จงจ้องมองอักษรของข้า แล้วเจ้าจะพบทางเดินสู่โลกของข้า
ผจญภัย,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,สงคราม,ดราม่า,เล่าประสบการณ์,ดราม่า,เรื่องสั้น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The Last of Hero
จงจ้องมองอักษรของข้า แล้วเจ้าจะพบทางเดินสู่โลกของข้า
หากสมมุติว่าตอนนี้คุณตาบอด แล้วมีใครคนหนึ่งสามารถรักษาดวงตาคุณได้ แต่ว่าทุกคนที่เขาช่วยเหลือจะต้องตอบคำถามเขาก่อน 1 ข้อเสมอ
"หากว่าตาของเธอมองเห็นได้แล้ว เธอเชื่อฉันไหมว่า สุดท้ายแล้วเธอจะอยากกลับมาตาบอดเหมือนเดิม" นี้คือคำถามของใครคนนั้นที่ถามคุณ คุณจะเชื่อเขาหรือไม่ และแน่นอนนี้คือเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ตาบอดแล้วเธอก็เลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่เขาบอก.....
ดวงตาของมาชิโกะตอบสนองต่อสิ่งที่เห็นมากมายรอบตัวเธอ ราวกับปีศาจที่ถูกผนึกมานานได้ถูกปลดปล่อยอีกครั้งในโลกกว้าง พ่อของเธอประหลาดใจกับการที่เธอเดินและวิ่งได้อย่างรวดเร็ว ราวกับนักรบซามูไรในสนามรบ
แต่ทว่า พ่อของมาชิโกะ ก็ไม่เคยลืมคำกล่าวของหมอผีเลยว่า การได้ซึ่งดวงตาของมาชิโกะบางทีอาจนำพามาชิโกะสู่สิ่งที่ชั่วร้ายมากกว่าก็เป็นได้ เขาจับตาสังเกตุสิ่งต่างๆที่เข้ามาหามาชิโกะ วันแล้ววันเล่า เวลาผ่านไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วงช่วงหนึ่งของยุคเฮอัง มาชิโกะโตขึ้นอายุได้ 14 ปี โลกของเธอเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับตอนที่เธอตาบอด เธอมีเพื่อนมากมายล้อมรอบตัวเธอ เปรียบได้กับสีดำที่กลายเป็นสีขาวในเวลาต่อมา ทว่ามาชิโกะก็ไม่เคยลืมช่วงเวลาของสีดำได้เลย เธอเริ่มเปรียบเทียบสองช่วงเวลา หาข้อดีของช่วงเวลาที่เธอตาบอด หรือคำกล่าวของหมอผีจะเป็นสิ่งที่โง่งมงาย แต่แล้วมีสิ่งหนึ่งที่จะพบเจอได้แค่ช่วงเวลาของสีดำของเธอที่หายไป ได้กลับมาอีกครั้ง
อันจิ เด็กผู้ชายเพื่อนของมาชิโกะที่หายไปในช่วงที่ดวงตาของเธอมืดบอด เธอมีเพื่อนไม่กี่คนในช่วงเวลาที่มืดมิด แต่ทว่าภาพที่เธอเห็นอันจิเป็นครั้งแรกทำให้เธอประหลาดใจไม่น้อย อันจิเด็กชายที่ยากจนพอพอกับมาชิโกะ พ่อและแม่ของอันจิถูกตระกูลไทระ หมายหัวตามล่าเอาชีวิตมาโดยตลอด สภาพของอันจิไม่ต่างจากขอทานตามท้ายซอยต่างๆของหมู่บ้าน
(อันจิ) "มาชิโกะ เธอมองเห็นฉันแล้วหรือ"
(มาชิโกะ)"อันจินี้คือตัวนายหรือ"
(อันจิ) "555 ใช่แล้วล่ะ นี้คือข้า อันจิ คนที่เรียกชื่อเธอวันละ 1000 รอบ ไงล่ะ"
(เพื่อนมาชิโกะ)"ใครหรอมาชิโกะ ตัวก็เหม็นแถมยังหลงตัวเองอีก....นี้ไอ้ตัวเหม็นฟังอยู่ไหม สภาพนายตอนนี้ไม่เหมาะจะเป็นเพื่อนกับพวกเราหรอก ไปเถอะมาชิโกะ.."
(มาชิโกะ) " เดี๋ยวก่อน พวกเธอไปกันก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป "
(อันจิ) " ไม่ ไม่ มาชิโกะเธอต้องรีบตามพวกเขาไป อีกไม่กี่วันฉันก็ต้องไปจากที่นี้แล้ว อย่าทำให้เพื่อนๆเธอผิดหวังเลย และฝากสิ่งนี้ให้พ่อของเธอด้วย มันคือจดหมายของพ่อฉัน ก่อนพ่อและแม่ฉันจะตาย เขาบอกให้เอาจดหมายนี้ส่งถึงมือพ่อเธอให้ได้
(มาชิโกะ)" นายหมายความว่ายังไง พ่อกับแม่นายทำไหมต้องตาย เขาตายเพราะอะไร แล้วนายล่ะอันจิ..
(อันจิ)" ไม่มีเวลาแล้ว ฟังฉันให้ดีนะมาชิโกะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ห้ามตายเด็ดขาด "
(มาชิโกะ)" อันจิ เดี๋ยวก่อนอันจิ "
อันจิ วิ่งหายไปในซอยแห่งความมืด ทิ้งความสงสัยมากมายไว้ให้มาชิโกะ เธอเริ่มรู้สึกถึงการสูญเสียบางอย่างจากช่วงเวลาที่มืดมิด หรือนี้คือสิ่งแรกที่มาชิโกะเริ่มเห็นสิ่งที่สำคัญกว่าช่วงเวลาแห่งแสงสว่างนี้ เธอรีบกลับบ้านไปหาพ่อของเธอ แต่ทว่าภาพที่เห็นตรงหน้าเธอ คือทหารซามูไรมากมายกำลังต่อสู้กับพ่อเธอ ทันทีที่พ่อมาชิโกะเห็นเธอ จึงมองมาที่เธอด้วยหางตา แล้วตะโกนขึ้นฟ้า ว่า " หนีไปปปปป " มาชิโกะหยุดแล้วมองมาที่พ่อของเธอ น้ำตาเธอไหลนองเต็มใบหน้า เธออาศัยฝูงชนที่มามุงดูเหตุการณ์หลบแล้วมองดูพ่อของเธอถูกทหารซามูไรทำร้ายจนตาย เธอเสียใจล้มลงกับพื้นหลับไหลสู่ความมืดมิดอีกครั้ง
.....................................