เมื่อมรดกตกทอดที่ได้รับมาจากรุ่นพ่อ และแม่ สู่รุ่นลูกกลับกลายเป็นคำสาปร้าย ทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากคำสาปเหล่านั้นมีเพียงแค่ ตามหาความรักที่แท้จริงเท่านั้น
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,แฟนตาซี,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
๖
“ยินดีที่ได้พบค่ะ คุณลดา ดิฉันศิตา ส่วนท่านนี้คือคุณคิรัน ญาติทางคุณทิมพิกา ลูกพี่ลูกน้องของคุณ ลดา ค่ะ”
เมื่อศิตา ได้แนะนำให้ลดาเสร็จแล้วนั้น ลดาทำตัวไม่ถูกกับเหตุการณ์ในปัจจุบันได้เดินไปแอบอยู่หลังแม่ของตน อะไรละยัยคนนี้ทำตัวเป็นเด็กไปได้ ไม่อายพี่เขาหรือไง ทิมพิกาพูดกับลดาที่กำลังแอบอยู่ด้านหลังของตน คิรัน และศิตา อมยิ้มกับท่าทีของลดาตรงหน้า
“น่ารักแบบนี้ มีแฟนหรือยังละเรานะ”
คิรันแซวความน่ารักของลดา ก่อนที่จะมีสายตาจ้องมาทางด้านข้างของตน คิรันขนลุกซู่ ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องพูดคุย ไม่ต้องกลัวพี่นะ พี่มาช่วยน้องลดาหนะ เดี่ยวเราไปนั่งคุยตรงนู้นดีกว่าเนาะ ภาพได้ตัดมาที่นั่งภายในสวนของโฮมสเตย์
“คำสาป!!!”
ลดากล่าวอย่างตกใจ ไม่น่าละ ไอ้เราสวยอยู่แล้วยิ่งสวยเข้าไปใหญ่ ลดากล่าวเสร็จได้มีมะเหงกลอยเข้ามาที่หัวของลดา
“โอ้ย!! แม่”
“ยังจะทำเป็นเล่นอีก เดี๋ยวเถอะ”
คิรันยิ้ม น้องไม่เครียดพี่ก็สบายใจ......
อีกด้านหนึ่ง....ผมพลาดครับนาย ชิงของมาไม่ได้มันมีคนมาช่วยก่อนครับ ชายคนร้ายยืนคุยสายกับใครบางคน ซึ่งปลายสาย คือชายชุดภูมิฐานที่ได้ให้ลูกน้อง คอยติดตามลดา ภายในห้องที่ชายที่สั่งการอยู่นั้น บนโต๊ะมีกล่องไม้วางอยู่ ชายผู้เป็นนายยื่นมือเปิดกล่องดังกล่าว ด้านในกล่องมีแหวนทรงกรงเล็บนกอินทรีย์สีเงินโบราณ ประดับด้วยพลอยโกเมนสีแดงเข้ม ประดับรอบตัวเรือน เมื่อชายหยิบแหวนมาใส่ ที่มือของตนนั้น แสงแดงเข้มส่องประกาย นัยตาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เผยรอยยิ้มที่มุมปาก
“ยังไงข้าต้องได้มันมา เดิมทีมันก็เป็นของข้า ข้ารอมาเป็นเวลานานในที่สุดก็หาเจอ พวกที่มาเอาสมบัติของข้าไป”
ลูกน้องของผู้เป็นนายมีท่าทีหวาดกลัวเมื่อได้ยินเสียงของนายตนที่เปลี่ยนเป็นเสียงหลาย ๆ เสียงทั้ง เสียงเด็ก ผู้หญิง แม้กระทั่งผู้ชาย เปล่งเสียงพร้อม ๆ กันในคำพูดของผู้เป็นนายตน ผม...ผม...จะเอาปิ่นนั้นมาให้ได้ครับ นายไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ชายผู้เป็นลูกน้องรีบวางสายด้วยท่าทีสั่นเครือ และหวาดกลัวอย่างมาก ในขณะเดียวกันคนร้ายที่ไม่ทันได้ระวังตัวนั้น ได้มีสายตาจับจ้องมาที่ตนนั้นคือ พัฒตำรวจหนุ่มที่กำลังสืบหาเบาะแสจนมาเจอกับคนร้าย กำลังตามติดความเคลื่อนไหวของคนร้ายจนมาได้ยินบทสนทนานี้เอง
