ไม่อยากเอากับกูเหรอ แล้วใครมันร้องครางเสียงหลงให้กูได้ยินอยู่บนเตียงวะ "

คิรัวหันหน้ามองทางอื่น " ใครมันหลอกกูมามึงก็ไปเอาคนนั้นดิ จะลากกูขึ้นเตียงทำเหี้ยไร "

เซอร์รัสจับหน้าคิรัวหันกลับมามองเขา " มึงอย่าลืมนะว่ากูช่วยมึงอยู่ มึงโดนวางยายังไม่รู้ตัวอีกหรือไง "

" มึงแหละวางยากู! " คิรัวตะโกน

" ไหนหลักฐาน มึงมีมาฝาดหัวกูไหมล่ะ "

คิรัวกัดฟันแน่น " นี้ผับมึง ถ้ามึงไม่ทำใครจะทำวะ! ไอ้พวกสกปรก!... "

" ถ้ากูสกปรก! " เซอร์รัสขัด " มึงก็สกปรกเหมือนกัน เพราะมึงกำลังโดนขยะเย็ดอยู่ " พูดจบ เซอร์รัสก็โน้มหน้าลงประกบจูบกับคิรัว

" อุ๊บ!! " ขบเม้มจนอีกฝ่ายยอมอ้าปากให้ลิ้นสากของเขาได้เข้าลุกล้ำพื้นที่ด้านใน ก่อนที่ลิ้นร้อนนั้นจะเขี่ยเล่นกับลิ้นเด็กที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งจูบแบบผู้ใหญ่เลยด้วยซ้ำ

คิรัวจับแน่นเข้าที่ต้นแขนของเซอร์รัส ตาเหลือกลอยขึ้นฟ้า ภายในหัวขาวโพลนเกินกว่าจะคิดเรื่องใด ลมหายใจเริ่มแผ่วเบาเมื่อปรับการหายใจในจูบไม่ได้

" มึงเป็นบอส'อสรพิษ'ได้ไงวะ แค่จูบก็จูบไม่เป็น " เซอร์รัสถอนจูบออก เมื่อพบว่าลมหายใจของคนใต้ร่างเริ่มแผ่วลง ปากอวบอิ่มสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดอย่างยากลำบาก ไม่นานก็กลับมาหายใจได้เป็นปกติ

" อ๊าก!! " เมื่อเซอร์รัสเห็นท่าว่าจูบไม่ได้ จึงหันมาจดจ่อกับการกระแทกส่วนร่างแทน มือหนาพอดีกับเขาเอื้อมมาดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ก่อนที่จะขอร้องอ้อนวอนอย่างไม่เคยได้ยินมา " ยะ...หยุด ขอร้อง กูเจ็บ อึก "

เซอร์รัสไม่สนคำขอของอีกฝ่ายแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั่งเข้าออกดังเดิมตามใจชอบ ก่อนที่จะยกตัวของอีกฝ่ายขึ้นเพื่อเปลี่ยนท่าเป็นการหมอบคลานที่เขามักจะใช้ประจำเมื่อมีเซ็กซ์กับคนอื่น

เขาจับมือของคิรัวขึ้นมาและวางไว้บนพนักเตียงเพื่อให้อีกฝ่ายได้จับพยุงตัวเองเอาไว้

เขาก็ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายอะไรขนาดนั้นนะ

ก่อนที่จะกระแทกซ้ำย้ำๆ อีกครั้งด้วยแรกที่มากขึ้น จนตัวของคิรัวโยกไปด้านหน้ามากจนหัวเกือบชนเข้ากับกำแพง

" โยกตามแรงกูมากเดี๋ยวก็หามเข้าโรงพยาบาลก่อนกูจะได้เสร็จนะไอ้สัส มีแรงหน่อย " เซอร์รัสจับไหล่ข้างหนึ่งของคิรัวเพื่อช่วยไม่ให้อีกคนโยกมากจนหัวโขกเข้ากับกำแพงและเลือดออก แต่ดูท่าอีกฝ่ายจะเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมทำอะไร

ร้องตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่แน่ใจ แต่ฟังให้ดีอีกทีก็เป็นเสียงร้องไปเสียแล้ว

" มึงร้องเหี้ยอะไร ไม่มีความสุขหรือไงได้เอากับบอส'มังกรแดง'รุ่น5 เลยนะ " คิรัวส่ายหัวระรัว ทำให้เซอร์รัสที่มองจากทางด้านหลังอดขันไม่ได้

ใบหน้าตี๋หันมองมาทางเซอร์รัสเล็กน้อย ก่อนที่จะเอื้อมมือเข้ามาจับที่ฝ่ามือหนาของเขาตรงเอวตัวเองด้วยความอ่อนแรง

" ครั้งนี้กูยอมมึงแล้ว ปล่อยกูนะ กูรู้สึกแปลก ๆ กูไม่เอาแล้ว ฮึก " ใบหน้าของคิรัวเริ่มขึ้นแดงเมื่อแสงไฟจากผับบาร์ด้านล่างสาดผ่านกระจกทึบเข้ามาเป็นระลอก มือหนาที่จับมือของเขาอยู่สั่นไหวทุกครั้งเมื่อแรงกระแทกจากทางด้านหลังเข้ามาจนสุดและดึงออกจนเกือบหลุด

