หนูแค่อยากปรุงยาอย่างสงบแค่นั้นเอง...
หญิง-หญิง,แฟนตาซี,ผจญภัย,สงคราม,ตะวันตก,พล๊อตหาเรื่อง,สงคราม,รักวัยรุ่น,แฟนตาซีน,ผจญภัย,ยูริ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันรุ่งขึ้น หิมะยังคงตกหนักขึ้นเรื่อยๆ แต่ทั้งเอเรีย คาเรน และสตาร์ก็ไม่ย่อท้อ พวกเขาเตรียมพร้อมออกเดินทางต่อไปในป่าเวท เมื่อท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น พวกเธอและสตาร์ก็เริ่มเดินหน้าลุยหิมะไปตามเส้นทางที่สลับซับซ้อนและเต็มไปด้วยความท้าทาย
คาเรนเริ่มพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ "เอเรีย รู้ไหมว่าการเดินทางในหิมะมันเหมือนกับการเดินเล่นในสวนของพระราชวังนั่นละ"
เอเรียหัวเราะ "คุณคาเรนคะ ถ้าการเดินทางในหิมะเหมือนการเดินในสวนจริง ๆ หนูคงไม่รู้สึกเหนื่อยขนาดนี้"
คาเรนยิ้ม "ฉันจะยอมให้เธอขี่หลังก็ได้นะถ้าเธอเหนื่อย ยังไงฉันกับสตาร์ก็เป็นอัศวินของเธอนี่ โปรดบัญชามาเถิดเจ้าหญิง"
เอเรียหัวเราะอย่างสนุกสนาน
ทันใดนั้นสตาร์หันมาสื่อสาร "ข้ารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างอยู่ใกล้ๆ นี้ระวังตัวด้วย"
ทั้งเอเรียและคาเรนหยุดเดินและมองไปรอบๆ "เจ้ารู้สึกถึงอะไร สตาร์?" คาเรนถาม
"ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังเฝ้ามองเราอยู่ เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ แม้ไม่รู้สึกถึงจิตมุ่งร้ายที่เป็นอันตรายเลย แต่ระวังตัวไว้ก่อนก็ดี" สตาร์ตอบ
ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงดัง "พรึบพรึบ" และเห็นแสงสว่างวาบอยู่เหนือพวกเขา ท่ามกลางหิมะที่หนาวเหน็บ ปรากฏนกฟินิกซ์ที่ส่องแสงสีทองอร่ามบินลงมา
"ว้าว นั่นมันนกฟินิกซ์!" เอเรียอุทานด้วยความตื่นเต้น
คาเรนมองด้วยความสงสัย "ฉันเองก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก แล้วมันมาทำอะไรที่นี่?"
นกฟินิกซ์บินวนรอบพวกเขาแล้วลงมาเกาะที่กิ่งไม้ใกล้ๆ ก่อนที่จะเปล่งเสียงร้องที่ไพเราะและอบอุ่น มันส่องแสงสีทองที่ทำให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่นขึ้นทันที
"สวัสดี ข้าคือฟีร่า หนึ่งในสี่วิหกผู้ดูแลป่าเวทมนตร์แห่งนี้ ข้ารับรู้ถึงตัวตนของพวกเจ้า ข้ารู้ว่าพวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่ ข้าจึงอยากขออาสานำทางให้พวกเจ้าไปยังที่หมายได้โดยเร็ว" ฟีร่าสื่อสารผ่านทางจิต ทำให้ทั้งเอเรียและคาเรนได้ยิน
คาเรนพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่ตื่นเต้น "เล่ากันว่า... ฟีร่า เป็นหนึ่งในนกฟินิกซ์ที่มีอายุหลายร้อยปีและมีความรู้เกี่ยวกับป่าเวทเป็นอย่างดี ในบางครั้งจะใช้แสงของตนนำทางให้แก่เหล่านักล่าสมุนไพรและนักเดินทางที่หลงป่า อีกทั้งแสงสว่างจากตัวเขายังมีความสามารถในการรักษาและปกป้องผู้คนที่เดินทางผ่านป่าเวทแห่งนี้ นอกจากนี้ ฟีร่ายังสามารถสร้างไฟที่ไม่มีวันดับ ทำให้เราอบอุ่นตลอดการเดินทาง ไม่คิดเลยว่าการเดินทางครั้งนี้จะได้เจอตัวเป็นๆ"
ฟีร่าพยักหน้าตอบรับคำชม "ข้าเห็นว่าพวกเจ้ามุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือพระราชาและเจ้าหญิง ข้าจะนำทางพวกเจ้าไปสู่เขตแดนที่อยู่ของไลซา และจะช่วยป้องกันพวกเจ้าจากภัยอันตรายที่อาจเกิดขึ้นระหว่างทาง"
เอเรียยิ้ม "ขอบคุณมากนะคะฟีร่า เรารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เพื่อนใหม่ที่ทรงพลังเช่นนี้"
ฟีร่ายิ้มรับ "เรามีเป้าหมายเดียวกัน ข้าจะช่วยเหลือพวกเจ้าตลอดทางนี้"
ระหว่างที่พวกเขาเดินทางไปพร้อมกับฟีร่า เอเรียเริ่มรู้สึกสงสัยกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในป่าเวทนี้ เธอจึงหันไปพูดกับฟีร่า
"ฟีร่า ฉันมีคำถามอยากถามคุณ ฉันอยากรู้ว่าทำไมป่าเวทนี้ถึงเกิดความผิดปรกติขึ้นในตอนนี้ มีอะไรบางอย่างที่เรายังไม่รู้หรือเปล่า?"
