เพราะกฎหมายที่บังคับคนโสดแต่งงาน ประธานหนุ่มจึงต้องจำใจแต่งกับเลขาจอมเฉิ่มข้างตัว "ฉันจะแต่งงานกับคนที่ไม่รักฉัน" "แล้วจะหาที่ไหนล่ะครับ" "นายไง" ประธานไม่รู้เลยว่าเลขาแอบรักตนอยู่...

พรบ.คุ้มครองคนโสด - บทที่ 7 ลงโทษ NC โดย กระต่ายปากแดง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,เลือดสาด,ไทย,อื่นๆ,แอคชั่น,นิยายวาย,มาเฟีย,ประธานบริษัท,BL,แอคชั่น,เปลี่ยนแปลงตัวเอง,แต่งงาน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

พรบ.คุ้มครองคนโสด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,เลือดสาด,ไทย,อื่นๆ,แอคชั่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

นิยายวาย,มาเฟีย,ประธานบริษัท,BL,แอคชั่น,เปลี่ยนแปลงตัวเอง,แต่งงาน

รายละเอียด

เพราะกฎหมายที่บังคับคนโสดแต่งงาน ประธานหนุ่มจึงต้องจำใจแต่งกับเลขาจอมเฉิ่มข้างตัว "ฉันจะแต่งงานกับคนที่ไม่รักฉัน" "แล้วจะหาที่ไหนล่ะครับ" "นายไง" ประธานไม่รู้เลยว่าเลขาแอบรักตนอยู่...

ผู้แต่ง

กระต่ายปากแดง

เรื่องย่อ

สิงค์ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในประเทศ นิสัยเอาแต่ใจ ผีเข้าผีออก ไม่มีใครอยากเข้าใกล้นอกจากเลขาผู้มีความอดทนสูง วันหนึ่งรัฐบาลประกาศกฎหมายใหม่

‘พรบ.คุ้มครองคนโสด’

เขาจึงต้องหาคู่แต่งงานให้เร็วที่สุด! หน้าที่ปวดหัวจึงตกเป็นของเลขาธนินไปโดยปริยา

“หาเมียให้ฉัน เอาไว้บังหน้ารัฐบาล จะเป็นใครก็ได้”

“ท่านประธานอยากได้แบบไหนล่ะครับ”

“คนที่เข้าใจฉัน ไม่ยุ่งวุ่นวายกับฉัน ไม่ว่าฉันจะกลับบ้านดึก หายไปกับผู้หญิงหรืออะไรก็ตาม และที่สำคัญต้องไม่รักฉัน ไม่เรียกร้องอะไรจากฉันนอกจากเงิน”

“คนแบบนั้นจะไปหาเจอง่าย ๆ ได้ยังไงครับ”

สิงค์หันมาหาเลขาจอมเฉิ่มที่แต่งตัวดี ๆ ยังไม่ทำ

“จริงสิก็มีอยู่คนหนึ่งนี่นา”

“ครับ?”

“นายไง เลขาธนิน เรามาแต่งงานกัน!”

“!!!!”

ประธานหนุ่มไม่รู้เลยว่าเขากำลังขอเลขาที่ 'แอบ' หลงรักตัวเองแต่งงาน แค่นี้ก็ไม่ตรงเงื่อนไขแล้ว!!

.

.

ไม่นานหลังจากนั้นเลขาหนุ่มก็หย่าแล้วหายตัวไปเงียบ ๆ พร้อมกับเด็กในท้อง ทุกอย่างเหมือนเป็นไปตามสัญญา ถ้าวันหนึ่งลูกไม่ไปเรียกท่านประธานว่าพ่อ!!!

"แม่ครับ นั่นพ่อใช่ไหม"

"ใช่ที่ไหนล่ะ นั่นเจ้านายเก่าแม่" 

"งั้นทำไมเขาถึงหน้าเหมือนผมล่ะ!" 

ธนินหมดคำจะพูด เขาไม่รู้จะอธิบายยังไงนอกจากบอกว่าท่านประธานคือผีบ้า

ลูกมนุษย์ไม่ควรคุยกับผีบ้าเด็ดขาด!!