เซอร์รัสที่ไม่เคยเห็นใบหน้าของคิรัวเป็นแบบนี้มาก่อนก็แอบหวั่นไหวอยู่เล็กน้อย แต่ก็กู้กลับคืนมาได้ ก่อนที่จะหลบตาหนีและทำกิจกรรมต่อ

" ฮึก เซอร์...พี่เซอร์รัส " เซอร์รัสชะงัก ขนแขนลุกชันเมื่อคำว่าพี่จากคนด้านหน้าที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนถูกเอ่ยออกมา พร้อมน้ำสีใสที่ไหลลงจากดวงตาสร้างความเอ็นดูแก่สายตาเขาที่กำลังจดจ้องใบหน้านั้นอยู่

แกนกายที่ใหญ่อยู่แล้วเริ่มกลับมาแข็งอีกครั้งเมื่อเจอสายตาอ้อนวอนจากคนด้านหน้า เสียงร้องไห้ยังคงดังออกมาเป็นระลอกให้เขาต้องไหวหวั่น

นี่เขากำลังเป็นอะไรอยู่

" ฮึก เอา...มันออก นะ อ๊ะ มันใหญ่อีกแล้ว " มือหนาจับรั้งเข้าที่เอวหนาของคิรัวอีกครั้ง ก่อนที่จะกระแทกกระทั่งด้วยความเร็วและแรงเกินกว่าจะห้ามอยู่ " ฮึก หยุด มันแปลก ๆ พี่!... "

นี่เขากำลังเผลอไปกับเล่ห์ลวงของเด็กบ้านี่งั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก มันจะไม่เกิดขึ้นเป็นรอบที่สอง!

พั่ก พั่ก พั่ก

เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังเร็วและแรงทุกครั้งที่เซอร์รัสกระแทกเข้าออกเป็นจังหวะร้อนแรง เสียงเรียกห้ามไม่เป็นประสาของคิรัวไม่ได้ผลกับเขาอีกต่อไป อีกฝ่ายเมื่อรู้ว่าห้ามไปก็ไม่มีผลจึงเปลี่ยนเป็นครางด้วยความสุขสมแทน

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เซอร์รัสยังคงหมกมุ่นอยู่กับการมอบความใคร่นี้ให้แก่คิรัว แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกของหมาเด็กอย่างคิรัวก็ตาม แต่มันจะเป็นครั้งแรกที่คิรัวจะจำไม่ลืมไปจนตาย

ท่อนขาใหญ่ถูกพาดลงบนไหล่กว้างของเซอร์รัส เขาก้มลงมอบจูบอันร้อนแรงให้กับหมาเด็กใต้ร่างอย่างชอบใจ เพราะตอนนี้มือหนาของคิรัวกำลังรูดรั้งแกนกายของตัวเองอยู่ไม่หยุด และไม่สนว่าสิ่งที่ออกมาจะเป็นอย่างอื่นนอกเหนือจากน้ำขาวขุ่นหรือไม่ มันช่างเป็นภาพที่เขาประทับใจและชอบใจเป็นที่สุด

" อือ แฮ่ก...อึก " เสียงครางของคิรัวยังคงดังต่อไม่หยุดเมื่อเซอร์รัสถอนจูบออก ดูท่าแล้วหมาเด็กตรงหน้าคงเสพติดเซ็กซ์ของเขาเข้าให้แล้ว

" อ๊า!! " ไม่นานเซอร์รัสและคิรัวก็เสร็จสมดั่งใจออกมาพร้อมกัน ร่างหนาของเซอร์รัสล้มลงนอนข้างตัวคิรัวที่ตอนนี้สลบไปเป็นที่เรียบร้อยหลังจากเสร็จกิจไปได้สี่ครั้ง(?)

เขาหันมองหน้าตี๋ที่ตอนนี้นอนหลับหันหน้ามาทางเขา มือซนเอื้อมเข้าจัดเส้นผมยาวที่บดบังใบหน้าขาวออก เผยให้เห็นติ่งหูขวาที่ขึ้นแดงจากการขบเม้มของเขาอยู่หลายครั้ง และปากที่มีคราบเลือดติดอยู่มุมปากจากการกัด

มองไปมองมาก็น่ารักเหมือนกันนี่หวา มาเป็นหัวโจกของแก๊งอรพิษได้ไงวะ

เขาทำได้แค่สงสัย ก่อนที่จะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเพียงส่วนล่าง แล้วเดินมายังกระจกบานใหญ่ของห้องเพื่อสอดส่องสถานการณ์ด้านล่างตามเคย

" !!! " ดวงตาสีทมิฬสบเข้ากับดวงตาสีรัตติกาลของอดีตหัวหน้าแก๊งอสรพิษรุ่นที่5 มุมปากของอีกฝ่ายยกยิ้มขึ้นถึงแม้จะไกลห่างแต่ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่านั้นแสดงถึงความสาแก่ใจ

หมายความว่าอะไร!? อย่าบอกนะว่า...

เซอร์รัสหันมองไปยังร่างชายหนุ่มที่กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียงภายในห้องนั้นก็คือ คิรัว

นี้คือแผน?


....