บทกวีซ่อนรัก - ตอน 2 คราพบกันครั้งแรก โดย ซูซี่แคท @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,เรื่องสั้น

ดราม่า

อันใดเลยไหนร่วงโรยรา อันใดนั้นหนาคือวันเวลาพ้นผ่าน อย่ากระนั้นเลยหากใจอยากไขว่คว้า สรรค์สร้าง...ปั้นสิ่งที่ฝันให้เป็นจริง

ผู้แต่ง

ซูซี่แคท

เรื่องย่อ

บทกวีซ่อนรัก-ตอน 1 บันทึกซ่อนรัก,บทกวีซ่อนรัก-ตอน 2 คราพบกันครั้งแรก,บทกวีซ่อนรัก-ตอน 3 ใช่เขา (ที่ตามหา),บทกวีซ่อนรัก-ตอน 4 คนนั้นที่เฝ้ารอ,บทกวีซ่อนรัก-ตอน 5 คนนั้นที่เฝ้ารอ (อวสาน)

บทกวีซุกซ่อนความหมาย

... ... ... ...

อยากรู้ใจเธอมีฉันไหม          สี่ห้องในนั้นฉันอยู่ไหน

อยากรู้ใจนักหากวันใด          เกิดไม่ใช่กันแล้ว...ใครผิดเอย

รุ่งทิวาอยากเอาสมุดเล่มน้อยนี้ปาหน้าชายหนุ่ม ...ใครกันที่ผิด คิดว่าคงเป็นเธอล่ะสิที่เป็นฝ่ายผิดที่ไม่ได้ดูแลหัวใจให้ดี ปล่อยทิ้งขว้างให้คนอื่นมาคว้าเอาไป

โชคชะตาให้บังเอิญเข้ามาในชีวิต รุ่งทิวาถูกส่งให้ไปร่วมงานแสดงสินค้าของบริษัทแม่ที่ปีนี้ได้เข้าร่วมงาน Expo 2020 ที่ซิดนีย์ เธอในฐานะผู้อำนวยการฝ่ายโปรโมทสินค้าและผลิตภัณฑ์จึงได้เดินทางไปจัดเตรียมงานแต่เนิ่นๆ ก่อนงานแสดงสินค้าหนึ่งสัปดาห์

ก่อนเดินทางรุ่งทิวาได้เขียนอีเมล์ติดต่อชายหนุ่มบอกเขาว่าเธอจะไปซิดนีย์ เธอไม่คาดหวังกับคำตอบของเขา และเป็นจริงอย่างที่เธอคาดเดา หญิงสาวเปิดอีเมล์ดูเกือบทุกวัน เขมราฐไม่ตอบอีเมล์ของเธอ หรือว่าอีเมล์เดียวกันนี้ที่ผู้หญิงคนนั้นใช้เขียนหาเธอก่อนหน้านั้น มันอาจถูกปิดไม่ใช้งานแล้ว

“ไม่เป็นไร...ฉันคงตามหาเธอเจอนะ...เขม” รุ่งทิวาพึมพำเบาๆ เผื่อใจไว้ว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง

กวีบทนี้ดูเหมือนเป็นภาพจริง ณ ขณะนี้

เกลียดใจตัวเอง...ช่างอ้ำอึ้ง       สักวันหนึ่งจะ...ได้อ้างไหม

หากเปลี่ยนใจแล้ว...                 จะว่าไง เธอคงไม่โกรธ...ฉันนะเออ

รุ่งทิวาแม้จะเห็นเขาเป็นเพื่อนอยู่ก็ตาม แต่ก็อดใจหายไม่ได้ จริงๆ หญิงสาวเองก็ไม่มีใครเข้ามากุ๊กกิ๊กด้วย มีแต่เขาที่รู้จักกันตั้งแต่ปีหนึ่ง แม้จะเรียนกันคนละคณะวิชาแต่แล้ววันหนึ่งเวลาของชีวิตทำให้ทั้งสองมาบรรจบพบกันจนได้ ...มีคนเคยพูดไว้ในสำนวนภาษาอังกฤษ...

Everything happens for a reason.