สารบัญ

พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 1 พรบ.คุ้มครองคนโสด,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 2 ตามหาเจ้าสาว,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 3 นายหญิงของพยัคฆ์,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 4 สาวใช้รู้สถานะตัวเอง,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 5 นายหญิงตัวปลอม,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 6 สอบสวนคนวางยา,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 7 ลงโทษ NC,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 8 โรซาร์ดมาช่วยน้องสาว,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 9 นายหญิงมาแล้ว!,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 10 ผู้มาเยือนบนโต๊ะอาหาร,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 11 นมขิงตกพ่อสามี,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 12 แต่งสวย,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 13 สำรวจ NC,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 14 หัวหน้าสาวใช้โดนทิ้งแล้ว,พรบ.คุ้มครองคนโสด-บทที่ 15 วินาทีลอบสังหารบนพื้นถนน

เนื้อหา

บทที่ 7 ลงโทษ NC

[คำเตือน : เนื้อหาตอนนี้มีการบรรยายฉากทางเพศ Dirty talks,Sex Toy อาจมีความไม่สมจริงอยู่บ้างเช่นการหลั่ง วิธีเตรียมตัวมีเพศสัมพันธ์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน]

ในร้านอาหารหรูของตึกระฟ้า กอร์นค่อย ๆ เช็ดน้ำตาออกด้วยผ้าเช็ดหน้า เขาก้มหน้าลงเล็กน้อยเผยให้เห็นแพขนตาที่เปียกชื้น ดูน่าสงสารจับใจ

สิงค์อดสงสัยไม่ได้ว่าคำพูดอะไรที่ทำให้น้องชายของเขาต้องหลั่งน้ำตา ธนินเป็นคนตรงไปตรงมา ก็มีบ้างที่เขาจะทำให้พนักงานร้องไห้แต่กับกอร์นนั้นไม่ใช่ นี่คือน้องชายคนสำคัญ ไม่ใช่พนักงาน ธนินจะพูดอะไรไม่ดูตาม้าตาเรือไม่ได้!  

“ธนินพูดว่าอะไรเหรอครับ น้องกอร์น”

“ฮึก ผมชวนเขาไปกินข้าวด้วย แต่เขาบอกปฏิเสธเพราะไม่อยากกินข้าวกับคนที่ทำให้เขาไม่ถูกยอมรับเป็นนายหญิง ฮือ ผมไม่คิดจะกล่าวหาเขาเลยนะครับ”

“ธนินพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอครับ?”

“ครับ ฮึก ตอนนั้นผมมัวแต่ห่วงอาการของพ่อ คาดไม่ถึงว่าจะทำให้เขาต้องลำบาก”

“มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง น้องกอร์นใจเย็น ๆ นะครับ เดี๋ยวพี่จะลงโทษธ‍นินให้เอง”

“มะ...ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับพี่สิงค์” กอร์นสะอึกสะอื้น ผ้าเช็ดหน้าและน้ำตาปิดซ่อนรอยยิ้มเบื้องหลังไว้ได้เป็นอย่างดี

“ไม่ครับ พี่จะลงโทษเขา ไม่ให้มาทำแบบนี้กับน้องได้อีก”

“ฮึก พี่สิงค์ใจดีกับผมตลอดเลยครับ”

สิงค์กำหมัดแน่น ที่แท้ธนินเองก็อยากเป็นเมียเขามาตลอด สีหน้านิ่งเรียบนั่นเป็นแค่ฉากบังหน้าสินะ!!

 

ธนินถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนหลังจากออกมาจากห้องรับแขก

“เหมือนโดนดูดวิญญาณเลย”

เลขาหนุ่มตั้งใจจะกลับห้องทันทีเพราะหมดแรงแบบสุด ๆ กระทั่งข้าวเย็นก็ไม่คิดรับประทาน ทว่าดวงตาคู่สวยที่ซ่อนอยู่ใต้เส้นผมสีวอลนัทก็เหลือบไปเห็นคุณสิงค์กำลังมุ่งตรงมาทางนี้ด้วยท่าทีโกรธเกรี้ยว

“คุณสิงค์...”

ฟึบ!

