หนูแค่อยากปรุงยาอย่างสงบแค่นั้นเอง...
หญิง-หญิง,แฟนตาซี,ผจญภัย,สงคราม,ตะวันตก,พล๊อตหาเรื่อง,สงคราม,รักวัยรุ่น,แฟนตาซีน,ผจญภัย,ยูริ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พระราชวังวังเอเดียฟลอร์
วันหมั้นของเจ้าหญิงลูซาเรียกับลอร์ดไวเวิร์นถูกกำหนดอย่่างแน่ชัดแล้ว ข่าวลือเกี่ยวกับการหมั้นหมายแพร่สะพัดไปทั่วอาณาจักร แต่ในหมู่บ้านเอฟลอร์ไวลด์ เอเรียกลับไม่ทราบเรื่องราวอะไรเลย รวมถึงอาการป่วยของพระราชาที่ทรุดหนักลงทุกวัน
เช้าวันนั้นเอเรียกำลังเตรียมมื้ออาหารของเธอในตอนเช้า เธอกำลังเตรียมน้ำซุป เอเรียหยิบหัวไชเท้าและเนื้อสัตว์มาใส่ในหม้อ น้ำซุปเริ่มเดือดและส่งกลิ่นหอมลอยอบอวลไปทั่วบ้าน ทำให้เธอบังเอิญนึกถึงความทรงจำในอดีตขึ้นมา
"นี่เป็นเมนูโปรดของเรากับองค์หญิงลูซาเรีย..." เอเรียพึมพำกับตัวเองอย่างไม่รู้ตัว
สตาร์เงยหน้าขึ้นมองเอเรียด้วยความสงสัย "เจ้าคงคิดถึงองค์หญิงลูซาเรียมากเลยใช่ไหม?"
เอเรียยิ้มบางๆ "ใช่แล้ว สตาร์... ฉันกับองค์หญิงเคยทำอาหารนี้ด้วยกันหลายครั้งในวัง เมื่อตอนที่ท่านพ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่ เรามักจะทานมันพร้อมกันและหัวเราะด้วยกัน"
ขณะเดียวกันภายในวัง สาวใช้คนสนิทขององค์หญิงชื่อว่า ลิเลียน่า เธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์และภักดีต่อองค์หญิงลูซาเรียอย่างยิ่ง เมื่อได้ยินข่าวกำหนดการหมั้นหมายขององค์หญิง ลิเลียน่าจึงตัดสินใจโดยพลการที่จะลักลอบออกจากวังเพื่อนำข่าวนี้ไปบอกกับเอเรีย
ในคืนหนึ่ง ลิเลียน่าแอบออกจากวังภายใต้ความมืดมิด แต่โชคไม่ดีที่การกระทำของเธอถูกพวกขุนนางชั่วรู้เข้า พวกเขาส่งทหารรับจ้างมาตามล่าเธอ ลิเลียน่าถูกไล่ล่าตลอดทาง จนกระทั่งมาถึงแนวป่าเวทมนตร์ที่ใกล้กับหมู่บ้านเอฟลอร์ไวลด์ เธอได้รับบาดเจ็บหนัก แต่โชคยังเข้าข้างเธอทำให้รอดพ้นจากสายตาของพวกที่ไล่ล่าเธอมาได้ เธอใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ประคองสติและก้าวเดินต่อไป
"เรา...ต้องไปหาเอเรีย...ต้องบอกเธอให้ได้" ลิเลียน่าพูดด้วยเสียงอ่อนแรงขณะที่เดินผ่านต้นไม้สูงใหญ่
ในที่สุด ลิเลียน่าก็มาถึงหมู่บ้านเอฟลอร์ไวลด์ เธอพยายามเดินไปหาเอเรียที่บ้านด้วยแรงที่เหลืออยู่ เป็นช่วงเวลาที่เอเรียกำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ในบ้าน เธอได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ ดังมาจากด้านล่าง
"ใครกันน่ะ? คุณคาเรนหรือเปล่านะ?" เอเรียรีบลงมาเปิดประตูออก และเห็นลิเลียน่าในสภาพที่บาดเจ็บสาหัส
"เธอคือ... ลิเลียน่า! เกิดอะไรขึ้น? ใครทำเธอแบบนี้?" เอเรียถามด้วยความตกใจและพยุงลิเลียน่าเข้ามาในบ้าน
"เอเรีย...ฉันมีข่าวสำคัญจะบอก..." ลิเลียน่าพูดด้วยเสียงอ่อนแรง "องค์หญิงลูซาเรีย...ถูกบังคับให้หมั้นหมายกับลอร์ดไวเวิร์น...และพระราชา...พระองค์กำลังป่วยหนัก"
เอเรียหน้าซีด "แล้วทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้เลย?"
