เมื่อมรดกตกทอดที่ได้รับมาจากรุ่นพ่อ และแม่ สู่รุ่นลูกกลับกลายเป็นคำสาปร้าย ทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากคำสาปเหล่านั้นมีเพียงแค่ ตามหาความรักที่แท้จริงเท่านั้น
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,แฟนตาซี,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นิยายชุด ปริญธิดา เรื่อง ปิ่นลดาเมื่อมรดกตกทอดที่ได้รับมาจากรุ่นพ่อ และแม่ สู่รุ่นลูกกลับกลายเป็นคำสาปร้าย ทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากคำสาปเหล่านั้นมีเพียงแค่ ตามหาความรักที่แท้จริงเท่านั้น
บทนำ
-กาลครั้งหนึ่ง มีชายหนุ่มได้ติดตามเดินทางพร้อมคณะชาวตะวันตก ได้เดินทางไปยังป่าอันแสนไกล เพื่อตามหาเพรช พลอย จินดา ที่สวยงามเพื่อนำมาทำเป็นเครื่องประดับให้กับเหล่า ลูกๆ ของตนนั้น ชายหนุ่มและคณะได้เดินทางหาสมบัติเหล่านี้ เป็นวัน เป็นเดือน จนย่านกลายเป็นปี ในที่สุดแผนที่ได้นำเหล่าคณะหยุดที่ถ้ำแห่งหนึ่งกลางป่าลึกที่มีธรรมชาติรายล้อม ดูช่างสวยงาม คณะและชายหนุ่มไม่รอช้า ได้เข้าไปข้างในถ้ำหวังว่าจะมีสมบัติมหาศาล ซ่อนอยู่ภายใน เมื่อได้เข้าไปยังตัวถ้ำ ทั้งคณะและชายหนุ่มได้พบกับสมบัติดั่งใจหวัง แต่แล้วกับมีสมบัติที่แสนจะวิเศษนั้นคือ อัญมณีทั้ง ๗ เม็ดที่สุดแสนจะบริสุทธิ์ ที่มิอาจจะประเมินค่าของ อัญมณีเหล่านั้นได้ แต่แล้วความโลภที่กัดกินภายในใจ หรือเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นก็ตามได้ทำให้เหล่าคณะมีความต้องการที่จะครอบครองสมบัติไว้เพียงผู้เดียว ก่อให้เกิด โศกอนาถกรรมขึ้นเหล่าคณะได้ฆ่าฟัน เพื่อแย่งชิงสมบัติทำให้ถ้ำสั่นไหวอย่างรุนแรงจนได้ถล่มลงมา กลับมีเพียงชายหนุ่มที่หนีรอดออกมาได้ แต่ภายในมือของเขานั้นกลับมีกล่องไม้โบราณ ทีได้บรรจุเหล่าอัญมณีเหล่านั้นไว้-
๒๑
รุ่งเช้า ธราเทพตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง ด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นธราเทพยังวิตกกังวลเรื่องที่จะมีคนมาทำร้ายหลานของตัวเอง เขาตัดสินใจโทรหาผู้กำกับชัยยันต์ผู้กำกับที่รู้จักและไว้ใจที่สุดในขณะนี้ เพื่อขอความช่วยเหลือเพิ่มเติมในการคุ้มครองลดาและพาขวัญ “ผู้กำกับครับ ผมขอเพิ่มกำลังตำรวจคุ้มกันที่โฮมสเตย์หน่อยได้ไหมครับ ผมรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี” ธราเทพกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ไม่ต้องห่วงครับคุณธราเทพ ผมได้สั่งการให้เพิ่มกำลังตำรวจไปดูแลที่โฮมสเตย์แล้ว และผมจะส่งทีมสืบสวนพิเศษลงพื้นที่เพื่อเร่งหาเบาะแสขององค์กรเงาอัคนี” ผู้กำกับชัยยันต์ตอบกลับ
“ขอบคุณครับผู้กำกับ” ธราเทพถอนหายใจวางสายด้วยความรู้สึกกังวลที่ยังคงอยู่ เขาตัดสินใจไปที่สถานีตำรวจเพื่อติดตามความคืบหน้าของคดี
ในขณะเดียวกัน ที่โฮมสเตย์ ลดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ “ฝันอะไรกันทำไมน่ากลัวแบบนี้นะ...” ลดาหันมองข้าง ๆ พบกับพาขวัญที่ยังคงนอนหลับสนิทอยู่
“ทำไมถึงฝันถึงอัญมณีนะ...แล้วพิธีกรรมนั้นมันคืออะไรกัน” ลดาคิดอยู่ในใจพร้อมกับหยิดปิ่นปักผมขึ้นมาดู
ลดาคิดทบทวนอยู่ครู่นึง เธอได้คิดย้อนไปยังเหตุการณ์ต่าง ๆ และได้คิดถึงเหตุเรื่องที่เคยคุยกันในห้องเกี่ยวกับอัญมณีต้องสาป และอัญมณีผู้พิทักษ์ ลดาได้เดินไปที่โต๊ะอย่างเร่งรีบ และได้ตัดสินใจค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอัญมณีของตนในอินเตอร์เน็ต แต่แล้วลดาก็ต้องหยุดที่บทความนึงเกี่ยวกับจ้าวจันทร์มณีแห่งเมืองมัลตธรา หัวเมืองทางตอนเหนือบทความได้เล่าถึงอัญมณีทับทิมสีแดง และการแย่งชิงเพื่อให้ได้ครอบครองมาซึ่งอำนาจในการควบคุมจิตใจ จนถึงการปิดผนึกและการเสียสละ...