สิงค์กระชากแขนของธนินให้เข้ามาในห้องของตัวเองก่อนจะดันเลขาหนุ่มจนหลังติดกำแพง

“ที่แท้นายก็อยากได้ฉันจนตัวสั่นเลยสินะ เสแสร้งทำเป็นไม่สนใจฉันแต่ในใจกลับโหยหา”

“คุณสิงค์พูดเรื่องอะไรครับ”

จริงอยู่ที่อยากได้จนตัวสั่น แต่รู้ได้ยังไง!!

“ยังมาทำเป็นไขสืออีก” มือหนาของร่างสูงบีบคางของคนตัวเล็กกว่า “ดูซิว่าร่างกายของคนร่านมันเป็นยังไง” กล่าวจบสิงค์ก็เริ่มปลดตะขอกางเกงของเขา

ธนินทำหน้างุนงงไปหมด มันวกมาเรื่องนี้ได้ยังไง!!

“คุณสิงค์เดี๋ยวสิครับ!”

“อย่าทำตัวใสซื่อไปหน่อยเลยธนิน นายชอบฉันไม่ใช่เหรอ ฉันล่ะทึ่งวิธีการอ่อยของนายจริง ๆ ในที่สุดก็เข้าใจสักทีว่าทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนถูกนายล่อลวง!”

“พูดเรื่องอะไร อื้อ!!”

สิงค์ครอบครองริมฝีปากของเลขาหนุ่ม จูบแลกลิ้นด้วยความกระหาย ไม่ปล่อยให้นายหญิงน้อยได้หายใจ ความเร่าร้อนนี้ราวกับถูกกักเก็บไว้เป็นเวลานาน

“อื้อ!!!”

มือของสิงค์สอดเข้าไปในกางเกงที่ปลดตะขอแล้ว จากนั้นก็บีบก้นกลมของเขาอย่างแรงจนเนื้อนุ่มแน่นเต็มร่องมือ เมื่อท่อนล่างตกลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเขาก็เห็นผิวขาวเนียนของธนินชัดเจนขึ้น

หลังจากถอนจูบออก เลขาหนุ่มกลับไม่มีท่าทีต่อต้าน สีหน้าและแววตาหยาดเยิ้มราวกับเว้าวอนขอให้เขาทำอีก นั่นยิ่งตอบคำถามในใจของสิงค์ได้เป็นอย่างดี

“เห็นหน้าซื่อ ๆ นายนี่มันร่านจริง ๆ”

สิงค์ถอดเนคไทสีน้ำตาลของธนินออกจากนั้นก็ม้วนเป็นก้อนกลม

“คุณสิงค์ทำอะไรครับ อื้อ!”

ธนินได้คำตอบแทบจะทันที เพราะไม่นานม้วนเนคไทนั่นก็ถูกยัดอุดปากของเขา

ประธานหนุ่มอุ้มเลขาขึ้นพาดบ่าแล้วนำลงมาวางบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อม ปิดทางหนีทุกทาง

“วันนี้นายต้องถูกลงโทษที่ทำให้น้องกอร์นร้องไห้”

“อื้อ!!”

ธนินไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ท่านประธานจูบตามร่างกายของเขาจนทิ้งรอยไปทั่ว เมื่อเนคไทถูกดึงออก เขาก็โดนจูบอีกรอบ จูบแล้วจูบอีกจนร่างกายระทวยไปหมด ส่วนล่างเริ่มแข็งขืนจากการโดนเล้าโลมไปทั่ว ใช่...คุณสิงค์ไม่ได้จูบเขาเพียงอย่างเดียวแต่กลับลูบคลำร่างกายของเขาไปราวกับกำลังสำรวจ

“หืม? แข็งแล้วเหรอ ร่านจริง ๆ เลยนะ”

สิงค์ลูบส่วนหัวของเขาไปมาราวกับกำลังแกล้ง ยิ่งลูบก็ยิ่งแข็ง ธนินน้ำตาคลอด้วยความเสียวซ่าน

“ขอร้องล่ะ อย่าแกล้งกันเลยครับ”

“หึ นายต้องลิ้มรสสัมผัสของการถูกแกล้งเสียบ้าง”