ด้วยทุกสิ่งมันมีเหตุ...จึงบังเกิดขึ้น

เขมราฐปะทะคารมกับรุ่งทิวาในการประกวดสุนทรพจน์บนเวทีในวันชิงชนะเลิศ เขาเดินมาบลัฟเธอ

“อย่าคิดว่าสำนวนการพูดเชยๆ ของเธอจะเอาชนะฉันได้...” รุ่งทิวาตกใจกับคำพูดท้าทายของชายหนุ่มซึ่งเธอได้แอบชื่นชมว่า มาดเขาดูดีมากตอนเข้ารอบมาด้วยกัน ไม่คิดว่าจะหยาบคายดูถูกกัน

“ลองดูล่ะกัน...ฉันไม่ชอบคนขี้โม้ขี้อวดแบบนี้หรอก เสียดาย…เฮ้อ!”

“เสียดาย...อะไร ทำไม!” เขาทำหน้าเลิ่กลั่ก

“ไม่มีอะไร...แค่แอบชื่นชม” เธอทิ้งท้ายให้เขาทำหน้านิ่วอย่างสงสัย

และแล้ววันนั้นด้วยความคมคายของบทกวีที่เขากล่าวทิ้งท้ายได้ซาบซึ้งใจมาก จึงทำให้คณะกรรมการเทคะแนนให้เขาชนะเลิศเฉือนรุ่งทิวาไปอย่างสูสี เธอเองก็เสียใจไม่น้อยนั่งซึมอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามายื่นมือให้จับเพื่อแสดงน้ำใจนักกีฬา

“ไม่ต้อง...ฉันรู้ตัวเองดีว่า ยังไงก็สู้คารมของนายไม่ได้หรอก” รุ่งทิวาลุกขึ้นยืนน้ำตาซึมขอบตา เขมราฐยังถือวิสาสะจับมือเธอโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะอยากพูดดีด้วยหรือไม่

“พรุ่งนี้...เราอยากนัดกินข้าวเย็นด้วย...จะมารับที่นี่นะ” เขายังตื้อเธออีกโดยจะข้ามฝั่งมาที่คณะของหญิงสาว จะมานั่งรอเธอที่ห้องสมุด

นับจากนั้นมาทั้งสองคนกลายเป็นเพื่อนกันจนถึงปีสุดท้าย เขมราฐเรียนเก่งมากได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งและได้ทุนไปเรียนต่อจนจบปริญญาเอก หน่วยงานที่บรรจุให้เขาเข้าทำงานลงทุนสานฝันให้เขา ตอนที่สัมภาษณ์ขออนุมัติรับทุน เขาสามารถพิชิตใจผู้อนุมัติทุนด้วยการสร้างความประทับใจจากวิดีทัศน์ บทกวีที่กล่าวนำเสนอไปในนั้นเป็นผลงานรังสรรค์ที่ร้อยเรียงเรื่องราวไว้อย่างไพเราะ

รุ่งทิวาแปลกใจที่เธอไม่รู้สึกเสียใจแม้ไม่ได้รับคำตอบจากเขา เพราะนั่นคือสัญญาณอย่างหนึ่งที่เธอรับรู้แล้วว่า ในใจของเขาคงไม่มีผู้หญิงที่ชื่อ ‘รุ่งทิวา’ คนนี้อีกต่อไป

ทันทีที่เครื่องบินร่อนลงที่สนามบินซิดนีย์ หญิงสาวมองหาเจ้าหน้าที่หน่วยงานในสังกัดเดียวกันมารอรับ เธอเดินทางมาถึงโรงแรมที่ได้จองไว้ให้สำหรับทีมงานที่ล่วงหน้ามาแล้วหลายคน ด้วยเวลาที่กระชั้นเข้ามาเธอจึงได้นัดประชุมวันรุ่งขึ้นเพื่อจัดการตารางงานทั้งหมดให้ลงตัว และช่วยประสานทุกฝ่ายในการดำเนินการให้แล้วเสร็จอย่างสมบูรณ์

“Hey…Roong I have someone to help you here! He’s my Thai friend… รุ่ง ผมมีคนมาช่วยยู เขาเป็นเพื่อนคนไทย” บ๊อบซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ประสานงานบินจากสำนักงานใหญ่ที่ลอนดอน เข้ามาจัดการฝ่ายอำนวยการทั้งหมดของที่นี่ร่วมกับทีมโปรโมทผลิตภัณฑ์ที่เธอรับผิดชอบ รุ่งทิวามาพร้อมกับทีมอีกสองคนเพื่อช่วยเธอในการจัดแสดงสินค้าที่ต้องการออกตัวอย่างรวดเร็ว

ตกค่ำบ๊อบพาทุกคนไปเลี้ยงที่ร้านอาหารจีนแถวริมอ่าวซิดนีย์ เขานัดให้เพื่อนคนไทยมารอพบเขาที่นั่นด้วย