เมื่อมรดกตกทอดที่ได้รับมาจากรุ่นพ่อ และแม่ สู่รุ่นลูกกลับกลายเป็นคำสาปร้าย ทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากคำสาปเหล่านั้นมีเพียงแค่ ตามหาความรักที่แท้จริงเท่านั้น
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,แฟนตาซี,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
๔
ช่วงสาย ๆ ณ คฤหาสน์หรูแห่งหนึ่งย่านใจกลาง กรุงเทพฯ เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้น ด้านในคฤหาสน์ตกแต่งไปด้วย ของหรูหรามากมาย สมฐานะ มาแล้วค่ะ ๆ เสียงแม่บ้านวิ่งลุกลี้ลุกลน เพื่อมารับโทรศัพท์
“สวัสดี ค่ะ บ้านปริญรัตน ค่ะ ไม่ทราบว่าเรียนสายใครคะ”
“ขอสายคุณธราเทพ ค่ะ”
“ไม่ทราบว่าเรียนสายอยู่กับใครคะ”
ทิมพิกาค่ะ สิ้นสุดเสียงของทิมพิกา แม่บ้านรีบวิ่งไปแจ้ง เจ้าของคฤหาสน์ นั้นก็คือ ธราเทพ ปริญรัตน ผู้เป็นบิดา ของทิมพิกา นั้นเอง ด้วยการจับผลัดจับผลู ของผู้เป็นพ่อ หลังจากที่ลูกๆ ได้ออกเรือนกันหมดแล้วนั้น ยังเหลือบุตรชายของตนที่แต่งงานและยังอยู่ดูแล ผู้เป็น พ่อ และแม่ ที่ได้ทำเครื่องประดับเข้าตานายทุนรายใหญ่เข้า จึงได้สั่งออกแบบชิ้นงานที่มี มูลค่า หลายล้าน ทำให้เป็นที่รู้จักผ่านผลงานชิ้นนั้น จนกระที่งหลายสิบปีก่อนทางบ้านของ ธราเทพ ได้ดำเนินกิจการมาเรื่อย ๆ จนสามารถครองตลาดเครื่องประดับ รายใหญ่ของประเทศ ได้สำเร็จ จนมาถึงปัจจุบันที่ได้ตีตลาดไปยังต่างประเทศ ทำให้มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักในตระกูลเครื่องประดับ ในแบรนด์ บริษัท ปริญจิวเวลรี่ พร็อพเพอร์ตี้ หรือ อีกนาม คือ P.J.P และได้เริ่มขยายไปยังธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมาย
“คุณท่านค่ะ ๆ มีโทรศัพท์ จากคุณทิม ค่ะ”
ชายวัยใกล้ชราท่าทางภูมิฐาน นั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในห้องทำงาน ได้ยินที่แม่บ้านพูดจึงไม่รอช้า รีบลุกจากเก้าอี้ มุ่งหน้าไปยังโทรศัพท์ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าห้องทำงาน เพื่อหยิบหูขึ้นมาด้วยท่าทีดีใจ ฮัลโหล เสียงทุ่มพูดออกมา
“ฮัลโหล คุณพ่อใช่ไหมคะ”
ทิมพิกาตอบสนองกับน้ำเสียงนั้น ไม่ได้คุยกันนานเลยนะค่ะคุณพ่อ เสียงที่สั่นเครือตอบออกไป แสดงให้เห็นถึงความคิดถึงของทิมพิกา
“เป็นยังไงบ้างละลูก สบายดีใช่ไหม”
“หนูสบายดีค่ะ คุณพ่อละคะ....”