ฟีร่าบินวนรอบตัวเอเรียก่อนจะตอบ "ข้าก็รู้สึกถึงความผิดปรกติในป่าเช่นกัน การที่หิมะตกหนักในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องปรกติ ข้าสงสัยว่ามันอาจจะเกี่ยวข้องกับพลังเวทที่รั่วไหลออกมาจากไลซา"
เอเรียครุ่นคิด "ไลซา... ฉันสงสัยว่าทำไมพลังของไลซาถึงรั่วไหลออกมาได้ มันเกี่ยวข้องกับบาดแผลที่เขาได้รับหรือเปล่า?"
ฟีร่าเสียงเบาลง "ใช่ บาดแผลของไลซาทำให้เขาไม่สามารถควบคุมพลังเวทได้ดีนัก พลังเวทของเขาอาจจะรั่วไหลออกมาและทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่ไม่คาดคิดในป่าเวทนี้"
เอเรียมองไปที่ฟีร่า "เราจำเป็นต้องหาวิธีรักษาไลซาให้เร็วที่สุด ถ้าพลังของเขารั่วไหลแบบนี้ต่อไป มันอาจจะทำให้ป่าเวทมนตร์แห่งนี้เสียหายหนักขึ้น"
ฟีร่าพยักหน้า "ถูกต้อง! เราต้องช่วยไลซาให้กลับมาควบคุมพลังของเขาได้อีกครั้ง เพื่อให้ทุกอย่างกลับสู่สภาพปรกติ"
เอเรียยิ้ม "ขอบคุณมากนะฟีร่า ที่ช่วยเราและให้ข้อมูลสำคัญเหล่านี้ ฉันสัญญาว่าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยไลซาและทำให้ป่าเวทนี้สงบลงอีกครั้ง"
ฟีร่าส่งเสียงไพเราะ "ข้าก็เชื่อในความมุ่งมั่นของพวกเจ้า เอเรีย ข้าจะช่วยพวกเจ้าให้ดีที่สุดในทุกๆ ทางที่ข้าสามารถทำได้"
ระหว่างทางที่เดินไปพร้อมกับฟีร่า การเดินทางของพวกเขาเต็มไปด้วยความสนุกและมีชีวิตชีวา คาเรนยังคงพูดยียวนและเย้าแหย่เอเรียอยู่ตลอด
"เอเรีย เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เธอเดินเหมือนกับเจ้าหญิงที่หลงเข้าไปในป่าหิมะเลย" คาเรนพูดพลางหัวเราะ
เอเรียหัวเราะ "คุณคาเรนคะ ถ้าอย่างนั้นก็เป็นหน้าที่ของอัศวินของหนู ที่ต้องมาช่วยหนูแล้วละค่ะ"
คาเรนยิ้ม "ตามประสงค์ของเจ้าหญิง... อัศวินสตาร์และคาเรนอยู่ที่นี่แล้วโปรดได้วางใจ เพคะ"
คาเรนวิ่งเข้าไปอุ้มเอเรียในท่าอุ้มเจ้าหญิงพลางวิ่งวนไปมา สตาร์ก็กระโดดโลดเต้นอย่างสนุกสนาน
"วางหนูลงเถอะค่ะ คุณคาเรนอย่าแกล้งหนูสิคะ!" เอเรียพยายามดิ้นให้คาเรนปล่อยเธอลงแต่กลับไม่เป็นผล
เอเรียยิ้มแย้มด้วยความสนุก "ขอบคุณค่ะคุณคาเรน ขอบคุณฟีร่า และขอบคุณสตาร์ ที่ร่วมเดินทางมากับหนู เราจะผ่านอุปสรรคนี้ไปด้วยกันค่ะ"
ด้วยความช่วยเหลือจากฟีร่า ทำให้พวกเขาเดินทางไปในป่าเวทอย่างปลอดภัยและมั่นใจมากขึ้น การผจญภัยครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาได้พบเจอกับเพื่อนใหม่ แต่ยังเพิ่มความมั่นใจและความมุ่งมั่นในการช่วยเหลือพระราชาและเจ้าหญิงอีกด้วย