"เหล่าพวกขุนนางชั่ว...พยายามปิดบังข่าว...และส่งคนมาตามล่าฉันเพราะฉันพยายามจะบอกเรื่องนี้กับเธอ" ลิเลียน่าพูดด้วยความยากลำบาก
เอเรียมองลิเลียน่าด้วยความสงสารและตกใจ "ให้ฉันช่วยรักษาบาดแผลของเธอก่อน แล้วเราค่อยมาคิดหาทางช่วยองค์หญิงลูซาเรียด้วยกัน"
เอเรียรีบหาสมุนไพรและยารักษาบาดแผลมาดูแลลิเลียน่า ขณะที่ลิเลียน่านอนพัก เอเรียครุ่นคิดถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นและรู้ว่าเธอต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อช่วยเหลือเพื่อนสนิทของเธอ
"เราต้องไปหาคุณคาเรนเธออาจจะมีความคิดดีๆ ก็ได้ เราต้องหาทางช่วยองค์หญิงและพระราชาให้ได้" เอเรียพูดกับตัวเองด้วยความตั้งใจ
รุ่งเช้า เอเรียตัดสินใจไปหาคาเรนที่บ้านเพื่อเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและวางแผนเพื่อหาทางช่วยองค์หญิง
เอเรียตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับลิเลียน่าให้คาเรนฟัง เธอนั่งลงและเริ่มเล่าอย่างละเอียด
"คุณคาเรน หนูมีเรื่องที่อยากจะปรึกษา" เอเรียเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง "หนูได้รับข่าวจากลิเลียน่า สาวใช้คนสนิทขององค์หญิงลูซาเรีย เธอหนีออกมาจากวังมาเพื่อส่งข่าวให้แก่หนู"
คาเรนหันมามองเอเรียด้วยความตื่นเต้น "จริงเหรอ? แล้วเธอบอกอะไรบ้าง?"
เอเรียสูดหายใจลึกๆ ก่อนเล่าต่อ "ลิเลียน่าบอกว่าองค์หญิงลูซาเรียถูกบีบบังคับให้หมั้นหมายกับลอร์ดไวเวิร์น และอาการป่วยของพระราชาเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ"
คาเรนฟังด้วยความกังวล "นั่นเป็นข่าวที่ร้ายแรงมาก แล้วลิเลียน่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง? เธอปลอดภัยไหม?"
เอเรียส่ายหน้า "ลิเลียน่าถูกขุนนางชั่วส่งคนตามมาทำร้าย เธอบาดเจ็บหนัก แต่หนีรอดมาส่งข่าวให้หนูได้ ตอนนี้หนูให้เธอพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน"
คาเรนถอนหายใจ "เธอช่างกล้าหาญจริงๆ ที่เสี่ยงชีวิตมาเพื่อส่งข่าว เราต้องหาทางช่วยเธอและองค์หญิงลูซาเรียให้ได้"
เอเรียพยักหน้า "ใช่ และไม่ใช่แค่องค์หญิงที่หนูเป็นห่วง พระราชาเองก็เปรียบเสมือนพ่อของหนู ท่านเป็นคนที่ให้หนูมีที่อยู่ที่พักพิงหลังจากที่พ่อของหนูเสียชีวิตในการปกป้องท่าน"
คาเรนยิ้มเล็กน้อย "ฉันเข้าใจดี พระราชาเป็นคนใจดีและมีเมตตาเสมอ ถ้าไม่มีท่าน เราคงไม่ได้มาเจอกันที่นี่"
"ใช่ค่ะ" เอเรียตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "หนูไม่อยากเห็นท่านต้องทนทุกข์ทรมาน เราต้องหาทางช่วยทั้งพระราชาและองค์หญิง"
