จงจ้องมองอักษรของข้า แล้วเจ้าจะพบทางเดินสู่โลกของข้า
ผจญภัย,เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,สงคราม,ดราม่า,เล่าประสบการณ์,ดราม่า,เรื่องสั้น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The Last of Hero
จงจ้องมองอักษรของข้า แล้วเจ้าจะพบทางเดินสู่โลกของข้า
หากสมมุติว่าตอนนี้คุณตาบอด แล้วมีใครคนหนึ่งสามารถรักษาดวงตาคุณได้ แต่ว่าทุกคนที่เขาช่วยเหลือจะต้องตอบคำถามเขาก่อน 1 ข้อเสมอ
"หากว่าตาของเธอมองเห็นได้แล้ว เธอเชื่อฉันไหมว่า สุดท้ายแล้วเธอจะอยากกลับมาตาบอดเหมือนเดิม" นี้คือคำถามของใครคนนั้นที่ถามคุณ คุณจะเชื่อเขาหรือไม่ และแน่นอนนี้คือเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ตาบอดแล้วเธอก็เลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่เขาบอก.....
(มาชิโกะ)" พ่อค่ะ...พ่อ."
(พ่อมาชิโกะ) "หนีไปปปปปป"
เสียงฝีเท้าของม้า และล้อรถที่กำลังวิ่งโดยความเร็วสูง ทำให้มาชิโกะสะดุ้งตื่น หญิงชราผู้หนึ่งจ้องมองมาที่มาชิโกะ
(มาชิโกะ)" ท่านเป็นใคร หนูอยู่ที่ไหน"
(หญิงชรา)" หนูน้อยข้าเป็นหญิงชรา ที่พ่อเจ้าเคยซื้อข้าวไปเลี้ยงดูเจ้าอยู่บ่อยๆ
(มาชิโกะ) " แม่เฒ่าบาระ หนูจำเสียงแม่เฒ่าได้ พ่อ..พ่อหนูล่ะ พ่อหนูอยู่ไหน "
(แม่เฒ่าบาระ)" พ่อเจ้าถูกทหารของไทระ สังหารไปแล้ว ศพของเขา พวกเราชาวบ้านนำไปฝังที่สุสานท้ายหมู่บ้าน ยามวันใดที่เจ้าปลอดภัยแล้ว เจ้าค่อยกลับไปเยี่ยมเขาล่ะกัน"
มาชิโกะเริ่มร้องไห้อีกครั้ง ดวงตาของเธอยังคงมองเห็นเป็นปกติ แต่ทว่าสีของดวงตานางเปลี่ยนไป เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท และยามพลบค่ำสีของดวงตานางจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
หญิงชราเดินทางมาถึงวัดแห่งหนึ่ง มีแม่ชีคนหนึ่งออกมาตอนรับมาชิโกะและแม่เฒ่าบาระ
(แม่ชี)" แม่ค่ะ เด็กคนนี้คือใคร "
(แม่เฒ่าบาระ)" รีบเข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
แม่เฒ่าบาระ หญิงชราผู้ที่เคยเป็นมือสังหาร รับจ้างลอบฆ่าผู้คนมากมาย มาวันนี้เธอแก่ชราต้องการวางมือจากเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา เธอสร้างวัดแห่งนี้เพื่อปกปิดและซ่อนเร้นเหล่านักฆ่าของเธอที่ต้องการวางมือจากการสังหารผู้คน เธอเคยให้สัญญากับพ่อของมาชิโกะว่า หากวันใดพ่อมาชิโกะเกิดเป็นอะไรขึ้นมา นางต้องพามาชิโกะมาอาศัยอยู่ที่นี้เพื่อแลกกับการที่พ่อของมาชิโกะเคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้
(แม่เฒ่าบาระ)" ทุกคนออกไปก่อน ส่วนเจ้ามานี้ "
(แม่ชีลูกสาวของแม่เฒ่าบาระ) " แม่ค่ะมีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
(แม่เฒ่าบาระ)"ฟังฉันให้ดีนะชินะ เด็กคนนี้คือ ลูกของคาชิยะ เจ้าต้องปกปิดเรื่องนี้ให้ดี อย่าให้ใครรู้เด็ดขาด หากว่ามีใครมาถามให้บอกว่าเป็นเด็กที่ทางเราอุปการะมาจากหมู่บ้านที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม พ่อแม่เด็กถูกทหารฆ่าตายไปหมดแล้ว "
ชินะลูกสาวคนเดียวของบาระ นางตั้งใจฟังและตอบตกลงแม่ของเธอ จากนั้นก็พามาชิโกะไปอาบน้ำ แต่งตัว ก่อนที่มาชิโกะจะเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย ทันใดนั้นจดหมายของอันจิก็ตกลงโดนเท้าของเธอ เธอตกใจรีบหยิบขึ้นมาก่อนจะเปิดดู
(ข้อความในจดหมาย)"มีสีขาว จึงมีสีดำ อย่าสนใจว่าศัตรูมีสีอะไรเพราะเหลือเจ้า คนสุดท้าย "
มาชิโกะ ท่องประโยคในจดหมายหลายครั้ง จนจำขึ้นใจ ก่อนจะโยนจดหมายเข้าเตาไฟ เธออาบน้ำแต่งตัวมองไปรอบๆห้องของเธอที่ชินะเตรียมไว้ให้ ทั้งชีวิตของมาชิโกะไม่เคยได้ใส่เสื้อผ้าที่สวยสดงดงามขนาดนี้มาก่อน ไม่เคยมีห้องส่วนตัว และไม่เคยกินอะไรที่อร่อยขนาดนี้ มันคือครั้งแรกของเธอ
(ชินะ)" เด็กน้อยหนูชื่ออะไรนะ"
(มาชิโกะ)" มาชิโกะค่ะ พี่ชื่อ ชินะ ใช่ไหมค่ะ หนูเห็นแม่เฒ่าเรียกพี่ ว่า ชินะ"
(ชินะ)" จร้า พรุ่งนี้พี่และแม่เฒ่าจะเล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นให้หนูฟังนะ หนูคงสับสนและมีคำถามมากมายในใจ ไม่ต้องห่วงนะ คืนนี้พักผ่อนนอนกันก่อนนะเด็กดี มีอะไรเรียกพี่ได้นะพี่อยู่ห้องข้างๆถัดไป"
ดวงตาสีแดงของมาชิโกะเริ่มปิดลง เธอเหนื่อยล้าจากการเดินทาง จากนั้นก็หลับไป.......