บทสนทนาของทั้งคู่ได้ถามสาระทุกสุขดิบตามภาษาของครอบครัวที่ไม่ได้พบปะกันเป็นเวลานาน แต่ต้องหยุดซะงักในบทสนทนาต่อไป คุณพ่อจำปิ่นที่ให้ทิมตอนที่แต่งงานได้ ไหมคะตอนนี้ทิม ได้มอบให้ลูกสาวของทิม มันเริ่มมีอะไรแปลก ๆ มัมมีแสงสว่างออกมา ตอนที่ลูกของทิมมีอันตรายตลอดทุกครั้งเลยค่ะ คุณพ่อพอจะทราบบ้างไหมคะ เมื่อทิมพิกาได้สอบทางกับธราเทพผู้เป็นพ่อเสร็จสิ้น
“พ่อรู้ ว่ามันมีอะไรแปลก ๆ พ่อพึ่งรู้ได้ไม่นานมานี้เอง”
ธราเทพได้เล่าเรื่องอัญมณีที่ตนรู้มา ต้องย้อนความไปเมื่อ ๕ ปีก่อน พ่อได้ไปดูงานที่ประเทศเพื่อนบ้าน ได้พบประพูดคุยเรื่องต่าง ๆ กับนักธุรกิจหลาย ๆ ท่าน แต่มีอยู่คนนึงเป็นผู้เชี่ยวชาญของวัตถุโบราณ เขาได้เสนอขายหนังสือที่เกี่ยวกับ สมบัติโบราณที่อยู่ในถ้ำในป่าลึก และหนึ่งในสมบัติภายในหนังสือมีข้อมูลเกี่ยวกับอัญมณีทั้งเจ็ด และ อัญมณีบริวารของแต่ละเม็ด ซึ่งกล่าวกันว่าคำสาปอัญมณีในกล่องไม้ที่พ่อได้มาสมัยหนุ่ม ๆ นั้น แต่ละเม็ดล้วนมี คำสาปที่บรรพบุรุษ ได้สาปแช่งเอาไว้สำหรับคนที่มาขโมยมันไปจากที่เก็บสมบัติ อย่างเข่น เม็ดทับทิมเม็ดนั้น มีคำสาป เมื่อผู้ที่มีอัญมณีไว้ครอบครอง เมื่อย่านใกล้เข้าเบญจเพส จะมีแสงสีแดงส่องประกาย เป็นสัญญาณของการเริ่มต้นคำสาป ถึงจะนำไปเก็บไว้ไกลตัวย่อมไร้ผล คำสาปนี้จะชี้นำผู้ที่หลงใหลในสมบัติ เข้ามาแย่งชิง และเข่นฆ่าผู้ที่ถือครองตัวอัญมณี แต่ เรื่องร้าย ก็ยังมีเรื่องดี ทับทิม เม็ดนั้น จะเรียกหาผู้ที่ปกป้องตน และผู้ถือครองให้มาป้องกันภัย และในหนังสือยังบอกอีกว่า ทับทิม อัญมณีที่แข็งที่สุดในตระกูลพลอย ย่อมคู่ควรกับสิ่งที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกันนั้นก็คือ เพชร ที่เป็นอัญมณีบริวาร ในตัวก็ยังมีอิทธิฤทธิ์ในการป้องกันและคอยคุ้มครองผู้ครอบครองด้วย
“แต่เรื่องนี้ลูกไม่ต้องห่วงพ่อได้ให้ หลานชายของลูก มุ่งหน้าไปตามที่อยู่บนจดหมายแล้ว เดี่ยวฝั่งนั้นจะคอยช่วยเหลือลูกในเรื่องนี้เอง”
“แล้วจะแก้คำสาปที่ผูกมัดนี้ยังไงคะพ่อ”
ไม่ต้องเป็นห่วงมันมีทางแก้ไชอยู่คำสาปเหล่านี้ มันจะแก้ไขมันเองเมื่อ เจอสิ่งที่ตามเงื่อนไข อย่างทับทิมนั้น คือ คำสาปแห่งเสน่ห์หา เป็นคำสาปที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาเหล่าอัญมณีแล้ววิธีแก้ง่าย ๆ แค่ตามหาคนรัก และจริงใจกับหลานลดา โดยที่ไม่ได้โดนคำสาปอัญมณีนั้น
“เดี่ยวพ่อว่างจากงานที่บริษัท พ่อจะตามไปสมทบอีกแรง ตอนนี้ให้เจ้า คิรัน ช่วยไปก่อนนะลูก”
“ค่ะพ่อ ขอบคุณนะค่ะ ไว้ทิมจะโทรหาใหม่นะค่ะ”
จบบทสนทนาทิมวางสาย พร้อมถอนหายใจ อย่างน้อยก็ยังมีทางแก้คำสาปนั้นอยู่ ทิมคิดในใจ ก่อนที่จะเดินไปดูความเรียบร้อยของงานต่อ ตกเย็นในวันเดียวกัน พัฒ ตำรวจหนุ่ม ได้แวะเข้ามาที่โฮมสเตย์หลังเลิกงาน เพื่อมาเยี่ยมลดาที่ตกใจในเหตุการณ์เมื่อช่วงเช้า
“สวัสดีครับคุณนาย ผมพัฒ จาก สน. ในอำเภอครับ”
“สวัสดีค่ะคุณตำรวจ ไม่ต้องเรียกคุณนายหรอกเรียกน้า ก็ได้ ช่วงเช้าที่ช่วยลูกน้าไว้ต้องขอบคุณมาก ๆ นะค่ะ”
ต้องนี้น้องอาการดีขึ้นหรือยังครับ ตำรวจหนุ่มสอบถามด้วยความอดเป็นห่วงไม่ได้ พร้อมกับยื่นขนมไทย ที่ซื้อมาจากตลาดยื่นให้ทิมพิกา ของฝากครับคุณน้า อีกถุงฝากให้น้องด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ ก่อนที่ตำรวจหนุ่มจะขับรถออกไป
“รู้ได้ไงว่ายัยลดา ชอบขนมไทย อย่าบอกนะว่าโดนคำสาปอีกคน”