คาเรนพยักหน้า "เราจะทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อช่วยพวกเขา ตอนนี้เราต้องวางแผนและเตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะไปหาผู้ใหญ่บ้านเอลดริดเพื่อปรึกษาเรื่องนี้"
เอเรียรู้สึกได้รับกำลังใจจากคาเรน "ขอบคุณค่ะคุณคาเรน หนูรู้สึกดีขึ้นมากที่ได้พูดคุยกับคุณ"
คาเรนยิ้มและวางมือลงบนไหล่ของเอเรีย "ไม่ต้องห่วงนะเอเรีย เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน ฉันจะช่วยเธอเอง ทุกอย่างจะต้องดีขึ้น"
ทั้งสองแยกกันไปทำตามหน้าที่ของตน เอเรียเดินทางกลับบ้านเพื่อดูอาการของลิเลียน่า ในตอนที่เธอกลับมาถึงบ้านเป็นช่วงเวลาที่ลิเลียน่าได้สติกลับมาพอดี
"ลิเลียน่า..."เอเรียเรียกเธอด้วยความดีใจ
"เธอรู้สึกอย่างไรบ้าง รู้สึกเจ็บตรงไหนบ้าง"เอเรียถามอย่างรวดเร็ว
"ฉันไม่เป็นไร เธออย่าห่วงเลย" ลิเลียน่าตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
"อีกเรื่องสำคัญที่ฉันต้องบอกเธอ กำหนดวันหมั้นขององค์หญิงจะจัดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า เรามีเวลาไม่มากแล้ว" ลิเลียน่าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ลิเลียน่่ามองออกไปทางหน้าต่าง "แต่ทำไมที่หมู่บ้านแห่งนี้ถึงมีหิมะตกลงมากันล่ะ ฤดูหนาวมันน่าจะอีกสักพักนี้"
"คงมีเหตุผิดปรกติบางอย่างเกิดขึ้นในป่าเวทมนตร์แห่งนี้" เอเรียตอบพลางนึกถึงเรื่องเล่าที่เธอได้ยินมาจากผู้ใหญ่บ้าน
"จริงด้วย!" เอเรียตะโกนเสียงดัง
"มีความเป็นไปได้ที่จะช่วยรักษาอาการของฝ่าบาท" เอเรียพูดด้วยความตื่นเต้นก่อนที่จะเล่าเรื่องที่ได้ยินมาจากผู้ใหญ่บ้านให้ลิเลียน่าฟัง
"ไลซาสัตว์เวทมายาที่กล่าวถึงในตำราโบราณในหอสมุดของพระราชวังสินะ ฉันเคยอ่านผ่านตามาบ้าง ไม่คิดว่าจะมีีอยู่จริง แต่ที่ฉันอ่านมาในตำราเล่ากันว่า เป็นสัตว์เวทที่อันตรายมากหากใครมีจิตใจที่ประสงค์ร้ายจะถูกสาปให้เป็นน้ำแข็งในทันที"ลิเลียน่่ากล่าวเสริม
"ถึงอย่างนั่นก็น่าลองดู เขาเคยมาเข้าฝันฉันและบอกเตือนถึงเหตุอันตรายซึ่งน่าจะเกี่ยวกับเหตุการณ์หิมะตกก่อนฤดูนี้" เอเรียพูดด้วยท่าทางจริงจัง
"ฉันจะรอปรึกษาคุณคาเรนอีกที ตอนนี้เธอพักผ่อนก่อนเถอะนะ นี้ยาของเธออย่าลืมดื่มด้วยละ" เอเรียบอกลิเลียน่าให้พักผ่อนก่อนที่เธอจะเดินไปในครัวเพื่อเตรียมอาหาร
ในขณะที่ลิเลียน่ากำลังพักผ่อนสตาร์ก็ได้กระโดดขึ้นไปนอนอยู่ข้างเธอ ความอบอุ่นจากตัวของสตาร์และกลิ่นหอมของแดดอ่อนๆ ที่ลอยออกมาจากขนของมันทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายจนเผลอหลับไปในที่สุด
วันคืนอันสงบสุขกำลังผ่านพ้นไป เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วสำหรับพวกเธอ เอเรียและคาเรนจะหาหนทางจบปัญหานี้อย่างไร...