พยัคฆ์ร้ายค่อย ๆ แยกเรียวขาขาวของเหยื่อออก เผยให้เห็นช่องทางสีหวานล่อตาล่อใจ เขาสอดนิ้วเข้าไปสามนิ้วปรากฏว่ารูนี่ยืดหยุ่นกว่าที่คิด ราวกับมีการใช้งานตลอดเวลา

“หึ ที่ผ่านมานายคงใช้มันล่อลวงผู้ชายมาหลายคนเลยสินะ” เขาว่าพลางล้วงไปพลาง

“ไม่ใช่นะ ผมไม่เคยทำกับใครสักหน่อย”

“อย่ามาโกหก ถ้าไม่ทำกับใครแล้วทำไมมันถึงยืดหยุ่นแบบนี้ หรือนายจะบอกว่าใช้ของเล่นกับตัวเอง”  

ธนินเม้มปากแล้วหลบสายตา จะบอกได้ยังไงว่าเคยมองรูปท่านประธานแล้วใช้ของเล่นกับตัวเอง

“หึ ฮ่า ๆ ๆ งั้นของเล่นที่ว่าคงอยู่ที่ไหนสักแห่งในห้องนี้สินะ”

                สิงค์กวาดตามองไปทั่ว ห้องนี้ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ มีหนังสือความรู้และของตั้งโชว์น่าสนใจเต็มไปหมด ทว่า...ถ้าสังเกตดี ๆ จะเห็นว่าโคมไฟบนโต๊ะหนังสือมันแปลก ๆ

                เป็นทรงกระบอกสีขาวส่องแสง เมื่อพลิกดูด้านในจะพบรูกลวงให้สอดใส่อะไรบางสิ่งเข้าไป

                “หึ ฉันเจออันแรกแล้ว”

                แท้จริงโคมไฟคือของเล่นที่ใช้กับท่อนลำตรงกลาง แถมยังมีอีกหลายอย่างที่ซ่อนอยู่ในห้องนี้ซึ่งสิงค์ยังหาไม่พบ แต่นั่นก็ทำให้ธนินเขินอายจนพูดไม่ออก เขาคีพลุคมานานจะมาความแตกวันนี้งั้นเหรอ

                ประธานหนุ่มหยิบโคมไฟเสียวใส่เข้าไปในแกนกายของธนินก่อนจะเปิดเครื่องให้แรงถึงระดับห้า

                ครืด...

                ระบบของโคมไฟไม่ใช่การสั่นแต่เป็นการรูดขึ้นลงด้วยซิลิโคนนุ่มที่อยู่ด้านใน แน่นอนว่าเจลหล่อลื่นชั้นดีคือของเหลวที่ไหลออกมาจากส่วนปลายหัวของธนินน้อย 

                “อ๊ะ!! คุณสิงค์ ขอร้องเอาออกไปครับ”

                “ทำไม ไม่ชอบเหรอ นายเล่นกับของพวกนี้บ่อยเลยนี่” สิงค์ขึ้นมาคร่อมคนตัวเล็กอีกครั้งจนใบหน้าของเราแทบจะติดกัน “หรือที่ง่วงจนไปหลับในที่ทำงานเพราะเล่นกับมันพลางนึกถึงหน้าฉันทั้งคืน”

                “มะ...ไม่ใช่นะ”

                ใช่ จริง ๆ ก็ใช่ แต่เดาได้ยังไง!

                “งั้นฉันจะเอานายจนทำให้ลืมหน้าผัวไม่ลงเลย ให้ตัวฉันสลักลึกลงไปในตัวนายจนเอาของพวกนั้นยัดเข้าไปเท่าไหร่ก็ไม่พอใจ” เสียงแหบที่กระซิบข้างหูทำให้เขาใจเต้น เมื่อรวมกับเครื่องที่กำลังรูดรั้งตรงแกนกลาง ธนินยิ่งรู้สึกเสียวจนเหมือนจะเสร็จ

                ยังไม่ทันตั้งสติ อะไรบางอย่างก็ยื่นมาจ่อปากทางแล้ว เขาเบิกตากว้างพลางเพ่งพินิจสิ่งนั้นดี ๆ ท่อนลำหนาอุดมไปด้วยเส้นเลือดมีขนาดใหญ่และยาวมาก ถึงขั้นใหญ่กว่าของเล่นผู้ใหญ่ทั้งหมดที่เขามี

                จริงส่วนหนึ่งที่ธนินไม่ได้บ้าเลือดขนาดซื้อของที่มีขนาดใหญ่มากมาเล่น เขาแค่ต้องการแก้ขัดเวลานึกถึงท่านประธานเท่านั้น ไม่คิดว่าของจริงจะใหญ่ขนาดนี้!