“หมวดเราเอาไงต่อดีครับ” ตำรวจที่ติดตามพัฒ กล่าวขึ้นขณะเตรียมพร้อมเข้าจับกุมคนร้าย
“ยังครับดาบ รอมีหลักฐานเยอะกว่านี้เราค่อยเข้าจับกุมครับ ผมอยากสาวไปยังตัวบงการก่อนครับ”
พัฒพร้อมกับดาบผู้ติดตาม คอยสังเกตคนร้ายอยู่ไม่ห่างเพื่อหาเบาะแสเอาผิดของผู้ว่าจ้าง ตัดมาที่โฮมสเตย์ ประตูทางเข้าได้เปิดออกได้มีหญิงสาวตัวเล็กสวมชุดนักศึกษาเดินเข้ามา-ภายในห้องโถงรับรองแขกพร้อมถือเอกสารเดินตรงมายังหน้าเคาน์เตอร์ สวัสดีคะ จะมาติดต่อฝึกงานคะ ไม่ทราบว่าที่นี้รับเด็กฝึกงานไหมค่ะ หญิงสาวสอบถามพนักงานหน้าเคาน์เตอร์
“อ่าว!! น้องขวัญ”
“พี่ลดา!! สวัสดีค่ะ”
พาขวัญเหงยหน้าตามเสียงพร้อมกล่าวทักทายต้นเสียงนั้นด้วยท่าทียิ้มแย้มที่ได้พบกับคนรู้จัก มาทำอะไรหรอจ๊ะ มาสมัครฝึกงานใช่ไหม ลดากล่าวถามรุ่นน้อง เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเอกสารที่ติดตัวมาด้วย
“ใช่ค่ะพี่ พอดีป้าหนูแนะนำมาว่าให้มาถามโฮมสเตย์ที่นี้ดู”
“อ่าวหนูขวัญมาแล้วหรอลูก”
"แม่รู้จักน้องที่มหาลัยลดา ด้วยหรอ"
"รู้จักสิ หลานป้าจี๊ดไง ป้าจี๊ดพึ่งโทรมาแจ้งเมื่อครู่เองว่าน้องจะมา"
ทิมพิกา เดินลงมาจากบันไดชั้นสอง เมื่อเห็นพาขวัญอยู่หน้าเคาน์เตอร์ เดี่ยวหนูตามป้ามาในห้องทำงานก่อน ป้ามีเอกสารให้กรอก
“ได้ค่ะป้าทิม”
ทิมพิกา และพาขวัญ รู้จักกันเนื่องจาก ทิมพิกา ได้เจอเห็นพาขวัญช่วยป้าจี๊ดขายของอยู่บ่อย ๆ ทั้งคู่พากันเดินไปยังห้องทำงาน พร้อมกับลดา ที่ไปเดินจูงมือรุ่นน้องตน
กรุ้งกริ้ง!!! เสียงบางอย่างดังขึ้น ศิตา คุณได้ยินเสียงไหม คิรันถามเลขาของตนขณะที่นั่งพักผ่อนอยู่ริมสระน้ำ
“ดิฉัน ไม่ได้ยินนะค่ะ คุณคิรัน”
ศิตาตอบในขณะที่ คิรันเริ่มมีอาการปวดหัว พร้อมกับแสงอัญมณีของคิรันได้ส่องประกายออกมา ศิตารีบเข้ามาดูอาการ ทำใจให้สบาย ๆ นะคะ คุณคิรัน ฉันอยู่ตรงนี้แล้วไม่ต้องกลัวนะคะ ศิตาจับมือของคิรัน อาการค่อย ๆ ดีขึ้นขณะเดียวกัน คิรันได้หันหน้าไปทางตัวอาคารในขณะเดียวกันกับทิมพิกา และลดา พาหญิงสาวในชุดมหาลัย จูงมือไปทางห้องสำนักงาน
“หรือว่าจะเป็นน้องคนนั้น แต่รู้สึกแปลก ๆ คุณว่าไหม”
ทั้งสองมองหน้ากัน ด้วยความสงสัยจนทั้งคู่มองไปที่พาขวัญอีกครั้ง แต่ต้องตกใจเมื่อทั้งคู่ได้เห็นเงา บางอย่างกำลังเดินตาม เป็นเงาดำรูปร่างเหมือนผู้หญิง ก่อนที่เงานั้นจะหันมาสบตาเผยให้เห็นแววตา ดำด้านแสยะยิ้มมาทาง คิรัน และ ศิตา.............