ณ สถานีตำรวจ ธราเทพและพัฒกำลังประชุมกับทีมสืบสวน พวกเขาได้รับข้อมูลใหม่เกี่ยวกับองค์กรเงาอัคนี องค์กรนี้มีเครือข่ายกว้างขวางและมีอิทธิพลในวงการค้าวัตถุโบราณผิดกฎหมาย พวกเขามักจะใช้วิธีการรุนแรงและโหดเหี้ยมเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
“ดูเหมือนว่าองค์กรนี้จะไม่ธรรมดาจริงๆ นะครับ” พัฒกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของธราเทพก็ดังขึ้น เป็นสายจากผู้กำกับชัยยันต์
ด้านนอกสถานีตำรวจ มีตำรวจนายหนึ่งวิ่งด้วยท่าทีเร่งรีบ มุ่งตรงมายังห้องประชุมที่กำลังวางแผนตามหากลุ่มคนร้าย เสียงเปิดประตูเข้ามาดังสนั่น “เกิดเรื่องแล้วครับ! ตำรวจที่คุ้มกันโฮมสเตย์ถูกทำร้าย และคุณลดาหายตัวไป! ครับ” สิ้นเสียงนั้นธราเทพแทบทรุดลงกับพื้น เขาตกใจกับข่าวร้ายที่ได้รับ เขาไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์จะเลวร้ายจะเกิดขึ้นกับหลานสาวตนอีกครั้ง
“เราต้องไปที่โฮมสเตย์เดี๋ยวนี้!” ธราเทพกล่าวด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด เขาและพัฒรีบออกจากสถานีตำรวจทันที
เมื่อมาถึงโฮมสเตย์ พวกเขาพบว่าที่เกิดเหตุวุ่นวาย ตำรวจที่คุ้มกันถูกทำร้ายหมดสติ แต่ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้รุนแรง พวกเขาพบเพียงจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะธราเทพหยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน ข้อความในจดหมายเขียนไว้ว่า
“พวกเรามาเอาอัญมณีตามสัญญาแล้ว...และหยุดที่จะสืบค้นหาตัวตนพวกเราไปมากกว่านี้ซะถ้ายังห่วงความปลอดภัยหลานของคุณ” ลงชื่อ “เงาอัคนี” ธราเทพกำจดหมายแน่นด้วยความโกรธแค้น
“เราต้องหาลดาให้เจอคุณพัฒช่วย...” ธราเทพหันไปกล่าวกับพัฒ
“ไม่ต้องห่วงนะครับผมรีบแจ้งไปยังทีมที่สำรวจตามเส้นทางในป่าแล้วครับ...ล่าสุดเราได้รับแจ้งมาว่าเจอฐานที่ตั้งน่าสงสัยอยู่ใจกลางป่าห่างจากจุดปะทะประมาณ ๕๐ กิโลเมตรครับ”
ในขณะเดียวกัน ที่ซ่อนลับขององค์กรเงาอัคนี ลดาถูกคุมขังอยู่ในห้องกลิ่นชื่นที่เข้ามาปะทะหลังจากเสียงประตูดังขึ้นภายในห้องมืด ลดาพยายามตั้งสติหาทางหนีอีกครั้ง เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ ๆ ตนเป็นเสียงของ พิรัต ที่เดินเข้ามาในห้อง เขาจ้องมองลดาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
“ไม่ต้องกลัวหรอกหนูน้อย” พิรัตกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทุกอย่างใกล้จะจบลงแล้วขอแค่คุณหนูไม่ขัดขืน...”
“เสียงนี้มันพี่พิรัตใช่มั้ย” ลดาตะคอกออกไปสุดเสียง
พิรัตยิ้มเยาะ “เก่งมากน้องลดาที่รู้ว่าเป็นพี่...แต่ไม่ต้องห่วงนะพี่กำลังจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้” หลังจากพูดเสร็จพิรัตได้หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ลดาเริ่มรู้สึกกลัวมากกว่าเดิมเหมือนพิรัตที่ใจดีกับตนและพาขวัญ แต่ตอนนี้คน ๆ นั้นไม่มีอีกแล้ว...