                “ฉันเห็นนายกลืนน้ำลายนะ อยากได้มันแล้วสิ” สิงค์ว่าพลางฉีกสองถุงยางแล้วสวมมันอย่างรวดเร็ว

                “ขะ...ของแบบนั้นจะใส่เข้ามาในตัวผมได้ยังไง อ๊ะ!!”

                สิงค์ไม่สนใจคำของเลขาหนุ่ม เขาเสียบแกนกายหนาเข้ามาจนแทบจะมิดด้าม ธนินจุกจนน้ำตาเล็ด เรียวขาขาวที่อ้าออกจิกลงบนเตียงนุ่มด้วยความเสียว‍ซ่าน

                เอวหนาของสิงค์ขยับเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อน มือก็บีบเค้นทั้งหน้าอกแน่นและก้นนุ่มไปด้วย

                หัวของเลขาหนุ่มสั่นคลอนไม่หยุด สมองโล่งราวกับไม่มีอะไรอยู่ข้างใน ปกติเขามักจะมีเรื่องให้คิดตลอดเวลา ทว่าเวลานี้กลับว่างเปล่า ตรงช่องท้องก็เสียวซ่านราวกับมีผีเสื้อบินในท้อง หน้าอกแน่นและนุ่มสั่นเล็กน้อยขณะที่ร่างกายกำลังขยับไปมา

                โคมไฟเสียวยังคงรูดแกนกายของเขาขึ้นลงไม่หยุด กระทั่งเสร็จจนน้ำขาว‍ขุ่นอาบเยิ้มชโลมทั่วท่อนลำแล้วมันก็ยังรูดรั้งต่อไป หากไม่ปิดเครื่องเขาคงโดนรูดแบบนี้ทั้งคืน

กระนั้นก็ไม่สามารถหยิบมันออกได้เพราะแขนทั้งสองข้างถูกคุณสิงค์กดเอาไว้ เอวถูกกระแทกอย่างไม่หยุดหย่อน ความเสียวซ่านจากการเสร็จทำให้ช่องทางของเขาขมิบถี่ ๆ บีบรัดแกนกายหนาอันยักษ์ของคุณสิงค์ไว้ได้อยู่หมัด มันกระหายและตะกละตะกลาม ร่านโรคีอย่างที่คุณสิงค์กล่าว       

เสียงคำรามต่ำ ๆ ของผู้นำพยัคฆ์บ่งบอกว่าเขาพอใจมากแค่ไหน

ธนินถูกจับพลิกตัวให้หันหลังเอาหน้าจุ่มหมอน เปลี่ยนท่าทั้ง ๆ ที่ส่วนนั้นไม่แยกออกจากกันด้วยซ้ำ ความหื่นกระหายของคุณสิงค์ทำเอาเลขาหนุ่มคาดไม่ถึง สิงค์จูบและดูดแผ่นหลังขาวของธนินจนขึ้นเป็นรอยกุหลาบ มือหนายังไม่ปล่อยจากอกแน่น ๆ ของเขา มืออีกข้างบีบก้นเนียนจนขึ้นเป็นรอยชัดเจน

ราวกับต้องการทิ้งสัญลักษณ์และร่องรอยของตัวเองเอาไว้

“ฝืดไปหน่อยนะ ใส่นี่หน่อยเป็นไง” สิงค์ชูหลอดพลาสติกบางอย่างให้เขาดู เป็นเจลหล่อลื่นพิเศษที่มีลักษณะขาวขุ่นเหลวคล้ายกับน้ำเชื้อของมนุษย์ มันคงทำเลียนแบบขึ้นมาเพื่อให้คู่รักสามารถเสพสุขได้เสมือนไม่ใส่ถุงยาง

พยัคฆ์ร้ายจ่อปากหลอดเข้าไปในก้นของเขาแล้วบีบของเหลวใส่ ยังไม่ทันที่มันจะล้นออกมา แกนกายหนาก็เสียบเข้าไปเพื่อปิดรูทันที

“อ่า แบบนี้ค่อยเอามันหน่อย”

“อ๊า!!!”

คุณสิงค์เพิ่มจังหวะการขยับมากขึ้น ไม่วายก้มลงมาจูบเขาจนหายใจแทบไม่ทัน กล้ามเนื้ออกแน่น ๆ ของธนินขยับเล็กน้อย จุกสีชมพูที่มีรอยฟันชูตั้งบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ขึ้นอย่างขีดสุด

“อึก!”

พยัคฆ์หนุ่มคำรามหนึ่งที ไม่นานธนินก็รู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่น ๆ ที่หลั่งเข้ามาแม้จะมีถุงยางกันไว้อีกชั้นหนึ่งก็ตาม เขานอนหอบหายใจแรง แก้มระเรื่อด้วยความเหนื่อยอ่อน รู้สึกระบมทั้งเอวและช่องทางด้านหลัง

รูจีบสีชมพูอ้าหุบถี่ ๆ ปล่อยเจลเหลวสีขาวให้ไหลเยิ้มออกมาตามเรียวขา ยิ่งธนินหันหลังและก้นกระดกขึ้นเล็กน้อยก็ยิ่งเห็นชัด กระตุ้นความหื่นกระหายของสิงค์ได้อีกหลายระดับ

มือหนาจับก้นนุ่มแยกออกก่อนจะเสียบแกนกายของตัวเองเข้าไปอีกครั้งโดยที่ร่างบางไม่ทันตั้งตัว ธนินจุกจนดวงตากรอกกลับขึ้นไปด้านบน

“อื้อ!!!”

“ฉันยังลงโทษไม่พอใจ จะรีบนอนไปไหน”

“คะ...คุณสิงค์แต่ว่า”

“ได้ยินว่ายังไม่กินข้าวนี่นา งั้นวันนี้ฉันจะเติมให้เต็มท้องเอง”

“!!!!!”

.

.

.

หลาย ๆ ต่อหลายชั่วโมงในที่สุดธนินก็สลบไปหลังจากน้ำที่สามถูกปล่อยเข้ามาในตัว ช่องทางสีหวานอ้าออกจนหุบไม่ได้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทุกครั้งธนินจะเล่นกับรูจีบพอหอมปากหอมคอ ไม่เคยทิ้งระยะนานเป็นชั่วโมงเช่นนี้ นับว่าคืนนี้มันถูกใช้อย่างคุ้มค่าทีเดียว

น้ำเชื้อของพยัคฆ์อาบตามแก้มก้นและช่องทางจนเหนียวเยิ้มไปหมด ร่องรอยสีกุหลาบทั้งหลายถูกสลักไว้ทั่วตัวไม่เว้นแม้กระทั่งขาอ่อนใกล้เคียงกับส่วนอ่อนไหวของธนิน ราวกับอยากให้ร่างสูงจดจำตัวตนของสัตว์ร้ายให้ได้มากที่สุด

เพื่อไม่ให้ลืมสัมผัสอันร้อนแรงที่ทิ้งไว้ให้ เพื่อให้โหยหาเขาอีกเรื่อย ๆ และเพื่อไม่ให้ใครมาทาบทับร่องรอยที่สร้างไว้ได้อีก

สิงค์ดึงโคมไฟเสียวออกจากแกนกายของภรรยา น้ำสีขาวขุ่นทะลักเยิ้มจนไหลหยดลงบนเตียง เขากดปิดเครื่องก่อนจะตั้งมันไว้ที่เดิม ตำแหน่งเดิม เมื่อรุ่ง‍อรุณมาถึง ธนินจะได้จดจำได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง แม้ว่าร่องรอยต่าง ๆ จะเป็นตัวบอกชั้นเยี่ยมก็ตาม

“ต่อไปนี้นายจะต้องถูกลงโทษทุกคืน ไม่มีข้อยกเว้น”